|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2020:D203
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Πολιτική Αίτηση αρ. 69/2020
24 Ιουνίου, 2020
Τ.ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ 3 SUNNINGDALE LTD, ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI KAI/Η PROHIΒΙΤΙΟΝ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ/Η ΔΙΑΤΑΓΗ ΚΑΙ/Η ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΚΑΙ/Η ΤΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 22/05/2020 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΑΛΛΟΔΑΠΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 3/2020, ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΕΡΙ ΕΠΙΒΑΡΥΝΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ Ν.31(1)/1992, ΣΤΟΝ ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟ ΚΕΦ. 6 ΑΡΘΡΑ 3 ΕΩΣ 9, ΣΤΟΝ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟ Ν.14/60, ΣΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΣΤΟΝ ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟ 23/1990, ΣΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ 4/2009.
Χριστοδ. Κληρίδης με Χρ. Τρύφωνος για Χρ. Γ. Βασιλειάδη & Σια ΔΕΠΕ, για τους αιτητές.
----------------- -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι αιτητές επιδιώκουν με την παρούσα, την έκδοση διατάγματος του Δικαστηρίου με το οποίο να τους δίδεται άδεια για να καταχωρήσουν αίτηση δια κλήσεως για προνομιακό ένταλμα certiorari για:
(α) ακύρωση της Διαταγής και/ή Οδηγιών και/ή του Ruling και/ή της ενδιάμεσης απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού ημερ. 22.5.2020, με την οποία διατηρήθηκαν σε ισχύ μέχρι την 5.6.2020 τα παρεμπίπτοντα Διατάγματα που εκδόθηκαν μονομερώς από το Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού στις 6.5.2020 στα πλαίσια της μονομερούς Αίτησης αρ.3/2020, ημερ. 4.5.2020, για Εγγραφή Αλλοδαπής Απόφασης στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού,
(β) αναστολή της ισχύος της Διαταγής και/ή Οδηγιών και/ή του Ruling και/ή της ενδιάμεσης απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού ημερ. 22.5.2020, με την οποία διατηρήθηκαν σε ισχύ μέχρι την 5.6.2020 τα παρεμπίπτοντα Διατάγματα που εκδόθηκαν μονομερώς από το Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού στις 6.5.2020 στα πλαίσια της μονομερούς Αίτησης αρ. 3/2020, ημερ. 4.5.2020, για Εγγραφή Αλλοδαπής Απόφασης στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού,
(γ) αναστολή όλων των διαδικασιών, διαβημάτων και ή οδηγιών σε σχέση και εν συνεχεία της πιο πάνω ενδιάμεσης Διαταγής και/ή Οδηγιών και/ή Ruling και/ή Ενδιάμεσης απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού ημερ. 22.5.2020 στα πλαίσια της μονομερούς αίτησης ημερ. 4.5.2020 που καταχωρήθηκε στα πλαίσια της αίτησης για Εγγραφή Αλλοδαπής Απόφασης στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού υπ΄αριθμ.3/2020 καθ΄ ον μέτρο αφορούν στα παρεμπίπτοντα Διατάγματα που εκδόθηκαν στα πλαίσια της ανωτέρω διαδικασίας στις 6.5.2020,
(δ) έκδοση διατάγματος Prohibition που να απαγορεύει στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού από το να προσχωρήσει ή να συνεχίσει να εκδικάζει και να αποφασίσει την μονομερή αίτηση ημερ. 4.5.2020 που καταχωρήθηκε στα πλαίσια της αίτησης για Εγγραφή Αλλοδαπής Απόφασης στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού υπ΄αρ.3/2020 καθ΄ό μέτρο αφορούν στα παρεμπίπτοντα Διατάγματα που εκδόθηκαν στα πλαίσια της ανωτέρω διαδικασίας στις 6.5.2020.
Η αίτηση στηρίζεται στην έκθεση γεγονότων και σχετική ένορκη δήλωση με βάση την οποία καθίσταται σαφές ότι το παράπονο των αιτητών εστιάζεται σε διαδικασία ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού.
Είναι αναγκαίο να σταθούμε σε κάποια σημεία που αφορούν τη διαδικασία ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου. Στις 4.5.2020 καταχωρήθηκε μονομερής αίτηση για έκδοση προσωρινών διαταγμάτων στα πλαίσια της αίτησης για εγγραφή αλλοδαπής απόφασης στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού, υπ΄αριθμ.3/20.
Στις 6.5.2020 στη βάση της προαναφερθείσας αίτησης το Δικαστήριο εξέδωσε την ίδια ημέρα διάταγμα διορισμού Παραλήπτη, δυνάμει του οποίου διορίστηκε ενδιάμεσος παραλήπτης επί των μετοχών και των περιουσιακών στοιχείων των καθ΄ων η αίτηση 3 και νυν αιτητών.
Για την έκδοση του εν λόγω διατάγματος, τέθηκε ως όρος η κατάθεση ποσού €100,000 μετρητών ως εγγύηση. Το Δικαστήριο όρισε το ως άνω Διάταγμα ως επιστρεπτέο στις 22.5.2020. Η εγγύηση τελικά κατατέθηκε στις 15.5.2020 και το Διάταγμα συντάχθηκε στις 15.5.2020.
Στις 22.5.2020 ζητήθηκε από τους δικηγόρους των αιτητών περαιτέρω χρόνος για επίδοση. (Βλ. πρακτικό ημερ. 22.5.2020, τεκμ.3 επί της διαδικασίας). Το Δικαστήριο όρισε εκ νέου το Διάταγμα επιστρεπτέον στις 5.6.2020. Επιδόθηκε τελικά την 01.06.2020 δηλαδή 16 ημέρες από την ημέρα σύνταξης του και 8 μέρες από την ημερομηνία που επεκτάθηκε ο χρόνος επίδοσης του.
Στις 5.6.2020 προκαταρκτικά, οι αιτητές έθεσαν θέμα σε σχέση με τη συνέχιση της ισχύος του διατάγματος, πλην όμως, υπήρξε αναβολή της υπόθεσης, λόγω απουσίας του φυσικού Δικαστή, και επαναορισμός της, στις 10.6.20. Στην τελευταία αυτή ημερομηνία τέθηκε πιο αναλυτικά το θέμα από τους νυν αιτητές υπό την ιδιότητα τους ως καθ΄ων η αίτηση στη διαδικασία ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου αναφορικά με το ότι έπρεπε να μην ανανεωθεί η ισχύς του διατάγματος ενόψει του διαρρεύσαντος χρόνου, ειδικά επί τω ότι μέχρι τις 22.5.2020 δεν έγινε καν προσπάθεια επίδοσης του διατάγματος και δεν δόθησαν εξηγήσεις στο Δικαστήριο για την ανενέργεια της πλευράς των αντιδίκων τους. Η άλλη πλευρά έδωσε τις εξηγήσεις της ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου ως φαίνεται από την καταχωρηθείσα στην παρούσα, γραπτή αγόρευση, τεκμ.4. Μεταξύ άλλων ετέθησαν τα εγγενή προβλήματα στον ουσιώδη χρόνο, λόγω της πανδημίας αλλά και λοιπά θέματα πριν και μετά τη σύνταξη του διατάγματος.
Οι αιτητές παρουσιάζοντας τα αιτήματα τους ενώπιον μου επανέλαβαν τις θέσεις τους, υποδεικνύοντας ότι επρόκειτο για δραστικό διάταγμα και ότι το ζήτημα της διατήρησης εν ισχύι ενός παρεμπίπτοντος διατάγματος, είναι ένα θέμα που στην παρούσα υπόθεση δεν λειτούργησε στα σωστά πλαίσια καθιστώντας την όλη διαδικασία κατά παράβαση του άρθρου 9(3) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.6. Οι όλοι χειρισμοί στοιχειοθετούν παραβίαση των αρχών της δίκαιης δίκης και της φυσικής δικαιοσύνης. Σύμφωνα δε με τη θεώρηση τους, δεν υπάρχει άλλο, όπως το θέτουν, «εξ ίσου αποτελεσματικό και ενδεικνυόμενο μέσο», εκτός από τις αιτούμενες θεραπείες.
Πρώτα απ΄όλα πρέπει να λεχθεί ότι κατά τη δικάσιμο στις 10.6.2020 η διαδικασία που αφορούσε το προσωρινό διάταγμα αναβλήθηκε για οδηγίες στις 17.7.2020 με υποχρέωση των αιτητών να καταχωρήσουν ένσταση μέχρι τότε. Όπως προφορικά μου ετέθη, η ένσταση δεν καταχωρήθηκε και για τους λόγους που εξηγούνται οι αιτητές προσέφυγαν στην παρούσα διαδικασία.
Πολλάκις, έχουν τεθεί οι αρχές με βάση τις οποίες προσεγγίζοντας από το Ανώτατο Δικαστήριο αιτήσεις όπως η παρούσα. Είναι στους ώμους των αιτητών το βάρος να καταδείξουν συζητήσιμη υπόθεση. Ενδιαφέρει η νομιμότητα των ελεγχόμενων ενεργειών, αφού δεν μπορεί αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας να είναι η ορθότητα, ούτε ο τρόπος άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου. (Βλ. Γενικός Εισαγγελέας (1998)1Γ ΑΑΔ 1718).
Οι αιτητές επιδιώκουν να πείσουν πως η ενέργεια του Δικαστηρίου να δώσει νέα ημερομηνία επίδοσης στην πλευρά των εξασφαλισάντων το διάταγμα (η άλλη πλευρά), είναι παράνομη αφού το Δικαστήριο δεν είχε τέτοια εξουσία, λαμβανομένων υπόψη ότι δεν ελέχθηκε τίποτα από τους δικηγόρους της άλλης πλευράς, που θα συνιστά υπόβαθρο στο γιατί η εξουσία ασκήθηκε μ΄αυτό τον τρόπο.
Όμως η δικάσιμος της 22.5.2020 φαίνεται ότι δεν δύναται να απομονωθεί από τα προηγούμενα διαβήματα, από την έναρξη της διαδικασίας ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου και την καταδειχθείσα αναγκαιότητα του εκδοθέντος διατάγματος που στηρίχθηκε σε μια ιδιόμορφη νομική βάση με αφετηρία τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό (ΕΚ) αρ.4/2009 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008 για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και τη συνεργασία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής του περί Επιβαρυντικών Διαταγμάτων Νόμου του 1992 (Ν.31(Ι)/1992), του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν.14/60 και του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.6.
Επίσης δεν πρέπει να αγνοηθεί ότι μετά που η πλευρά των αιτητών έθεσε το θέμα της κατ΄ισχυρισμόν ανενέργειας της άλλης πλευράς για την επίδοση, δόθηκαν σχετικές εξηγήσεις και το Δικαστήριο επέκτεινε εκ νέου το χρόνο ισχύος του Διατάγματος, ενώ κατά διακριτική εξουσία, είχε εξουσία - αν διέβλεπε κακοπιστία ή καταχρηστική συμπεριφορά - να μην το πράξει.
Η όλη εμβέλεια της διαδικασίας αλλά και η κατάληξη της, μέχρι τώρα δηλαδή η εμφάνιση των αιτητών στο Οικογενειακό Δικαστήριο, η ενασχόληση του Δικαστηρίου με το όλο θέμα και η ενάσκηση της διακριτικής του εξουσίας ως άνω, μεταθέτει το θέμα εκτός της έννοιας της συζητήσιμης υπόθεσης ως αυτή έχει καθορισθεί από τη νομολογία.
Περαιτέρω, οι οδηγίες για καταχώρηση ένστασης και ο ορισμός της υπόθεσης ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου, δίδουν ακριβώς την απάντηση ότι συντρέχει δυνατότητα άλλης θεραπείας, αφού οι αιτητές θα έχουν την ευκαιρία να θέσουν πλήρως τα επιχειρήματα τους επί της ουσίας, αλλά και ειδικότερα ως προς το θέμα της μη επίδοσης του διατάγματος κατά τον ως άνω χρόνο. Εξαιρετικές περιστάσεις υπέρ της παροχής της παρούσας θεραπείας δεν έχουν προβληθεί, αν και τω όντι το διάταγμα είναι ιδιαίτερα δραστικό. (Βλ. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004)1 ΑΑΔ 1535 και Erin Resources S.A. κ.ά. (2014)1Α ΑΑΔ 55).
Επί της ουσίας των επιδίκων θεμάτων δεν καλείται το παρόν Δικαστήριο να επέμβει, και ως εκ τούτου δεν απασχόλησε περαιτέρω, ούτε το περιεχόμενο διατάγματος ούτε ο τρόπος εφαρμογής του. Θα πρέπει όμως να λεχθεί πως η αναβολή της υπόθεσης στις 17.7.2020 για οδηγίες αντί για ακρόαση προκαλεί ανησυχία αφού εν πάση περιπτώσει η αίτηση θα έπρεπε σύντομα να εκδικασθεί. Επειδή όμως το θέμα, δεν ετέθη υπό αυτή την προοπτική στην παρούσα αίτηση, θα περιοριστώ στη διατύπωση σύστασης, όπως η εκδίκαση της διαδικασίας ολοκληρωθεί τάχιστα λόγω της φύσεως της.
Για τους λόγους που έχω εξηγήσει η αίτηση απορρίπτεται.
Τ.Ψαρά-Μιλτιάδου, Δ.