ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Ν. ΚΑΡΥΠΙΔΗΣ v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 45/2022, 22/3/2022, ECLI:CY:AD:2022:B125
MAARRI v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 95/2022, 17/5/2022, ECLI:CY:AD:2022:B190
V.N.V. v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 108/2022, 21/6/2022, ECLI:CY:AD:2022:B254
ECLI:CY:AD:2020:D224
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 66/2020)
11 Ιουνίου, 2020
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.]
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 33/1964, ΩΣ ΕΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ:-
1) ΧΧΧ GONCHAR,
2) PARALLEL NOMINEES CYPRUS LIMITED,
3) PARALLEL MANAGEMENT LIMITED,
ΔΙΑ ΕΚΔΟΣΙΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ 2911/2019 ΤΟΥ
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 3/1/2020
Καθ'ων η αίτηση
Α. Σολουκίδου (κα) για Χρ. Τριανταφυλλίδη, για τους Αιτητές.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(EX-TEMPORE)
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Υποβλήθηκε μονομερής αίτηση δυνάμει της οποίας οι αιτητές ζητούν διάταγμα με το οποίο να επεκτείνεται η προθεσμία καταχώρισης αίτησης για άδεια καταχώρισης αιτήσεως για έκδοση διατάγματος Certiorari.
Από τα γεγονότα τα οποία εκτίθενται στην ένορκη δήλωση του Ευριπίδη Μάνουλου, δικηγόρου, στο γραφείο των δικηγόρων των αιτητών και των επισυνημμένων στην αίτηση εγγράφων, καταφαίνεται ότι είχε υποβληθεί ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού στο πλαίσιο της αγωγής υπ' αρ. 2911/2019 από τους ΧΧΧ Tyulenev και Ninfa Holding Ltd μια αίτηση ημερ. 18 Δεκεμβρίου 2019 και εκδόθηκαν και διατάγματα στις 20 Δεκεμβρίου 2019. Την ημέρα που τα διατάγματα ήταν επιστρεπτέα και μετά την επίδοση στους εναγόμενους - νυν αιτητές - και ήταν απόντες, το επαρχιακό δικαστήριο κατέστησε τα διατάγματα ένα και δύο απόλυτα και επίσης, έκδωσε τα διατάγματα που αναφέρονται στις παραγράφους 3 και 4 της αρχικής μονομερούς αιτήσεως.
Αυτό τούτο το διάταγμα οριστικοποίησης των διαταγμάτων, ημερ. 3 Ιανουαρίου 2020, επιχειρούν να αμφισβητήσουν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου οι αιτητές. Στην ένορκη δήλωση αναφέρεται ότι ζητείται η επέκταση της προθεσμίας καταχώρισης, καθότι από την αρχική ημερομηνία, 3 Ιανουαρίου 2020, η ύπαρξη των διαταγμάτων ήταν άγνωστη σ' αυτούς και περιήλθε σε γνώση τους στις 20 Μαΐου 2020, που τους επεδόθη το εν λόγω διάταγμα, αντίγραφο του οποίου επισυνάπτεται στην αίτηση.
Οι αιτητές, συνεχίζει ο ενόρκως δηλών, έχουν «πάρα πολύ καλή υπόθεση για να τους δοθεί αφενός μεν η ζητούμενη παράταση και αφετέρου η ανατροπή του εκδοθέντος διατάγματος, ημερ. 3/1/2020». Το προβληθέν ελάττωμα εδράζεται στην παραβίαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης, καθότι τα διατάγματα κατέστησαν απόλυτα χωρίς να δοθεί η δυνατότητα στους αιτητές να προβάλουν τις θέσεις τους ενώπιον του δικαστηρίου.
Η αίτηση, όπως υποστήριξε η ευπαίδευτη συνήγορος των αιτητών, εδράζεται στον Κανονισμό 5 των περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικών Κανονισμών του 2018. Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του Κανονισμού 5, η αίτηση θα πρέπει να καταχωρηθεί το συντομότερο δυνατό, όχι όμως σε περίοδο που υπερβαίνει τις 45 ημέρες από την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης ή διατάγματος. Στην παράγραφο (2) του εν λόγω Κανονισμού, επί του οποίου, μεταξύ άλλων, εδράζεται η αίτηση, αναφέρεται:
″Το δικαστήριο δύναται να επεκτείνει την προθεσμία που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος Κανονισμού, αν καταδειχθούν εξαιρετικές περιστάσεις που παρεμπόδισαν τον αιτητή να καταχωρίσει την αίτηση του εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας.″
Στην προκείμενη περίπτωση στους αιτητές είχαν επιδοθεί δεόντως και δεν υπάρχει αμφισβήτηση επί τούτου, τόσο η αίτηση όσο και η ένορκη δήλωση, όπως και τα εκδοθέντα διατάγματα ημερ. 18 Δεκεμβρίου 2019 και 20 Δεκεμβρίου 2019. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο υπήρχε η αναφορά και στα διατάγματα τα οποία ήταν επιστρεπτέα και στα διατάγματα για τα οποία δόθηκαν οδηγίες όπως επιδοθούν στους αιτητές για να εμφανιστούν ενώπιον του δικαστηρίου να αμφισβητήσουν την ύπαρξη των διαταγμάτων αυτών ή την έκδοση των νέων. Κάτι το οποίο παρέλειψαν να κάμουν. Συνεπώς, ουδεμία δικαιολογία υπάρχει σήμερα για να επικαλούνται τη χορήγηση άδειας και δεν έχουν καταδείξει οποιαδήποτε εξαιρετική περίσταση η οποία παρεμπόδισε τους αιτητές, όπως προνοεί ο Κανονισμός, να καταχωρίσουν αίτηση. Η αίτηση, ως εκ τούτου, θα πρέπει να απορριφθεί. Αφήνω που υπάρχει και εναλλακτική θεραπεία στους αιτητές, την οποία θα μπορούσαν να ασκήσουν.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Κ. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΔΓ