|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Χόππη ν. Παναγή (1993) 1 ΑΑΔ 140
Κολλάτου Σταυρινή ν. Κυριάκου Παναγιώτου (2003) 1 ΑΑΔ 895
Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ ν. Σκυροποιΐα Λεωνίκ Λτδ και Άλλων (2013) 1 ΑΑΔ 882
ΧΡΥΣΟΧΟΥ ν. ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ, ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 7/2017, 23/1/2020, ECLI:CY:DOD:2020:3
ΧΡΥΣΟΧΟΣ v. ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ, Έφεση Αρ. 7/17, 17/12/2020, ECLI:CY:DOD:2020:40
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:DOD:2020:10
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Αίτηση Δ.Ο.Δ. 2/2019)
7 Απριλίου, 2020
[ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
Λ. ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ,
Αιτήτρια,
ΚΑΙ
Κ. ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ,
Καθ΄ου η Αίτηση.
_ _ _ _ _ _
ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 12.7.2019
Α. Ιωαννίδου (κα) για Σκορδής & Στεφάνου, για την Αιτήτρια.
Μ. Χατζηδάκης για Δανός & Δανός ΔΕΠΕ, για τον Καθ΄ου η Αίτηση.
_ _ _ _ _ _
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δοθεί από την Σταματίου, Δ.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Στις 23.4.2019 το Οικογενειακό Δικαστήριο απέρριψε αίτηση που είχε καταχωρήσει η αιτήτρια με την οποία ζητούσε να διαταχθεί ο καθ΄ου η αίτηση πατέρας της να της καταβάλλει το ποσό των €1.000 μηνιαίως για τη συντήρηση, μόρφωση και διατροφή της, προκειμένου να καταστεί δυνατή η φοίτησή της σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο στην Κύπρο. Με την υπό κρίση αίτηση ζητείται παράταση του χρόνου για καταχώρηση έφεσης.
Σύμφωνα και με τα γεγονότα που περιέχονται στην ένορκη δήλωση του Κ. Σεργίδη, δικηγόρου στο γραφείο των δικηγόρων της αιτήτριας, στις 23.4.2019 εξεδόθη η τελική απόφαση σε αίτηση διατροφής, συνταγμένο κείμενο της οποίας παραλήφθηκε μετά πάροδο δύο-τριών ημερών. Σημειώνεται ότι η απόφαση δόθηκε Μεγάλη Τρίτη και το κείμενό της παραλήφθηκε, επίσης, κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, ενώ ο δικηγόρος που χειριζόταν την υπόθεση, κ. Σκορδής, συζήτησε την υπόθεση με την πελάτιδά του μετά της διακοπές του Πάσχα, οπόταν και έλαβε οδηγίες για να προχωρήσει στη διαδικασία της έφεσης. Το κείμενο της έφεσης ήταν έτοιμο από τις 3.6.2019, όμως, δεν καταχωρίστηκε εκείνη την ημέρα λόγω, όπως αναφέρεται στην ένορκη δήλωση, «έκτακτης και επείγουσας αναχώρησης εκτός Κύπρου του κ. Στέφανου Σκορδή, για προσωπικό λόγο. Ο κ. Σκορδής, ο οποίος χειρίζεται προσωπικά την παρούσα υπόθεση είχε ενημερωθεί για την έκτακτη αναχώρηση του το βράδυ της προηγούμενης μέρας, ήτοι την Κυριακή 2/06/2019 και ως εκ τούτου ενώ ήτο προγραμματισμένη η καταχώρηση της έφεσης στις 03/06/2016 - αυτή δεν κατέστη δυνατόν να γίνει και κατά την επιστροφή του αντιλήφθηκε ότι παρήλθε η προθεσμία από τις 03/06/2019.»
Ακολούθησε στις 5.6.2019 αίτηση για παράταση του χρόνου ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου η οποία απερρίφθη. Με δεδομένο ότι ο χρόνος καταχώρησης έφεσης εξέπνευσε οριακά, προβάλλεται ότι είναι άδικο για την αιτήτρια να μην μπορεί να εφεσιβάλει την άδικη, κατά την ίδια, απόφαση του Δικαστηρίου.
Ο καθ΄ου η αίτηση καταχώρησε ένσταση με την οποία ισχυρίζεται ότι η αίτηση είναι αβάσιμη, καταχρηστική και ελλείπει το πραγματικό και νομικό υπόβαθρο. Δεν προβάλλεται σοβαρός λόγος που να δικαιολογεί παράταση του χρόνου και τυχόν παράταση του χρόνου θα πλήξει τα συνταγματικά και άλλα νομικά δικαιώματα του καθ΄ου η αίτηση.
Οι συνήγοροι των δύο πλευρών ανέπτυξαν τις αντίστοιχες θέσεις τους σε γραπτές αγορεύσεις τις οποίες εξετάσαμε.
Στην υπόθεση Χόππη ν. Παναγή (1993) 1 ΑΑΔ 140 που επίσης αφορούσε αίτηση για παράταση χρόνου καταχώρησης έφεσης τονίστηκε πως «αποκλειστικός οδηγός για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου για την παράταση του χρόνου άσκησης έφεσης είναι τα συμφέροντα της δικαιοσύνης. Οι προθεσμίες που τίθενται από τους Θεσμούς για τη λήψη δικονομικών μέτρων οριοθετούν το πλαίσιο για την καλή απονομή της δικαιοσύνης. Η τήρηση τους εξυπηρετεί τα συμφέροντα της δικαιοσύνης. Για να γίνει δεκτό αίτημα για την παράταση του χρόνου άσκησης έφεσης οι λόγοι της καθυστέρησης πρέπει να εξηγούνται και να αντισταθμίζουν ουσιαστικά τις δυσμενείς επιπτώσεις στα συμφέροντα του αντιδίκου και στο θεσμικό πλαίσιο απονομής της δικαιοσύνης. Η προθεσμία που τίθεται από τη Δ.32 Θ.2 για την άσκηση έφεσης είναι συνυφασμένη με την τελεσιδικία και τις αρχές της δικαιοσύνης που ταυτίζονται με αυτή. Μετά την εκπνοή της προθεσμίας για την άσκηση έφεσης ο επιτυχών διάδικος μπορεί με βεβαιότητα να προσβλέπει στην άσκηση των δικαιωμάτων που του αναγνωρίζονται με τη δικαστική απόφαση και το δημόσιο στην τελεσφόρηση των μηχανισμών της δικαιοσύνης. Το συμφέρον της δικαιοσύνης είναι έννοια σύνθετη και πολυδιάστατη, συνυφασμένη με το σύνολο των αρχών του δικαίου και τα ιδιαίτερα γεγονότα της κάθε υπόθεσης. Όσο μικρότερο είναι το χρονικό διάστημα που διαρρέει μεταξύ της εκπνοής της προθεσμίας και της κίνησης του μηχανισμού για παράταση ανάλογα μεγαλύτερη είναι και η πιθανότητα αποδοχής του αιτήματος» (βλ. Κολλάτου ν. Παναγιώτου (2003) 1 ΑΑΔ 895, Χρυσοχού ν. Ιωαννίδου Έφεση Αρ. 7/2017, ημερομηνίας 23.1.2020).
Η ανάγκη αυστηρής τήρησης των προθεσμιών, έχει τονιστεί σε σειρά πρόσφατων αποφάσεων στις οποίες μας παρέπεμψε ο ευπαίδευτος συνήγορος του καθ΄ ου η αίτηση (Alpix Trade & Investments Ltd v. Linkhold Ltd κ.α., Πολιτική Έφεση 226/2013, ημερομηνίας 13.12.2016, ECLI:CY:AD:2016:A551, Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ ν. Σκυροποιϊα Λεωνίκ Λτδ κ.ά. (2013) 1 ΑΑΔ 882). Αντίθετη προσέγγιση θα αναιρούσε τον λόγο ύπαρξής τους. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το κριτήριο είναι το συμφέρον της δικαιοσύνης, στη βάση των γεγονότων της κάθε υπόθεσης.
Εν προκειμένω, παρατηρήθηκε καθυστέρηση στην καταχώρηση της έφεσης κατά μία ημέρα. Ενώ η εφεσείουσα είχε δώσει οδηγίες στο δικηγόρο της να την καταχωρήσει και αυτή ήταν έτοιμη προς καταχώρηση εμπρόθεσμα αυτή δεν καταχωρήθηκε για τους λόγους που εξηγούνται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση. Υπήρχε, συναφώς, η δεδηλωμένη πρόθεση της αιτήτριας για καταχώρηση έφεσης και αυτή είχε ετοιμαστεί έγκαιρα. Η καθυστέρηση ήταν αποτέλεσμα των ενεργειών του δικηγόρου για τις οποίες δόθηκαν εξηγήσεις. Αντισταθμίζοντας αυτά τα γεγονότα με την αναστάτωση που θα προκληθεί στον αντίδικο λόγω της εκτροπής από την αρχή της τελεσιδικίας από τη μια και το μικρό χρονικό διάστημα που διέρρευσε μεταξύ της εκπνοής του χρόνου καταχώρησης της έφεσης και της υποβολής της αίτησης για παράταση, κρίνουμε ότι το συμφέρον της δικαιοσύνης κλίνει υπέρ της έγκρισης της αίτησης με έξοδα όμως εις βάρος της αιτήτριας εφόσον αυτά προέκυψαν λόγω παράλειψης της να συμμορφωθεί με τα χρονικά πλαίσια που ορίζει η Δ.35 Θ.2. Οι υποθέσεις στις οποίες μας παρέπεμψε ο ευπαίδευτος συνήγορος του καθ΄ου η αίτηση διαφοροποιούνται ως προς τα δεδομένα. Ως εκ τούτου, δεν ευσταθεί η εισήγηση ότι τυχόν έγκριση της αίτησης θα αποτελέσει προηγούμενο για τις μετέπειτα υποθέσεις.
Η αίτηση εγκρίνεται. Ο χρόνος καταχώρησης της έφεσης παρατείνεται για επτά (7) ημέρες από τη λήξη της αναστολής των προθεσμιών που έχει αποφασιστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο στις 16.3.2020 ή οποιασδήποτε επέκτασής της ήθελε περαιτέρω αποφασιστεί, προς παρεμπόδιση της εξάπλωσης του κορωνοϊού - Covid-19. Τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ του καθ΄ου η αίτηση και εναντίον της αιτήτριας όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
/ΧΤΘ