|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.48
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ECLI:CY:AD:2020:D75
AΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 17/2020)
27 Φεβρουαρίου, 2020
[Τ. Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ PJSC T PLUS, ΕΚ ΡΩΣΙΑΣ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΩΝ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ CERTIORARI ΚΑΙ/Η PROHIBITION ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ Ή/ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑ 'Η/ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ (Χ. ΦΙΛΙΠΠΟΥ, Α.Ε.Δ.) ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 15/01/2020 ΚΑΙ 23/01/2020 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 1522/2019
-------------
Μονομερής Αίτηση (Ex-Parte) από την PJSC T PLUS, EK ΡΩΣΙΑΣ, Αιτήτρια
Μ. Λοϊζου (κα) με Κ. Χατζηαναστάση (κα) για Χ. Κυριακίδης ΔΕΠΕ, για την αιτήτρια.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
[Ex-tempore]
Η αιτήτρια στην παρούσα αίτηση ζητά με την αγωγή 1522/2009 Ε.Δ. Λεμεσού, η οποία καταχωρίστηκε εναντίον 28 εναγομένων, διάφορες θεραπείες, μεταξύ των οποίων αποκάλυψη τύπου Norwich Pharmacal, φίμωσης (gagging order), απαγόρευσης απόκρυψης ή καταστροφής στοιχείων κ.α. Παράλληλα καταχώρισε μονομερή αίτηση ζητώντας τα ίδια ως άνω διατάγματα.
Στις 5.9.2019 δικαστής του Ε.Δ. Λεμεσού εξέδωσε μονομερώς διατάγματα φίμωσης και απαγόρευσης καταστροφής, ενώ για τα υπόλοιπα διέταξε την επίδοση της αίτησης.
Η αίτηση ορίστηκε για ακρόαση στις 23.1.2020 με οδηγίες όπως τυχόν ενστάσεις καταχωριστούν μέχρι τις 15.1.2020.
Η αίτηση όμως δεν είχε επιδοθεί στην εναγόμενη 1, όπως δεν είχε επιδοθεί και σε άλλους, με αποτέλεσμα τη διακοπή της αγωγής εναντίον τους. Ειδικότερα, η διακοπή σε σχέση με την εναγόμενη 1 φαίνεται να καταχωρίστηκε στο πρωτοκολλητείο στις 15.1.2020.
Την ίδια ημέρα άλλος δικαστής επελήφθη μονομερούς αίτησης της εναγόμενης 1, ημερ. 13.1.2020, με την οποία ζητούσε άδεια ώστε να καταχωρίσει ένσταση «εντός του χρόνου που θα ήθελε καθορίσει το δικαστήριο». Θα πρέπει να λεχθεί ότι στο πρακτικό σημειώνεται πως ο φάκελος αναζητήθηκε αλλά δεν βρέθηκε στο πρωτοκολλητείο. Αναφέρθηκε στο δικαστή από το δικηγόρο της εναγόμενης 1 ότι από την έρευνα που έκαναν στο φάκελο δεν φαίνεται να έγινε επίδοση «αλλά μπορεί να έγινε με τρόπο που να μην έγινε αντιληπτή η επίδοση από την αιτήτρια». Η ουσία είναι ότι ο δικαστής έδωσε χρόνο για ένσταση εκ μέρους της εναγόμενης 1 χωρίς να γνωρίζει οτιδήποτε για τη διακοπή της αγωγής εναντίον της την ίδια ημέρα. Επειδή δε ο χρόνος που έδωσε, μέχρι 30.1.2020, υπερέβαινε τον χρόνο που είχε ήδη οριστεί η κυρίως αίτηση για ακρόαση (23.1.2020) ακύρωσε, χωρίς να δώσει την ευκαιρία στην άλλη πλευρά και στους υπόλοιπους διάδικους να ακουστούν, την δικάσιμο για ακρόαση και έδωσε οδηγίες όπως ειδοποιηθούν οι δικηγόροι από το πρωτοκολλητείο.
Περαιτέρω, σύμφωνα με τα γεγονότα όπως τα παρουσιάζει τώρα η πλευρά της αιτήτριας, οι δικηγόροι της όταν ενημερώθηκαν θορυβήθηκαν από την εξέλιξη αυτή και ενημέρωσαν το δικαστή σε σχέση με το ζήτημα της διακοπής της αγωγής. Τότε ο δικαστής έδωσε νέες οδηγίες στο πρωτοκολλητείο να ειδοποιηθούν όλοι οι δικηγόροι ότι η κυρίως αίτηση θα ακουστεί την ημερομηνία που ήταν ορισμένη, ήτοι στις 23.1.2020. Τούτο όμως χωρίς να ακυρώσει και τις οδηγίες για ένσταση της πρώην εναγομένης 1 μέχρι 30.1.2020.
Στις 23.1.2020 η δικηγόρος της αιτήτριας εμφανίστηκε ενώπιον του δικαστηρίου έτοιμη για ακρόαση της κυρίως αίτησης. Παρά ταύτα το δικαστήριο δεν προχώρησε στην ακρόαση. Τούτο γιατί θεώρησε ότι η πρώην εναγόμενη 1, της οποίας ο δικηγόρος ήταν παρών, είναι ενδιαφερόμενο πρόσωπο με δικαίωμα να παρέμβει στη διαδικασία και να ακουστεί, έχοντας προθεσμία για να καταχωρίσει ένσταση μέχρι τις 30.1.2020, σύμφωνα με τις προαναφερθείσες οδηγίες στις 15.1.2020.
Με την παρούσα αίτηση η ενάγουσα ζητά άδεια για καταχώριση αίτησης για την έκδοση διατάγματος certiorari προς ακύρωση των οδηγιών και/ή αποφάσεων του δικαστηρίου ημερ. 15.1.2020 και 23.1.2020 και άδεια για καταχώριση αίτησης prohibition για απαγόρευση προώθησης της ένστασης ή και συνέχισης της συμμετοχής της πρώην εναγόμενης 1. Παράλληλα ζητά αναστολή της διαδικασίας, πλην της ισχύος του προσωρινού διατάγματος ημερ. 5.8.2019, μέχρι την τελική εκδίκαση της παρούσας αίτησης.
Οι νομικοί λόγοι για τους οποίους ζητείται η θεραπεία παρατίθενται εκτεταμένα με εκτεταμένη αναφορά και σε γεγονότα τα οποία δεν βρίσκω να έχουν σημασία στα περιορισμένα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας. Σε ότι αφορά τη διαδικασία στις 15.1.2020 αναφέρεται ότι το δικαστήριο έδωσε χρόνο χωρίς να ακουστεί η άλλη πλευρά, τη στιγμή που η κυρίως αίτηση ήταν ορισμένη για ακρόαση στις 23.1.2020. Τούτο δε, ενώ είχε ήδη καταχωριστεί ειδοποίηση διακοπής και παρά το γεγονός ότι το δικαστήριο δεν είχε ενώπιον του το φάκελο, με αποτέλεσμα να μην λάβει υπόψιν του όλα τα δεδομένα.
Από αυτά, εκείνο που θέτει θέμα παράβασης κανόνα φυσικής δικαιοσύνης, ζήτημα που εγείρει η αιτήτρια στους νομικούς λόγους της αίτησης (παράβαση κανόνων φυσικής δικαιοσύνης ή/και της αρχής του audi alteram partem) είναι το γεγονός ότι ακυρώθηκε η ημερομηνία ακροάσεως χωρίς να ακουστεί η άλλη πλευρά. Επαναφέρθηκε μεν η ημερομηνία πλην όμως με δεδομένη την παραχώρηση χρόνου για καταχώριση ένστασης από την εναγόμενη 1 μέχρι 30.1.2020, εν αγνοία του δικαστή ότι την ίδια ημέρα η αγωγή εναντίον της είχε διακοπεί και χωρίς να εξεταστεί κατά πόσον, παρά ταύτα, παρέμεινε, «ενδιαφερόμενο πρόσωπο». Το ζήτημα αυτό διασυνδέεται με την περαιτέρω πτυχή της αίτησης, η οποία διατρέχει και τη δικάσιμο ημερ. 23.1.2020.
Η αιτήτρια ζητά άδεια για να προσβάλει τις οδηγίες που επέτρεψαν την παρέμβαση της πρώην εναγόμενης 1, επειδή τούτο, κατ΄ ισχυρισμόν της, έγινε έξω από οποιοδήποτε δικονομικό πλαίσιο και χωρίς να ενεργοποιηθεί ο διαθέσιμος δικονομικός μηχανισμός για παρέμβαση από μη διάδικο. Έγινε αναφορά στην Δ.48 κ.8(4) και από πλευράς νομολογίας στην Heli-Air v. Drescher (1988) 1 CLR 234 και άλλες σχετικές αποφάσεις. Δεν θα επεκταθώ προς αυτή την κατεύθυνση. Εφόσον, παρά το ότι η πτυχή αυτή παρουσιάζεται ως «υπέρβαση δικαιοδοσίας» στην πραγματικότητα εγείρεται ζήτημα εσφαλμένης εφαρμογής νόμου και της νομολογίας, που δεν εμπίπτει στο πλαίσιο του προνομιακού εντάλματος. Εν πάση περιπτώσει θα αποτελούσε σχήμα οξύμωρο να συζητείται ότι δεν ακούστηκαν οι θέσεις της αιτήτριας για το ζήτημα της παρέμβασης και παράλληλα να εξετάζεται η βασιμότητα των θέσεων αυτών και μάλιστα στα πλαίσια προνομιακού εντάλματος. Δεν παραβλέπω ότι με το δικονομικό ζήτημα διασυνδέει η αιτήτρια ζητήματα που άπτονται της κατ΄ ισχυρισμόν παράλειψης του δικαστηρίου να «αξιολογήσει μέσα στα σωστά δικονομικά πλαίσια τις εκατέρωθεν θέσεις και ισχυρισμούς προτού δοθούν οι οδηγίες που δόθηκαν».
Όμως, ανεξάρτητα από τη νομική βάση και το δικονομικό τρόπο της παρέμβασης, εκείνο που έχει σημασία και εμπίπτει στους σκοπούς της παρούσας διαδικασίας είναι ο ισχυρισμός της αιτήτριας ότι με τον τρόπο που λειτούργησε το κατώτερο δικαστήριο επέτρεψε την παρέμβαση χωρίς να την ακούσει, παραβιάζοντας τους κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης.
Η ανάγνωση των πρακτικών ημερ. 23.1.2020 αποκαλύπτει ότι, ενώ η δικηγόρος της ενάγουσας/αιτήτριας παρουσιάστηκε έτοιμη για την ακρόαση της κυρίως αίτησης και είχε ένσταση στο να ακουστεί η εναγόμενη 1 και ενώ ο δικηγόρος της τελευταίας παρουσιάστηκε έτοιμος να αγορεύσει επί του σημείου αυτού και η δικηγόρος της αιτήτριας ανέφερε ότι σε τέτοια περίπτωση θα υπέβαλλε οπωσδήποτε αίτημα για να αγορεύσει σε άλλο στάδιο και ενώ το δικαστήριο διερωτώμενο κατά πόσον υπάρχει νομολογία επί του θέματος, δηλαδή της παρέμβασης τρίτου, ανέφερε ότι θα έπρεπε να ακούσει τα μέρη «πάνω σε αυτό το ζήτημα», παρά ταύτα κλείνοντας τα όσα είχαν προηγηθεί ανέφερε, χωρίς άλλη αιτιολογία, τα εξής: «Για όλους τους λόγους που έχει εξηγήσει ο κ. Παύλου ότι πρόκειται για ενδιαφερόμενο πρόσωπο κρίνω ότι έχει δικαίωμα να του δοθεί ο λόγος για να παρέμβει στη διαδικασία για να ακουστεί».
Αυτός ο χειρισμός σε συνδυασμό με τα όσα προηγήθηκαν ήδη από 15.1.2020 θέτουν εκ πρώτης όψεως ζήτημα παράβασης των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης για το οποίο και θα πρέπει να δοθεί άδεια για καταχώριση αίτησης η οποία, τονίζεται, θα πρέπει να περιοριστεί στα πλαίσια της άδειας χωρίς επέκταση σε άλλα νομικά και πραγματικά ζητήματα (Θεοδούλου (Αρ.2) (1990) 1 ΑΑΔ 756).
Ως εκ των άνω δίδεται άδεια να καταχωριστεί αίτηση προς έκδοση εντάλματος certiorari προς ακύρωση των οδηγιών του δικαστηρίου ημερ. 15.1.2020 και 23.1.2020 που επέτρεψαν την καταχώριση ένστασης της πρώην εναγόμενης 1 και αίτηση προς έκδοση εντάλματος prohibition για απαγόρευση της προώθησης της ένστασης ή και συνέχισης της συμμετοχής της πρώην εναγόμενης 1 στη σχετική ενδιάμεση διαδικασία.
Η αίτηση να καταχωριστεί εντός 7 ημερών και ορίζεται για προγραμματισμό στις 11.3.2020, ώρα 11:15 πμ. Παράλληλα διατάσσεται η αναστολή της σχετικής ενδιάμεσης διαδικασίας στην αγωγή 1522/19, πλην της ισχύος του προσωρινού διατάγματος ημερ. 5.8.2019, μέχρι την τελική εκδίκαση της παρούσας αίτησης.
Τ.Θ. Οικονόμου, Δ.
/φκ