ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.35
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ECLI:CY:AD:2020:A33
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 10/2019)
29 Ιανουαρίου, 2020
[ΠΑΝΑΓΗ, ΓΙΑΣΕΜΗΣ, ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ/στές]
M.C. MICHAEL DEVELOPMENTS LTD,
Εφεσείουσα-Εναγομένη,
ν.
1. X. ΛΟΥΛΗ,
2. Α. ΛΟΥΛΗ,
Εφεσιβλήτων-Εναγόντων.
________________________
ΑΙΤΗΣΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΦΕΣΕΙΟΥΣΑΣ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ, 2019, ΓΙΑ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ
_________________________
Βίας Παρπαρίνος, για Λούκας & Βίας Λ. Παρπαρίνος & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για την Αιτήτρια - Εφεσείουσα.
Μιχάλης Χατζητζιοβάννης, για Φοίβος, Χρίστος Κληρίδης & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τους Καθ' ων η Αίτηση - Εφεσίβλητους.
________________________
ΠΑΝΑΓΗ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γ. Ν. Γιασεμής.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια, εφεσείουσα, εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, διαφωνώντας με την εναντίον της απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στην αγωγή αρ. 3684/2009, καταχώρισε την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο έφεση. Με την εν λόγω απόφαση, αυτή είχε διαταχθεί να πληρώσει στους καθ' ων η αίτηση, εφεσίβλητους, ποσό €119.214,00, πλέον τόκους και έξοδα. Δεν υπήρξε οποιαδήποτε συμμόρφωση, σχετικά. Αντίθετα, καταχωρίστηκε η υπό εξέταση αίτηση, με την οποία η εφεσείουσα ζητά από το Δικαστήριο τούτο να διατάξει την αναστολή της εκτέλεσης της πιο πάνω απόφασης. Παρόμοια αίτηση, με απορριπτικό αποτέλεσμα, είχε καταχωριστεί και στο Επαρχιακό Δικαστήριο.
Η παρούσα αίτηση βασίζεται στον Κ. 18[1] της Δ.35 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας. Με αυτόν, τονίζεται, πρωτίστως, ότι η έφεση δεν επενεργεί προς αναστολή εκτέλεσης της απόφασης που αποτελεί το αντικείμενό της. Στη συνέχεια δε, προβλέπεται ότι το δικαστήριο δύναται να διατάξει την αναστολή εκτέλεσής της, δίνοντας, συγχρόνως, οδηγίες, προς διασφάλιση του λαβείν του επιτυχόντος, πρωτοδίκως, διαδίκου, σε περίπτωση αποτυχίας της έφεσης. Η πιο πάνω εξουσία, εμφανώς, είναι διακριτικής φύσεως. Κατά την άσκησή της, επιδιώκεται η στάθμιση του δικαιώματος του καθ' ου η αίτηση, εφεσίβλητου, για άμεση απόλαυση του αποτελέσματος της υπέρ του απόφασης και του αντίστοιχου δικαιώματος του αιτητή, εφεσείοντος, για καταχώριση έφεσης, προς ανατροπή της. Η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου έχει αναγνωρίσει δύο βασικούς παράγοντες, οι οποίοι, εφόσον συντρέχουν, είτε και οι δύο είτε οποιοσδήποτε από αυτούς, δυνατό να δικαιολογούν την άσκηση της εν λόγω εξουσίας υπέρ του αιτητή.
Η αιτήτρια επικαλέστηκε, διαδοχικά, και τους δύο, για τον ως άνω σκοπό, νομολογιακά αναγνωρισθέντες παράγοντες. Κατ' αρχάς, διά του διευθυντή της, εισηγήθηκε, στην υποστηρίζουσα τη σχετική αίτησή της ένορκη δήλωση, ότι η έφεσή της «έχει πολύ σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας». Αυτό, εφόσον καταδεικνύεται με βεβαιότητα, στη βάση της προαναφερθείσας δικονομικής πρόνοιας, αποτελεί λόγο για αναστολή εκτέλεσης της απόφασης. Τούτο λέχθηκε στην υπόθεση Ναυτικός ΄Ομιλος Πάφου ν. Αρχής Λιμένων (1991) 1 Α.Α.Δ. 1147.
Επί του προκειμένου, η αιτήτρια παρέπεμψε, συναφώς, στον πρώτο λόγο έφεσης, με τον οποίο προβάλλεται η θέση ότι το εκδικάσαν Δικαστήριο έσφαλε, καθοδηγούμενο από την αγγλική υπόθεση Dutton v. Bognor Regis U.D.C. [1972] 1 Q.B. 373 (C.A.). ΄Οπως αναφέρεται στην αιτιολογία, το σφάλμα του αφορά στη διαφορετικότητα των γεγονότων των δύο υποθέσεων, καθώς, επίσης, στο ότι η αγγλική υπόθεση ανατράπηκε από τη μεταγενέστερη υπόθεση Murphy v Brentwood DC [1990] 2 All ER 908 (HL). Επιπρόσθετα, γίνεται εισήγηση ότι, εν πάση περιπτώσει, η εν λόγω υπόθεση δεν καθιέρωσε το συγκεκριμένο κανόνα δικαίου, τον οποίο φέρεται να υιοθέτησε, με ειδική αναφορά σε αυτόν, το εκδικάσαν Δικαστήριο. Υπήρξε διαφωνία, από μέρους των καθ' ων η αίτηση, αναφορικά με τις πιο πάνω εισηγήσεις, η οποία αντανακλάται στην κρίση, σχετικά, που ακολουθεί.
Εμφανώς, η αιτιολογία που παρατίθεται πιο πάνω, για να ήταν δυνατό να εξεταστεί στο πλαίσιο αίτησης, όπως η παρούσα, έπρεπε να είχε αναπτυχθεί, με παράθεσή της υπό μορφή γεγονότων, ασχέτως αν αφορά σε νομικές αυθεντίες. Στην προκειμένη περίπτωση, παραλείφθηκε εντελώς το στάδιο αυτό και οι εν λόγω αυθεντίες, απλώς, προτάθηκαν, ως εάν το θέμα να εξεταζόταν κατά το στάδιο των αγορεύσεων επί της εφέσεως, που, και πάλι, κάτι τέτοιο δε θα ήταν ικανοποιητικό, χωρίς ανάπτυξή τους. Η πιο πάνω προσέγγιση δεν είναι επιτρεπτή στο πλαίσιο εξέτασης αίτησης όπως η παρούσα. Τούτου δοθέντος, δε θα μπορούσε να παραγνωριστεί, εν πάση περιπτώσει, η θέση των καθ' ων η αίτηση ότι η μεταγενέστερη αγγλική υπόθεση δεν έτυχε αποδοχής σε άλλες δικαιοδοσίες του κοινοδικαίου, όπως φαίνεται να επιμαρτυρούν σχετικές παραπομπές τους. Επομένως, ο παράγοντας αυτός δεν προσφέρεται προς υποστήριξη του υπό εξέταση αιτήματος για αναστολή.
΄Ενας δεύτερος λόγος, που προτάθηκε από μέρους της αιτήτριας για τον ίδιο πιο πάνω σκοπό, αναφέρεται σε, δήθεν, αφερεγγυότητα των καθ' ων η αίτηση. Η σημασία του λόγου αυτού αφορά στο ότι, αν καταβληθεί στους καθ' ων η αίτηση το προς όφελός τους επιδικασθέν ποσό, αυτοί δε θα είναι σε θέση να το επιστρέψουν στην αιτήτρια, σε περίπτωση που επιτύχει η έφεσή της.
Συγκεκριμένα, είναι ο ισχυρισμός του διευθυντή της αιτήτριας ότι η καθ' ης η αίτηση, μετά το διαζύγιό της από τον καθ' ου η αίτηση, εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αμερική, σε άγνωστη διεύθυνση. ΄Οσον αφορά τον ίδιο τον καθ' ου η αίτηση, λέχθηκε ότι αυτός ασκεί την ιατρική, στη βάση μερικής απασχόλησης (part time) και κατά το δοκούν. Αυτά φέρεται να ειπώθηκαν από τον τελευταίο, στην ένορκη κατάθεσή του κατά την ακρόαση της υπόθεσης ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου, και, οπωσδήποτε, δεν αναφέρεται να είχαν λεχθεί στο πλαίσιο εξέτασης της οικονομικής δυνατότητάς του. Δεν αναφέρθηκε κάτι τέτοιο από το διευθυντή της αιτήτριας στην ένορκη δήλωσή του. Επομένως, ο ισχυρισμός για αφερεγγυότητα, ειδικά, του καθ' ου η αίτηση, εμφανώς, εδράζεται σε ελλιπή δεδομένα. Καταβολή δε προς αυτόν ολοκλήρου του επιδικασθέντος ποσού ικανοποιεί την αντίστοιχη υποχρέωση της αιτήτριας και προς τους δύο καθ' ων η αίτηση, στην απουσία διαφορετικής διαταγής. ΄Οσον αφορά τον επιμερισμό του, αυτός επαφίεται στους ιδίους τους καθ' ων η αίτηση.
΄Οπως έχει, ήδη, λεχθεί, το Δικαστήριο, κατά την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας δυνάμει της Δ.35, Κ. 18, προς όφελος ενός αιτητή, δύναται να θέσει όρους, για τη διασφάλιση του λαβείν του καθ' ου η αίτηση, εάν αποτύχει η έφεση. Εν προκειμένω, η αιτήτρια κανένα απτό στοιχείο μαρτυρίας δεν έδωσε ότι, στην περίπτωση έγκρισης της αίτησής της, το Δικαστήριο θα δύναται να θέσει οποιοδήποτε όρο, τον οποίο η ίδια θα είναι σε θέση να ικανοποιήσει, προς εκπλήρωση του πιο πάνω σκοπού. Η πραγματικότητα είναι ότι επιχείρησε να το πράξει, ανεπιτυχώς, όμως. Η αναφορά, διά του διευθυντή της, σε μη προσδιορισθέν ακίνητο, που αυτή κατέχει, «περίπου ίσης αγοραίας αξίας με το ποσό της πρωτόδικης απόφασης», το οποίο μπορεί να παραχωρηθεί «ως εγγύηση», είναι γενική και ασαφής. Δεν είναι αρκετή, ώστε το Δικαστήριο να δώσει συγκεκριμένες οδηγίες, προς διασφάλιση, ως έχει αναφερθεί, του καθ' ου η αίτηση. Με τα λεχθέντα δε, επιπρόσθετα, από τον ίδιο, ότι η αιτήτρια «βρίσκεται σε διεργασία αναδιάρθρωσης» και ότι «ακόμη να αρχίσει έργα», προφανώς, οικοδομικά, προκύπτει, εύλογα ότι αυτή δεν είναι σε θέση να δώσει ικανοποιητική εξασφάλιση, ούτε είναι, ενδεχομένως, σε θέση να ικανοποιήσει την απόφαση η οποία εκδόθηκε εναντίον της και υπέρ των καθ' ων η αίτηση. Εν ολίγοις, στην προκειμένη περίπτωση, τυχόν άσκηση, από το Δικαστήριο, της εν λόγω διακριτικής του ευχέρειας θα γίνει επί ματαίω, (βλ. Γιάννος Παύλου κ.ά. ν. Μαρούλλας Νεοφύτου Νικολάου κ.ά., Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 373/2016, 10.10.2017, ECLI:CY:AD:2017:A348).
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η αίτηση απορρίπτεται, με έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον της αιτήτριας. Αυτά να υπολογιστούν από την Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Π. Παναγή, Δ.
Γ.Ν. Γιασεμής, Δ.
Τ. Ψαρα-Μιλτιάδου, Δ.
/ΜΠ
[1] "18. An appeal shall not operate as a stay of execution or of proceedings under the decision appealed from except so far as the Court appealed from or the Court of Appeal, or a Judge of either Court, may order; ... Before any order staying execution is entered, the person obtaining the order shall furnish such security (if any) as may have been directed. ...."