ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ECLI:CY:AD:2019:D493
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 199/2019
27 Νοεμβρίου, 2019
[Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155(4) ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (Ν.33/64), ΩΣ ΑΥΤΟΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΑ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ χχχ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 24.10.2017 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ, ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 611/2016
*******************
Νικήτας Α. Νικήτας, για τον Αιτητή
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(ΔΟΘΕΙΣΑ ΑΥΘΗΜΕΡΟΝ)
Με την υπό εξέταση αίτηση ο Αιτητής εξαιτείται άδεια για την καταχώρηση αίτησης διά κλήσεως για την έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari διά του οποίου να ακυρώνεται το διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου ημερομηνίας 24/10/2017 με το οποίο απορρίφθηκε η Αγωγή αρ. 611/2016 που είχε καταχωρήσει στις 20/4/2016, λόγω έλλειψης προώθησης της. H Αγωγή αφορούσε σε αποζημιώσεις για απρόκλητη επίθεση που υπέστη ο Αιτητής στις 13/9/2014.
Σύμφωνα με την έκθεση που συνοδεύει την αίτηση, στις 28/4/2016 η πιο πάνω Αγωγή επιδόθηκε στον εναγόμενο 3 και στις 20/4/2016 στον εναγόμενο 1. Στις 6/5/2016 ο εναγόμενος 1 καταχώρησε εμφάνιση με δικηγόρο. Λόγω λανθασμένων και/ή αναληθών πληροφοριών και/ή πλάνης ο δικαστής επιλαμβανόμενος της επιστολής του δικηγόρου του εναγόμενου 1 ημερομηνίας 18/10/2017 προς το Πρωτοκολλητείο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, στις 24/10/2017 προέβη σε απόρριψη της Αγωγής στη βάση της Διαταγής 30 Θεσμού 1(γ) των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών, γεγονός που πληροφορήθηκε ο Αιτητής ενώ ακόμη προσπαθούσε να επιδώσει την αγωγή στον εναγόμενο 2, μέσω του Υπουργείου Δικαιοσύνης της Αγγλίας.
Ενόψει της εξέλιξης αυτής, στις 18/2/2019 καταχώρησε αίτηση με την οποία ζητούσε τον παραμερισμό και/ή ακύρωση του διατάγματος του Δικαστηρίου ημερομηνίας 24/10/2017, μαζί με διάταγμα για παράταση του χρόνου υποβολής αιτήματος για ανανέωση του κλητηρίου εντάλματος. Η αίτηση αυτή αποσύρθηκε ανεπιφύλακτα στις 20/6/2019. Ο αιτητής αποδίδει την καθυστέρηση στην προώθηση της υπό κρίση αίτησης σε προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε (βλέπε ιατρικές εκθέσεις Τεκμήρια 8, 9, 10, 11, 12 και 13, ημερομηνίας μεταξύ 5/1/2019 και 15/10/2019) που επισυνάπτονται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση. Ο αιτητής θεωρεί την περίπτωση του ως έκδηλα εξαιρετική στη βάση της νομολογίας, γεγονός που, κατά την άποψη του, δικαιολογεί την παρέμβαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου με την έκδοση certiorari.
Η υπό κρίση αίτηση συνοδεύεται από την ένορκη δήλωση της ΆΚ, δικηγορικού υπαλλήλου στο δικηγορικό γραφείο του δικηγόρου που εκπροσωπεί τον αιτητή. Στην ένορκη της δήλωση η ΑΚ ουσιαστικά επαναλαμβάνει τα γεγονότα που αναφέρονται στην έκθεση.
Κατά την ακρόαση της υπό κρίση αίτησης ο δικηγόρος του αιτητή τόνισε στην προφορική του αγόρευση το δικαιολογημένο της αίτησης ενόψει της εμφανούς πλάνης και υπέρβασης της διακριτικής ευχέρειας του Επαρχιακού Δικαστή που επιλήφθηκε του αιτήματος των εναγομένων 1 και 3 για απόρριψη της Αγωγής καθώς και της εξώφθαλμης παρατυπίας και καταστρατήγησης των αρχών της δίκαιης δίκης. Εισηγήθηκε δε ότι ο χρόνος που μεσολάβησε ήταν δικαιολογημένος ενόψει των προβλημάτων υγείας του.
Έχω προβεί σε προσεχτική μελέτη των θεραπειών που επιδιώκονται με την αίτηση, του περιεχομένου της έκθεσης και της ένορκης δήλωσης που συνοδεύουν την αίτηση, μαζί με όλα τα επισυνημμένα έγγραφα που αφορούν κυρίως στη διαδικασία της Αγωγής αρ. 611/2016.
Θα πρέπει κατά αρχάς να επισημανθεί ότι η αίτηση δεν συμμορφούται με το άρθρο 3 του περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικού Κανονισμού του 2018, που τέθηκε σε ισχύ στις 18/5/2018, που προβλέπει τον τρόπο με τον οποίο ένας αιτητής απευθύνεται στο Ανώτατο Δικαστήριο για την παραχώρηση άδειας καταχώρησης αίτησης προς έκδοση προνομιακών ενταλμάτων (certiorari, mandamus, prohibition και quo warranto).
Παραθέτω αυτούσιο το άρθρο 3 για σκοπούς καλύτερης παρακολούθησης:
«ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΠΡΟΣ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΩΝ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ (CERTIORARI, MANDAMUS, PROHIBITION, QUO WARRANTO)
3(1) Αίτηση για άδεια καταχώρησης Αίτησης προς έκδοση προνομιακών ενταλμάτων της φύσεως Certiorari, Mandamus, Prohibition και Quo Warranto εγείρεται ενώπιον του Δικαστηρίου μονομερώς και υποβάλλεται από τον αιτητή σύμφωνα με τον επισυνημμένο Τύπο Α. Στην Αίτηση καθορίζονται οι λόγοι στους οποίους θεμελιώνεται το αίτημα και προσδιορίζεται η ζητούμενη θεραπεία ή θεραπείες. Η αίτηση πρέπει να φέρει την υπογραφή του αιτητή ή του δικηγόρου του.
(2) Η αίτηση για άδεια πρέπει να συνοδεύεται από Έκθεση σύμφωνα με τον επισυνημμένο Τύπο Β, Ένορκη Δήλωση και Τύπο Διορισμού Δικηγόρου. Στην Ένορκη Δήλωση πρέπει να επισυνάπτονται ως Τεκμήρια πιστά αντίγραφα των προσβαλλόμενων αποφάσεων, διαταγμάτων ή πράξεων.
(3) ..........................»
Στην παρούσα περίπτωση στην ένορκη δήλωση της κας ΑΚ που συνοδεύει την αίτηση δεν επισυνάπτεται πιστό αντίγραφο του προσβαλλόμενου δικαστικού διατάγματος παρά μόνο αντίγραφο αυτού, κατά παράβαση του πιο πάνω άρθρου.
Η παράλειψη επισύναψης πιστού αντιγράφου του διατάγματος που αφορά η παρούσα αίτηση δεν είναι θεραπεύσιμη αλλά κρίνεται μοιραία για την τύχη της αίτησης.
Παρά την κρίση μου αυτή θα προχωρήσω να εξετάσω και άλλα θέματα που άπτονται του παραδεκτού της αίτησης, ξεκινώντας από το χρόνο λήψης του συγκεκριμένου διαβήματος.
Μέχρι την έκδοση του περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως Διαδικαστικού Κανονισμού του 2018, το Ανώτατο Δικαστήριο ακολουθώντας τους Αγγλικούς Διαδικαστικούς Κανονισμούς με νομολογία του καθόρισε τη γενική αρχή ότι αίτηση για προνομιακό ένταλμα μπορεί να απορριφθεί λόγω αδικαιολόγητης καθυστέρησης (βλ. Θεοδούλου (Αρ. 1) (1990) 1 Α.Α.Δ. 438, Αίτηση του Αβραάμ Πιττάκη (1994) 1 Α.Α.Δ. 297 και Odyssey Retriever Inc, Πολ. Έφ. 59/16 ημ. 3/5/17).
Σημειώνεται ότι ο πιο πάνω Διαδικαστικός Κανονισμός καθόρισε ανώτατο χρονικό όριο για λήψη μέτρων προς εξασφάλιση προνομιακού εντάλματος που είναι 45 ημέρες από την έκδοση του προσβαλλόμενου διατάγματος. Μόνο κατ' εξαίρεση είναι επιτρεπτή η επέκταση του χρόνου, σύμφωνα με τον Κανονισμό 5(2), στην περίπτωση που συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις που παρεμποδίζουν τον αιτητή να καταχωρήσει την αίτηση του εντός της προθεσμίας αυτής.
Ως προς τη σημασία του Διαδικαστικού Κανονισμού και των χρονικών περιορισμών που αυτός έθεσε, σχετική είναι η υπόθεση xxx MANUEL, Πολιτική Αίτηση 172/2019, ημερ. 31/10/2019, ECLI:CY:AD:2019:D450 στην οποία αναφέρθησαν τα εξής:
«Ο όλος Διαδικαστικός Κανονισμός θεσπίσθηκε για να εκσυγχρονίσει και να θέσει σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο τη διαδικασία, χάριν ενοποίησης και ομοιομορφίας. Η τήρηση του είναι αναγκαία και η προθεσμία τέθηκε ακριβώς έχοντας υπόψη και τις συνθήκες στη Δημοκρατία. Όπως έχει αποφασιστεί και στις υποθέσεις LGS Handling Ltd, Ποινική Αίτηση υπ΄ αρ. 22/18, ημερ. 2.4.2019 και Swissport Cyprus Ltd, Ποινική Αίτηση υπ΄ αρ. 21/18, ημερ. 2.4.2019. «η τήρηση των προθεσμιών γενικώς, αλλά και ιδιαιτέρως της προθεσμίας που τάσσεται για την υποβολή έφεσης, δεν είναι θέμα τύπου, αλλά ουσίας (The Attorney-General of the Republic v. Petros Demetriou HjiConstanti (1968) 2 C.L.R. 113 και Αδελφοί Λαμπριανίδη κ.α. ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Γερίου (1989) 2 Α.Α.Δ. 374).» Στην Αγγλία απ΄ όπου έχει αντληθεί η δικαιοδοσία για προνομιακά εντάλματα, η αίτηση καταχωρείτο αρχικά εντός έξι μηνών και αργότερα εντός τριών μηνών, με τις προθεσμίες αυτές να ήταν και οι ανώτατες επιτρεπόμενες (Αίτηση της εταιρείας Κτηματικές Επιχειρήσεις Ανδρέας Ευριπίδου Διογένους Λτδ, Πολιτική Αίτηση αρ. 83/2016, ημερ. 8.8.2016), ECLI:CY:AD:2016:D401.»
Στην παρούσα περίπτωση παρατηρώ κατά αρχάς ότι η υπό κριση αίτηση καταχωρήθηκε μετά δύο και πλέον χρόνια από την έκδοση του διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστή.
Ο Αιτητής αποδίδει την καθυστέρηση που παρατηρήθηκε στα προβλήματα υγείας του δικηγόρου του που, όπως αναφέρει η ΑΚ στην ένορκη της δήλωση, προέκυψαν, σύμφωνα με τις ιατρικές εκθέσεις, εντός του 2019. Δυστυχώς τα προβλήματα αυτά δεν μπορούν να δικαιολογήσουν το χρόνο που μεσολάβησε από την έκδοση του διατάγματος στις 14/10/2017 μέχρι την καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης στις 13/11/2019. Η παρέλευση της προθεσμίας των 45 ημερών από την έκδοση του διατάγματος είναι δεδομένη.
Από την άλλη θα πρέπει να λεχθεί ότι κατά την έκδοση του προσβαλλόμενου διατάγματος δεν προβλέπετο προθεσμία καταχώρησης αίτησης για certiorari. Όμως πριν τεθεί σε εφαρμογή ο Διαδικαστικός Κανονισμός ο χρόνος καταχώρησης δεν επαφίετο στη διάθεση του κάθε Αιτητή αλλά σύμφωνα με τη νομολογία θα έπρεπε η αίτηση να καταχωρείτο όσο το δυνατό νωρίτερα (βλ. Ερμής Ασφαλ. Εταιρεία Λτδ κ.α. (1995) 1 Α.Α.Δ. 811, Σωτηρούλλα Κωνσταντινίδου (1995) 1 Α.Α.Δ. 827 και Χ. Θεοχαρίδη και Κ. Θεοχαρίδη, Πολ. Αιτ. 177/2019 ημερ. 13/11/2019), ECLI:CY:AD:2019:D467.
Ενόψει των πιο πάνω η καθυστέρηση που παρατηρήθηκε στην προώθηση της υπό κρίση αίτησης κρίνεται αδικαιολόγητη, διαπίστωση που προδιαγράφει και την τύχη της αίτησης για προνομιακό ένταλμα.
Εκτός του θέματος της καθυστέρησης, σύμφωνα με τη νομολογία ακόμη και να αποδειχθεί εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση η άδεια για προνομιακό ένταλμα δεν χορηγείται όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο εκτός και αν καταδεικνύονται εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα (βλέπε Αltiοus Insurance Limited, Πολιτική Αίτηση Αρ. 2/2018, ημερομηνίας 25/1/2018). Στην παρούσα περίπτωση υπάρχει άλλο ένδικο μέσο και ήδη λήφθηκαν μέτρα από πλευράς Αιτητή για επαναφορά της Αγωγής και/ή ακύρωση του διατάγματος με αίτηση, την οποία όμως για λόγους άγνωστους στο Δικαστήριο απέσυρε ανεπιφύλακτα. Συνεπώς η ύπαρξη άλλου ένδικου μέσου είναι ένα επιπρόσθετο στοιχείο για απόρριψη της αίτησης.
Ενόψει των πιο πάνω διαπιστώσεων μου δεν παρίσταται ανάγκη εξέτασης της ουσίας της αίτησης.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.
/Α.Λ.Ο.