|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2019:D151
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 60/2019)
18 Απριλίου, 2019
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΝΟΜΟ ΚΕΦ. 113
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ xxxx ΣΙΑΚΟΛΑ, xxxx ΝΕΟΦΥΤΟΥ, xxxx ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΚΑΙ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ AGROMARKETS LTD ΕΚ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ Ε.Δ. Μ. ΜΗΛΙΩΤΟΥ, ΗΜΕΡ. 02/04/19 ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΑΡ. 1221/11 ΤΟΥ Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 07/03/19
_ _ _ _ _ _
Α. Γεωργίου, για Φοίβο, Χρίστο Κληρίδη & Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για
τους Αιτητές.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση οι αιτητές αξιώνουν τις ακόλουθες θεραπείες:
«Α. Την άδεια του Δικαστηρίου για την καταχώρηση Αίτησης με Κλήση για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari ή και Prohibition για να τεθεί ενώπιον του Σεβαστού Δικαστηρίου για να ακυρώσει την απόφαση ημερ. 02/04/19 της Ε.Δ. Μ. ΜΗΛΙΩΤΟΥ στο πλαίσιο της αγωγής του Ε.Δ. Λευκωσίας αρ. 1221/11 αναφορικά με την αίτηση ημερ. 07/03/19.
Β. Διάταγμα αναστολής της περαιτέρω διαδικασίας δυνάμει της εν λόγω Απόφασης/Πρακτικού μέχρι Ακρόασης της Αίτησης με κλήση και τελεσίδικης απόφασης ή μέχρι περαιτέρω διαταγής.»
Τα γεγονότα της υπόθεσης τα οποία τέθηκαν ενώπιόν μου με την έκθεση και την ένορκη δήλωση του xxxx Σιακόλα, ενός εκ των αιτητών, διοικητικού συμβούλου και μετόχου Β στην αιτήτρια 4 εταιρεία και διευθύνοντα σύμβουλου του Ομίλου Εταιρειών Agromarkets Ltd είναι εκτενή και συνοψίζονται ως ακολούθως:
Οι αιτητές xxxx Σιακόλας και xxxx Νεοφύτου είναι μέτοχοι στην εταιρεία Agromarkets Ltd, αιτήτρια 4, ανά 25% έκαστος - μέτοχοι Β - και το υπόλοιπο 50% ανήκει στην εταιρεία GDL Trading Ltd - μέτοχοι Α, η οποία ανήκει στους Κ. Λόρδο, Γ. Λόρδο και Δ. Γεωργίου. Σε επίπεδο διοικητικού συμβουλίου διαχωρίζεται ανά 50% μερίδιο μεταξύ συμβούλων Β, στο οποίο περιλαμβάνονται οι αιτητές 1, 2 και 3 και συμβούλων Α, τους κ.κ. Κ. Λόρδο, Γ. Λόρδο και Δ. Γεωργίου. Η εταιρεία ασχολείται με φθαρτεμπόριο και αγοραπωλησίες φθαρτών και άλλων αγαθών και είναι μητρική εταιρεία σειράς θυγατρικών της εταιρειών.
Μεταξύ των μετόχων/συμβούλων Α και Β υπάρχει αντιδικία ενώπιον διαφόρων Επαρχιακών Δικαστηρίων, καθώς και του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η οποία περιλαμβάνει αγωγές, αιτήσεις διάλυσης, εταιρικές αιτήσεις, εφέσεις και άλλες διαδικασίες. Λόγω της ύπαρξης αυτής της αντιδικίας και του διαχωρισμού του διοικητικού συμβουλίου 50-50 μεταξύ των δύο ομάδων, προκλήθηκε αδιέξοδο στην εν λόγω εταιρεία με πολλαπλές συνέπειες. Οι θέσεις των δύο πλευρών ως προς τα αίτια της πρόκλησης του αδιεξόδου είναι εκ διαμέτρου αντίθετες.
Εντός του πλαισίου της αντιδικίας, στις 30.10.2014 ο αιτητής 1 καταχώρησε αίτηση διάλυσης της εταιρείας στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας (Αίτηση Αρ. 802/2014), στην οποία η ομάδα μετόχων/συμβούλων Α καταχώρησε ένσταση και ανταπαίτηση, αξιώνοντας πώληση των μετοχών του αιτητή και του Γ. Νεοφύτου προς αυτούς.
Στις 7.10.2015 η εταιρεία GDL Trading Ltd, μέτοχος Α, καταχώρησε αίτηση διάλυσης της εταιρείας Agromarkets Ltd στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας (Αίτηση Αρ. 116/2015) στην οποία ο αιτητής 1 καταχώρησε στις 30.10.2015 ένσταση στην κυρίως διαδικασία, αλλά και αίτηση για απόρριψη της υπόθεσης, λόγω κατάχρησης της διαδικασίας. Ενώ εκκρεμούσαν τα πιο πάνω, στις 9.3.2017 η εταιρεία GDL Trading Ltd καταχώρησε αίτηση για διορισμό προσωρινού εκκαθαριστή. Στις 3.4.2017 εκδόθηκε σχετικό διάταγμα διορισμού του κ. Β. Πατσαλίδη, ως προσωρινού εκκαθαριστή. Ακολούθησαν διάφορες διαδικασίες στα πλαίσια της εν λόγω αίτησης και στις 9.7.2018 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας εξέδωσε διάταγμα, με το οποίο ανέστειλε τη διαδικασία ως καταχρηστική, μέχρι την εκδίκαση και αποπεράτωση της αίτησης με αριθμό 802/2014 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας. Σημειώνεται ότι, στα πλαίσια της εν λόγω αίτησης 116/15, ο αιτητής 1 στην παρούσα είχε καταχωρήσει στις 25.4.2017 αίτηση με την οποία ζητούσε ακύρωση του διατάγματος ημερομηνίας 3.4.2017, με το οποίο είχε διοριστεί ο κ. Β. Πατσαλίδης ως προσωρινός εκκαθαριστής της εταιρείας. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας αποφάσισε όπως εξετάσει πρώτα την αίτηση για αναστολή λόγω κατάχρησης και, συνεπώς, δεν εκδικάστηκε η αίτηση αυτή.
Αναφορικά με την επίδικη αγωγή υπ΄ αρ. 1221/2011 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, όταν αυτή είχε καταχωρηθεί αρχικά, ο αιτητής 1, ως διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, διόρισε δικηγόρο για την εκπροσώπησή της, με τη σύμφωνο γνώμη όλων των διευθυντών. Λόγω του διορισμού του κ. Πατσαλίδη ως προσωρινού εκκαθαριστή και, ενώ εκκρεμούσαν διαβήματα αμφισβήτησης του διορισμού του, καθώς και αίτηση για αναστολή της όλης διαδικασίας λόγω κατάχρησης, ο προσωρινός εκκαθαριστής διόρισε τους κ.κ. Α. Β. Ζαχαρίου ΔΕΠΕ ως δικηγόρους της εταιρείας στα πλαίσια της εν λόγω αγωγής, προς αντικατάσταση των δικηγόρων που είχαν αρχικά διοριστεί.
Σημειώνεται ότι ο προσωρινός εκκαθαριστής αποτάθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας στα πλαίσια της αίτησης 116/15, με μονομερή αίτηση, ζητώντας οδηγίες αναφορικά με το κατά πόσο ισχύει ο διορισμός του μετά την έκδοση της απόφασης αναστολής της κυρίως αίτησης. Η αίτηση περιήλθε εις γνώση του αιτητή 1, ζητήθηκε η επίδοσή της και καταχωρήθηκε εκ μέρους του ένσταση. Η αίτηση παρέμεινε για ακρόαση στις 20.6.2019.
Στην ένορκη δήλωση γίνεται αναφορά σε άλλες διαδικασίες που εκκρεμούν ενώπιον Δικαστηρίων, όπου εγέρθηκε το θέμα της εκπροσώπησης της εταιρείας από τον κ. Πατσαλίδη. Γίνεται, επίσης, αναφορά στη συμπεριφορά του κ. Πατσαλίδη σε δικαστικές διαδικασίες, όπου, σύμφωνα με την ένορκη δήλωση, ουδέποτε αμφισβητήθηκε ότι ο διορισμός του ανεστάλη ως αποτέλεσμα της αναστολής της απόφασης στην αίτηση 116/15. Γίνεται, επίσης, αναφορά σε διαδικασίες ενώπιον του Εφόρου Εταιρειών, όπου στο αρχείο του αναφέρεται ότι η εταιρεία παραμένει υπό προσωρινή εκκαθάριση, γεγονότα τα οποία δε θεωρώ σκόπιμο να αναλύσω σε λεπτομέρεια.
Η θέση που προβάλλεται από τους αιτητές είναι ότι ο διορισμός του προσωρινού εκκαθαριστή ανεστάλη με την απόφαση ημερομηνίας 9.7.2018 και καμία εξουσία δεν έχει για εκπροσώπηση της εταιρείας καθ΄ οιονδήποτε τρόπο. Ακόμα και σε περίπτωση που ήθελε θεωρηθεί ότι ισχύει ο εν λόγω διορισμός, αυτός κατ΄ ισχυρισμό έλαβε χώρα παράνομα και κατά παραπλάνηση του Δικαστηρίου. Στη βάση αυτής της θέσης, προβάλλεται ότι το Δικαστήριο στα πλαίσια της επίδικης αγωγής ενήργησε υπό εμφανή νομική πλάνη και κατά κατάχρηση εξουσίας, επεμβαίνοντας στην απόφαση ημερομηνίας 9.7.2018, στην υπόθεση 116/15, ανατρέποντας ουσιαστικά αυτή.
Η επίδικη απόφαση δόθηκε στα πλαίσια της αγωγής 1221/2011 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, η οποία αφορούσε αξίωση της εταιρείας Agromarkets Ltd εναντίον μίας άλλης εταιρείας για το ποσό των €19.987,83 ως αποζημιώσεις για κατ΄ ισχυρισμό ζημιά που υπέστη από την αγορά ή παραλαβή ελαττωματικών προϊόντων. Η ακροαματική διαδικασία της αγωγής ξεκίνησε στις 18.9.2018 και την ενάγουσα εταιρεία αντιπροσώπευε το δικηγορικό γραφείο Α. Β. Ζαχαρίου & Συνεργάτες. Στις 8.2.2019, και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η ακροαματική διαδικασία με την εξέταση του τρίτου μάρτυρα για την ενάγουσα, καταχωρήθηκε ειδοποίηση αλλαγής δικηγόρου, όπου αναγράφεται ότι η ενάγουσα διόρισε ως δικηγόρους τους κ.κ. Φοίβο, Χρίστο Κληρίδη & Συνεργάτες ώστε να ενεργούν ως δικηγόροι της εις αντικατάσταση του δικηγορικού γραφείου Ζαχαρίου. Η εν λόγω ειδοποίηση συνοδευόταν από υπογεγραμμένο έντυπο διορισμού δικηγόρου, όπου βρισκόταν τοποθετημένη και η σφραγίδα της εταιρείας. Λόγω λάθους του Πρωτοκολλητείου η ειδοποίηση καταχωρήθηκε σε λάθος φάκελο γι΄ αυτό καταχωρήθηκε στις 26.2.2019 νέα παρόμοια ειδοποίηση. Τελικά εντοπίστηκε και η πρώτη ειδοποίηση με αποτέλεσμα να υπάρχουν στο φάκελο δύο ειδοποιήσεις.
Ακολούθησε η καταχώρηση αίτησης εκ μέρους του κ. Πατσαλίδη μέσω του δικηγορικού γραφείου Ζαχαρίου, με την οποία ζητείτο η διαγραφή των επιδίκων ειδοποιήσεων αλλαγής δικηγόρου, στην οποία καταχωρήθηκε ένσταση εκ μέρους του δικηγορικού γραφείου Κληρίδη και η αίτηση οδηγήθηκε σε ακρόαση στη βάση αγορεύσεων. Το Πρωτόδικο Δικαστήριο εξέδωσε ενδιάμεση απόφαση στις 2.4.2019 (η επίδικη απόφαση) με την οποία εγκρίθηκε η αίτηση και εκδόθηκε διάταγμα διαγραφής των ειδοποιήσεων αλλαγής δικηγόρου.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο στα πλαίσια της απόφασης εξέτασε κατ΄ αρχάς κατά πόσο ο αιτητής νομιμοποιείται να καταχωρεί και προωθεί την υπό κρίση αίτηση με επίκεντρο το κατά πόσο εξακολουθεί να παραμένει σε ισχύ το Διάταγμα Προσωρινού Διορισμού, καθώς και το Συμπληρωματικό Διάταγμα, μετά την έκδοση απόφασης αναστολής στην αίτηση 116/15. Παρενθετικά αναφέρω ότι το διάταγμα διορισμού του κ. Πατσαλίδη ως προσωρινού εκκαθαριστή της εταιρείας, περιοριζόταν μόνο στο χειρισμό συγκεκριμένων υποθέσεων και το συμπληρωματικό διάταγμα επεκτεινόταν σε δικαστικές διαδικασίες υπό ή εναντίον της εταιρείας, ανεξάρτητα από το πότε αυτές είχαν εγερθεί. Προνοείτο, επίσης, δικαίωμα να ανοίξει τραπεζικό λογαριασμό όπου θα καταθέτει τα ποσά που θα εισπράξει εκ μέρους της εταιρείας στα πλαίσια του χειρισμού των εν λόγω διαδικασιών και να προβαίνει σε πληρωμές δικηγορικών εξόδων και εξόδων διαχείρισης των διαδικασιών καθώς επίσης και διάταγμα επιβολής ανά τριμηνία λογαριασμών στο Δικαστήριο τους οποίους να κοινοποιεί στους συμβούλους, αξιωματούχους και μετόχους της εταιρείας.
Σημειώθηκε από το Δικαστήριο ότι εκκρεμεί στα πλαίσια της αίτησης 116/15 αίτηση οδηγιών που υπέβαλε ο προσωρινός εκκαθαριστής για το κατά πόσον ισχύει ο διορισμός του. Θεώρησε, συναφώς, ότι είναι ορθό όπως το θέμα αφεθεί να αποφασιστεί από το αρμόδιο Δικαστήριο που θα εξετάσει το θέμα στα πλαίσια της αίτησης 116/15, για να μην θεωρηθεί ότι ασκεί αναθεωρητικό έλεγχο στην απόφαση αναστολής. Λόγω, όμως, της εκκρεμότητας της ενώπιον του συνεχιζόμενης ακρόασης θεώρησε ότι θα έπρεπε να επιλύσει το θέμα τάχιστα. Όπως αναφέρει στη συνέχεια, «τούτου δοθέντος και εφόσον είναι σαφές ότι με το Διάταγμα Προσωρινού Διορισμού και τη Συμπληρωματική Απόφαση δόθηκαν εξουσίες στον Πατσαλίδη για να χειρίζεται, μεταξύ άλλων, και την παρούσα δικαστική υπόθεση, για σκοπούς της παρούσας θα θεωρείται ότι αυτός εξακολουθεί να ενεργεί ως προσωρινός εκκαθαριστής της Ενάγουσας, εκτός και εάν εκδοθεί αντίθετη οδηγία ή διαταγή από αρμόδιο Δικαστήριο». Έκρινε, κατ΄ επέκταση, ότι ο προσωρινός εκκαθαριστής νομιμοποιείτο στην καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης και προχώρησε να εξετάσει την ουσία της υπόθεσης, απορρίπτοντας τη θέση των καθ΄ων η αίτηση ότι απαιτείτο η παράθεση προφορικής μαρτυρίας, λόγω αμφισβητούμενων γεγονότων, κρίνοντας ότι υπήρχαν ενώπιόν του ικανοποιητικά στοιχεία για να αποφασίσει το θέμα.
Με αναφορά σε νομολογία κατέληξε ως ακολούθως:
«Στα περιστατικά της παρούσας είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ο διορισμός Κληρίδη δεν έγινε κατόπιν απόφασης της πλειοψηφίας του Διοικητικού Συμβουλίου της Ενάγουσας. Κατ΄ ακρίβεια ουδεμία συνεδρία του Διοικητικού Συμβουλίου της Ενάγουσας φαίνεται να έλαβε χώρα για τη λήψη σχετικής προς τούτο απόφασης. Περαιτέρω, ο διορισμός Κληρίδη εις αντικατάσταση του Ζαχαρίου σαφώς και δεν αποτελεί πράξη, με την οποία συμφωνούν ή συμφώνησαν όλοι οι Σύμβουλοι της Ενάγουσας. Υπό αυτές τις περιστάσεις, είναι σαφές ότι τα έντυπα διορισμού δικηγόρου, τα οποία συνοδεύουν τις επίμαχες ειδοποιήσεις αλλαγής δικηγόρου, δεν προέρχονται από πρόσωπο ή πρόσωπα, τα οποία νομιμοποιούνται να διορίζουν δικηγόρο και, συνεπώς, το Δικαστήριο έχει σύμφυτη εξουσία να παραμερίσει τούτα.»
Ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών καταχώρησε εμπεριστατωμένη γραπτή αγόρευση και προέβη σε προφορικές διευκρινίσεις προς υποστήριξη της αίτησης. Τόνισε ο συνήγορος, με αναφορά σε νομολογία, ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο τελούσε υπό εμφανή νομική πλάνη και επανέφερε το διορισμό του προσωρινού εκκαθαριστή στην εταιρεία παρά το ότι, με βάση την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας στην υπόθεση 116/15, δόθηκε αναστολή της διαδικασίας λόγω κατάχρησης, συμπαρασύροντας και το διορισμό του προσωρινού εκκαθαριστή. Εισηγήθηκε, περαιτέρω, στη βάση των γεγονότων και της νομολογίας στην οποία παρέπεμψε ότι πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις για απόδοση των αιτουμένων θεραπειών.
Αναφορικά με το έτερο μέρος της επίδικης απόφασης, ότι δηλαδή οι αιτητές δεν είχαν εξουσία να διορίσουν δικηγόρους, ο κ. Γεωργίου εισηγήθηκε ότι δεν είναι ουσίας, ούτε μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο της παρούσας αίτησης. Ανεξάρτητα, όμως, από αυτή τη θέση προχώρησε και ανέλυσε την εισήγησή του ότι οι διευθυντές έχουν κάθε δικαίωμα να εξουσιοδοτήσουν δικηγόρο να εμφανιστεί για την εταιρεία. Σύμφωνα με το Καταστατικό της εταιρείας δεν υπάρχει πρόνοια που να παρεμποδίζει τους διευθυντές από το να εξουσιοδοτούν εμφάνιση της εταιρείας. Ως διευθυντές οι αιτητές και κυρίως ο αιτητής 1, ως διευθύνων σύμβουλος έχει κάθε εξουσία εφόσον δεν απαγορεύεται από το Καταστατικό να διορίζει δικηγόρους όπως έπραττε και στο παρελθόν με τη σύμφωνο γνώμη όλων των διευθυντών της εταιρείας. Δεν νοείται ανέφερε ο συνήγορος «δεδομένου ότι δεν υπάρχει διορισμός προσωρινού εκκαθαριστή στην εταιρεία σε ισχύ αφενός και, υπάρχει πλήρης ασυμφωνία με τους υπόλοιπους διευθυντές της εταιρείας Agromarkets Ltd αφετέρου, να θεωρείται ότι ουσιασικά η εταιρεία μένει χωρίς τη δυνατότητα για εκπροσώπηση της και έρμαιο δικαστικών διαδικασιών κατ΄αποστέρηση του δικαιώματος της για προσφυγή στο Δικαστήριο ή υπεράσπιση επειδή δεν συμφωνεί η πλειοψηφία των διευθυντών της».
Περαιτέρω, επικαλέστηκε εξαιρετικές περιστάσεις που δικαιολογούν το αίτημα και επί της ουσίας της απόφασης. Το Δικαστήριο με την απόφαση του επιτρέπει σε μη εξουσιοδοτημένο πρόσωπο να διορίσει δικηγόρο της αρεσκείας του για χειρισμό της επίδικης αγωγής εκ μέρους της εταιρείας. Η αγωγή είναι ορισμένη για συνέχιση της ακρόασης η οποία ευρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο και το μη εξουσιοδοτημένο πρόσωπο μπορεί, είτε σε περίπτωση επιτυχίας της αγωγής να υφαρπάξει το ποσό τον €20,000 είτε, λόγω αδιαφορίας ή για λόγους δικούς του, να οδηγήσει σε απόρριψη την αγωγή και απώλεια του λαβείν της εταιρείας, αλλά και επιφόρτισή της με δικηγορικά έξοδα. Και αυτό, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή όχι άλλου ένδικου μέσου.
Άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari παρέχεται εκεί όπου αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας, νομικό σφάλμα εμφανές στο πρακτικό, προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση, δόλος ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης ή παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (Αίτηση του Αλέκου Κωνσταντινίδη (2003) 1 ΑΑΔ 1298, Τζεννάρο Περρέλλα (Αρ. 2) (1995) 1 ΑΑΔ 692).
Περαιτέρω, ακόμα και σε περιπτώσεις όπου υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση, η άδεια δεν δίδεται όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, εκτός και αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα (Hellenger Trading Ltd (2001) 1 ΑΑΔ 1965, Σ. Μαρκίδης (2004) 1 ΑΑΔ 552, Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 ΑΑΔ 1535).
Κατ΄ αρχάς σημειώνεται ότι, αναφορικά με το κατά πόσο ισχύει ο διορισμός του προσωρινού εκκαθαριστή μετά την αναστολή της διαδικασίας στην υπόθεση 116/15, αποτελεί συζητήσιμο θέμα. Το ζήτημα, όμως, αυτό θα πρέπει να κριθεί στα πλαίσια της αίτησης 116/15, όπου εκκρεμεί σχετική αίτηση για οδηγίες από τον προσωρινό εκκαθαριστή. Η εν λόγω αίτηση, σύμφωνα με τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιόν μου, είναι ορισμένη για ακρόαση στις 20.6.2019 και σε αυτή έχει καταχωρηθεί ήδη ένσταση εκ μέρους του κ. Σιακόλα. Διευκρινίζεται ότι η θέση που προβάλλεται, τόσο σε εκείνη την υπόθεση, όσο και στην επίδικη αίτηση και στην παρούσα, είναι ότι ο διορισμός του προσωρινού εκκαθαριστή ανεστάλη για όλες τις υποθέσεις.
Στην επίδικη απόφαση, όπως προανέφερα, γίνεται αναφορά και στη νομιμότητα του διορισμού του δικηγορικού γραφείου Κληρίδη, με δεδομένο ότι αυτή δεν έγινε κατόπιν απόφασης της πλειοψηφίας του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας. Με δεδομένο ότι και η παρούσα αίτηση έχει καταχωριστεί, μεταξύ άλλων, και από την εταιρεία στην ίδια βάση, δηλαδή η απόφαση για καταχώρησή της εκ μέρους της εταιρείας δεν έγινε κατόπιν απόφασης της πλειοψηφίας του διοικητικού της συμβουλίου, δημιουργείται κώλυμα κατά πόσο η εταιρεία μπορεί να διεκδικεί τις αιτούμενες θεραπείες.
Όπως ανέφερε ο ευπαίδευτος συνήγορος και όπως προκύπτει από το Καταστατικό της εταιρείας, δεν υπάρχει πρόνοια για τέτοιο θέμα. Η απουσία, όμως, τέτοιας πρόνοιας, δεν οδηγεί άνευ ετέρου στην αντίθετη θέση, ότι δηλαδή είναι επιτρεπτό να δίδονται οδηγίες για λήψη δικαστικών μέτρων από διοικητικό συμβούλιο που αντιπροσωπεύει το ήμισυ των μελών του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας. Στην απουσία οποιασδήποτε ρητής πρόνοιας στο Καταστατικό της εταιρείας απαιτείται εξέταση του εταιρικού δικαίου ως προς το εγειρόμενο ζήτημα. Προς τούτο, παρατίθεται ανάλυση που γίνεται από τον αδελφό Δικαστή Ναθαναήλ στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση των Montrago Trustees Ltd κ.ά. (2012) 1 ΑΑΔ 1289, στην οποία αναφέρθηκε και το πρωτόδικο Δικαστήριο εξετάζοντας την ουσία της αίτησης:
«Χωρίς να παρίσταται ανάγκη για εκτεταμένη ανάλυση του εταιρικού δικαίου στο ζήτημα της εκπροσώπησης εταιρείας, είναι δεδομένο ότι μια εταιρεία είναι διάφορο πρόσωπο κατά νόμο, τόσο από τους μετόχους της, όσο και από τους διευθυντές της. Το διοικητικό συμβούλιο εταιρείας έχει την ευθύνη της διοίκησης της, ενώ οι μέτοχοι είναι βέβαια οι ιδιοκτήτες της, που δυνατόν να ταυτίζονται, αλλά όχι κατ' ανάγκη, εν όλω ή εν μέρει, με τους διευθυντές. Η γενική συνέλευση των μετόχων και το διοικητικό συμβούλιο μπορούν μεταξύ τους να ασκούν όλες τις εξουσίες της εταιρείας, (δέστε Pennington's Company Law, 4η έκδ., σελ. 523-525). Το καταστατικό της εταιρείας διαμοιράζει αυτές τις εξουσίες, η τροποποίηση των οποίων δυνατόν να διαφοροποιεί την κατάσταση, υπό το φως πάντοτε και των προνοιών του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113, που δίνει ορισμένες εξουσίες αποκλειστικά στη γενική συνέλευση. Κατά το εταιρικό δίκαιο, στην ενάσκηση των εξουσιών του το διοικητικό συμβούλιο δεν ενεργεί ως αντιπρόσωπος της πλειοψηφίας ή ακόμη και όλων των μετόχων της εταιρείας, οι οποίοι δεν μπορούν με ψήφισμα ομόφωνο ή πλειοψηφικό να υπερνικήσουν την εξουσία του διοικητικού συμβουλίου ή να του δίνουν οδηγίες πώς να ασκεί τις εξουσίες του, (δέστε την υπόθεση John Shaw & Sons (Salford) Ltd v. Shaw [1935] 2 K.B. 133)..
Όπως είναι γνωστό, για να εγερθεί αγωγή ή να δοθούν οδηγίες για υπεράσπιση από εταιρεία, πρέπει να λάβει ορθή και νομότυπη απόφαση, το διοικητικό της συμβούλιο.
Αγωγή ή και υπεράσπιση, υπόκειται σε διαγραφή in limine με τη χρήση της Δ.27, όπου διαπιστώνεται ότι ο ενάγων ή ο εναγόμενος είναι ανίκανος να υπογράψει ή να δώσει έγκυρο διοριστήριο, (Daimler Co v. Continental Tyre Co [1916] 2 AC 337). Όπου υπάρχουν δύο μόνο διευθυντές σε μια εταιρεία κατέχοντας εξίσου το μετοχικό κεφάλαιο της, είναι δυνατή η διαγραφή της εταιρείας ως ενάγουσας όπου ο ένας των διευθυντών εγείρει την αγωγή στο όνομα της εταιρείας, καταλογίζοντας στον έτερο των διευθυντών διάφορες λανθασμένες ενέργειες, ζητώντας ταυτόχρονα την απομάκρυνση του καθώς και συναφές απαγορευτικό διάταγμα. Σε τέτοια δεδομένα δεν ήταν δυνατή η λήψη απόφασης του διοικητικού συμβουλίου για έγερση της αγωγής, ούτε και μπορούσε να υπάρξει με την κατάσταση που επικρατούσε, (West End Hotels Syndicate Ltd v. Bayer [1912] 29 TLR 92 και Fergus Navigation & Embankment Co. v. Kingdon [1861] 4 LT 262). Σχετική είναι και η απόφαση στην Thanos Hotels Ltd v. Thanos Club Hotels Ltd κ.ά. αρ. αγωγής 6084/05, ημερ. 24.1.2007, του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας που εκδόθηκε από το Δικαστήριο αυτό). Είναι πρόδηλο, επομένως, ότι η Custodian ουδεμία νόμιμη ενέργεια δύναται να λάβει προς υπεράσπιση της. Το ότι η ίδια η Custodian στην υπό κρίση αίτηση δεν προστέθηκε ως αιτήτρια δεν έχει καμιά σημασία, εφόσον ούτως ή άλλως δεν μπορούσε να λάβει σχετική απόφαση.»
Στη βάση των πιο πάνω, προκύπτει πως, ακόμα και σε περίπτωση που υπάρχει συζητήσιμο θέμα ως προς τη δυνατότητα του προσωρινού εκκαθαριστή να συνεχίζει να ενεργεί εκ μέρους της εταιρείας, μετά την αναστολή της διαδικασίας στην υπόθεση 116/15, στα πλαίσια της οποία διορίστηκε, υπάρχει ζήτημα νομότυπης καταχώρησης της παρούσας υπόθεσης, η οποία αποφασίστηκε, όχι από την πλειοψηφία του διοικητικού συμβουλίου, αλλά από το ήμισυ αυτών, που αποτελούν τους διοικητικούς συμβούλους Β, με δεδομένη τη διαφωνία του έτερου ήμισυ του διοικητικού συμβουλίου. Η πρόσβαση της εταιρείας στο Δικαστήριο προϋποθέτει νομότυπη απόφαση του διοικητικού της συμβουλίου, κάτι που δεν υπάρχει στην παρούσα περίπτωση. Προκύπτει, συναφώς, ότι δε θεμελιώνεται εκ πρώτης όψεως υπόθεση.
Περαιτέρω και ανεξάρτητα από τα πιο πάνω, η ύπαρξη αίτησης για οδηγίες στα πλαίσια της εταιρικής αίτησης 116/15 υποδηλοί την ύπαρξη άλλου προσφερόμενου εναλλακτικού ένδικου μέσου για αμφισβήτηση της νομιμότητας των ενεργειών του προσωρινού εκκαθαριστή.
Η θέση που προώθησε ο κ. Γεωργίου ότι η εταιρεία δεν μπορεί να λειτουργήσει κάτω από αυτές τις συνθήκες ενδεχομένως να είναι ορθή. Όμως, το αδιέξοδο που φαίνεται να έχει δημιουργηθεί δεν μπορεί να επιλυθεί, ούτε στα πλαίσια της επίδικης αγωγής που καταχώρησε η εταιρεία εναντίον τρίτου προσώπου προγενέστερα της διαφωνίας τους, ούτε με την επίκληση της προνομιακής εξουσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στα πλαίσια της υπό κρίση αίτησης. Οι δε εξαιρετικές περιστάσεις που επικαλούνται οι αιτητές ως προς τις επιπτώσεις που θα έχει στην επίδικη αγωγή η συνέχιση της ακρόασης στη βάση της υφιστάμενης εκπροσώπησης, χαρακτηρίζονται από γενικότητα και αοριστία.
Θεωρώ ότι, στη βάση των ενώπιόν μου γεγονότων, δεν μπορεί να χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση προνομιακού εντάλματος προς επίλυση του αδιεξόδου που υφίσταται στην εταιρεία. Μόνο στα πλαίσια των εταιρικών αιτήσεων μπορεί να επιλυθεί το θέμα.
Για τους πιο πάνω λόγους, η αίτηση απορρίπτεται.
Κ. Σταματίου,
Δ.
/ΧΤΘ