|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Marewave Shipping & Trading Co Ltd (1992) 1 ΑΑΔ 116
Ερμής Ασφ. Εταιρεία Λτδ κ.ά. (1995) 1 ΑΑΔ 811
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2019:D106
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Πολιτική αίτηση αρ.46/19
26 Μαρτίου, 2019
[Τ.ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (Ν33/1964)
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ xxx ΠΑΠΑΚΟΚΚΙΝΟΥ
KAI
xxx xxx ΠΑΠΑΚΟΚΚΙΝΟΥ ΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΡΙΑΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ ΒΕΡΕΓΓΑΡΙΑΣ Π. ΠΑΠΑΚΟΚΚΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΑΜΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ KAI/H ENΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ HM. 22.3.2019 ΣTHN AITHΣH HM. 14.3.2019 (15.3.2019 ΩΣ ΑΝΑΓΡΑΦΕΤΑΙ Σ΄ΑΥΤΗΝ) ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 741/19 ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 22.3.2019 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ 741/19 ΥΠΟ xxx xxx ΠΑΠΑΚΟΚΚΙΝΟΥ ΚΑΙ xxx xxx ΠΑΠΑΚΟΚΚΙΝΟΥ ΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΡΙΑΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ ΒΕΡΕΓΓΑΡΙΑΣ Π. ΠΑΠΑΚΟΚΚΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΤΗΣ V. ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΛΤΔ (ΠΡΩΗΝ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΛΤΔ) ΕΚ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ.
-------
Xxx Παπακόκκινου, προσωπικά και ως διαχειρίστρια της περιουσίας της Β.Παπακόκκινου
---------------- -
ΑΠΟΦΑΣΗ
(Δοθείσα αυθημερόν)
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.: Η αιτήτρια προσωπικά και υπό την ιδιότητα της ως διαχειρίστρια της περιουσίας της αδελφής της Βερεγγάριας Π. Παπακόκκινου, με την παρούσα Αίτηση της ημερ. 26.3.2019 ζητεί την άδεια του Δικαστηρίου για την καταχώρηση Αίτησης με Κλήση για την Έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari για ακύρωση της ενδιάμεσης απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερ.22/3/19 διά της οποίας απέρριψε την αίτηση ημ. 14/3/19 ως εξ υπαρχής άκυρη, λόγω ελλείψεως δικαιοδοσίας του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.
Στις 14.3.2019 καταχωρήθηκε από την αιτήτρια στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας η αγωγή 741/19, εναντίον της Συνεργατικής Εταιρείας Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ, ομού με μονομερή αίτηση για έκδοση συντηρητικού διατάγματος με το οποίο να αναστέλλεται μέχρι πλήρους εκδίκασης της αγωγής η διαδικασία πλειστηριασμού η οποία είναι ορισμένη να διεξαχθεί στις 26.3.2019, στην Πάφο (δηλαδή σήμερα). Η αγωγή αφορούσε μεταξύ άλλων αίτημα ακύρωσης διαδικασιών πώλησης ενυπόθηκων για τα τρία ακίνητα τα οποία βρίσκονται στην επαρχία Πάφου και ακόμη ένα το οποίο βρίσκεται στη Λευκωσία. Ο ευπαίδευτος Πρόεδρος που εκδίκασε την αίτηση θεώρησε ότι θα έπρεπε να επιδοθεί στην εναγόμενη και αφού κατεχωρήθη ένσταση και άκουσε και τις δύο πλευρές εξέδωσε απόφαση ημερ. 22.3.2019 με την οποία απέρριψε την αίτηση για έκδοση συντηρητικού διατάγματος. Μέρος της αιτιολογίας του ήταν ότι από το Μέρος VIA και κυρίως του άρθρου 44Γ του περί Μεταβίβασης και Υποθήκευσης Ακινήτων Νόμου 9/65 δεν μπορούσε να προκύψει καλή βάση αγωγής για την ακύρωση των ειδοποιήσεων και της συνακόλουθης διαδικασίας εκποίησης εφόσον τούτο μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με αίτηση-έφεση εντός συγκεκριμένης προθεσμίας. Επεσήμανε ακόμη το Δικαστήριο ότι ο ενυπόθηκος οφειλέτης διατηρεί το δικαίωμα να αμφισβητεί με αγωγή το κύρος υποθήκης και στα πλαίσια αυτά να επιδιώκει ενδεχομένως προσωρινή θεραπεία αλλά ειδικά σε σχέση με τις ειδοποιήσεις που προβλέπει το ως άνω Μέρος VII του Ν.9/65 αναφορικά με τη δυνατότητα ακύρωσης διαδικασίας πλειστηριασμού δυνάμει του πιο πάνω Μέρους, τούτο γίνεται με αίτηση-έφεση. Περαιτέρω το Δικαστήριο επεσήμανε ότι υπήρξε καθυστέρηση εκ μέρους της αιτήτριας εφόσον οι ειδοποιήσεις τύπου Θ και Ι επιδόθηκαν σ΄αυτή στις 30.3.2018 και δεν προέβη σε κανένα δικαστικό διάβημα προκειμένου να παραμερήσει αυτή τη διαδικασία. Επισημαίνεται ακόμη ότι ούτε στις 20.9.2018 όταν επιδόθηκαν σ΄αυτήν οι ειδοποιήσεις τύπου ΙΑ που καθόριζαν την ημερομηνία και το χώρο του πλειστηριασμού καταχώρησε έφεση για παραμερισμό της διαδικασίας εκποίησης εντός της προθεσμίας που προβλέπει ο Νόμος.
Η παρούσα αίτηση αφορά αίτημα για να δοθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για προνομιακό ένταλμα και οι αρχές με τις οποίες αντιμετωπίζονται τέτοιες αιτήσεις έχουν καθοριστεί από τη νομολογία. Όπως είναι ευρέως και βαθιά εδραιωμένο στο σύστημα δικαίου μας το προνομιακό ένταλμα, όπως το certiorari εν προκειμένω, είναι ένα εξαιρετικό μέτρο και η απόδοσή του ασκείται πάντοτε με φειδώ στα πλαίσια των νομολογημένων από παλιά αρχών. Πρέπει ο αιτητής να ικανοποιήσει το Δικαστήριο για την ύπαρξη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης και ή συζητήσιμης υπόθεσης που να δικαιολογεί επαρκώς την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας. Πρέπει δε πάντοτε να είναι στο υπόβαθρο της σκέψης του Δικαστηρίου αλλά και των διαδίκων ότι η διαδικασία αυτής της φύσης δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης και ούτε μπορεί να λειτουργήσει ως υποκατάστατο της εφετειακής λειτουργίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Μπορεί και πρέπει να έχει αντικείμενο αυτής τον έλεγχο της νομιμότητας της απόφασης (βλ. Λυσιώτης (1996)1Β Α.Α.Δ. 739, και Αναφορικά με την αίτηση της Marewave Shipping & Trading Co Ltd IT (1992) 1 Α.Α.Δ. 116).
΄Ενας παράγοντας ο οποίος ανέκαθεν ήταν σημαντικός, με βάση τη νομολογία, είναι ο παράγων της καθυστέρησης στη λήψη του συγκεκριμένου ένδικου μέσου. Καθυστέρηση στην υποβολή αίτησης αποτελεί λόγο άρνησης έκδοσης του (βλ. Ερμής Ασφαλιστική Εταιρεία Λτδ κ.α. (1995) 1 Α.Α.Δ. 811). Κάθε καθυστέρηση δε πρέπει να αιτιολογείται και όσο μεγαλύτερη είναι η καθυστέρηση τόσο πιο ενδελεχής αιτιολογία είναι απαραίτητη. (Bλ. επίσης Αναφορικά με την αίτηση του Ν. Νικολάου, Πολιτική έφεση αρ.117/16, 25.5.2017), ECLI:CY:AD:2017:A188. Μάλιστα, δια του περί του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία ΄Εκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικού Κανονισμού του 2018 καθορίζεται πλέον ως προθεσμία ο χρόνος των 45 ημερών από την επίδικη πράξη (άρθ.5 του ως άνω Κανονισμού).
Στην κρινόμενη περίπτωση η γνώση της αιτήτριας για τη διαδικασία δυνάμει του ως άνω Νόμου προέκυψε σύμφωνα με την ίδια την απόφαση, τουλάχιστον από το Μάρτη του 2018. Θα πρόσθετα ότι δυνάμει των τεκμηρίων που επισυνάφθησαν στην παρούσα αίτηση φαίνεται ότι η γνώση μπορεί να εξαχθεί και σε προγενέστερη ημερομηνία, αφού δυνάμει του τεκμ.1 η επιστολή εκ μέρους της Συνεργατικής Κυπριακής Τράπεζας προς αυτή είναι ημερ. 12.12.2017. Βέβαια η αιτήτρια εισηγείται ότι τα έγγραφα που επιδόθησαν δεν ήσαν πλήρη. Με όλο το σεβασμό αυτό δεν αναιρεί το χρόνο με βάση τον οποίο θα έπρεπε να ενεργήσει. Προσθέτως, το γεγονός ότι ή ίδια επέλεξε να καταχωρήσει αγωγή για την οποία μάλιστα, δια της αιτήσεως ενώπιον μου, εισηγήθηκε ότι η επίδικη απόφαση εκδόθηκε «άνευ δικαιοδοσίας» δεν μπορεί να διαφοροποιήσει τα πράγματα εφόσον η υποχρέωση για το παρόν ένδικο μέσο έχει αφετηρία προγενέστερο χρόνο. Η προθεσμία φυσικά δεν μπορεί να άρχεται με την απόφαση του Δικαστηρίου ημερ. 22.3.2019 αλλά με τη γνωστοποίηση της διαδικασίας εκποιήσεων με βάση το ως άνω Μέρος του Νόμου 9/65. Ως εκ των ημερομηνιών που αναφέρθησαν προηγουμένως, διαγιγνώσκεται ότι έχει περάσει περισσότερο από ένα έτος από το Δεκέμβρη του 2017 ή το Μάρτη του 2018. Το ότι η αιτήτρια επέλεξε να εγείρει αγωγή τον Μάρτη του 2019 δεν αποσβαίνει την υποχρέωση της να ενεργήσει έγκαιρα. (Βλ. τα συναφή σχόλια του Εφετείου στην υπόθεση Νικολάου, ανωτέρω). Το ότι μάλιστα δια της παρούσης εισηγείται ότι το Ε.Δ. Λευκωσίας στερείτο δικαιοδοσίας εκδίκασης της αίτησης για έκδοση συντηρητικού διατάγματος οδηγεί στο παράδοξο αποτέλεσμα να οικοδομεί επί της δικής της επιλογής να καταχωρήσει την αγωγή και την αίτηση στο Ε.Δ. Λευκωσίας. Πρέπει όμως να λεχθεί ότι εν πάση περιπτώσει εκτός από τα ακίνητα στην Πάφο αποτελεί μέρος των επιδίκων θεμάτων και θεραπειών διαδικασία πώλησης ενυπόθηκου στην επαρχία Λευκωσίας.
Εν πάση περιπτώσει, είναι σαφές πως οι επιλογές ενός διαδίκου δεν τον απαλλάσσουν από την υποχρέωση τήρησης των χρονικών ορίων. Το διάστημα από το Δεκέμβρη του 2017 ή ακόμη το Μάρτη του 2018 είναι ιδιαίτερα μακρύς χρόνος και δεν μπορεί με κανένα τρόπο να δικαιολογηθεί η ανενέργεια της αιτήτριας.
Ως εκ τούτου δεν μπορεί να υπάρξει άλλη κατάληξη στην αίτηση παρά η απόρριψη της, λόγω καθυστέρησης.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Τ. Ψαρά-Μιλτιάδου,
Δ.