|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2018:D514
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 152/2018
23 Νοεμβρίου, 2018
[Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155(4) ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3, 5, 9, 11 ΚΑΙ 15 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 19 ΚΑΙ 29 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1960 (Ν.14/60), ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ: 1. χχχχ ISTOMIN 2. χχχχ STEWART ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 24/10/2018 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 19/10/2018 ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 2263/2018 ΔΙΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΑΝΤΙΑΓΩΓΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ
*******************
Γιάννος Γεωργιάδης για Γ. Γεωργιάδης & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε. και Κυριάκος Σκορδής για Σκορδής, Παπαπέτρου & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για τους Αιτητές
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Δοθείσα αυθημερόν)
Με την υπό εξέταση αίτηση οι Αιτητές εξαιτούνται άδεια για καταχώρηση αίτησης διά κλήσεως για την έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari διά του οποίου να ακυρώνεται η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού ημερομηνίας 24/10/2018, στην υπόθεση με αρ. 2263/2018, μαζί με διάταγμα για αναστολή της ισχύος της απόφασης μέχρι την εκδίκαση της διά κλήσεως αίτησης για έκδοση του certiorari.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν κατατεθεί από πλευράς αιτητών με την έκθεση, στα πλαίσια της πιο πάνω αγωγής στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού καταχωρήθηκε μονομερής αίτηση στις 19/10/2018 εναντίον της UCF Investment Ltd και UCF Partners Ltd με την οποία επιζητούντο διάφορα προσωρινά διατάγματα. Στις 24/10/2018 εκδόθηκε στη βάση μονομερούς αίτησης αντιαγωγικό διάταγμα εναντίον των Καθ' ων η Αίτηση περιλαμβανομένων των Αιτητών της παρούσας αίτησης, το οποίο ορίστηκε επιστρεπτέο στις 2/11/2018. Λόγω μη εμφάνισης των Καθ' ων η Αίτηση UCF Invest Ltd και UCF Partners Ltd στις 2/11/2018, το διάταγμα κατέστη απόλυτο. Οι Αιτητές στην παρούσα αίτηση έλαβαν γνώση του διατάγματος στις 3/11/2018 μέσω των αντιπροσώπων τους στην Κύπρο, δηλαδή την επομένη μέρα που αυτό κατέστη απόλυτο. Σύμφωνα με την έκθεση, το διάταγμα είναι προϊόν πρόδηλης νομικής πλάνης και υπέρβασης της εξουσίας του Δικαστηρίου και επηρεάζει τα ανθρώπινα και συνταγματικά δικαιώματα των αιτητών, τις πρόνοιες της Συνθήκης μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών για Παροχή Νομικής Συνδρομής σε θέματα Αστικού και Ποινικού δικαίου που κυρώθηκε στην Κύπρο με το Νόμο 172/1986.
Το διάταγμα αποτελεί επίσης ακατάλληλη εισβολή στην κυριαρχία ξένου κράτους και το Κυπριακό Δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία να εξετάσει τη διαφορά.
Η υπό κρίση αίτηση συνοδεύεται από την ένορκη δήλωση του χχχχχχ, ασκούμενου δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τους Αιτητές. Σύμφωνα με την ένορκη δήλωση, είχε εκδοθεί στις 24/10/2018 ενδιάμεσο διάταγμα στα πλαίσια της πιο πάνω αγωγής που είχε ως αποτέλεσμα την παγοποίηση της αίτησης με αρ. Α41-39590/2018, UCF PARTNERS LTD v. Adeal - Import LLC που εκκρεμεί στο Δικαστήριο της Μόσχας (Arbitration Court of the Moscow Region στη Ρωσία). Στην Ρωσική αυτή υπόθεση είχε εκδοθεί ήδη πρωτόδικη απόφαση στις 21/8/2018 και εκκρεμεί η έφεση στο «10th Arbitration Court of Appeal.» To Ρωσικό Δικαστήριο ουσιαστικά έχει αποδεχθεί τη δικαιοδοσία να επιληφθεί τη διαφορά των μερών. Καταχρηστικά και κακόβουλα, κατά τους αιτητές, η Adeal - Import LLC καταχώρησε αγωγή στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού στις 19/10/2018, με την οποία αμφισβητεί ουσιαστικά τη δικαιοδοσία του Ρωσικού Δικαστηρίου.
Είναι η εκδοχή του κ. Γεωργιάδη ότι με την συνέχιση ισχύος του εκδοθέντος διατάγματος στα πλαίσια της αγωγής 2263/18 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, αυτό θα σήμαινε παράκαμψη της διαδικασίας των Ρωσικών Δικαστηρίων, γεγονός που επενεργεί σε βάρος της ορθής απονομής της δικαιοσύνης, εφόσον στην ουσία εκμαιεύθηκε προσωρινή απόφαση από τα Κυπριακά Δικαστήρια που αποσκοπεί στο να παρεμποδίσει τους ενάγοντες UCF να εξασκήσουν τα δικονομικά τους δικαιώματα στα πλαίσια της Ρωσικής Έφεσης. Είναι εισήγηση του ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο δεν είχε εξουσία και δεν νομιμοποιείτο στην έκδοση του διατάγματος με το οποίο ουσιαστικά εμποδίζει ένα διάδικο από του να εξασκήσει το δικαίωμα του να εγείρει και/ή να συνεχίσει την έφεση του σε αλλοδαπό Δικαστήριο.
Καταλήγοντας είναι η θέση του ότι η υπό κρίση περίπτωση εμπίπτει ξεκάθαρα σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου λόγω έκδηλης πλάνης ως προς το νόμο και της έλλειψης νομιμότητας, είναι αιτιολογημένη η άμεση έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari.
Κατά την ακρόαση της υπό κρίση αίτησης οι δικηγόροι που εμφανίστηκαν για τους Αιτητές τόνισαν στην προφορική αγόρευση τους το δικαιολογημένο και κατεπείγον της αίτησης, ενόψει των δραστικών προνοιών του διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου ως αντιαγωγικού που προσβάλλει ουσιαστικά το δικαίωμα των αιτητών προσφυγής στο Δικαστήριο.
Έχω προβεί σε μελέτη των θεραπειών που επιδιώκονται με την αίτηση, της έκθεσης και της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την αίτηση μαζί με όλα τα επισυναπτόμενα έγγραφα που αφορούν κυρίως στη διαδικασία της μονομερούς αίτησης στο Επαρχιακό Δικαστήριο.
Είναι η κατάληξη μου ότι δεν παρέχεται έδαφος προς εξέταση της αίτησης επί της ουσίας και εξηγώ.
Ο περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικός Κανονισμός του 2018 που τέθηκε σε ισχύ στις 18/5/18 προνοεί περί της διαδικασίας που ακολουθείται στην περίπτωση ενταλμάτων προνομιακής φύσεως. Το άρθρο 3 του πιο πάνω Διαδικαστικού Κανονισμού προβλέπει τον τρόπο με τον οποίο ένας αιτητής απευθύνεται στο Ανώτατο Δικαστήριο για την παραχώρηση άδειας καταχώρησης αίτησης προς έκδοση προνομιακών ενταλμάτων (certiorari, mandamus, prohibition, quo warranto). Παραθέτω αυτούσιο το άρθρο 3 για σκοπούς καλύτερης παρακολούθησης:
«ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΠΡΟΣ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΩΝ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ (CERTIORARI, MANDAMUS, PROHIBITION, QUO WARRANTO)
3(1) Αίτηση για άδεια καταχώρησης Αίτησης προς έκδοση προνομιακών ενταλμάτων της φύσεως Certiorari, Mandamus, Prohibition και Quo Warranto εγείρεται ενώπιον του Δικαστηρίου μονομερώς και υποβάλλεται από τον αιτητή σύμφωνα με τον επισυνημμένο Τύπο Α. Στην Αίτηση καθορίζονται οι λόγοι στους οποίους θεμελιώνεται το αίτημα και προσδιορίζεται η ζητούμενη θεραπεία ή θεραπείες. Η αίτηση πρέπει να φέρει την υπογραφή του αιτητή ή του δικηγόρου του.
(2) Η αίτηση για άδεια πρέπει να συνοδεύεται από Έκθεση σύμφωνα με τον επισυνημμένο Τύπο Β, Ένορκη Δήλωση και Τύπο Διορισμού Δικηγόρου. Στην Ένορκη Δήλωση πρέπει να επισυνάπτονται ως Τεκμήρια πιστά αντίγραφα των προσβαλλόμενων αποφάσεων, διαταγμάτων ή πράξεων.
(3) ..........................»
Στην παρούσα περίπτωση στην ένορκη δήλωση του κ. Γεωργιάδη που συνοδεύει την αίτηση δεν επισυνάπτεται ως Τεκμήριο πιστό αντίγραφο της προσβαλλόμενης απόφασης, κατά παράβαση του πιο πάνω άρθρου. Εντοπίζεται απλά στα έγγραφα που επισυνάπτονται στην Ένορκη Δήλωση, ως Τεκμήριο 6, αντίγραφο του συνταχθέντος δικαστικού διατάγματος ημερ. 24/10/2018.
Η παράλειψη επισύναψης πιστού αντιγράφου της διαταγής που αφορά η παρούσα αίτηση, δεν είναι θεραπεύσιμη αλλά κρίνεται μοιραία για την τύχη της αίτησης.
Σ' όσον αφορά την νομολογία στην οποία παρέπεμψε ο δικηγόρος των Αιτητών προς υποστήριξη της εισήγησης του ότι η παράλειψη αφορά σε απλή παρατυπία, δηλ. την Αίτηση Ελληνικής Τράπεζας με αρ. 9/2018, ημερ. 3/4/2018, είναι φανερό ότι η απόφαση αυτή εκδόθηκε σε χρόνο πριν την έναρξη ισχύος του περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικού Κανονισμού οπότε δεν εφαρμόζεται στα γεγονότα της παρούσας αίτησης.
Παρά την κρίση μου αυτή παρατηρώ ότι σύμφωνα με την Έκθεση και την Ένορκη Δήλωση του κ. Γεωργιάδη το Δικαστήριο εξέδωσε μονομερώς το διάταγμα στη βάση του άρθρου 32 του Ν.14/1960 και ορίστηκε επιστρεπτέο στις 2/11/2018, ότε και έγινε απόλυτο λόγω μη εμφάνισης των Καθ' ων η Αίτηση. Στο σημείο αυτό παρεμβάλλεται ισχυρισμός στην προφορική αγόρευση του κ. Σκορδή ενός εκ των δικηγόρων των Αιτητών που αγόρευσαν για σκοπούς υποστήριξης της υπό κρίσης αίτησης ότι το προσωρινό διάταγμα δεν είχε επιδοθεί μέχρι τις 2/11/2018 στους πελάτες τους. Σε σχετική ερώτηση μου, ο δικηγόρος παραδέχθηκε ότι το διάταγμα δεν αφορούσε την δική του πελάτιδα xxxx Steward που είναι μια εκ των Αιτητών ενώ δεν υπάρχει καμιά αναφορά στην Ένορκη Δήλωση ως προς τη σχέση της με το διάταγμα. Σημειώνεται ότι η αίτηση καταχωρήθηκε από τα δικηγορικά γραφεία Γ. Γεωργιάδης & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε. και Σκορδής, Παπαπέτρου & Σία Δ.Ε.Π.Ε. και για τους δύο αιτητές xxxx Istomin και xxxx Steward. Από την Έκθεση και Ένορκη Δήλωση όμως αφήνεται να νοηθεί ότι και οι δύο Αιτητές ήταν Καθ' ων η Αίτηση στη διαδικασία της αίτησης στο προσωρινό διάταγμα ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου. Αυτή όμως δεν είναι η μόνη ασάφεια που παρουσιάζεται ως προς τα γεγονότα. Απουσιάζει πρωτίστως η πλήρης εικόνα και τα πραγματικά γεγονότα ως προς την πορεία της αίτησης στη βάση της οποίας εκδόθηκε το προσωρινό διάταγμα και την πορεία του ιδίου του διατάγματος. Το πρακτικό του κατώτερου Δικαστηρίου ημερ. 2/11/2018 που σίγουρα είναι βασικό δεν τέθηκε ενώπιον μου για να διαφανεί τουλάχιστον σ' όσον αφορά τον xxxχ Istomin, που ήταν ένας εξ εκείνων εναντίον των οποίων στρεφόταν το προσωρινό διάταγμα, σε ποιο στάδιο βρίσκεται η διαδικασία του διατάγματος. Δεν τέθηκε κανένα στοιχείο ως προς το κατά πόσο εξακολουθεί να είναι επιστρεπτέον το προσωρινό διάταγμα σε συγκεκριμένη ημερομηνία ή κατέστη απόλυτο και για τον ίδιο. Η σημασία της πληροφόρησης αυτής είναι δεδομένη για σκοπούς διαπίστωσης κατά πόσο υπάρχει άλλη εναλλακτική θεραπεία για τους Αιτητές. Σύμφωνα με τη νομολογία η ύπαρξη άλλου ένδικου μέσου είναι στοιχείο που δρα καταλυτικά σε αίτηση της φύσης certiorari. (Βλ. Αίτηση της Altius Insurance Ltd Πολ. Αίτηση 2/2018, ημερ. 251/2018 και Genaro Perella (1995) 1 A.A.Δ. 692). Ενόψει της ασάφειας που αναδύεται ως προς τα γεγονότα, ακόμη και στην περίπτωση που η υπό κρίση αίτηση ήταν σύμφωνη με τους περί Ανωτάτου Δικαστηρίου Διαδικαστικούς Κανονισμούς με τη διαδικασία που επέλεξαν οι Αιτητές να προχωρήσουν θα είχαν να αντιμετωπίσουν επιπρόσθετα το πρόβλημα απουσίας ουσιωδών στοιχείων στη βάση των οποίων θα καλείτο το Δικαστήριο να αποφασίσει επί της αίτησης για certiorari.
Ενόψει των πιο πάνω η αίτηση απορρίπτεται.
Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.
/Α.Λ.Ο.