|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2018:D337
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 66/2018
6 Iουλίου, 2018
[Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ KAI TA AΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 09/05/2018 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΓΗΣ 30 ΚΑΙ 33 ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
------------------------------
Γιώργος Χατζηπέτρου, για τον Αιτητή.
------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.:- Με την παρούσα αίτηση, ο αιτητής ζητά όπως του παραχωρηθεί άδεια για να καταχωρήσει αίτηση δια κλήσεως για την έκδοση διατάγματος certiorari, σκοπός του οποίου είναι η ακύρωση της απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου ημερομηνίας 9.5.2018 στην Αίτηση Διατροφής υπ΄ αρ. 75/2015. Η αίτηση συνοδεύεται από Έκθεση και υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση του αιτητή.
Τα ουσιώδη γεγονότα επί των οποίων βασίζεται το αίτημα, όπως καταγράφονται στην Έκθεση και ένορκη δήλωση, έχουν ως ακολούθως: H σύζυγος του αιτητή (στην οποία θα αναφέρομαι ως «η αιτήτρια») στις 19.6.2015 εξασφάλισε ενδιάμεσο διάταγμα διατροφής εναντίον του αιτητή, κατόπιν ακρόασης σχετικής αίτησης που αυτή καταχώρησε στα πλαίσια της πιο πάνω εναρκτήριας αίτησης. Ακολούθως, ο αιτητής καταχώρησε την Υπεράσπιση του στις 3.7.2015 και η αιτήτρια την Απάντηση στην Υπεράσπιση, στις 23.11.2015. Η αιτήτρια, όμως, δεν εξέδωσε κλήση για οδηγίες εντός 30 ημερών από την συμπλήρωση των δικογράφων, όπως προνοείτο τότε από τη Δ.30 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών. Την εξέδωσε την 1.7.2016, δηλαδή 8 μήνες μετά τη συμπλήρωση των δικογράφων και χωρίς οποιαδήποτε αιτιολογία για την καθυστέρηση. Το Οικογενειακό Δικαστήριο αφού «αποδέχτηκε την καθυστερημένη κλήση», όρισε την υπόθεση για ακρόαση στις 29.3.2017, 20.9.2017, 8.3.2018 και 9.5.2018, δίδοντας παράλληλα οδηγίες στην αιτήτρια να αποκαλύψει τη μαρτυρία της με ένορκη δήλωση. Αυτή, όμως, μέχρι και τη δικάσιμο της 9.5.2018, παρέλειψε να συμμορφωθεί με τις οδηγίες του Δικαστηρίου, με αποτέλεσμα ο αιτητής να ζητήσει, κατά την ημερομηνία εκείνη, την απόρριψη της υπόθεσης λόγω μη προωθήσεως. Στήριξε το αίτημα του και στην παράλειψη συμμόρφωσης της αιτήτριας με τον προβλεπόμενο από τη Δ.30 χρόνο για την έκδοση κλήσης για οδηγίες. Αντικείμενο της παρούσας αίτησης είναι η απορριπτική του αιτήματος απόφαση του Δικαστηρίου. Οι λόγοι επί των οποίων βασίζεται το αίτημα για την παραχώρηση της άδειας καταγράφονται στην παράγραφο Ζ της Έκθεσης ως ακολούθως:
«. η Αιτήτρια αδικαιολόγητα και επανειλημμένα παρέλειπε να συμμορφωθεί με τις οδηγίες του Δικαστηρίου για αποκάλυψη της μαρτυρίας της, ενώ σύμφωνα με την Διαταγή 30 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας η αδικαιολόγητη καθυστέρηση που επέδειξε η Αιτήτρια στην καταχώρηση της κλήσης της για οδηγίες καταδίκασε την Αίτηση της σε απόρριψη, κάτι το οποίο το σεβαστό Δικαστήριο θα έπρεπε να εξετάσει αυτεπάγγελτα απορρίπτοντας την αίτηση της».
Προς συμπλήρωση των γεγονότων, πρέπει να σημειωθούν και τα ακόλουθα: Από το πρακτικό της δικασίμου ημερομηνίας 9.5.2018, προκύπτει ότι ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή, κατά την έναρξη της συνεδρίας του Δικαστηρίου, έθεσε θέμα μη νομότυπης εμφάνισης του δικηγόρου κ. Π. Μιχαήλ, ως δικηγόρου της αιτήτριας, υποδεικνύοντας ότι ως δικηγόρος της «φαίνεται η κυρία Έφη Πολυκάρπου». Το Δικαστήριο θεώρησε ότι «Το θέμα πρέπει να επιλυθεί για να επιτρέπεται να εμφανίζεται ο κ. Π. Μιχαήλ. Θα πρέπει να καταχωρηθεί σημείωμα εμφάνισης εκ μέρους του». Στη συνέχεια ζητήθηκε αναβολή της ακρόασης από τη δικηγόρο που εμφανίστηκε εκ μέρους του κ. Μιχαήλ και της κας Πολυκάρπου για την αιτήτρια, «γιατί ο κ. Π. Μιχαήλ που θα χειριστεί την υπόθεση, στο ημερολόγιο του είχε ορισμένη την υπόθεση για ΚΕΘ και όχι για ακρόαση». Ζήτησε επίσης όπως η υπόθεση οριστεί σε σύντομο χρόνο «και θα μπορεί να περατωθεί και η μαρτυρία της αιτήτριας». Τότε ο συνήγορος του αιτητή ζήτησε την απόρριψη της υπόθεσης λόγω μη προωθήσεως. Θεωρώ χρήσιμο να παρατεθεί αυτούσιο το σχετικό μέρος του πρακτικού του Δικαστηρίου:
«κ. Χ"Πέτρου:
Σε αυτό στο (sic) στάδιο της υπόθεσης θα ζητήσω την απόρριψη της αίτησης λόγω μη προώθησης της και την στηρίζω στα ακόλουθα γεγονότα:
Η κυρίως αίτηση και η ενδιάμεση αίτηση καταχωρήθηκαν στις 27.2.2015. Στις 19.6.2015 η αιτήτρια εξασφάλισε ενδιάμεσο διάταγμα διατροφή (sic). Η υπεράσπιση του καθ΄ ου η αίτηση καταχωρίστηκε στις 3.7.2015 και η απάντηση στην υπεράσπιση από την αιτήτρια καταχωρήθηκε κατά την άποψη μας παράτυπα, τέσσερις μήνες μεταγενέστερα, δηλαδή στις 23.11.2015 και ακολούθως ο τύπος 25 της αιτήτριας σύμφωνα με τη διαταγή 30, που έπρεπε να καταχωρηθεί εντός 30 ημερών, καταχωρήθηκε την 1.7.2016 μετά από 8 μήνες που είχαν ολοκληρωθεί τα δικόγραφα.
Η υπόθεση ήταν ορισμένη για ακρόαση 29.3.2017, στις 17.11.2017 και 9.5.2018, σήμερα και χωρίς οποιοδήποτε σοβαρό λόγο οι αιτητές καθυστερούν την εκδίκαση της υπόθεσης και ζητούν αναβολή. Για όλους τους πιο πάνω λόγους ζητούμε όπως απορριφθεί το αίτημα για αναβολή.»
Απαντώντας στο αίτημα του συνηγόρου του αιτητή, η συνήγορος της αιτήτριας αναφέρθηκε στην πολύ σοβαρή κατάσταση της υγείας του παιδιού των διαδίκων ένεκα της οποίας η αιτήτρια δεν είχε εμφανιστεί ούτε στις 3.5.2018 ενώπιον άλλου Δικαστηρίου για ποινική υπόθεση που αφορούσε τους διάδικους.
To Οικογενειακό Δικαστήριο, αφού σημείωσε ότι η διαδικασία είχε προχωρήσει ενώπιον του χωρίς να προβληθεί οποιαδήποτε ένσταση από το δικηγόρο του αιτητή, ενώ είχαν εγκριθεί από το Δικαστήριο κοινά αιτήματα των διαδίκων για αναβολή της διαδικασίας λόγω ασθένειας του παιδιού τους, ενέκρινε το αίτημα για αναβολή της ακρόασης. Αναβάλλοντας την υπόθεση «για ΚΕΘ στις 25.5.2018», παραχώρησε ταυτόχρονα χρόνο για την καταχώρηση της μαρτυρίας της αιτήτριας και των μαρτύρων της, δίδοντας οδηγίες και για την άμεση καταχώρηση σημειώματος εμφάνισης εκ μέρους του δικηγόρου Π. Μιχαήλ για να του επιτραπεί να εμφανίζεται στη διαδικασία.
Η χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση εντάλματος certiorari ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίο, η οποία ασκείται με πολλή φειδώ. Για να εξασφαλίσει δε τέτοια άδεια, ο αιτητής πρέπει να αποδείξει ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση ή συζητήσιμο θέμα. Περαιτέρω, αίτηση για χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης προς έκδοση προνομιακών ενταλμάτων δεν επιτυγχάνει όταν δεν φαίνεται από το πρακτικό του Δικαστηρίου, έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη πλάνη περί το νόμο, προκατάληψη ή συμφέρον από το πρόσωπο που έλαβε την απόφαση, δόλος η ψευδορκία στη λήψη της απόφασης ή παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (βλ. μεταξύ άλλων, Περρέλλα (Αρ. 2) (1995)1Α.Α.Δ.692, Κωνσταντινίδης (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298 και Base Metal Trading Ltd ν. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535).
Έχοντας μελετήσει την αίτηση και τα όσα έθεσε ενώπιον μου ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή, παρατηρώ ότι η προβαλλόμενη θέση του αιτητή στην Έκθεση, ότι το Οικογενειακό Δικαστήριο με την απόφαση του ημερομηνίας 9.5.2018, αντικείμενο της παρούσας αίτησης, «απέρριψε το αίτημα του για απόρριψη της αίτησης Διατροφής Υπ. Αρ. 75/2015 λόγο (sic) μη προωθήσεως της Αίτησης από την Αιτήτρια», δεν συνάδει με την εν λόγω απόφαση και το πρακτικό της διαδικασίας ημερομηνίας 9.5.2018. Προκύπτει από το πρακτικό ότι μετά τις ως άνω τοποθετήσεις των συνηγόρων των διαδίκων, ό,τι εξέτασε το Δικαστήριο και αποτελεί αντικείμενο της απόφασης του, ήταν το αίτημα για αναβολή. Αίτημα το οποίο ενέκρινε, ως έχει αναφερθεί, χωρίς οποιαδήποτε αναφορά στο αίτημα του συνηγόρου του αιτητή για απόρριψη της υπόθεσης.
Είναι δε σαφές ότι εγκρίνοντας το αίτημα για αναβολή το Οικογενειακό Δικαστήριο ενήργησε κατά διακριτική ευχέρεια. Όπως έχει λεχθεί επανειλημμένα από τη νομολογία, όπου το Δικαστήριο ενεργεί κατά διακριτική ευχέρεια, δεν χωρεί παρέμβαση με προνομιακό ένταλμα. (Βλ. το σύγγραμμα του Π. Αρτέμη, Προνομιακά Εντάλματα, σελ.160 και τις υποθέσεις Smith v Paphos Stone C. Estate a.o. (1989) 1AAΔ 499, In re Αθανάσιος Πογιατζή (αρ.1) (1995) 1 ΑΑΔ 574 και Marewave Shipping & Trading Company Ltd (1992) 1 AAΔ 116).
Υπό το φως των πιο πάνω, θεωρώ ότι δεν έχει καταδειχθεί η ύπαρξη εκ πρώτης όψεως συζητήσιμης υπόθεσης, διαπίστωση η οποία προδιαγράφει και την τύχη της αίτησης.
Μπορεί εδώ να αναφερθεί, ως πρόσθετος λόγος που συντείνει στην κατάληξη απόρριψης της αίτησης, πως ούτε η θέση του αιτητή ότι αιτήθηκε την απόρριψη της υπόθεσης ως αποτέλεσμα της παράλειψης της αιτήτριας να συμμορφωθεί με τις οδηγίες του Δικαστηρίου για αποκάλυψη της μαρτυρίας της, αντανακλάται στο πρακτικό της διαδικασίας ημερομηνίας 9.5.2018. Το δε ζήτημα της εκπρόθεσμης, κατά τον αιτητή, έκδοσης της κλήσης για οδηγίες, επίσης δεν φαίνεται από το πρακτικό να προβλήθηκε ως ζήτημα που καθαυτό θα έπρεπε να οδηγήσει στην απόρριψη της υπόθεσης δυνάμει των προνοιών της Δ.30, όπως παρουσιάζει ο αιτητής, αλλά ως μέρος των γεγονότων που καταδείκνυαν τη συμπεριφορά της αιτήτριας σε σχέση με την προώθηση της υπόθεσης της. Καταλήγοντας δε ο συνήγορος του αιτητή, ζήτησε όπως «Για όλους τους πιο πάνω λόγους . απορριφθεί το αίτημα για αναβολή». (η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου). Επίσης, η εικόνα για τα όσα διεξήχθησαν κατά τις δικασίμους πριν από την 9.5.2018, δεν είναι πλήρης και σαφής, ιδιαίτερα σε ό, τι αφορά το ζήτημα της αποδοχής, από το Οικογενειακό Δικαστήριο, της εκπρόθεσμης, κατά τον αιτητή, κλήσης για οδηγίες. Ό,τι συμπληρωματικά ανέφερε για το ζήτημα ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή, κατά την ακρόαση της παρούσας αίτησης, δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη. Είναι σαφής η θέση της νομολογίας ότι δεν είναι δυνατό και επιτρεπτό να παρουσιάζονται γεγονότα μέσω της αγόρευσης του συνηγόρου, (βλ. Ανδρέας Χαραλάμπους Παραργυρού ν Νίκος Μιχαηλίδης, Πολ. Έφεση 215/2010, ημερομηνίας 25.1.2016).
Επιπρόσθετα, δεν μπορεί να παραγνωριστεί η ανάγκη για πλήρη και ακριβή προσδιορισμό στην Έκθεση των νομικών λόγων για τους οποίους επιζητείται η έκδοση του προνομιακού εντάλματος certiorari. Κανόνας που στην προκειμένη περίπτωση δεν τηρήθηκε. Ο προσδιορισμός των λόγων συνιστά το ουσιωδέστερο στοιχείο της αίτησης (βλ. Προνομιακά Εντάλματα, Π. Αρτέμη, σελ. 45 και 109-115). Με αναφορά στη Γεωργιάδη (1992) 1 ΑΑΔ 298, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση της Τράπεζας Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ, Πολιτική Έφεση Αρ. 354/2013, ημερομηνίας 4.12.2015, ECLI:CY:AD:2015:A816, υπέδειξε ότι, «υφίσταται υποχρέωση, επί ποινή ακυρότητας, για προσδιορισμό των λόγων που επικαλείται ο αιτητής ζητώντας προνομιακό ένταλμα.». Οι πιο πάνω νομολογιακές αρχές αντικατοπτρίζονται στον προσφάτως εκδοθέντα περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικό Κανονισμό του 2018. Συγκεκριμένα, ο Κανονισμός 3(2) προβλέπει ότι: «Η αίτηση για άδεια πρέπει να συνοδεύεται από Έκθεση σύμφωνα με τον επισυνημμένο Τύπο Β.». Στην παράγραφο 3 του εν λόγω τύπου υποδεικνύεται: «Καθορίστε πλήρως, σε ξεχωριστές υποπαραγράφους αν είναι αναγκαίο, τα ακριβή νομικά σημεία επί των οποίων βασίζεται η αίτηση», (η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου). Εν προκειμένω, οι λόγοι που αναφέρονται στην παράγραφο Ζ της Έκθεσης, ανωτέρω, κατά τρόπο γενικό και αόριστο, δεν ικανοποιούν την απαίτηση για πλήρη και ακριβή καθορισμό των νομικών σημείων επί των οποίων βασίζεται η αίτηση. Διαπίστωση η οποία επίσης οδηγεί την αίτηση σε απόρριψη.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση δεν μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη και απορρίπτεται.
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.
/ΣΓεωργίου