|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2018:A115
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Πολιτική Έφεση Αρ. 264/2012
14 Μαρτίου, 2018
[Π. ΠΑΝΑΓΗ, Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΜΕΤΑΞΥ:
DELINCYP COMPANY LIMITED,
Εφεσείουσας/Αιτήτριας,
- ΚΑΙ -
ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
FIRST UKRANIAN DEVELOPMENT LIMITED,
Εφεσιβλήτων/Καθ΄ ων η Αίτηση
-----------------
Λουκής Λουκαΐδης, για την Εφεσείουσα.
Άθως Δημητρίου, για τους Εφεσίβλητους.
-----------------
ΠΑΝΑΓΗ Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Χριστοδούλου, Δ.
-----------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(ex tempore)
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.: Στις 27.11.2009 εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, το οποίο στη συνέχεια θα καλείται «το πρωτόδικο Δικαστήριο», διάταγμα εκκαθάρισης της εφεσίβλητης εταιρείας και ως Προσωρινός Εκκαθαριστής διορίστηκε ο Επίσημος Παραλήπτης.
Οκτώ μήνες μετά, στις 8.7.2010, η εφεσείουσα εταιρεία, αφού επαλήθευσε το λαβείν της ύψους $12.466.229 (Δολάρια Αμερικής) από την εφεσίβλητη, καταχώρισε στο πρωτόδικο Δικαστήριο την υπ΄ αριθμό 5994/2010 αγωγή, τόσο εναντίον της εφεσίβλητης όσο και εναντίον δέκα άλλων προσώπων. Με αυτή τους καταλόγισε ότι συνωμότησαν μεταξύ τους και με δόλια μέσα αποξένωσαν τα περιουσιακά στοιχεία της εφεσίβλητης, με σκοπό να της αποστερήσουν τη δυνατότητα είσπραξης του λαβείν της.
Μετά την καταχώριση της πιο πάνω αγωγής, ο Επίσημος Παραλήπτης εξουσιοδότησε αλλοδαπό δικηγόρο να ξεκινήσει διαιτητική διαδικασία εκ μέρους της εφεσίβλητης και εναντίον της εφεσείουσας στην Ελβετία, όπως και έγινε.
Με τη λήψη του παρακλητικού της διαιτητικής διαδικασίας η εφεσείουσα καταχώρισε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου την Εταιρική Αίτηση 6/08, στο πλαίσιο της οποίας εξασφάλισε μονομερώς προσωρινό διάταγμα με το οποίο διατασσόταν ο Επίσημος Παραλήπτης να αναστείλει την προαναφερθείσα διαιτητική διαδικασία μέχρι τελικής απόφασης στην Αίτηση. Ωστόσο, μετά από ένσταση της εφεσίβλητης, το υπό αναφορά προσωρινό διάταγμα ακυρώθηκε στις 14.6.2012.
Εναντίον της ακύρωσης του προαναφερθέντος προσωρινού διατάγματος η εφεσείουσα καταχώρισε την παρούσα έφεση, πλην όμως, στις 14.7.2013, το πρωτόδικο Δικαστήριο - μετά από ακροαματική διαδικασία - απέρριψε την κυρίως αίτηση της και, ως εκ τούτου, η παρούσα έφεση παρέμεινε χωρίς αντικείμενο. Και αυτό, εφόσον, όπως γίνεται αντιληπτό, κάθε προσωρινό διάταγμα ισχύει μέχρι την έκδοση τελικής απόφασης επί της κυρίως διαδικασίας.
Παρά, όμως, την πιο πάνω εξέλιξη και παρά το γεγονός που η εφεσείουσα έχει εφεσιβάλει την απόρριψη της κυρίως αίτησης, εντούτοις επιμένει στην εκδίκαση και της παρούσας έφεσης. Και αυτό στη βάση ότι στην ακύρωση του προσωρινού διατάγματος εμφιλοχώρησαν σφάλματα. Ό,τι όμως ενδιαφέρει την παρούσα διαδικασία είναι ότι το αντικείμενο της έφεσης έπαυσε να υφίσταται, θέμα που θέσαμε υπόψιν του ευπαίδευτου συνηγόρου της εφεσείουσας ο οποίος, όμως, το παράκαμψε εμμένοντας στη θέση ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν οριστικοποίησε το προσωρινό διάταγμα.
Είναι γνωστή η πάγια νομολογία επί του θέματος. Ενδεικτικά παραπέμπουμε στις Μαυρονικόλας ν. Φοινιώτης (1997) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1659, Marketrends (Capital Market) Ltd v. Θεοδωρίδης (2003) 1 (Β) Α.Α.Δ. 1248, Χ.Μ.S. Canteen Ltd κ.ά. ν. Cyprus Airports (F & R) Ltd, Πολ. Έφ. Ε192/2014, ημερ. 2.10.2015, Γεωργίου ν. Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ, Πολ. Έφ. 212/2011, ημερ. 20.7.2016, ECLI:CY:AD:2016:A372, και Παπαβαρνάβα ν. Παστελλά, Έφεση 31/2015, ημερ. 19.12.2017, όπου κατ΄ επανάληψη τονίστηκε πως ο εξανεμισμός του αντικειμένου της θεραπείας - εδώ του προσωρινού διατάγματος - καθιστά αχρείαστη τη συνέχιση της δίκης εφόσον τα Δικαστήρια δεν ενεργούν επί ματαίω.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η έφεση απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον της εφεσείουσας, όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.
Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.
Γ. Ν. ΓΙΑΣΕΜΗ, Δ.
/ΣΓεωργίου