|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2017:D287
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Πολιτική αίτηση 112/17
[Α.ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ]
8 Σεπτεμβρίου, 2017
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ BYBLOSERVE MANAGEMENT LTD ΚΑΙ/H NOMINEE SERVICES LIMITED ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤHN AΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡ. 8/6/17 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤHΣ ΑΓΩΓΗΣ ΥΠ' ΑΡ. 2401/2014
------------------
Μ. Ραφαήλ (κα) με Ν. Πογιατζή (κα) για Ι. ΦΡΑΓΚΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΕΠΕ για τους Αιτητές
...........
A Π Ο Φ Α Σ Η
Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ: Με την υπό εξέταση αίτηση, οι αιτητές-Εναγόμενοι 3 και 4 στην Aγωγή 2401/14 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας εξαιτούνται άδεια για την καταχώρηση αίτησης για την έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari που να ακυρώνει και/ή να παραμερίζει την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας με την οποίαν οι εναγόμενοι 3 και 4 διατάσσοντο όπως τερματίσουν και/ή ανακαλέσουν άμεσα το διορισμό του δικηγορικού γραφείου Ι. ΦΡΑΓΚΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΕΠΕ και/ή τους δικηγόρους που εργάζονται σ' αυτό, ως δικηγόρους της εναγόμενης 2 εταιρείας, Imilleniu Consulting Limited, που εκδόθηκε στα πλαίσια της πιο πάνω Αγωγής η οποία εξακολουθεί να εκκρεμεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας. Επιδιώκεται επίσης στην περίπτωση έγκρισης του πιο πάνω αιτήματος, έκδοση προνομιακού εντάλματος φύσης Prohibition που να εμποδίζει την εκτέλεση του διατάγματος τερματισμού και/ή ανάκλησης του διορισμού των εν λόγω δικηγόρων μέχρι την εκδίκαση της διά κλήσεως αίτησης για έκδοση certiorari.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν κατατεθεί εκ μέρους των αιτητών, το διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας για τερματισμό και/ή ανάκληση του δικηγορικού γραφείου Ι. ΦΡΑΓΚΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΕΠΕ από δικηγόρους της εναγομένης 2 εταιρείας, Imilleniu Consulting Limited, λήφθηκε καθ' υπέρβαση της δικαιοδοσίας και/ή εξουσίας του Δικαστηρίου και της φυσικής δικαιοσύνης, ήταν προϊόν λανθασμένης εφαρμογής και/ή ερμηνείας της νομολογίας και/ή πλάνης ως προς τα γεγονότα.
Η αίτηση συνοδεύεται από την ένορκη δήλωση της κας Ανδριάνας Ευσταθίου, δικηγόρου και διευθύντριας της εταιρείας Nominee Services Ltd. (εναγομένης 4) και εργαζόμενης στην Bybloserve Management Ltd (εναγόμενη 3) που είναι εταιρεία παροχής διοικητικών υπηρεσιών.
Όπως αναφέρει στην ένορκη της δήλωση, οι Sergei Popov και Netherton Enterprises Limited, ενάγοντες στην Αγωγή Αρ. 2401/14 Επαρχιακού Δικαστήριου Λάρνακας, εξασφάλισαν μονομερώς στις 9/10/14 απαγορευτικά διατάγματα ενώ για άλλα αιτούμενα διατάγματα τύπου Nowrich Pharmacal που επίσης ζητούντο με την ίδια αίτηση διατάχθηκε η επίδοση της αίτησης στην άλλη πλευρά. Ακολούθησε στη συνέχεια στις 16/10/14 εξασφάλιση από μέρους των εναγόντων διατάγματος επίδοσης εκτός δικαιοδοσίας, στη βάση πάλι μονομερούς αίτησης, στον εναγόμενο 1. Στις 14/10/14 καταχωρήθηκε από πλευράς του δικηγορικού γραφείου Ι. ΦΡΑΓΚΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΕΠΕ σημείωμα εμφάνισης για τους εναγομένους 2, 3, 4 και 5. Για την εναγόμενη 6 (Eurobank) καταχωρήθηκε στις 17/10/14 σημείωμα εμφάνισης από το δικηγορικό γραφείο Χάρης Κυριακίδης ΔΕΠΕ. Σε μεταγενέστερο στάδιο η αγωγή αποσύρθηκε εναντίον της εναγόμενης 6.
Στις 15/12/14 οι ενάγοντες εξασφάλισαν στη βάση μονομερούς αίτησης επιπρόσθετα απαγορευτικά διατάγματα. Ακολούθησε η καταχώρηση ενστάσεων από μέρους των εναγομένων 2, 3, 4 και 5 και στις δυο αιτήσεις στις οποίες πρόβαλαν, μεταξύ άλλων, τη θέση ότι υπήρχε αδυναμία ανταπόκρισης εκ μέρους τους στο αίτημα των εναγόντων για εγγραφή των μετοχών τους στην εναγόμενη 2 επ' ονόματι τους, λόγω της μη εξασφάλισης της υπογραφής του εναγόμενου 1 επί του εντύπου μεταβίβασης μετοχών.
Κατόπιν ακρόασης, στις 7/4/15 το Δικαστήριο, με ενδιάμεση απόφαση του, προέβη σε οριστικοποίηση των διαταγμάτων που εκδόθηκαν μονομερώς και εξέδωσε παράλληλα και άλλα διατάγματα απ' εκείνα που ζητούντο με την ίδια αίτηση και δεν δόθηκαν μονομερώς. Η απόφαση αυτή εφεσιβλήθηκε από μέρους των εναγομένων 2, 3, 4 και 5 στις 20/4/15. Εν τω μεταξύ στις 22/1/15 υπήρξε συμμόρφωση εκ μέρους των εναγομένων 2, 3, 4 και 5 στο διάταγμα του Δικαστηρίου που αφορούσε στην ένορκη αποκάλυψη εγγράφων.
Στις 12/6/15 το δικηγορικό γραφείο Χρ. Ζαμπάς & Σια ΔΕΠΕ καταχώρησε σημείωμα εμφάνισης υπό διαμαρτυρία για τον εναγόμενο 1 μαζί με αίτηση για παραμερισμό της επίδοσης στον εναγόμενο 1 και για ακύρωση των διαταγμάτων ημερ. 18/12/14 και 22/1/15. Η αίτηση αυτή απορρίφθηκε από το Δικαστήριο, κατόπιν ακρόασης, στις 4/3/16.
Μετά την πιο πάνω εξέλιξη στις 24/10/16 καταχωρήθηκε εκ μέρους των εναγόντων αίτηση με την οποία εξαιτούντο, μεταξύ άλλων, το τερματισμό και/ή άμεση ανάκληση του διορισμού του δικηγορικού γραφείου Ι. ΦΡΑΓΚΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΕΠΕ και/ή των δικηγόρων του γραφείου αυτού ως δικηγόρων της εναγομένης 2, καθώς και την παύση ή απομάκρυνση του εναγόμενου 1 από τη θέση του επιτρόπου και/ή εμπιστευματοδόχου των εναγόντων σε σχέση με τις μετοχές τους στην εναγόμενη 2. Οι εναγόμενοι 2, 3 και 4 καταχώρησαν ένσταση και κατόπιν ακρόασης, το Δικαστήριο στις 8/6/17 έκαμε δεκτή την αίτηση και εξέδωσε διάταγμα εναντίον των εναγομένων 3 και 4 όπως τερματίσουν και/ή ανακαλέσουν άμεσα το διορισμό του πιο πάνω δικηγορικού γραφείου ως δικηγόρων της εναγόμενης 2. Εξέδωσε επίσης διάταγμα απομάκρυνσης και/ή παύσης του εναγόμενου 1 από τη θέση του επιτρόπου σε σχέση με τις 457 μετοχές που κατέχει στην εναγόμενη 2 επ' ωφελεία του ενάγοντα 1 και τις 85 μετοχές που κατέχει επ' ωφελεία του ενάγοντα 2 στην ίδια εταιρεία και αντικατάσταση του με την εταιρεία Karlstem Ltd.
Είναι η θέση της κας Ευσταθίου ότι η έκδοση διατάγματος αποκλεισμού του πιο πάνω δικηγορικού γραφείου από δικηγόρων της εναγόμενης 2, συνιστά προϊόν έλλειψης και/ή υπέρβασης δικαιοδοσίας και/ή εξουσίας του Δικαστηρίου, λανθασμένης εφαρμογής και/ή ερμηνείας της νομολογίας ενώ συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις για παραχώρηση της σχετικής άδειας για certiorari.
Κατά την προφορική αγόρευση της προς υποστήριξη της αίτησης η δικηγόρος των αιτητών έδωσε έμφαση στην έλλειψη δικαιοδοσίας του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας να εκδικάσει την αίτηση ενόψει της απουσίας των δικηγόρων Ι. ΦΡΑΓΚΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΕΠΕ από τη διαδικασία γεγονός που, κατά την εισήγηση της, κατατάσσει την υπόθεση στις εξαιρετικές ώστε να δικαιολογείται η παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για certiorari.
Η χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για certiorari ανάγεται στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου, η οποία ασκείται μεν δικαστικά αλλά με πολλή φειδώ. Χορηγείται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει «εκ πρώτης όψεως υπόθεση» και/ή «συζητήσιμη υπόθεση.» Αν όμως στον αιτητή προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, τότε ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα, περιθώρια για επιτυχία της αίτησης δεν υπάρχουν, εκτός και αν ο αιτητής ικανοποιήσει για την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων. (Βλ. Αίτηση του Dmytro Firtash (2013) 1 (Γ) AAΔ 2491, και Αίτηση της Τράπεζας Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ. κ.α. (2012) 1 (Α) ΑΑΔ 878).
Η διαδικασία για την έκδοση εντάλματος certiorari δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης, η οποία ελέγχεται στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αλλά της νομιμότητας της απόφασης (βλ. Aίτηση του Σάββα Ιωάννη Κασπαρή (2013) 1(Γ) ΑΑΔ 2476 και Αίτηση Μarewave Shipping & Trading Company Ltd. (1992) 1 AAΔ 116).
Στο σύγγραμμα «Προνομιακά Εντάλματα» του Π. Αρτέμη, Κεφ. 4, σελ. 127-128 αναφέρεται ότι ο έλεγχος των κατώτερων Δικαστηρίων με ένταλμα της φύσης certiorari δεν περιλαμβάνει νομικά εσφαλμένες αποφάσεις. Δεν είναι αρκετό ότι υπήρξε σοβαρή πλάνη ή πλάνη σε σχέση με μια καθιερωμένη νομική αρχή. Πρέπει να υπάρχει πλάνη που μπορεί αμέσως να διακριβωθεί από το Δικαστήριο και όχι κατόπιν έρευνας όλων των στοιχείων ή της μαρτυρίας. Όταν όμως, πάντοτε εκ πρώτης όψεως, η διαδικασία είναι κανονική και το κατώτερο Δικαστήριο κέκτηται δικαιοδοσίας, το Δικαστήριο που εξετάζει την αίτηση για certiorari δεν θα εκδώσει σχετικό διάταγμα επειδή το Δικαστήριο αντιλήφθηκε λανθασμένα ένα νομικό σημείο. Όπως αποφασίστηκε επίσης στην Αίτηση Ξάνθος Λυσιώτης και Υιός Λτδ. (αρ. 3) (1996) 1(Β) ΑΑΔ 1066 το ένταλμα certiorari δεν αποτελεί υποκατάστατο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ούτε ενεργεί ως έφεση υπό μεταμφίεση και ούτε ως μέσο επανακρόασης των ιδίων ζητημάτων που απασχόλησαν το κατώτερο δικαστήριο.
Εξέτασα την αίτηση υπό το φως των νομικών αρχών που εφαρμόζονται σε αιτήσεις για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων της φύσης certiorari σε συνάρτηση με τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου με την έκθεση και την ένορκη δήλωση της κας Ευσταθίου. Διεξήλθα επίσης του μεγάλου όγκου των εγγράφων που επισυνάφθηκαν στην ένορκη δήλωση. Μεταξύ των εγγράφων εντοπίζονται η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας ημερ. 7/4/15 επί των δυο αιτήσεων των εναγόντων ημερ. 9/10/14 και 15/12/14 για απαγορευτικά διατάγματα, η οποία έχει εφεσιβληθεί, όπως και οι ίδιες οι αιτήσεις και οι ενστάσεις των εναγομένων μαζί με τα επισυναπτόμενα σ' αυτές έγγραφα. Εντοπίζεται επίσης η απόφαση του Δικαστηρίου ημερ. 4/2/16 επί της αίτησης του εναγόμενου 1 για παραμερισμό της επίδοσης στον ίδιο και για ακύρωση των απαγορευτικών διαταγμάτων ημερ. 18/12/14 και 22/1/15 όπως και η σχετική αίτηση και η ένσταση.
Από το σύνολο των εγγράφων η διαφορά μεταξύ των διαδίκων φαίνεται να προέκυψε από την άρνηση και/ή παράλειψη μεταβίβασης επ' ονόματι των εναγόντων των μετοχών τους στην εταιρεία Imillenium Consulting Limited (εναγόμενη 2), που κατέχει ο εναγόμενος 1 επ' ωφελεία τους ως ονομαστικός μέτοχος και/ή εμπιστευματοδόχος τους, στη βάση των εγγράφων εμπιστεύματος ημερ. 17/7/12 και 25/5/13, όταν το είχαν ζητήσει κατά το Μάϊο του 2014. Για την παράλειψη αυτή οι ενάγοντες θεωρούν υπεύθυνους όχι μόνο τον εναγόμενο 1 που ενεργούσε ως εμπιστευματοδόχος τους αλλά και τις εναγόμενες 3 και 4, οι οποίες παρείχαν εταιρικές υπηρεσίες στην εναγόμενη 2. Οι εναγόμενες 3 και 4 αποτελούν μέρος της συμφωνίας εμπιστεύματος παροχής υπηρεσιών ημερ. 25/5/13 που υπέγραψαν με τον εναγόμενο 1. Με την άρνηση των εναγομένων 3, 4 και 5 να συνεργαστούν και να προβούν στην υλοποίηση της μεταβίβασης των 542 μετοχών των εναγόντων επ' ονόματι τους, υποχρέωση που πηγάζει από την ιδιότητα τους ως παροχείς εταιρικών υπηρεσιών στην εναγόμενη 2, φέρεται να κλονίστηκε η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ τους ενώ οι ενάγοντες τις θεωρούν ένοχες παράβασης του καθήκοντος επιμέλειας έναντι αυτών. Αποτέλεσμα ήταν η καταχώρηση της αγωγής 2401/14 για να προστατευθούν τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα των εναγόντων στην εναγόμενη 2, αλλά και τα συμφέροντα της ίδιας της εναγόμενης 2 από τον εμπιστευματοδόχο και τους παροχείς εταιρικών υπηρεσιών. Οι ενάγοντες καταλογίζουν περαιτέρω στις εναγόμενες 3, 4 και 5 ότι με την άρνηση τους να μεταβιβάσουν τις μετοχές ενεργούν αυτοβούλως και εναντίον των συμφερόντων των απώτερων τελικών δικαιούχων της εναγόμενης 2.
Τα όσα καταλογίζονται στις εναγόμενες 3, 4 και 5, σύμφωνα με τα στοιχεία ενώπιον μου, έχουν ως κύρια βάση τη στενή σχέση και/ή ταύτιση του δικηγορικού γραφείου Ι. ΦΡΑΓΚΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΕΠΕ με τις εναγόμενες αυτές. Συγκεκριμένα, από τα έγγραφα παρουσιάζεται ο κ. Ιωσήφ Φράγκος, δικηγόρος στο πιο πάνω γραφείο, να είναι και ένας εκ των διευθυντών και ο γραμματέας των εναγομένων 3, 4 και 5. Η σχέση αυτή έχει ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου ημερ. 8/6/17, η συνέχιση εκπροσώπησης της εναγόμενης 2 από μέρους του εν λόγω δικηγορικού γραφείου χωρίς την έγκριση των τελικών δικαιούχων της πλειοψηφίας των μετοχών στην εναγόμενη 2 να οδηγεί σε σύγκρουση συμφερόντων.
Σημειώνεται ότι δεν αμφισβητείται, στη βάση των όσων τέθηκαν ενώπιον μου, ότι ο εναγόμενος 1 κατέχει θέση εμπιστευματοδόχου των εναγόντων σε σχέση με τις 542 μετοχές τους στην εναγόμενη 2 και ότι τις υπόλοιπες μετοχές από τις 1000 που είναι το μετοχικό κεφάλαιο της εναγόμενης 2 κατέχει ο εναγόμενος 1.
Κεντρική θέση των αιτητών στην παρούσα υπόθεση είναι ότι δεν ήταν δικονομικά επιτρεπτό για το Δικαστήριο να επιληφθεί της αίτησης των εναγόντων και στερείτο ωσαύτως δικαιοδοσίας. Είναι φανερό ότι η αίτηση είναι ενδιάμεση και υποβλήθηκε στη βάση της Δ.48 των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών στα πλαίσια της αγωγής 2401/14. Σ' αυτήν αναγράφεται το δικονομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο υποβάλλεται που είναι η Δ.2, Θ.2, Δ.5, Δ.5 Α, Δ.6, Θ.Θ.1, 2, 4-9, Δ.9, Θ.Θ. 1-13, Δ.16, Θ.9, Δ.19Θ.Θ.1, 2, 10-13, 26, 27, Δ.21, Θ.Θ.1, 2, 7Α, 8-12, 15, Δ.27, Δ.39, Δ.42Α,Δ.43, Δ.48, Θ.Θ. 1-4, 7-9, 11, 13, 42 Α, Δ.43 Θ.Θ. 1-3, Δ.50, Δ.51, Δ.58, Θ.Θ. 1-3, Δ.64 Θ.Θ. 1,2, τα άρθρα 1-3, 18, 34, 35(1), (2), (6), 36,40, 42, 50, 55 και 56 του περί Επιτρόπων Εμπιστευμάτων Νόμου (ΚΕΦ 193), τα Άρθρα 3-7 και 10 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 6, τα Άρθρα 21, 29(1)(γ), 31, 32 και 68 του περί Δικαστηρίων Νόμου , Ν. 14/60 (όπως τροποποιήθηκε), το Άρθρο 5 του περί Επισήμων Γλωσσών της Δημοκρατίας Νόμου, Ν. 67/88, τα άρθρα 71-73, 76 του περί Εταιρειών Νόμου, ΚΕΦ. 113, τα άρθρα 3 και 7 του ΚΕΦ. 9, τα άρθρα 1, 2, 3, 4(1),18, 19 και 25(6) του περί της Ρύθμισης των Εταιρειών Παροχής Διοικητικών Υπηρεσιών και Συναφών Θεμάτων Νόμου, Ν. 196(Ι)/2012, τα άρθρα 59, 60, 61, 62, 63, 64, 65, 68 Α και 68 Γ του περί της Παρεμπόδισης και Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Παράνομες Δραστηριότητες Νόμου 2007 (Ν. 188(Ι)/2007), ως έχει τροποποιηθεί από τον Ν. 192(Ι)/2012, οι αρχές που σχετίζονται με την εξ' επιείκειας δημιουργία εμπιστευμάτων (trusts), το κοινό δίκαιο και το δίκαιο της επιείκειας (equity law), η νομολογία, η εγγενής εξουσία και πρακτική του Δικαστηρίου.
Η δικαιοδοσία έκδοσης διατάγματος αντικατάστασης του δικηγόρου της εναγόμενης 2, με ενδιάμεση διαδικασία όπως έγινε στην παρούσα υπόθεση, πηγάζει από το κοινοδίκαιο και τις αρχές της επιείκιας και το διάταγμα στρέφεται εναντίον των εναγομένων 3 και 4 που είναι τα πρόσωπα που προέβησαν στο διορισμό του συγκεκριμένου δικηγορικού γραφείου να εκπροσωπήσει την εναγόμενη 2. Συνεπώς δεν εντοπίζεται εκ πρώτης όψεως αντικανονικότητα της διαδικασίας ή οποιοδήποτε άλλο στοιχείο που να πλήττει τη νομιμότητα του διατάγματος.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να λεχθεί ότι τα γεγονότα της υπόθεσης In Re Evand Promotions Ltd. Κ.α. (1998) 1 ΑΑΔ 736, στην οποία έδωσε έμφαση η δικηγόρος των αιτητών προς υποστήριξη της εισήγησης της για αντικανονική διαδικασία διακρίνονται από της παρούσας. Στην υπόθεση Evand που αφορούσε σε απόρριψη αίτησης για παραχώρηση άδειας για έκδοση certiorari για τη μη έκδοση διατάγματος αποκλεισμού δικηγόρου επρόκειτο για αποκλεισμό δικηγόρου της επιλογής του ενάγοντα ενώ στην παρούσα περίπτωση επιδιώκετο η αντικατάσταση των δικηγόρων της εναγόμενης 2 που διόρισαν οι εναγόμενες 3 και 4, χωρίς τη συγκατάθεση των τελικών δικαιούχων της πλειοψηφίας των μετοχών της εναγόμενης 2 και ίσως και του κατόχου των υπόλοιπων μετοχών δηλαδή του εναγόμενου 1 λόγω της ιδιαίτερης σχέσης των δικηγόρων με τις εναγόμενες 3, 4 και 5.
Σ' όσον αφορά την εισήγηση περί πλάνης ως προς τα γεγονότα σίγουρα δεν είναι θέμα που μπορεί αμέσως να διακριβωθεί από το Δικαστήριο στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας. Θα πρέπει να προηγηθεί έρευνα και εξέταση όλων των στοιχείων και του μαρτυρικού υλικού, που στη βάση των όσων τέθηκαν ενώπιον μου είναι πολύ μεγάλο.
Εκείνο που ουσιαστικά επιζητούν οι αιτητές με την υπό κρίση αίτηση είναι η ανατροπή της απόφασης του Δικαστηρίου ημερ. 8/6/17. Δεν είναι όμως αυτός ο σκοπός του προνομιακού εντάλματος certiorari.
Στην περίπτωση ακόμα που διαπιστώνετο εκ πρώτης όψεως υπόθεση δεν είναι αρκετό προκειμένου να χορηγηθεί η αιτούμενη άδεια. Θα πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω κατά πόσο παρέχεται η δυνατότητα στους αιτητές να προσβάλουν την απόφαση του κατώτερου Δικαστηρίου με άλλα ένδικα μέσα (βλ. Αίτηση Άνθιμου (1991) 1 ΑΑΔ 41).
Η αναθεώρηση της ορθότητας της απόφασης του κατώτερου Δικαστηρίου ημερ. 8/6/17 ελέγχεται στα πλαίσια έφεσης στη βάση του άρθρου 25(1) του περί Δικαστηρίων Νόμου (Ν. 14/60). Ο περί Δικαστηρίων (Τροποποιητικός) (Αρ. 2) Νόμος του 2017 (Ν. 109(Ι)/17) επί του οποίου στηρίχθηκε η δικηγόρος των αιτητών προς υποστήριξη της εισήγησης της ότι δεν προσφέρεται στους αιτητές άλλο ένδικο μέσο δεν αποκλείει το δικαίωμα άσκησης έφεσης εναντίον ενδιάμεσης απόφασης. Αντίθετα το άρθρο 25(1) προβλέπει ότι «.. σε κάθε περίπτωση, διάδικος δεν αποστερείται του δικαιώματος να εγείρει ζητήματα που αφορούν οποιαδήποτε ενδιάμεση απόφαση στο στάδιο της έφεσης εναντίον της τελικής απόφασης.» Εν πάση περιπτώσει η απόφαση του κατώτερου Δικαστηρίου αφορά σε προστακτικό διάταγμα που σύμφωνα με το άρθρο 25(1)(β) του Ν. 14/60, όπως έχει τροποποιηθεί, υπόκειται σε έφεση μέσα στην προθεσμία που προβλέπεται στους περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμούς.
Έχω εξετάσει και κατά πόσο οι περιστάσεις της υπόθεσης μπορούν να χαρακτηριστούν ως εξαιρετικές, αλλά δεν έχω εντοπίσει οτιδήποτε που να κατατείνει σε τέτοια διαπίστωση. Από την άλλη και ο χρόνος που διέρρευσε δηλαδή δυο μήνες περίπου για να καταχωρηθεί η υπό κρίση αίτηση, χωρίς να δικαιολογείται, δρα καταλυτικά στην τύχη της αίτησης.
Για τους πιο πάνω λόγους η παρούσα αίτηση δεν εγκρίνεται και απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Α. Πούγιουρου, Δ.
/ΚΑΣ