|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2017:D270
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 52/2017)
10 Αυγούστου, 2017
[Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 33
ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ FOTIOU BROS SHIPPING LTD, ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 10 - 21 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ 40 Δ.15
ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟ 14/60 ΑΡΘΡΟ 32
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 170 ΤΗΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 30 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2
ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΟΥ ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ ΤΗΝ 28/2/2017 ΓΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΠΩΛΗΣΗΣ ΚΙΝΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 2779/2008 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΕΚΜΗΡΙΩΝ 133/2016 ΚΑΙ 134/2016 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ
_________________________
Μελίνα Βασιλείου (κα), για Αλέξανδρο Αλεξάνδρου, για την Αιτήτρια.
΄Αδωνις Πετρίδης, για τον Καθ' ου η Αίτηση - Χριστόδουλο ΄Ελληνα.
_________________________
A Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Η παρούσα αίτηση καταχωρίστηκε κατόπιν σχετικής αδείας και, με αυτή, ζητείται η έκδοση εντάλματος certiorari, για ακύρωση απόφασης, υπό μορφή οδηγιών, που εξέδωσε, στις 28.2.2017, Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου. Αυτό συνέβη σε αίτηση διά κλήσεως, ημερομηνίας 24.1.2017, στην αγωγή αρ. 2779/2008. Η εν λόγω απόφαση εκδόθηκε δυνάμει της Δ.40, Κ. 15 των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, στην οποία η αίτηση είχε βασιστεί.
Αιτητής στην αίτηση εκείνη ήταν ο κ. Χριστόδουλος ΄Ελληνας και καθ' ων η αίτηση 1 και 2 ο Πρωτοκολλητής του προαναφερθέντος Επαρχιακού Δικαστηρίου και ο Αστυνομικός Διευθυντής Πάφου, αντίστοιχα. Η εδώ αιτήτρια, η οποία είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, δεν περιλήφθηκε σε αυτήν, υπό οποιαδήποτε ιδιότητα, ούτε της επιδόθηκε η αίτηση, με αποτέλεσμα να μη λάβει μέρος στη διαδικασία η οποία οδήγησε στην έκδοση της υπό αναφορά απόφασης. Υπό το φως των αδιαμφισβήτητων γεγονότων που αναφέρονται πιο κάτω, αυτή εισηγείται, κατ' αρχάς, ότι υπήρξε παραβίαση του δικαιώματός της, δυνάμει του ΄Αρθρου 30.2 του Συντάγματος, να ακουστεί στην εν λόγω αίτηση, ως άμεσα επηρεαζόμενο μέρος. Περαιτέρω, εισηγείται πως, με την έκδοση της υπό αναφορά απόφασης, το εν λόγω Δικαστήριο ενήργησε χωρίς δικαιοδοσία.
΄Ο,τι ενδιαφέρει, για σκοπούς της παρούσας διαδικασίας, είναι, πρωτίστως, το πρακτικό του προαναφερθέντος κατώτερου Δικαστηρίου, ημερομηνίας 28.2.2017, που περιλάμβανε την υπό αναφορά απόφασή του, και, βεβαίως, οι δικονομικές διατάξεις που το ίδιο εφάρμοσε, για να καταλήξει σε αυτήν. Τα γεγονότα που παρατίθενται πιο κάτω και αποτελούν κοινό τόπο μεταξύ των μερών είναι σχετικά μόνο προς το σκοπό να καταδειχθεί πώς οδηγήθηκαν τα πράγματα στην εν λόγω απόφαση. Οι υπόλοιποι ισχυρισμοί που παρατίθενται στις αντίστοιχες ένορκες δηλώσεις δεν είναι δυνατό να ληφθούν υπόψη στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας. Το μόνο που μπορεί, παρεμπιπτόντως, να λεχθεί εδώ, σχετικά, είναι πως, από αυτούς, διαφαίνεται η ύπαρξη διαφοράς μεταξύ των παρόντων μερών, σε σχέση με την ιδιοκτησία συγκεκριμένων αντικειμένων, τα οποία περιγράφονται πιο κάτω.
Σύμφωνα με τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα, στις 4.10.2012, εκδόθηκε απόφαση εναντίον της αιτήτριας, ως εναγομένης 1 στην αγωγή αρ. 2779/2008 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, με την οποία αυτή διατασσόταν, μεταξύ άλλων, όπως παραδώσει στην ενάγουσα δύο συγκεκριμένες μηχανές, οι οποίες ήταν εγκατεστημένες στο ακτοπλοϊκό σκάφος Concorde, προκειμένου αυτές να πωλούνταν με δημόσιο πλειστηριασμό. Ενάγουσα στην εν λόγω αγωγή ήταν η Hellenic Bank Public Company Limited, η οποία δεν έχει οποιοδήποτε ενδιαφέρον στην παρούσα διαδικασία. Τελικώς, ο πλειστηριασμός διεξήχθη δύο χρόνια μετά, στις 4.10.2016, και αγοραστής των μηχανών ήταν ο κ. Χριστόδουλος Έλληνας. Η αφαίρεσή τους από το εν λόγω σκάφος, ιδιοκτησία της αιτήτριας, έγινε την επομένη, 5.10.2016. Μαζί με τις δύο μηχανές, αφαιρέθηκαν, επίσης, δύο κιβώτια ταχυτήτων και μέρος άξονα. ΄Οταν κατέστη αυτό αντιληπτό, έγινε καταγγελία στην Αστυνομία, με αποτέλεσμα την ανακοπή των προσώπων που τα μετέφεραν, ενώ αυτά βρίσκονταν καθ' οδόν προς τον προορισμό τους. Την καταγγελία είχε διενεργήσει ο διευθυντής της αιτήτριας κ. Χάρης Φωτίου, ο οποίος θεωρούσε ότι τα υπό αναφορά κιβώτια ταχυτήτων και το μέρος του άξονα δεν αποτελούσαν μέρος των δύο μηχανών, συμφώνως της προαναφερθείσας τελικής απόφασης.
΄Αρχισε, έτσι, από την Αστυνομική Διεύθυνση Πάφου, έρευνα για τη διαπίστωση διάπραξης τυχόν ποινικού αδικήματος και δη αυτού της κλοπής. Στο πλαίσιο των πιο πάνω ερευνών, εκδόθηκε, προς διευκόλυνσή τους, με μέριμνα της προαναφερθείσας αρμόδιας Αστυνομικής Αρχής, διάταγμα κατακράτησης των αντικειμένων, το οποίο δεν περιορίστηκε μόνο στα δύο κιβώτια ταχυτήτων και στον άξονα αλλά περιέλαβε και τις δύο μηχανές. Γι' αυτό, αργότερα, στις 17.10.2016, υποβλήθηκε αίτημα προς το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου, εκ μέρους του κ. Έλληνα, και το αρχικό διάταγμα κατακράτησης, στις 10.11.2016, τροποποιήθηκε, εκ συμφώνου, ώστε οι δύο μηχανές να του επιστραφούν, «με εξαίρεση τα 2 gear box των επίδικων μηχανών καθώς και τον άξονα τους», τα οποία παρέμειναν στην κατοχή της Αστυνομίας.
Στις 24.1.2017, ο κ. Έλληνας, ενεργώντας δια των δικηγόρων του, καταχώρισε και δεύτερη αίτηση στο εν λόγω Δικαστήριο, τούτην τη φορά εντός της αγωγής αρ. 2779/2008. Με αυτή, ζητούσε, βασικά, την έκδοση διατάγματος, με το οποίο να διατάσσονταν οι εκεί καθ' ων η αίτηση 1 και 2, δηλαδή ο Πρωτοκολλητής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου και ο Αστυνομικός Διευθυντής Πάφου, αντίστοιχα, «όπως παραδώσουν προς τον Αιτητή και/ή στους εξουσιοδοτημένους Δικηγόρους και/ή αντιπροσώπους τους, 2 gear box και 1 άξονα, τα οποία αποτελούν μέρος και/ή προσάρτημα και/ή εξάρτημα 2 μηχανών Cummins, με αριθμούς πλαισίου 35198083 και 35198084.»
To Δικαστήριο, αφού εξέτασε, όπως το ίδιο αναφέρει, όλα τα ενώπιον του στοιχεία και διαπίστωσε ότι τα ευρισκόμενα στην κατοχή της Αστυνομίας αντικείμενα είχαν «πωληθεί στον αιτητή δυνάμει του πλειστηριασμού που διενεργήθηκε στις 4/10/2016», εξέδωσε διάταγμα ως ανωτέρω, απευθυνόμενο μόνο στον καθ' ου η αίτηση 2, δηλαδή τον Αστυνομικό Διευθυντή Πάφου, διατάσσοντάς τον, συγχρόνως, όπως συμμορφωθεί με αυτό εντός επτά ημέρων από την επίδοσή του προς τον ίδιο. Με δεδομένο ότι η αίτηση είχε και άλλα αιτητικά, το Δικαστήριο έδωσε και περαιτέρω οδηγίες, οι οποίες, όμως, δεν ενδιαφέρουν για σκοπούς της παρούσας διαδικασίας.
Ο Κ. 15 της Δ.40 επιτρέπει σε πρόσωπο, το οποίο επηρεάζεται ή έχει ενδιαφέρον στην εφαρμογή εντάλματος εκτέλεσης δικαστικής απόφασης, να αποταθεί στο Δικαστήριο, για την έκδοση οδηγιών προς τον αρμόδιο Πρωτοκολλητή ως προς το πώς αυτός πρέπει να ενεργήσει κατά την εκτέλεσή του. Προβλέπει δε, περαιτέρω:-
"... and the Court or Judge may, either ex parte or upon notice given to such person as the Court or Judge may think fit, give such directions as may be just. ...
Provided that where the application is made by a person claiming property seized under a writ of execution, directions shall not be given ex parte."
Η νομοθετική ρύθμιση των θεμάτων των οποίων επιλαμβάνεται ο πιο πάνω Κανονισμός γίνεται με το άρθρο 21[1] του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6, στο οποίο, προβλέπεται, κατά τρόπο επιτακτικό, ότι το δικαστήριο επιλαμβάνεται της διαδικασίας «... κατόπι ειδοποίησης όλων των αναγκαίων μερών ...».
Ο κ. Έλληνας, στην ένορκη δήλωσή του, η οποία συνοδεύει την αίτησή του ημερομηνίας 24.1.2017, για οδηγίες, αναφέρεται, συγκεκριμένα, στην καταγγελία στην οποία είχε προβεί ο κ. Χάρης Φωτίου, διευθυντής της αιτήτριας, προς την Αστυνομία, για την κλοπή, όπως ο τελευταίος θεωρούσε, των προαναφερθέντων κιβωτίων ταχυτήτων και μέρους του άξονα, καθώς, επίσης, σε άλλες ενέργειες της αιτήτριας, από τις οποίες καταδεικνύεται, με σαφήνεια, πως η τελευταία διεκδικούσε την κυριότητα των υπό αναφορά αντικείμενων. Είναι δε τα ίδια αυτά αντικείμενα που διεκδικούσε, με την αίτησή του, ως τρίτος, ο κ. Χριστόδουλος ΄Ελληνας. Επομένως, σύμφωνα με τις ρητές πρόνοιες της επιφύλαξης του Κ. 15 και του άρθρου 21, επιβαλλόταν η επίδοση της εν λόγω αίτησης στην αιτήτρια. Εντούτοις, το Δικαστήριο, δεν έδωσε τις αναγκαίες, προς τούτο, οδηγίες, προκειμένου η αιτήτρια να λάμβανε γνώση του περιεχομένου της. Αντίθετα, της επιλήφθηκε στην απουσία της και χωρίς η ίδια να λάβει ποτέ γνώση αυτής.
Η μη παραχώρηση σε πρόσωπο, του οποίου κάποιο δικαίωμα ή συμφέρον δυνατό να επηρεαστεί από δικαστική διαδικασία, της δυνατότητας το ίδιο να ακουστεί σε αυτή συνιστά παραβίαση του κανόνα φυσικής δικαιοσύνης audi alderam partem, ο οποίος βρίσκει απήχηση στις πρόνοιες των παραγράφων 2 και 3 του ΄Αρθρου 30 του Συντάγματος, (βλ. Γλυκύ ν. Δήμου Λεμεσού (1998) 1 Α.Α.Δ. 2319)∙ πόσο μάλλον όταν η πιο πάνω δυνατότητα είναι αναγκαία από τη φύση της ίδιας της διαδικασίας, ή, ακόμα περισσότερο, όταν αυτή προβλέπεται από την πρόνοια, στο πλαίσιο της οποίας η συγκεκριμένη δικαστική διαδικασία έχει αναληφθεί, (βλ. Παναγίδη (1991) 1 Α.Α.Δ. 591, σελίδα 597). Στην προκειμένη περίπτωση, η αιτήτρια, αναμφίβολα, είχε άμεσο ενδιαφέρον στην έκβαση της υπό αναφορά αίτησης, πλην, όμως, δεν κλήθηκε να λάβει μέρος στην εξέτασή της. Επομένως, διαπιστώνεται παραβίαση του προαναφερθέντος κανόνα φυσικής δικαιοσύνης.
Με δεδομένη την τελευταία παρατήρηση, η οποία, βασικά, παραπέμπει στην επιφύλαξη του Κ. 15 και στην ανάλογη πρόνοια του άρθρου 21, διαπιστώνεται, επίσης, ότι το κατώτερο Δικαστήριο, κατά την έκδοση της υπό αναφορά απόφασής του, ουσιαστικά, ενήργησε χωρίς δικαιοδοσία. Συγκεκριμένα, προέβη στην εξέταση της υπό αναφορά αίτησης και αποφάσισε επί αυτής, χωρίς προηγουμένως να μεριμνήσει, κατά παράβαση των πιο πάνω προνοιών, δίδοντας σχετικές οδηγίες, αυτή να επιδοθεί στην αιτήτρια, ώστε η ίδια να λάβει γνώση περί της ύπαρξής της. Στη βάση αυτή και επί παρόμοιων γεγονότων, είχε εξεταστεί και αποφασιστεί η υπόθεση Ευαγόρου (Αρ. 2) (1997) 1 Α.Α.Δ. 267, με ίδια κατάληξη, όπως αυτή στην παρούσα υπόθεση.
Για τους λόγους, ανωτέρω, η αίτηση επιτυγχάνει και εκδίδεται ένταλμα certiorari, με το οποίο ακυρώνεται η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου ημερομηνίας 28.2.2017. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ της αιτήτριας και εναντίον του καθ' ου η αίτηση κ. Χριστόδουλου ΄Ελληνα, τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Γ.Ν. Γιασεμής,
Δ.
/ΜΠ
[1] «21. ΄Οταν κινητή ιδιοκτησία, που κατασχέθηκε κατά την εκτέλεση δυνάμει δικαστικής απόφασης ή διατάγματος, διεκδικείται από πρόσωπο άλλο από τον εκ δικαστικής αποφάσεως οφειλέτη, το πρόσωπο που διεκδικεί ή το πρόσωπο προς το οποίο απευθύνεται το ένταλμα εκτέλεσης δύναται να αποταθεί στο Δικαστήριο για να καθορίσει το δικαίωμα επί της ιδιοκτησίας. Το Δικαστήριο, κατόπι ειδοποίησης όλων των αναγκαίων μερών για να εμφανιστούν ενώπιον του, ορίζει συνοπτικά τα δικαιώματα των μερών ή εκδίδει τέτοιο διάταγμα ως προς την εκδίκαση και τον ορισμό των δικαιωμάτων αυτών ως ήθελε θεωρήσει σκόπιμο, καθώς και ως προς την εν τω μεταξύ διαφύλαξη της διαφιλονικούμενης ιδιοκτησίας και, σε κάθε περίπτωση, το Δικαστήριο θα διατάσσει από ποιο θα πληρωθούν τα έξοδα που προέκυψαν λόγω της διεκδίκησης.
...»