|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2017:D273
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 113/2017
24 Αυγούστου, 2017
[ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΙΣ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ PROHIBITION KAI CERTIORARI
KAI
EΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΡ ΣΩΤΟΥ ΛΟΪΖΙΔΗ, ΔΡ ΒΑΡΝΑΒΑ ΤΖΙΟΥΒΑ, ΔΡ ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΑΝΤΕΛΕ, ΔΡ ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΠΑΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΔΡ ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΔΡΕΟΥ
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ-ΛΑΡΝΑΚΑΣ-ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ ΥΠ΄ΑΡ. ΑΙΤ. Ε8/2017
ΤΜΗΜΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΜΕΤΑΞΥ
PETROS M. MICHAELA (HOLDINGS) LIMITED,
H.E. 27062, ΦΑΛΗΡΟΥ 46, ΛΕΙΒΑΔΙΑ, 7060 ΛΑΡΝΑΚΑ
Αιτητών
ΚΑΙ
1. GILDEA LIMITED, H.E. 262569, AΡΤΕΜΙΔΟΣ & ΝΙΚΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, MARINOS CENTRE, 1ΟΣ ΟΡΟΦΟΣ, ΛΑΡΝΑΚΑ
2. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΕΤΡΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ, Α.Τ. 719324, ΛΑΡΝΑΚΑ
Καθ΄ ων η Αίτηση
Δρ. Α. Ποιητής, για αιτητές
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.: Oι αιτητές ζητούν να τους δοθεί άδεια για καταχώριση αίτησης προς έκδοση εντάλματος Certiorari και Prohibition «. για ακύρωση του εντάλματος για ανάκτηση κατοχής ημερομηνίας 6.7.2017 και για απαγόρευση της προώθησης εκτέλεσης του εναντίον τους», το οποίο εκδόθηκε από το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεως Λευκωσίας - Λάρνακας - Αμμοχώστου (στο εξής το πρωτόδικο Δικαστήριο).
Τα ουσιώδη γεγονότα επί των οποίων βασίζεται η αίτηση, όπως αυτά προκύπτουν από το υλικό που τέθηκε ενώπιον μου, έχουν σε συντομία ως ακολούθως:-
Δυνάμει δύο (2) Ενοικιαστηρίων Εγγράφων ημερ. 31.3.2010 η εταιρεία Petros Michaela (Holdings) Ltd (στο εξής η Ιδιοκτήτρια) εκμίσθωσε στην εταιρεία Gildea Ltd (στο εξής η Ενοικιάστρια) το υπόγειο, τα 4/11 του 1ου ορόφου και ολόκληρο τον 2ο όροφο του κτηριακού συγκροτήματος «Marinos Centre» στη Λάρνακα για πέντε (5) έτη, με δυνατότητα ανανέωσης της ενοικίασης για άλλα πέντε (5) έτη.
Σύμφωνα με ρητό όρο των δύο Ενοικιαστηρίων, η Ενοικιάστρια δεν δικαιούταν να χρησιμοποιεί τα ενοικιασθέντα υποστατικά παρά μόνο ως κλινική - που ήδη λειτουργούσε υπό την επωνυμία «Φανερωμένη» - και περαιτέρω δεν είχε δικαίωμα «. να υπενοικιάσει αυτό ή μέρος αυτού ή να εκχωρήσει τα δικαιώματα ή μέρος των δικαιωμάτων του σε άλλο πρόσωπο και/ή ο σημερινός μέτοχος του ενοικιαστή να απωλέσει το 51% του εκάστοτε εκδομένου και πληρωτέου μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας και/ή να αποξενώσει την κατοχή αυτού». Σ΄ ό,τι δε αφορά το ενοίκιο, συμφωνήθηκε πως για την περίοδο από 1.4.10 μέχρι 31.3.12 η Ενοικιάστρια θα κατέβαλλε προς την Ιδιοκτήτρια €2.000 μηνιαίως για τους δύο (2) ορόφους - οι οποίοι αποτελούσαν το αντικείμενο του πρώτου Ενοικιαστηρίου - και €200 μηνιαίως για το υπόγειο - το οποίο αποτελούσε το αντικείμενο του δεύτερου Ενοικιαστηρίου - και έκτοτε μέχρι τη λήξη της ενοικίασης €3.140 και €240 μηνιαίως, αντιστοίχως.
Δύο (2) και πλέον χρόνια μετά την ενοικίαση, στις 6.6.12 και 19.11.12, η Ενοικιάστρια ζήτησε με επιστολές της τροποποίηση των όρων των Ενοικιαστηρίων Εγγράφων - περιλαμβανομένης μείωσης του ενοικίου και παραχώρησης δικαιώματος υπενοικίασης - πλην όμως η Ιδιοκτήτρια δεν ικανοποίησε το αίτημα της, γεγονός που σηματοδότησε την διακοπή πληρωμής του συμφωνηθέντος ενοικίου εκ μέρους της Ενοικιάστριας από 1.11.12.
Η Ιδιοκτήτρια αντέδρασε στη διακοπή πληρωμής του ενοικίου με καταχώριση, στις 3.12.13, της αίτησης Ε58/13 ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, την οποία όμως απέσυρε με επιφύλαξη των δικαιωμάτων της ως αποτέλεσμα απόρριψης από το πρωτόδικο Δικαστήριο, στις 26.11.15, αίτησης της για τροποποίηση ώστε να συμπεριλάβει στην κυρίως αίτηση όλα τα επίδικα θέματα. Στη συνέχεια επανήλθε με τις αιτήσεις Ε8/17 (που αφορούσε τους δύο ορόφους) και Ε9/17 (που αφορούσε το υπόγειο), επιτυγχάνοντας στις 27.4.17 σε έκδοση εναντίον της Ενοικιάστριας (Α) απόφασης για €164.189,50 ως καθυστερημένα και οφειλόμενα ενοίκια περιόδου 1.11.12 μέχρι 1.2.17 για τους δύο ορόφους πλέον ενδιάμεσα οφέλη προς €3.611 μηνιαίως από 1.3.17 και €2.310 καθυστερημένα κοινόχρηστα καθώς και διάταγμα ανάκτησης της κατοχής ως η παρ. Β(1) της κυρίως αίτησης. Δηλαδή διάταγμα με το οποίο διατάσσεται η Ενοικιάστρια «και/ή οι διευθυντές και/ή αξιωματούχοι αυτής και/ή οι εξουσιοδοτημένοι αντιπρόσωποι τους να παραδώσουν προς την Αιτήτρια και/ή τους διευθυντές της και/ή αξιωματούχους αυτής κενή και ελεύθερη κατοχή του 2ου και των 4/11 μεριδίων του 1ου ορόφου εντός 15 ημερών από την επίδοση του διατάγματος και (Β) απόφασης για €15.080 καθυστερημένα και οφειλόμενα ενοίκια για την περίοδο από 1.11.12 μέχρι 28.1.17 και ενδιάμεσα οφέλη προς €280 μηνιαίως από 1.3.17 για το υπόγειο, καθώς επίσης και διάταγμα ανάκτησης κατοχής του υπογείου εντός 15 ημερών από την επίδοσή του». Σημειώνεται στο σημείο αυτό πως για το υπόγειο οι αιτητές καταχώρισαν δεύτερη αίτηση με την οποία ζητούν επίσης άδεια καταχώρισης αίτησης προς έκδοση εντάλματος Certiorari και Prohibition - της υπ΄ αρ. 114/17 - η τύχη της οποία είναι άμεσα συνυφασμένη με την τύχη της υπό κρίση αίτησης λόγω κοινής νομικής και πραγματικής βάσης.
Τα πιο πάνω διατάγματα ημερ. 27.4.17 για ανάκτηση κατοχής των επιδίκων υποστατικών επιδόθηκαν στις 19.6.17 από ιδιώτη δικαστικό επιδότη στον εκ των αιτητών Δρ. Σώτο Λοϊζίδη και στην Άντρη Ευαγγελίδου, οι οποίοι σύμφωνα με την ένορκη δήλωση του επιδότη είναι «Υπευθ. στην πιο πάνω διεύθυνση που διεξάγει τις εργασίες της πιο πάνω καθ΄ ης η αίτηση εταιρείας 1», δηλαδή της Gildea Ltd (Ενοικιάστριας). Παρελθούσης δε άπρακτης της προθεσμίας των 15 ημερών που τάσσεται στα διατάγματα, η Ιδιοκτήτρια καταχώρισε στις 6.7.17 αίτηση για έκδοση εντάλματος ανάκτησης κατοχής των υποστατικών, το οποίο και εκδόθηκε αυθημερόν. Όπως δε ισχυρίζονται οι αιτητές η εκτέλεση των ενταλμάτων έχει προγραμματιστεί να γίνει στις 31.8.17.
Είναι θέση των αιτητών - οι οποίοι ισχυρίζονται ότι είναι υπενοικιαστές της Gildea Ltd - ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν είχε δικαιοδοσία να εκδώσει το επίδικο διάταγμα και η εκτέλεση του είναι προϊόν δόλου της Ιδιοκτήτριας. Διατείνονται συναφώς ότι ενώ η Ιδιοκτήτρια με την αίτηση της ζητούσε την έκδοση διατάγματος ανάκτησης κατοχής εναντίον μόνο της Gildea Ltd και ενώ το πρακτικό του πρωτόδικου Δικαστηρίου ημερ. 27.4.17 αναφέρει πως το διάταγμα εκδίδεται εναντίον μόνο της Gildea, εντούτοις η συνταχθείσα απόφαση περιλαμβάνει και τους διευθυντές και/ή τους αξιωματούχους και/ή τους εξουσιοδοτημένους αντιπροσώπους της. Περαιτέρω, ισχυρίζονται πως το διάταγμα δεν μπορεί να εκτελεστεί εναντίον τους εφόσον δεν τους επιδόθηκε προσωπικά, καθώς και ότι αυτό εκδόθηκε ως αποτέλεσμα δόλου της ενόρκως δηλούσας για την Ιδιοκτήτρια η οποία στην ένορκη δήλωση της ημερ. 5.7.17 αναφέρει πως το μοναδικό πρόσωπο που έχει στην κατοχή της τα υποστατικά είναι η Gildea Ltd ενώ γνώριζε πως κάτοχοι των υποστατικών είναι οι ίδιοι. Εν πάση περιπτώσει, προβάλλουν ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν είχε δικαιοδοσία να εκδώσει το επίδικο διάταγμα ενόψει του ισχυρισμού της Ιδιοκτήτριας ότι οι ίδιοι είναι επεμβασίες στα επίδικα υποστατικά και η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου Ελέγχου ενοικιάσεως δεν επεκτείνεται και σε επεμβασίες.
Οι πιο πάνω ισχυρισμοί συνιστούν τους βασικούς άξονες της κατ΄ ισχυρισμό υπέρβασης της δικαιοδοσίας του πρωτόδικου Δικαστηρίου για έκδοση του προσβαλλόμενου διατάγματος και προς συμπλήρωση των όσων ισχυρίζονται οι αιτητές για να τους χορηγηθεί η αιτούμενη άδεια, προστίθεται πως αυτοί είναι ιατροί διαφόρων ειδικοτήτων και ως αποτέλεσμα της διακοπής πληρωμής των ενοικίων από την Ενοικιάστρια η Ιδιοκτήτρια απευθύνθηκε και στο Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λάρνακας το οποίο, στις 22.2.17, απέκοψε την παροχή νερού στα επίδικα υποστατικά αφενός λόγω παραστάσεων της Ιδιοκτήτριας και αφετέρου λόγω της παράλειψης «. των προσώπων που επιθυμούσαν να καταστούν καταναλωτές,[1] παρά τις επανειλημμένες υπενθυμίσεις του συμβουλίου, να προσκομίσουν στο Συμβούλιο αποδεικτικά στοιχεία νόμιμης κατοχής του υποστατικού καθώς και τη νενομισμένη εγγύηση πληρωμής του λογαριασμού» (Τεκμ.12).
Η αποκοπή παροχής νερού στα επίδικα υποστατικά ώθησε τους αιτητές να καταχωρίσουν εναντίον της Ιδιοκτήτριας, στις 2.3.17, την υπ΄αρ. Κ1/17 αίτηση στο πρωτόδικο Δικαστήριο - η οποία εκκρεμεί προς εκδίκαση - με την οποία ζητούν να της απαγορευτεί να επεμβαίνει στα υποστατικά και να εξασφαλίσει γι΄ αυτά απρόσκοπτη παροχή νερού. Μάλιστα, στο πλαίσιο της υπό αναφορά αίτησης εξασφάλισαν και προσωρινό διάταγμα (το οποίο δεν εντόπισα στο φάκελο της υπόθεσης) με το οποίο απαγορεύεται στην Ιδιοκτήτρια να τους εμποδίζει να συνδέσουν την κλινική με την υδατοπρομήθεια μέχρι εκδίκασης της αίτησης.
Εξέτασα με προσοχή ό,τι τέθηκε ενώπιον μου έχοντας υπόψη ότι η χορήγηση άδειας για καταχώριση αίτησης προς έκδοση εντάλματος Certiorari εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου η οποία, όταν προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο και ειδικά έφεση, ασκείται θετικά πολύ σπάνια και σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Όπως συναφώς επιτάσσει η νομολογία τέτοια άδεια δεν χορηγείται για αναθεώρηση της ορθότητας της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου, αλλά στοχεύει στον έλεγχο της νομιμότητας της και γενικά θα μπορούσε να λεχθεί ότι το Δικαστήριο μπορεί να ασκήσει θετικά τη διακριτική του ευχέρεια για χορήγηση τέτοιας άδειας όπου αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται από το τηρηθέν πρακτικό του (πρωτόδικου) Δικαστηρίου έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη νομική πλάνη, δόλος, προκατάληψη και μη τήρηση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (βλ. απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου στην αίτηση του Γ.Π. Πολ. Αιτ. 25/17 ημερ. 17.2.17, ECLI:CY:AD:2017:D52 όπου γίνεται εκτενής αναφορά στη νομολογία επί του θέματος και την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλεια στην Αντωνάκη Ανδρέου κ.α. Πολ. Έφεση 348/15 ημερ. 9.6.17, ECLI:CY:AD:2017:A216).
Έχοντας υπόψιν τις προαναφερθείσες νομικές αρχές κατέληξα ότι με όσα οι αιτητές έθεσαν ενώπιον μου δεν αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση εφόσον δεν διαφαίνεται από το τηρηθέν πρακτικό του πρωτόδικου Δικαστηρίου είτε έλλειψη ή υπέρβαση εξουσίας είτε έκδηλη νομική πλάνη σ΄ ό,τι αφορά την έκδοση του προσβαλλόμενου εντάλματος ανάκτησης κατοχής των επιδίκων υποστατικών. Ενοικιάστρια των υποστατικών είναι η Gildea Ltd, η οποία από 1.12.12 διέκοψε την πληρωμή των συμφωνηθέντων ενοικίων λόγω προφανώς της απόρριψης του αιτήματος της - ως οι επιστολές της ημερ. 6.6 και 19.11.12 - για μείωση του ενοικίου και της παραχώρησης δικαιώματος υπενοικίασης. Έκτοτε η Ιδιοκτήτρια επιδόθηκε σε δικαστικό αγώνα, αρχικά με την αίτηση Ε58/13 και στη συνέχεια με τις αιτήσεις Ε8/17 και Ε9/17, για είσπραξη των συσσωρευθέντων απλήρωτων ενοικίων που υπερβαίνουν τις €190.000 χωρίς επιτυχία και η έκδοση εναντίον της Ενοικιάστριας του προσβαλλόμενου με την παρούσα εντάλματος ανάκτησης κατοχής ήταν εκ των ων ουκ άνευ και καθόλα νόμιμη ως εκδοθέντος από Δικαστήριο που είχε την αποκλειστική δικαιοδοσία να το εκδώσει (βλ. ο Περί Ενοικιοστασίου Νόμος του 1983, Ν.23/83 όπως τροποποιήθηκε). Παραπονούνται συναφώς οι αιτητές, οι οποίοι προσωπικώς δεν έχουν οποιαδήποτε συμβατική σχέση με την Ιδιοκτήτρια και οι οποίοι εμφανίζονται στο προσκήνιο ως αποτέλεσμα των προβλημάτων που προέκυψαν με την υδατοπρομήθεια των υποστατικών, ότι ενώ με το πρακτικό του πρωτόδικου Δικαστηρίου το διάταγμα εκδόθηκε εναντίον μόνο της Gildea Ltd, εντούτοις η συνταχθείσα απόφαση περιλαμβάνει και τους διευθυντές και/ή αξιωματούχους και/ή τους εξουσιοδοτημένους αντιπροσώπους της. Παραγνωρίζουν όμως ότι το διάταγμα εκδόθηκε ως η παρ. Β(1) της κυρίως αίτησης που ρητώς περιλαμβάνει και τα εν λόγω πρόσωπα. Εν πάση περιπτώσει αδυνατώ να κατανοήσω το υπό αναφορά παράπονο εφόσον τίποτε το μεμπτό δεν μπορεί να υπάρχει σε ένα διάταγμα που επιτάσσει ενέργεια νομικού προσώπου - όπως η Gildea - να συμπεριλαμβάνει και τα φυσικά πρόσωπα που ασκούν τον πραγματικό έλεγχο του εν λόγω νομικού προσώπου χωρίς τα οποία η επιτασσόμενη ενέργεια δεν μπορεί να υλοποιηθεί. Παραπονούνται περαιτέρω ότι το ένταλμα δεν μπορεί να εκτελεστεί εναντίον τους εφόσον δεν τους επιδόθηκε προσωπικώς, παραγνωρίζοντας ότι σύμφωνα με την ένορκη δήλωση του επιδότη το διάταγμα επιδόθηκε στους υπεύθυνους του τόπου όπου η Gildea (Ενοικιάστρια) διεξάγει τις εργασίες της και εάν η εν λόγω δήλωση πάσχει εναπόκειτο στην Gildea να την προσβάλει και όχι στους ίδιους. Ο ισχυρισμός δε ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν είχε δικαιοδοσία να εκδώσει το επίδικο διάταγμα στη βάση ύπαρξης επιστολής της Ιδιοκτήτριας όπου πρόβαλλε τη θέση ότι οι αιτητές είναι επεμβασίες, είναι αρκετό να παρατηρηθεί ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο είχε ενώπιον του ως διαδίκους τους συμβαλλόμενους στο Ενοικιαστήριο Έγγραφο και το προσβαλλόμενο διάταγμα εκδόθηκε νόμιμα και κατ΄ αποκλειστική δικαιοδοσία στη βάση των όσων τέθηκαν ενώπιον του. Τέλος, αναφορικά με τον ισχυρισμό των αιτητών ότι το εκδοθέν διάταγμα είναι προϊόν δόλου της Ιδιοκτήτριας, να υπενθυμίσω ότι η καταφυγή στη διαδικασία έκδοσης ενός προνομιακού εντάλματος - όπως το ζητούμενο - στοχεύει στον έλεγχο της νομιμότητας δικαστικής απόφασης και όχι αν αυτή ήταν προϊόν δόλου του επιτυχόντος διαδίκου, θέμα που μπορεί να αποτελέσει αιτία για χρήση άλλου ένδικου μέσου.
Κατ΄ ακολουθία των πιο πάνω η αίτηση για παροχή της αιτούμενης άδειας απορρίπτεται.
Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.
[1] Ως πρόσωπα που επιθυμούσαν να καταστούν καταναλωτές παρουσιάστηκε η πολυκλινική «Φανερωμένη».