|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2017:D231
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ Αρ. 89/2017
(Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.)
22 Ιουνίου 2017
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΜΙΡΕΤΤΑΣ ΔΡΙΤΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΦΟ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ ΤΗΝ 01/06/2017 ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΙΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΟΣ ΜΕΛΑΝΗΣ ΠΑΤΣΑΛΙΔΟΥ ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ ΜΕ ΑΡ. 50/17 ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ ΣΤΙΣ 02/06/2017 ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 50/17 ΤΟΥ ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΑ ΑΡ. 1/1314 Α. ΠΕΛΕΚΑΝΟΥ
---------------------
Αίτηση ημερ. 20.6.2017
Μ. Κυριακίδης, για Αιτήτρια
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ. Η Αιτήτρια αιτείται άδειας προκειμένου να καταχωρίσει αίτηση για έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari και/ή Prohibition για ακύρωση Διατάγματος ημερ. 2.6.2017 του Επαρχιακού Δικαστή κ. Π. Μιχαηλίδη με το οποίο διέταξε την προσωρινή νοσηλεία της διάρκειας 28 ημερών από την ημέρα του Διατάγματος.
Παρόμοιο αίτημα της για ακύρωση Διατάγματος ημερ. 1.6.2017 του ίδιου Δικαστή με το οποίο διέταξε άμεση εξέταση και εκτίμηση της κατάστασης της Αιτήτριας απεσύρθη και συνεπώς δεν θα απασχολήσει περαιτέρω (Αιτητικό Α(i)).
Επίσης αιτείται άδειας προς την ίδια κατεύθυνση προκειμένου να εκδοθεί προνομιακό Διάταγμα Prohibition το οποίο να απαγορεύει στο Δικαστήριο Πάφου να επιληφθεί του Διατάγματος Νοσηλείας που εξεδόθη στις 2.6.2017 και ορίστηκε για εξέταση στις 29.6.2017 προκειμένου να αποφασίσει κατά πόσο επιβάλλεται ή όχι η έκδοση Διατάγματος Διαρκούς Νοσηλείας.
Η αίτηση συνοδεύεται και από Ένορκη Δήλωση της Αιτήτριας ημερ. 20.6.2017. Σε αυτήν, προβάλλει η Αιτήτρια το ιστορικό της όλης υπόθεσης, όπως η ίδια ασφαλώς το αντιλαμβάνεται και ισχυρίζεται. Πιστεύω ότι δεν είναι επί του παρόντος να εκτεθεί αυτό, αρκετό είναι να παραθέσω για σκοπούς της παρούσας διαδικασίας το περιεχόμενο της παραγρ. 19 της Ένορκης Δήλωσης.
«19. Ιδιαίτερα όμως έχω παράπονο, διότι το Σεβαστό Δικαστήριο, με διατάγματα του μου στέρησε την ελευθερία μου και με παρέπεμψε σε υποχρεωτική εξέταση και νοσηλεία 28 ημερών χωρίς να με δει, και χωρίς να μου δώσει την ευκαιρία καταχώρησης ένστασης ή να με ακούσει για να προβάλω τους δικούς μου ισχυρισμούς είτε προσωπικά είτε διά των δικηγόρων μου στερώντας μου έτσι τη δυνατότητα προσαγωγής μαρτυρίας που να αντικρούει την ψευδή μαρτυρία στη βάση της οποίας εκδόθηκαν τα διατάγματα. Επισυνάπτω σα σαν Τεκμήριο Δ το διάταγμα ημ. 1.6.2017 αναγκαστικής εξέτασης, την αίτηση, την ένορκη δήλωση και τα έγγραφα που την υποστηρίζουν και σαν Τεκμήριο Ε το διάταγμα ημ. 2.6.2017 υποχρεωτικής νοσηλείας, την αίτηση, την ένορκη δήλωση και τα έγγραφα που την υποστηρίζουν.»
Το πρακτικό του πρωτόδικου Δικαστηρίου ημερ. 2.6.2017 επισυνάπτεται ως Τεκμήριο Ε στην Ένορκη Δήλωση της Αιτήτριας. Σ' αυτό γίνεται αναφορά στη γνώμη Ψυχιάτρου η οποία εξέτασε την Αιτήτρια και απεφάνθη ότι η τελευταία χρήζει προσωρινής νοσηλείας και ότι δεν είναι σε θέση να καταθέσει στο Δικαστήριο. Η γνωμάτευση της ιατρού επισυνάπτεται στην Ένορκη Δήλωση ως Τεκμήριο Α. Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού έλαβε υπόψιν το περιεχόμενο της ψυχιατρικής γνωμάτευσης, ακολούθως αναφέρει τα ακόλουθα:
«.... κρίνω ότι συντρέχουν επείγοντες λόγοι που επιβάλλουν την εξέταση της αίτησης μονομερώς και αυθημερόν, αντί στο χρόνο που προνοείται στον Κανονισμό 13 των Περί Ψυχιατρικής Νοσηλείας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2009 (δηλ. αντί εντός 21 ημερών). Ως εκ τούτου δεν τίθεται θέμα επίδοσης της αίτησης, ως προνοείται στον Κανονισμό 14 των ίδιων Διαδικαστικών Κανονισμών.
................................. ..........
ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ το Δικαστήριο, αφού άκουσε τις απόψεις του αστυφύλακα που συνάδουν με την ψυχιατρική γνωμάτευση, κρίνει ότι είναι αναγκαία η παροχή ψυχιατρικής νοσηλείας και δικαιολογείται η έκδοση του αιτούμενου διατάγματος.
Διά το παρόντος εκδίδεται Διάταγμα Προσωρινής Νοσηλείας του ασθενούς διαρκείας είκοσι οκτώ ημερών».
Να σημειωθεί ότι το πρακτικό είναι τυποποιημένο και ο πρωτόδικος Δικαστής προέβη σε διαγραφή μέρους του κειμένου το οποίο, κατά την κρίση του, δεν ίσχυε. Όπως φαίνεται από το πρακτικό η αίτηση εξετάστηκε παρουσία μόνο του Α/φ 1314 Α. Πελεκάνου, που για σκοπούς πληρότητας αναφέρεται, ότι είναι άλλος αστυφύλακας απ' αυτήν που υπέβαλε την Αίτηση την 1.6.2017 και ήταν η γυναίκα αστυφύλακας 1842 Μέλανη Πατσαλίδου.
Οι Περί Ψυχιατρικής Νοσηλείας Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2009 προβλέπουν:
«12. Κάθε αίτηση αναγκαία να επιδοθεί ή την οποία το Δικαστήριο διατάσσει όπως επιδοθεί σε πρόσωπο ή πρόσωπα ή οποιαδήποτε υπηρεσία του κράτους, επιδίδεται τηρουμένων των αναλογιών, κατά τον προβλεπόμενο τρόπο από τους εκάστοτε σε ισχύ Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας.
13. Εκτός αν άλλως διατάξει το Δικαστήριο, κατόπιν σχετικής προς αυτό προφορικής εισήγησης του αιτούμενου προσώπου, επικαλούμενο επείγοντες λόγους, κάθε αίτηση που υποβάλλεται δυνάμει του Νόμου και των παρόντων Κανονισμών, ορίζεται από το αρμόδιο Πρωτοκολλητείο και τίθεται ενώπιον του Δικαστηρίου προς εξέταση και ανάλογες οδηγίες, σε χρόνο τουλάχιστον 21 ημερών από την ημερομηνία καταχώρησης της αίτησης.
14. Εκτός αν άλλως ήθελε διατάξει το Δικαστήριο, κάθε αίτηση επιδίδεται τουλάχιστον 10 καθαρές ημέρες πριν από την ημερομηνία που είναι αυτή ορισμένη ενώπιον του Δικαστηρίου, κάθε δε κλητήριο προς μάρτυρα, επιδίδεται τουλάχιστον 7 καθαρές ημέρες πριν την ημερομηνία που η αίτηση είναι ορισμένη ενώπιον του Δικαστηρίου.
15. Η διαδικασία που ακολουθείται κατά την ορισθείσα ενώπιον του Δικαστηρίου ημερομηνία για εξέταση κάθε αίτησης είναι ανάλογη με τη διαδικασία που ακολουθείται στις πολιτικές αγωγές.»
Το Άρθρο 10(ι)(ζ) του Περί Ψυχιατρικής Νοσηλείας Νόμου του 1997 όπως τροποποιήθηκε (Ν.77(Ι)1997) προβλέπει:
«10.—(1) Η διαδικασία για την παροχή υποχρεωτικής νοσηλείας είναι η ακόλουθη:
(α) ............................. ................
(ζ) κατά την έκδοση κάθε διατάγματος νοσηλείας το δικαστήριο ακούει και τον ασθενή, εκτός αν από την προσαχθείσα μαρτυρία πειστεί ότι ο ασθενής δεν είναι σε θέση να καταθέσει. Σε τέτοια περίπτωση το δικαστήριο ακούει τις απόψεις του προσωπικού αντιπροσώπου του ασθενούς και όταν αυτός δεν εντοπίζεται, τις απόψεις του κοινωνικού λειτουργού, ο οποίος μπορεί να συνοδεύεται από δικηγόρο και ψυχίατρο της δικής του επιλογής»
Η πλούσια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου διευκρίνισε με περισσή σαφήνεια τις αρχές που διέπουν το υπό εξέταση θέμα ήτοι πότε παρέχεται άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση Προνομιακού Εντάλματος. Στην Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ. ν. Παντελίδου, (2012) 1 (Α) Α.Α.Δ. 878 λέχθηκαν τ' ακόλουθα σχετικά:
«Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ., μεταξύ άλλων, R. v. Secretary of State (1986) 1 All E.R. 717, Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, Στ. Μεστάνας (2000) 1 Α.Α.Δ. 1469 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλιδη (2001) 1 Α.Α.Δ. 247). Στη Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965, διευκρινίστηκε, ορθά, ότι η αρχή αυτή «ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα». Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ. επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.α. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori, λόγο απόρριψης της αίτησης.»
(βλ. Base Metal Trading Ltd. v. Fastact Developments Ltd. κ.α. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535, ERIN RESOURCES S.A. κ.α. ν. Prime Int. Alliance Inc., Πολ. Έφεση 104/2013 και 124/2013, ημερ. 10/1/14).
Περαιτέρω σύμφωνα με τη νομολογία, (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση της Marewave Shipping & Trading Company Ltd. (1992) 1 A.A.Δ. 116), αντικείμενο της διαδικασίας όπως η παρούσα δεν είναι ο έλεγχος της ορθότητας της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου αλλά της νομιμότητας της. Εκεί όπου εκ πρώτης όψεως προκύπτει ότι το Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία και ότι η διαδικασία εξελίχθηκε κανονικά το Ανώτατο Δικαστήριο δεν προχωρεί στην έκδοση προνομιακού διατάγματος επειδή ενδεχομένως το πρωτόδικο Δικαστήριο αντιλήφθηκε λανθασμένα ένα νομικό σημείο (βλ. Αναφορικά με το Μάριο Χρίστου (1996) 1 Α.Α.Δ. 398). Το ίδιο συμβαίνει εκεί όπου το πρωτόδικο Δικαστήριο κέκτηται δικαιοδοσίας, δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι έχει υπερβεί ή ότι καταχράστηκε τη δικαιοδοσία του απλώς και μόνο επειδή ερμήνευσε λανθασμένα ένα νομοθέτημα. Δεν τίθεται θέμα αντικατάστασης, της κρίσης που διαμόρφωσε κατώτερο δικαστήριο αναφορικά με ζήτημα που αποφάσισε στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του, με την κρίση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Στο σύγγραμμα «Προνομιακά Εντάλματα» του Πέτρου Αρτέμη, σελ. 127-128, αναφέρεται ότι ο έλεγχος των κατωτέρων Δικαστηρίων με ένταλμα της φύσεως certiorari δεν περιλαμβάνει νομικά εσφαλμένες αποφάσεις ή λανθασμένη ερμηνεία νόμου. Θα πρέπει επίσης να λεχθεί ότι το certiorari δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως μεταμφιεσμένη Έφεση ούτε ως δεύτερη ευκαιρία επανακρόασης των ζητημάτων που απασχόλησαν το κατώτερο Δικαστήριο (βλ. Λυσιώτης & Υιός Λτδ (Αρ.3) (1996) 1 Α.Α.Δ. 1066).
Από το υλικό που τέθηκε ενώπιον μου, κρίνω ότι έχει καταδειχθεί από την Αιτήτρια, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και συνεπώς η αίτηση επιτυγχάνει και δίδεται Άδεια. Η Αίτηση να καταχωρηθεί εντός 7 ημερών και ορίζεται στις 4.7.207 και ώρα 8.45 π.μ. Το Αιτητικό υπό Α(i) απορρίπτεται.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
/γκ