|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2016:D134
(2016) 1 ΑΑΔ 672
2 Μαρτίου, 2016
[ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155(4) ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (Ν. 33/64) ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΑΓΓΕΛΙΔΗ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ ΜΑNDAMUS,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 03/02/2016 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ (ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ Ε.Δ.) ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΓΙΑ ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΠΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΣΗΜΕΙΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 04/06/2015 ΠΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 1688/2015 ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 32/2016)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση για παραχώρηση άδειας καταχώρησης αίτησης προνομιακού εντάλματος της φύσεως Certiorari, το οποίο θα στόχευε στην ακύρωση απόφασης Επαρχιακού Δικαστηρίου επί προδικαστικού σημείου, με την οποία αποφασίστηκε ότι υπήρχε έλλειψη δικαιοδοσίας αναφορικά με αγωγή που είχε εγείρει ο αιτητής και διατάχθηκε η παραπομπή της στο Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών προς εκδίκαση ― Απορριπτική κατάληξη ― Απουσία εξαιρετικών περιστάσεων ― Η αίτηση αφορούσε θέμα το οποίο δεν ήταν δυνατόν να αποφασιστεί στα πλαίσια της αίτησης για παραχώρηση άδειας προνομιακού εντάλματος Certiorari, αλλά επί της ουσίας κατ' έφεση.
[Πέραν των ως άνω αναφερομένων τίτλων η απόφαση διαβάζεται στο σύνολο της.]
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Χριστοφίδη (Αρ. 1) (1993) 1 Α.Α.Δ. 613,
Trans Dol Shipping Ltd (1997) 1(Β) Α.Α.Δ. 916,
Sevegep Ltd v. United Sea Transport Ltd a.o. (1989) 1(E) A.A.Δ. 729,
Takis P. Markides Ltd v. Γενικού Εισαγγελέα (1997) 1 Α.Α.Δ. 1424,
Κυθρεώτης κ.ά. v. Milington-Ward (2001) 1 Α.Α.Δ. 1480,
Βase Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535,
The Attorney-General v. Christou (1962) C.L.R. 129,
Ιn Re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250,
Κρασοπούλης (2013) 1 Α.Α.Δ. 492,
Στυλιανού (2015) 1 Α.Α.Δ. 1382, ECLI:CY:AD:2015:A461,
Amsteco Electric Ltd (2015) 1 Α.Α.Δ. 534, ECLI:CY:AD:2015:A172,
Ηλία (Αρ.1) (1995) 1 Α.Α.Δ. 1.
Αίτηση.
Ε. Τσαρούχη (κα) για Πολάκης Σαρρής & Σία ΔΕΠΕ, για τον Αιτητή.
Cur. adv. vult.
ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.: Η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερ. 3.2.2016, η οποία αφορούσε σε αίτηση από τον εναγόμενο 2 για εκδίκαση προδικαστικού σημείου, αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας αίτησης.
Με την αγωγή του ο ενάγων, εδώ αιτητής, αξίωνε εναντίον των εναγομένων οφειλόμενους δεδουλευμένους μισθούς και άλλα ωφελήματα, πλέον €10.000 για παράβαση συμφωνίας μεταβίβασης μετοχών. Οι εναγόμενοι 1 και 2 με την υπεράσπιση τους ήγειραν προδικαστική ένσταση αναρμοδιότητας του Επαρχιακού Δικαστηρίου. Αρμόδιο, θεωρούν, Δικαστήριο είναι το Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών. Εξ ου και καταχωρήθηκε η σχετική αίτηση από τον εναγόμενο ώστε να ακουστεί προδικαστικά η ένσταση του. Το Δικαστήριο εξετάζοντας τις εκατέρωθεν θέσεις και τις επιμέρους θέσεις του αιτητή, όπως προβλήθηκαν με την ένσταση του, αναλύοντας τη σχετική επί του ζητήματος νομολογία με παραπομπή στα σχετικά άρθρα του περί Ετησίων Αδειών Μετ' Απολαβών Νόμου του 1967, Ν. 8/1967, καθώς και άλλα σχετικά με τις εγειρόμενες αξιώσεις του ενάγοντα νομοθετήματα, κατέληξε ότι καθ' ύλην αρμόδιο Δικαστήριο είναι το Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών.
Η αξίωση του ενάγοντα-αιτητή, έκρινε «.όπως καθορίζεται από το δικόγραφο του για δεδουλευμένους μισθούς και αναλογία του 13ου μισθού θεωρώ πως εμπίπτει στις πρόνοιες του Άρθρου 12(ε) του Ν. 8/67 όπως τροποποιήθηκε. Περαιτέρω, η αξίωση του ενάγοντα όπως προκύπτει από την Έκθεση Απαίτησης του ενάγοντα δεν υπερβαίνει μισθούς 2 ετών, έχοντας με τον τερματισμό της σύμβασης εργαστεί λιγότερες από 26 βδομάδες (με βάση την Έκθεση Απαίτησης από Ιανουάριο 2012 μέχρι Οκτώβριο του 2012).» Με αποτέλεσμα να διακόψει τη διαδικασία και να παραπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών προς εκδίκαση.
Ο αιτητής θεωρεί ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας ενήργησε καθ' υπέρβαση των εξουσιών του και/ή συνεπεία έκδηλης πλάνης ως προς το Νόμο, Νόμος 8/67, καθότι το Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών στερείται δικαιοδοσίας για την εκδίκαση των αξιώσεων της αγωγής. Κατά δεύτερον, ότι προχώρησε αυτεπαγγέλτως στην εξέταση της δικαιοδοσίας του και αποφάσισε επί τούτου, χωρίς να δώσει στον ενάγοντα τη δυνατότητα να ακουστεί και να τοποθετηθεί επί του συγκεκριμένου ζητήματος, παραβιάζοντας τοιουτοτρόπως τα κατοχυρωμένα συνταγματικά δικαιώματα του (Άρθρο 30 του Συντάγματος) και τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης.
Ως προς το πρώτο ζήτημα ότι το Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του ότι στα πλαίσια της αγωγής υπήρχε και άλλη αξίωση πέραν των δεδουλευμένων μισθών, ήτοι η αξίωση των €10.000 δυνάμει των αρχών του αδικαιολόγητου πλουτισμού και ως αχρεωστήτως καταβληθέντα, και/ή δυνάμει παραβάσεως συμφωνίας την οποία δεν είναι αρμόδιο να εκδικάσει το Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών. Αποκλειστική αρμοδιότητα έχει το Επαρχιακό Δικαστήριο. Επί του δεύτερου σημείου, θεωρεί ο αιτητής ότι στερήθηκε του δικαιώματος του να ακουστεί εφόσον το Δικαστήριο λανθασμένα, αντί να αποφασίσει, κατά πρώτον, αν θα παραχωρούσε την άδεια να ακουστεί το προδικαστικό σημείο, προχώρησε το ίδιο αυτεπαγγέλτως να κρίνει ότι στερείτο δικαιοδοσίας με αποτέλεσμα να καταλήξει στην επίδικη απόφαση. Παρέπεμψε η συνήγορος στις Χριστοφίδη (Αρ. 1) (1993) 1 Α.Α.Δ. 613 και Trans Dol Shipping Ltd (1997) 1 (Β) Α.Α.Δ. 916, για να υποστηρίξει τα όσα προωθεί ως προς την παραβίαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης και τις εκεί αποφάσεις στις οποίες παραπέμπουν οι Χριστοφίδης και Trans Dol (ανωτέρω). Ιδιαιτέρως, για να υποστηρίξει η συνήγορος, ότι παρά το γεγονός ότι υπάρχει άλλο ένδικο μέσο και ότι σε τέτοιες περιπτώσεις δεν χωρεί έκδοση άδειας προνομιακού διατάγματος, εν τούτοις η υπό κρίση υπόθεση εμπίπτει στις περιπτώσεις που το αίτημα μπορεί να παραχωρηθεί εν όψει των καταστροφικών συνεπειών, όπως θεωρεί, που εγκυμονούνται από την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου: το Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών παραμένει αναρμόδιο.
Εν πρώτοις θα πρέπει να παρατηρήσω ότι δεν βρίσκει έρεισμα στα πραγματικά γεγονότα η εισήγηση του αιτητή ότι ο τελευταίος στερήθηκε του δικαιώματος της ακρόασης. Στην αίτηση καταχωρήθηκε η ένσταση του, η υπόθεση οδηγήθηκε σε ακρόαση και ακούστηκε ο συνήγορος του κατά το στάδιο των αγορεύσεων. Το Δικαστήριο όντως δεν αποφάσισε αν θα παραχωρούσε ή όχι άδεια αλλά προχώρησε αυτεπαγγέλτως να κρίνει εαυτόν αναρμόδιο. Τίποτε το μεμπτό: το θέμα της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου μπορεί να αποφασιστεί κατά πάντα στάδιο της διαδικασίας, είτε κατόπιν αιτήσεως ή και αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (Sevegep Ltd v. United Sea Transport Ltd a.o. (1989) 1(E) A.A.Δ.729, Takis P. Markides Ltd v. Γενικού Εισαγγελέα (1997) 1 Α.Α.Δ. 1424, Κυθρεώτης κ.ά. v. Milington-Ward (2001) 1 Α.Α.Δ. 1480). Τα γεγονότα δε με βάση τα οποία κρίνεται η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου είναι εκείνα που συνθέτουν την απαίτηση (Sevegep Ltd (ανωτέρω)).
Σε περίπτωση που προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, απαιτείται να θεμελιωθεί ότι συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις ικανές να καταστήσουν το θέμα συζητήσιμο ώστε να υπάρξει παρέκκλιση από τον κανόνα (Βase Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535, 1541-1542, The Attorney-General v. Christou (1962) C.L.R. 129, Ιn Re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250, Κρασοπούλης (2013) 1 Α.Α.Δ. 492, Αναφορικά με την αίτηση της Δέσπως Στυλιανού (2015) 1 Α.Α.Δ.1382, ECLI:CY:AD:2015:A461 (Ολομέλεια) και Αναφορικά με την αίτηση των Amsteco Electric Ltd (2015) 1 , ECLI:CY:AD:2015:A172Α.Α.Δ. 534).
Ζήτημα που κρίνεται στη βάση του υλικού που τίθενται ενώπιον του Δικαστηρίου χωρίς να απαιτείται περαιτέρω εμβάθυνση (The Attorney-General v. Christou (1962) C.L.R. 129, Ιn Re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250).
Εξέτασα με προσοχή την εισήγηση της συνηγόρου ότι η καταχώριση αίτησης στο Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών μοιραίως θα οδηγηθεί σε απόρριψη, εφόσον θεωρεί ότι το Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών είναι αναρμόδιο και τούτο με δεδομένο ότι πέραν από την αξίωση για δεδουλευμένους μισθούς αξιώνεται το ποσό των €10.000, δυνάμει των αρχών του αδικαιολόγητου πλουτισμού και/ή ως αχρεωστήτως καταβληθέντων και/ή δυνάμει παράβασης συμφωνίας, με αποτέλεσμα ο αιτητής να στερείται του δικαιώματος διάγνωσης των δικαιωμάτων του ενώπιον Δικαστηρίου της Δημοκρατίας. Αρμόδιο για την επίλυση κάθε διαφοράς που ανάγεται στην εκπλήρωση αστικών υποχρεώσεων είναι το κατά τόπον Επαρχιακό Δικαστήριο εκτός αν η επίλυση της συγκεκριμένης διαφοράς υπάγεται βάσει των διατάξεων δικαιοδοτικού Νόμου σε άλλο πολιτικό Δικαστήριο (Ηλία (Αρ.1) (1995) 1 Α.Α.Δ. 1). Ενώ το εδ.2 του Νόμου αναγνωρίζει ρητά δικαιοδοσία σε Επαρχιακό Δικαστήριο στην περίπτωση που η αξίωση:
«είναι δι' αποζημιώσεις υπερβαίνουσας τας διά του παρόντος Νόμου δυναμένας να διεκδικηθώσι: .»
Σε κάθε όμως περίπτωση θεωρώ ότι το θέμα δεν είναι δυνατόν να αποφασιστεί στα πλαίσια της αίτησης για παραχώρηση άδειας προνομιακού εντάλματος Certiorari αλλά επί της ουσίας κατ' έφεση.
Το Δικαστήριο εξάσκησε την κρίση του και αιτιολόγησε με εμπεριστατωμένη απόφαση την κατάληξη του. Εναντίον αυτής της απόφασης ο αιτητής έχει το δικαίωμα να στραφεί κατ' έφεση. Εν όψει δε ότι δεν έχουν καταδειχθεί εξαιρετικές περιστάσεις που να δικαιολογούν την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.