ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


public Νικολάτος, Μύρων-Μιχαήλ Γεωργίου Παναγή, Περσεφόνη Σταματίου, Κατερίνα Λ. Χατζηλοϊζου (κα.), για τον Εφεσείοντα/Καθ΄ ου η αίτηση. Α. Κεφάλας, για τον Εφεσίβλητο/Αιτητή. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2016-07-11 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΣΑΒΒΑΣ ΣΑΜΟΥΡΙΔΗΣ ν. ΝΙΚΟΣ INZEYIANNIS, Πολιτική Έφεση Αρ. 326/2014, 11/7/2016 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2016:A347

(2016) 1 ΑΑΔ 1728

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Πολιτική Έφεση Αρ.  326/2014)

 

11 Ιουλίου, 2016

 

[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π., ΠΑΝΑΓΗ, ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ,  Δ/στές]

 

ΣΑΒΒΑΣ  ΣΑΜΟΥΡΙΔΗΣ,

Εφεσείοντας,

ΚΑΙ

 

ΝΙΚΟΣ INZEYIANNIS,

Εφεσίβλητος.

_________________________

ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΞΟΔΩΝ ΗΜΕΡ. 21.10.2015.

Λ. Χατζηλοϊζου (κα.), για τον Εφεσείοντα/Καθ΄ ου η αίτηση.

Α. Κεφάλας, για τον Εφεσίβλητο/Αιτητή.

__________________________

       

    Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Νικολάτος, Π..

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.:     Με την αίτηση του ο εφεσίβλητος-αιτητής ζητά διάταγμα του δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται ο εφεσείων-καθ΄ ου η αίτηση, εντός 10 ημερών από την ημερομηνία έκδοσης του διατάγματος, να καταβάλει ασφάλεια για τα έξοδα της διαδικασίας της έφεσης ανερχόμενη σε €4.000.- και σε περίπτωση μη παροχής της ασφάλειας εντός την καθορισθείσας προθεσμίας η έφεση να απορριφθεί με έξοδα.  Ζητείται επίσης διάταγμα με το οποίο να διατάσσεται ο εφεσείων να πληρώσει στον εφεσίβλητο, εντός 10 ημερών από την ημερομηνία έκδοσης του διατάγματος, το ποσό των €1.166,89.- ή όπως παρέχει ασφάλεια για το προαναφερόμενο ποσό, ως έξοδα της πρωτόδικης διαδικασίας και σε περίπτωση μη πληρωμής του προαναφερόμενου ποσού ή παροχής ασφάλειας εξόδων εντός την καθορισθείσας προθεσμίας, η έφεση να απορριφθεί με έξοδα.

 

Η αίτηση βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, Δ.35 θ.2, Δ.60 θθ. 1-6, Δ.48 θθ. 1-9, τους Διαδικαστικούς Κανονισμούς του Ανωτάτου Δικαστηρίου και τις συμφυείς εξουσίες του Ανωτάτου Δικαστηρίου. 

 

Η αίτηση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του εφεσίβλητου-αιτητή, ο οποίος, μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι ο εφεσείων-καθ΄ ου η αίτηση με τη δική του μαρτυρία ενώπιον του πρωτοδίκου δικαστηρίου, την 31.1.2014, στα πλαίσια της εκδίκασης της αγωγής η οποία εφεσιβάλλεται με την παρούσα έφεση, ομολόγησε ότι από τις 30.4.2010 ευρίσκεται και διαμένει μόνιμα στην Κίνα με την οικογένεια του και συνεπώς η συνήθης και μόνιμη διαμονή του είναι εκτός Κύπρου και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Ο εφεσίβλητος επίσης λέει ότι σε περίπτωση επιτυχίας του στην έφεση δεν θα μπορέσει να εισπράξει τα έξοδα που δικαιούται αφού ο εφεσείων διαμένει στο εξωτερικό, ούτε και μέσον εκτέλεσης υπάρχει εναντίον του.  Ο εφεσείων-καθ΄ ου η αίτηση καταχώρησε ένσταση, η οποία επίσης βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, Δ.35 θ.2, Δ.60 θθ. 1-6, Δ.48 θθ. 2 και 4-9, στο Άρθρο 30 του Συντάγματος, στα άρθρα 6 και 13 της ΕΣΔΑ και στο Δίκαιο της Επιεικείας.     

 

Η ένσταση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του κ. Ανδρέα Σαμουρίδη, πατέρα και πληρεξουσίου αντιπροσώπου του εφεσείοντα-καθ΄ ου η αίτηση, όπως περιγράφεται.   Ο κ. Ανδρέας Σαμουρίδης στην ένορκη δήλωση του αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι ο εφεσείων-καθ΄  ου η αίτηση την 31.1.2014, όταν έδινε μαρτυρία στα πλαίσια της ακροαματικής διαδικασίας της αγωγής, ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου, αντεξεταζόμενος είπε ότι σκοπός του ίδιου και της οικογενείας του δεν είναι να διαμείνουν μόνιμα στην Κίνα και ότι πρόθεση του είναι να επιστρέψει στην Κύπρο.  Επιπρόσθετα λέγει ότι παρόμοια αίτηση για ασφάλεια εξόδων καταχωρήθηκε και ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου στα πλαίσια της αγωγής και το πρωτόδικο δικαστήριο την απέρριψε για τους λόγους που αναφέρονται στην απόφαση του ημερ. 25.2.2014.    Κατά τον ενόρκως δηλούντα ο τόπος συνήθους διαμονής ή της τεκμαιρόμενης συνήθους διαμονής του υιού του, εφεσείοντα, είναι η Κύπρος αφού αυτός έχει απομακρυνθεί προσωρινά από την Κύπρο, για σκοπούς εργασίας, και με πρόθεση την επάνοδο του.   Ακόμα ο ενόρκως δηλών αναφέρει στην ένορκη δήλωση του ότι ο εφεσίβλητος-αιτητής δεν έχει παρουσιάσει ενώπιον του δικαστηρίου οποιοδήποτε στοιχείο ότι ο εφεσείων-καθ΄  ου η αίτηση στερείται ακίνητης και/ή κινητής περιουσίας, στην Κύπρο, από την οποίαν ο εφεσίβλητος θα μπορούσε να ικανοποιήσει οποιανδήποτε τυχόν διαταγή για έξοδα υπέρ του, η οποία θα δοθεί στην παρούσα έφεση ή έχει δοθεί στην πρωτόδικη διαδικασία.

 

Εξετάσαμε με προσοχή όλα τα ενώπιον μας στοιχεία.  Μελετήσαμε επίσης την πρωτόδικη απόφαση ημερ. 25.2.2014, αναφορικά με την αίτηση για ασφάλεια εξόδων ημερ. 3.2.2104 η οποία εκδικάστηκε από το πρωτόδικο δικαστήριο στα πλαίσια της Πολιτικής Αγωγής 3408/10 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας.  Στην απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου, στην προαναφερόμενη αίτηση, αναγράφεται, μεταξύ άλλων, ότι ο εφεσείων-καθ΄ ου η αίτηση κατά την μαρτυρία του στο δικαστήριο, στα πλαίσια της ακροαματικής διαδικασίας της 31.1.2014, δήλωσε ότι από τις 30.5.2010 έφυγε από την Κύπρο και ζει στην Κίνα.   Εξήγησε ότι επειδή η εταιρεία όπου εργαζόταν η σύζυγος του στην Κύπρο δραστηριοποιήθηκε και στην Κίνα, και επειδή η σύζυγος του, από τις 15.4.2010, ανέλαβε τη διοίκηση του γραφείου της εν λόγω εταιρείας στην Κίνα, αποφάσισε και ο ίδιος, λόγω των οικονομικών συνθηκών που επικρατούσαν στην Κύπρο κατά το δεδομένο χρόνο, να μεταβεί στην Κίνα για εργασία.   Έκτοτε, για μια περίοδο 4 περίπου ετών, δεν είχε έλθει ξανά στην Κύπρο.  Αντεξεταζόμενος επί του προκειμένου ο εφεσείων απάντησε ότι σχεδιασμός του ιδίου και της οικογένειας του δεν είναι να διαμείνουν μόνιμα στην Κίνα.   Στο παρόν στάδιο κρίνει ότι στην Κίνα μπορεί να δουλέψει και να έχει σχετικό εισόδημα, αλλά πρόθεση του είναι να επιστρέψει πίσω στην Κύπρο. 

 

Ο ευπαίδευτος πρωτόδικος Δικαστής, στην απόφασή του, αναφέρει ότι ο ισχυρισμός του εφεσείοντα για προσωρινή απομάκρυνση του από την Κύπρο με σκοπό την εργασία και με πρόθεση του την επάνοδο του και μάλιστα στο άμεσο μέλλον (αφού έχει ήδη, όπως ανέφερε, δημιουργήσει και επιχειρηματική δραστηριότητα στην Κύπρο τον τελευταίο καιρό), παρέμεινε αναντίλεκτος, αφού ο εφεσίβλητος-αιτητής δεν έκανε χρήση των προνοιών της Δ.48 θ.4(2) και δεν καταχώρησε συμπληρωματική ένορκη δήλωση ή, εν πάση περιπτώσει, δεν ζήτησε την αντεξέταση του εφεσείοντα.   Υπό αυτές τις περιστάσεις, ο ευπαίδευτος πρωτόδικος Δικαστής, θεώρησε ότι ο εφεσίβλητος-εναγόμενος-αιτητής δεν είχε αποδείξει την υπόθεση του και ότι ίσχυε, στην προκείμενη περίπτωση, η δυνατότητα εφαρμογής του δόγματος της «τεκμαιρόμενης συνήθους διαμονής», σύμφωνα με την απόφαση στην υπόθεση Κόρακα ν. Γεωργίου και Άλλων (2004) 1 ΑΑΔ, 1935, και απέρριψε την αίτηση, με έξοδα εις βάρος του εφεσίβλητου-αιτητή.  

 

Το ζήτημα της παροχής ασφάλειας εξόδων, πρωτόδικα, εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου ενώπιον του οποίου υποβάλλεται η αίτηση (η οποία πρέπει να ασκείται δικαστικά), σύμφωνα με τη Δ.60 θ.1 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.   Σύμφωνα με την πρόνοια εκείνη ένας ενάγων, ο οποίος έχει τη συνήθη διαμονή του εκτός Κύπρου ή Κράτους Μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί, καθ΄ οιονδήποτε στάδιο της διαδικασίας, να διαταχθεί να δώσει ασφάλεια εξόδων, αν και μπορεί προσωρινά να έχει τη διαμονή του στην Κύπρο ή σε Κράτος Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

 

Στην προκείμενη περίπτωση δεν έχουμε πειστεί, με βάση τα ενώπιον μας στοιχεία, ότι ο εφεσείων-καθ΄ ου η αίτηση έχει τη συνήθη διαμονή του εκτός Κύπρου.   Ο όρος «συνήθης διαμονή» εξετάστηκε, μεταξύ άλλων, στην υπόθεση Κόρακα (ανωτέρω) όπου το Εκλογοδικείο, στην απόφαση πλειοψηφίας του, καθόρισε τα κριτήρια ορισμού της συνήθους διαμονής.   Αναφέρθηκε στην προηγούμενη απόφαση Razis and Another v. Republic (1979) 3 CLR, 127 και παρατήρησε ότι η έννοια της συνήθους διαμονής αντιδιαστέλλεται προς την «έκτακτη ή την προσωρινή διαμονή».   Το όλο εγχείρημα διαπίστωσης της συνήθους διαμονής δεν εξαντλείται στην αναζήτηση οποιουδήποτε συγκεκριμένου στοιχείου, το οποίο, αφεαυτού, θα ήταν δυνατό να δώσει απάντηση.   Επιπλέον, όπως τονίστηκε στην Κόρακα (ανωτέρω), «αναγνωρίζεται και η δυνατότητα τεκμαιρόμενης συνήθους διαμονής (constructive residence) στην περίπτωση προσωρινής απομάκρυνσης από ορισμένο τόπο για κάποιο σκοπό, με πρόθεση την επάνοδο».

 

Εκτιμούμε ότι, στην προκείμενη περίπτωση, και αναφορικά με τον εφεσείοντα-καθ΄ ου η αίτηση ισχύει αυτό που παρατηρήθηκε στην Κόρακα (ανωτέρω) περί τεκμαιρόμενης συνήθους διαμονής.   Από τα ενώπιον μας στοιχεία φαίνεται ότι ο εφεσείων-καθ΄ ου η αίτηση μετέβη στην Κίνα οικογενειακώς, όπου και παρέμεινε για μερικά χρόνια, για σκοπούς εργασίας του ιδίου και της γυναίκας του, ενόψει της δύσκολης οικονομικής κατάστασης που επικρατούσε στην Κύπρο κατά του ουσιώδη χρόνο, αλλά με πρόθεση επανόδου τους στην Κύπρο, προφανώς όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν.  Σημειώνουμε ότι ο εφεσείων-καθ΄  ου η αίτηση είναι Κύπριος, η χώρα της συνήθους διαμονής του πριν τη μετάβαση του στην Κίνα ήταν η Κύπρος και αυτός φαίνεται να προβαίνει και σε κάποιες ενέργειες με σκοπό την επαγγελματική του επαναδραστηριοποίηση στην Κύπρο, η οποία θα επιτρέψει και την επάνοδο του, όπως διαπίστωσε και ο ευπαίδευτος πρωτόδικος Δικαστής, στη δική του απόφαση.  

 

Εν πάση όμως περιπτώσει είναι ορθή και η θέση του εφεσείοντα-καθ΄  ου η αίτηση, την οποία δέχθηκε και το πρωτόδικο δικαστήριο στην απόφαση του στην αίτηση για ασφάλεια εξόδων που υποβλήθηκε ενώπιον του, ότι ο εφεσίβλητος-καθ΄ ου η αίτηση απέτυχε να δώσει στοιχεία για να αποσείσει το βάρος που έχει και να πείσει το δικαστήριο ότι ο εφεσείων-καθ΄ η αίτηση στερείται ακίνητης και/ή κινητής περιουσίας στην Κύπρο εναντίον της οποίας ο εφεσίβλητος-αιτητής θα μπορούσε να εκτελέσει οποιονδήποτε διάταγμα τυχόν εκδοθεί υπέρ του στην παρούσα έφεση.

 

Η αίτηση, όμως, βασίζεται και στη Δ.35 των Θεσμών, εφόσον ζητείται ασφάλεια εξόδων και αναφορικά με τα έξοδα της έφεσης.  Η Δ.35 εισάγει τον όρον «ειδικές περιστάσεις» για την παροχή ασφάλειας εξόδων αναφορικά με τα έξοδα της έφεσης.  Τέτοιες ειδικές περιστάσεις δεν αποδείχθηκαν στην  προκείμενη περίπτωση.

 

Για τους προαναφερόμενους λόγους θεωρούμε ότι η αίτηση είναι απαράδεκτη καθότι στρέφεται εναντίον προσώπου που έχει την τεκμαιρόμενη συνήθη διαμονή του στην Κύπρο και επίσης είναι ατεκμηρίωτη επειδή ο αιτητής απέτυχε να πείσει ότι θα ήταν ορθό και δίκαιο να εκδοθεί η ζητούμενη διαταγή για ασφάλεια εξόδων, εφόσον δεν πρόσφερε μαρτυρία ότι τυχόν έξοδα που θα επιδικαστούν υπέρ του στην έφεση και/ή τα οποία έχουν ήδη επιδικαστεί υπέρ του στα πλαίσια της πρωτόδικης διαδικασίας, δεν μπορούν να ικανοποιηθούν από ακίνητη και/ή κινητή περιουσία του εφεσείοντα-καθ΄ ου η αίτηση, στην Κύπρο.

 

Υπό τις περιστάσεις, η αίτηση απορρίπτεται, χωρίς διαταγή για έξοδα, ενόψει των ειδικών περιστατικών της υπόθεσης.

 

 

                                                          Π.

 

                                                          Δ.

 

                                                          Δ.

 

/ΕΑΠ.                            


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο