public Νικολάτος, Μύρων-Μιχαήλ Γεωργίου Παναγή, Περσεφόνη Σταματίου, Κατερίνα Θ. Ανδρέου, για τον Εφεσίβλητο-Αιτητή. Α. Προδρόμου, για τον Εφεσείοντα-Καθ΄ου η Αίτηση. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2016-06-22 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΠΑΠΑΡΓΥΡΟΥ ν. ΝΙΚΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ, Πολιτική Έφεση Αρ. 215/2010, 22/6/2016 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2016:A297

(2016) 1 ΑΑΔ 1541

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

(Πολιτική Έφεση Αρ. 215/2010)

 

22 Ιουνίου, 2016

 

[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π., ΠΑΝΑΓΗ, ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δικαστές]

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΠΑΠΑΡΓΥΡΟΥ,

Εφεσείων,

 

ΚΑΙ

 

ΝΙΚΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ,

Εφεσίβλητος.

----------

ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 19.10.2015

 

Θ. Ανδρέου, για τον Εφεσίβλητο-Αιτητή.

 

Α. Προδρόμου, για τον Εφεσείοντα-Καθ΄ου η Αίτηση.

----------

 

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Σταματίου, Δ.

----------

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση ζητείται η επιστροφή του πρωτοτύπου της τραπεζικής εγγύησης που δόθηκε από τον εφεσίβλητο, με την οποία ανανεώνετο προηγούμενη τραπεζική εγγύηση μέχρι 28.9.2016, με την ταυτόχρονη αντικατατάστασή της με φωτοαντίγραφο αυτής.

 

Ο εφεσείων πέτυχε την αναστολή εκτέλεσης της υπό έφεση απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού. Ένας από τους όρους που τέθηκε ήταν όπως ο εφεσείων-εναγόμενος «παραδώσει τραπεζική εγγύηση ύψους €220.000 προς τον Ενάγοντα - Καθ΄ου η αίτηση μέχρι 30.09.2010 με την οποία να δεσμεύεται η Τράπεζα να καταβληθεί στον Καθ΄ου η αίτηση το αναφερόμενο ποσό σε περίπτωση που απορριφθεί η προαναφερθείσα έφεση.» Κατά το στάδιο των οδηγιών της έφεσης και ενόψει του γεγονότος ότι είχαν καταχωριστεί αιτήσεις εκ μέρους του εφεσείοντα, η εκδίκαση των οποίων δεν θα συμπληρώνετο μέχρι τη λήξη της τραπεζικής εγγύησης που είχε δοθεί προς συμμόρφωση με τον πιο πάνω όρο, ο εφεσείων ανέλαβε την ανανέωση της εγγύησης. Στις 24.9.2015, όταν η υπόθεση ήταν ορισμένη ενώπιον του Εφετείου για οδηγίες, παραδόθηκε το πρωτότυπο της ανανεωμένης τραπεζικής εγγύησης από το συνήγορο του εφεσείοντα στο Δικαστήριο.

 

Αποτελεί θέση του αιτητή ότι το πρωτότυπο της εν λόγω τραπεζικής εγγύησης θα πρέπει να επιστραφεί στον ίδιο και να παραμείνει υπό τη φύλαξή του, καθότι αυτός είναι ο δικαιούχος και η εγγυητική αποτελεί δική του περιουσία. Σε περίπτωση δε απόρριψης της έφεσης, ο αιτητής έχει άμεσο δικαίωμα εξαργύρωσής της, δικαίωμα το οποίο θα του αποστερηθεί σε περίπτωση απώλειας της εν λόγω εγγυητικής για οποιονδήποτε λόγο από το Πρωτοκολλητείο.

 

Η πλευρά του εφεσείοντα-καθ΄ου η αίτηση υπέβαλε ένσταση, η οποία στηρίζεται σε 13 λόγους, οι οποίοι συνοψίζονται στο ότι η αίτηση είναι αβάσιμη, καταχρηστική, παράτυπη, κακόπιστη, πρόωρη και χωρίς να προβάλλονται λόγοι για την αναγκαιότητα επιστροφής της εγγυητικής επιστολής στον εφεσίβλητο. Αναφέρεται, περαιτέρω, ότι η κατάθεση της εν λόγω εγγυητικής επιστολής έγινε μετά από διαταγή του Δικαστηρίου.

 

Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των δύο πλευρών ανέπτυξαν τις αντίστοιχες θέσεις τους σε γραπτές αγορεύσεις. Ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσίβλητου-αιτητή αναφέρθηκε στις πρόνοιες της Δ.33 θ.8[1] επί της οποίας στηρίζεται η αίτηση, και στο γεγονός ότι η εγγυητική επιστολή αποτελεί περιουσία του αιτητή, ο οποίος είναι και ο δικαιούχος αυτής και, σε περίπτωση απόρριψης της έφεσης, θα έχει άμεσο δικαίωμα εξαργύρωσής της.

 

Από την άλλη, η πλευρά του εφεσείοντα-καθ΄ου η αίτηση εισηγήθηκε ότι η τραπεζική εγγύηση θα αποτελεί περιουσία και δικαίωμα του αιτητή να την εισπράξει μόνο σε περίπτωση που απορριφθεί η αίτηση. Αναφέρθηκε δε στο περιεχόμενο της εγγυητικής επιστολής, στην οποία δεν τίθεται τέτοια προϋπόθεση και, συνεπώς, ο αιτητής μπορεί να επιδιώξει την πληρωμή της, πριν ακόμα εκδικαστεί η έφεση. Περαιτέρω, εισηγήθηκε ότι δεν αποκαλύπτεται βάσιμος λόγος για τον οποίο ζητείται η παράδοση στον αιτητή της κατοχής του πρωτότυπου της εγγυητικής. Αναφέρθηκε, περαιτέρω, στο ότι εκκρεμεί αίτηση ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου με την οποία ζητείται η αύξηση της εγγύησης και σε περίπτωση επιτυχίας της αίτησης δεν θα έχει οποιαδήποτε αξία η εγγυητική επιστολή.

 

Εξετάσαμε τις εκατέρωθεν θέσεις που ανέπτυξαν οι ευπαίδευτοι συνήγοροι. Θεωρούμε ότι το θέμα έχει περιπλακεί, χωρίς ουσιαστικό λόγο. Η εν λόγω τραπεζική εγγύηση αναφέρει ως αιτητή τον εφεσείοντα και δικαιούχο τον εφεσίβλητο και με αυτή παρατείνεται η ημερομηνία λήξεως της εγγυητικής επιστολής 44/2010, από 28.9.2015 σε 28.9.2016, για το ποσό των €220.000. Πρόκειται δηλαδή για παράταση του χρόνου λήξης της εγγυητικής επιστολής 44/2010. Η εν λόγω εγγύηση δόθηκε προς συμμόρφωση με έναν από τους όρους που τέθηκαν από το πρωτόδικο Δικαστήριο για αναστολή εκτέλεσης της απόφασης, μέχρι την εκδίκαση της έφεσης. Παραθέσαμε πιο πάνω το λεκτικό της διαταγής του Δικαστηρίου με την οποία ο εφεσείων - εναγόμενος (καθ΄ ου η αίτηση στην παρούσα) είχε υποχρέωση να «παραδώσει» τραπεζική εγγύηση προς τον ενάγοντα (αιτητή στην παρούσα). Το γεγονός ότι το πρωτότυπο της τραπεζικής εγγύησης δόθηκε στο Εφετείο κατά το στάδιο που δόθηκαν οδηγίες για την πορεία δύο αιτήσεων που είχε καταχωρήσει ο εφεσείων στα πλαίσια της έφεσης, προφανώς για να καταδείξει ότι ο εφεσείων είχε συμμορφωθεί με την ανάληψη υποχρέωσης να ανανεώσει την εγγυητική, δεν καθιστά υποχρεωτική την κατάθεσή της στο Δικαστήριο. Ούτε θεωρούμε ότι στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας απαιτείται η εξέταση των όρων της εγγυητικής, ούτε βέβαια θα μπορούσε να εξεταστεί κατά πόσο ο αιτητής θα μπορούσε να κάνει χρήση της τραπεζικής εγγύησης πριν ολοκληρωθεί η έφεση. Τονίζουμε ότι η παράδοση τραπεζικής εγγύησης προς τον αιτητή τέθηκε ως όρος από το πρωτόδικο Δικαστήριο για την αναστολή εκτέλεσης της απόφασής του. Δεν εκκρεμεί ενώπιόν μας οποιαδήποτε διαδικασία αμφισβήτησης αυτής της απόφασης ή της ίδιας της εγγύησης έτσι ώστε να πρέπει να αποφανθούμε επί του περιεχομένου της.

 

Συνακόλουθα, θεωρούμε ότι ο εφεσίβλητος-αιτητής στον οποίο απευθύνεται η εν λόγω επιστολή και με βάση το διάταγμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ο εφεσείων-καθ΄ου η αίτηση όφειλε να του παραδώσει, έχει το δικαίωμα κατοχής αυτής και, συνεπώς, η αίτηση γίνεται αποδεκτή. Η εγγυητική επιστολή να επιστραφεί στον εφεσίβλητο-αιτητή με την ταυτόχρονη αντικατάστασή της στο φάκελο του Εφετείου με φωτοαντίγραφο αυτής.

 

Τα έξοδα της αίτησης, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Εφετείο στο τέλος της διαδικασίας της έφεσης, επιδικάζονται εις βάρος του εφεσείοντα-καθ΄ου η αίτηση και υπέρ του εφεσίβλητου-αιτητή.

 

 

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.

 

 

ΠΑΝΑΓΗ, Δ.

 

 

ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.

 

 

/ΧΤΘ