|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2016:D108
(2016) 1 ΑΑΔ 516
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 150/2015)
23 Φεβρουαρίου, 2016.
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 33/64, ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Κ. ΜΑΡΙΟΥ ΔΡΟΥΣΙΩΤΗ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜAΤΟΣ MANDAMUS
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΚΑΙ/Η ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΩΣ ΑΡΜΟΔΙΑΣ ΑΡΧΗΣ ΝΑ ΔΙΕΞΑΓΕΙ ΕΡΕΥΝΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΟΥ Κ. ΜΑΡΙΟΥ ΔΡΟΥΣΙΩΤΗ, ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΕΜΠΟΡΙΟΥ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ, ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ Κ. ΣΤΕΛΙΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ, ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΕΜΠΟΡΙΟΥ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ, ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΠΡΟΝΟΙΩΝ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 60(2)(Α), 73(Β), 81(2)(Β) ΚΑΙ 83(1) ΚΑΙ ΜΕΡΟΣ Ι ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΠΙΝΑΚΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1990
Ρ. Βραχίμης, για τον Αιτητή.
Ε. Φλωρέντζου (κα), για τους Καθ'ων η αίτηση.
Λ. Παπαφιλίππου με Α. Κόρτα (κα), για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Μετά από άδεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου ο Αιτητής καταχώρησε την παρούσα αίτηση, ζητώντας την έκδοση προνομιακού εντάλματος Mandamus, με το οποίο να διατάσσεται το Υπουργικό Συμβούλιο, ως αρμόδια Αρχή, να διατάξει έρευνα βάσει των προνοιών των άρθρων 2, 60(2)(α), 73(1)(β), 81(2)(β) και 83(1) και Μέρος Ι του Δεύτερου Πίνακα του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1/90), αναφορικά με τις καταγγελίες του Αιτητή, Ανώτερου Λειτουργού στο Υπουργείο Ενέργειας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού (στο εξής «το Υπουργείο»), εναντίον του Στέλιου Χειμώνα, Γενικού Διευθυντή στο πιο πάνω Υπουργείο.
Το υπόβαθρο γεγονότων είναι παρόμοιο με αυτό στην Πολιτική Αίτηση Αρ. 149/15 στην οποία μόλις έχω εκδώσει απόφαση. Η μόνη διαφορά είναι ότι τα γεγονότα στην παρούσα Αίτηση φαίνεται να προηγήθηκαν των γεγονότων στην Πολιτική Αίτηση Αρ. 149/15. Τα πρόσθετα γεγονότα που αφορούν την παρούσα Αίτηση καταγράφονται στις παραγράφους Β.1-17 της Έκθεσης Γεγονότων τις οποίες μεταφέρω αυτούσιες:-
«1. Στις 02 12 2013 ο Αιτών κατήγγειλε καθηκόντως με γραπτό σημείωμα στον κ. Στέλιο Χειμώνα, Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Ενέργειας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού (εφεξής ο «Γενικός Διευθυντής»), τα κατά την κρίση του σοβαρά πειθαρχικά παραπτώματα και πιθανόν ποινικά αδικήματα που διαπράχθηκαν από την τότε Διευθύντρια της Υπηρεσίας Ανταγωνισμού και Προστασίας Καταναλωτών, κα Φρόσω Χατζηλουκά (η οποία τώρα έχει αφυπηρετήσει) τα οποία συνοψίζονται στα ακόλουθα:
1.1. Η κ. Χατζηλουκά άσκησε τα καθήκοντα της πλημμελώς και/ή αμελώς σχετικά με τέσσερις συγκεκριμένες υποθέσεις τις οποίες χειρίστηκε υπηρεσιακά που αφορούσαν τον καθορισμό του ύψους του Διοικητικού Προστίμου για παραβάσεις του περί των Αθέμιτων Εμπορικών Πρακτικών των Επιχειρήσεων προς τους Καταναλωτές Νόμου.
1.2. Η κ. Χατζηλουκά δυνατό να προέβη σε κατάχρηση εξουσίας, όσον αφορά τις αποφάσεις της στις πιο πάνω αναφερόμενες υποθέσεις.
1.3. Η κ. Χατζηλουκά μεταχειρίστηκε τις πιο πάνω αναφερόμενες υποθέσεις με τέτοιο άνισο και άδικο τρόπο και προέβη σε τέτοια λήψη αποφάσεων επί αυτών των υποθέσεων που τείνουν να κλονίσουν το κύρος και την αξιοπιστία τόσο της Υπηρεσίας που προΐστατο όσο και του Υπουργείου.
1.4. Η κ. Χατζηλουκά προέβη στη λήψη των αποφάσεων επί των πιο πάνω αναφερόμενων υποθέσεων, αφενός χωρίς να λάβει υπόψη της αντικειμενικά κριτήρια και αφετέρου δεν ενήργησε σύμφωνα με τις διατάξεις των σχετικών νομοθεσιών.
2. Στις 09 12 2013 επιστράφηκε σε κλειστό φάκελο, μέσω της ιδιαιτέρας του Γενικού Διευθυντή, το γραπτό σημείωμα του Αιτούντος ημερομηνίας 02.12.2013, επί του οποίου ο Γενικός Διευθυντής σημείωσε ότι θα εξετάσει τις καταγγελίες του Αιτούντος μετά την αφυπηρέτηση της κας Χατζηλουκά που επέκειτο στις 20 12 2013 (προφανώς όπως συνάγεται, για να μην επηρεάσει την σταδιοδρομία της).
3. Ο Αιτών, αφού έλαβε το σημείωμα του Γενικού Διευθυντή, ζήτησε επίμονα να συναντηθεί μαζί του για συζήτηση του θέματος, χωρίς να λάβει καμία ανταπόκριση εκ μέρους του Γενικού Διευθυντή (ο οποίος όπως συνάγεται, κωλυσιεργούσε για να κερδίσει χρόνο μέχρι την αφυπηρέτηση της κ. Χατζηλουκά).
4. Έτσι, ο Αιτών στις 11.12.2013 διαβίβασε τις καταγγελίες του εναντίον της κας Χατζηλουκά, γραπτώς στον Υπουργό του Υπουργείου Ενέργειας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού (εφεξής ο «Υπουργός»).
5. Επειδή ο Υπουργός δεν ζήτησε να δει προσωπικά τον Αιτούντα για να του παράσχει επιπρόσθετες πληροφορίες, ο Αιτών στις 16.12.2013 διαβίβασε, γραπτώς, τις καταγγελίες του στον Πρόεδρο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας.
6. Μετά τις καταγγελίες του Αιτούντος προς τον Γενικό Διευθυντή εναντίον της κας Χατζηλουκά, αβάσιμα, περιέργως και αιφνιδίως, περί τον Ιανουάριο του 2014, ο Γενικός Διευθυντής εισηγήθηκε προς τον Υπουργό πειθαρχική έρευνα εναντίον του Αιτούντος. Η πειθαρχική έρευνα αφορούσε καταγγελία της κας Χατζηλουκά ημερομηνίας 18.12.2013 για παρεμπόδιση εκτέλεσης οδηγιών της από τον Αιτούντα, καταγγελία του Επιθεωρητή Ανδρέα Φωτίου ημερομηνίας 18.12.2013 για απρεπή ή ανάρμοστη συμπεριφορά του Αιτούντος προς το άτομό του και καταγγελία του ιδίου του Γενικού Διευθυντή ημερομηνίας 13.01.2014 για παράβαση οδηγιών του από τον Αιτούντα.
7. Επίσης, μετά από τις καταγγελίες του Αιτούντος εναντίον της κας Χατζηλουκά, οι περαιτέρω ενέργειες του Γενικού Διευθυντή φαίνεται να ήταν εκδικητικές προς τον Αιτούντα. Συγκεκριμένα:
7.1. Ο Γενικός Διευθυντής, χωρίς καμία αιτιολογία, έδωσε οδηγίες να μην εμφανίζεται ο Αιτών στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ακόμα και αν τα θέματα ενέπιπταν στην αρμοδιότητα του και τα γνώριζε καλύτερα από κάθε άλλο συνάδελφο του.
7.2. Επίσης ο Γενικός Διευθυντής, χωρίς καμία αιτιολογία, ακύρωσε την τελευταία στιγμή προγραμματισμένες εμφανίσεις του Αιτούντος στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
7.3. Ο Γενικός Διευθυντής, χωρίς καμία αιτιολογία, έδωσε οδηγίες να ακυρωθεί ο συντονιστικός ρόλος του Αιτούντα στην Υπηρεσία Ανταγωνισμού και Προστασίας Καταναλωτών κατά τη διάρκεια της άδειας ανάπαυσης του (νέου) Διευθυντή της Υπηρεσίας από τις 22 μέχρι τις 25 Απριλίου 2014, όπως είχε προηγουμένως καθοριστεί.
8. Η πειθαρχική έρευνα η οποία έγινε εναντίον του Αιτούντα με καταγγελίες του Γενικού Διευθυντή, της κας Χατζηλουκά και του Επιθεωρητή Ανδρέα Φωτίου ολοκληρώθηκε στις 12.09.2014 και κατέληξε σε προφορική επίπληξη του Αιτούντα. Περιέργως, παρά το ότι οι καταγγελίες του Αιτούντος εναντίον της κας Χατζηλουκά προηγούνταν αυτών εναντίον του ιδίου, διατάχθηκε μεν πειθαρχική έρευνα εναντίον του Αιτούντος αλλά ουδέποτε διατάχθηκε έρευνα για τις δικές του καταγγελίες εναντίον της κας Χατζηλουκά.
9. Έτσι στις 14.10.2014 ο Αιτών κατήγγειλε γραπτώς τον Γενικό Διευθυντή στην Αρμόδια Αρχή για πειθαρχικά παραπτώματα των Γενικών Διευθυντών των Υπουργείων, δηλαδή το Υπουργικό Συμβούλιο (άρθρο 2 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990). Οι καταγγελίες του Αιτούντος αφορούσαν:
9.1. Ενέργειες ή παραλήψεις του Γενικού Διευθυντή κατά τρόπο που ισοδυναμούσαν με παράβαση των καθηκόντων ή των υποχρεώσεων του ως δημόσιου υπάλληλου βάσει του άρθρου 73(1)(β) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990.
9.2. Το γεγονός ότι ο Γενικός Διευθυντής δεν άσκησε τα καθήκοντα του αμερόληπτα, απροσωπόληπτα και δίκαια και μόνο βάσει αντικειμενικών κριτηρίων βάσει του άρθρου 60(2)(α) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990.
10. Συγκεκριμένα ο Αιτών κατάγγειλε στο Υπουργικό Συμβούλιο τα κατά την κρίση του σοβαρά πειθαρχικά παραπτώματα και πιθανόν ποινικά αδικήματα που διαπράχθηκαν από τον Γενικό Διευθυντή τα οποία συνοψίζονται στα ακόλουθα:
10.1. Ο Γενικός Διευθυντής μέσω του οποίου ενεργεί ο Υπουργός και ως Αρμόδια Αρχή για πειθαρχικά παραπτώματα των υφιστάμενων του, σκόπιμα παρέλειψε να εισηγηθεί στον Υπουργό ή να διατάξει απ' ευθείας ο ίδιος έρευνα να διερεύνηση των καταγγελιών του Αιτούντος εναντίον της πρώην Διευθύντριας Εμπορίου και Βιομηχανίας κ. Χατζηλουκά ως όφειλε σύμφωνα με το άρθρο 81(2)(β) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990. Αντίθετα ο Γενικός Διευθυντής κωλυσιεργούσε ούτως ώστε να μη διερευνηθούν αμέσως οι καταγγελίες του Αιτούντος και να αφεθεί να ανακύψει το θέμα μετά την αφυπηρέτηση της κ. Χατζηλουκά. Αυτή η κωλυσιεργία ήταν εμφανώς σκόπιμη και ως εκ τούτου έκδηλα παράνομη, καθ' ότι ο Γενικός Διευθυντής γνώριζε ότι η κ. Χατζηλουκά θα αφυπηρετούσε σύντομα και μετά δεν θα μπορούσε να διεξαχθεί οποιαδήποτε πειθαρχική έρευνα εναντίον της (άρθρο 76 του περί του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990).
10.2. Επιπρόσθετα, η ανωτέρω παράλειψη του Γενικού Διευθυντή δυνατόν να συνιστά και ποινικό αδίκημα, καθ' ότι είχε ως αποτέλεσμα την συγκάλυψη σοβαρών πειθαρχικών ή ακόμα και ποινικών αδικημάτων εφόσον στην καταγγελία του Αιτούντος εναντίον της κ. Χατζηλουκά, περιλαμβανόταν και καταγγελία για πιθανή κατάχρηση εξουσίας, από την περιστατική μαρτυρία, δεκασμού ή δωροληψίας.
10.3. Οι τρεις καταγγελίες εναντίον του Αιτούντος έγιναν σχεδόν ταυτόχρονα και αμέσως μετά τις δικές του καταγγελίες εναντίον της κ. Χατζηλουκά, ωστόσο αντί να διαταχθεί έρευνα εναντίον της διατάχθηκε πειθαρχική έρευνα εναντίον του Αιτούντος.
10.4. Μετά τις καταγγελίες του Αιτούντος κατά της κ. Χατζηλουκά, ο Γενικός Διευθυντής προέβηκε σε επιπρόσθετες ενέργειες, τις οποίες ο Αιτών θεωρεί ως εκδικητικές απέναντι στο άτομο του όπως περιγράφεται στην παράγραφο 7 ανωτέρω.
11. Μετά τις καταγγελίες του Αιτούντα προς το Υπουργικό Συμβούλιο εναντίον του Γενικού Διευθυντή, οι περαιτέρω ενέργειες του Γενικού Διευθυντή φαίνεται να συνέχιζαν να παραμένουν εκδικητικές προς τον Αιτούντα. Συγκεκριμένα:
11.1. Στις 09.02.15 ο Αιτών μετακινήθηκε από την Υπηρεσία Ανταγωνισμού και Προστασίας Καταναλωτών την οποία υπηρετούσε για σαράντα δύο συνεχή χρόνια, στην Υπηρεσία Βιομηχανικής Ανάπτυξης και συγκεκριμένα στον Κλάδο Μονοθυριδικής Πρόσβασης, χωρίς ο Αιτών να ενημερωθεί προηγουμένως για την πρόθεση μετακίνησης του. Στην υπηρεσία αυτή ο Αιτών δεν ασκεί τα καθήκοντά του ούτε του αποστέλλεται εργασία και ο ρόλος του παραμένει υποτυπώδης και διακοσμητικός κατά παράβαση του άρθρου 60(3) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 το οποίο προνοεί ότι ο Δημόσιος Υπάλληλος δικαιούται να ασκεί τα καθήκοντα της θέσεώς του.
11.2. Στις 09 03 2015 παραδόθηκε στον Αιτούντα αντίγραφο της υπηρεσιακής του έκθεσης για το έτος 2014 στην οποία η αξιολόγησή του είχε μειωθεί σε μεγάλο βαθμό σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, χωρίς να υπάρχει καμία αιτιολογία για το γεγονός αυτό.
12. Στις 11.03.2015, επειδή ο Αιτών δεν έλαβε καμία απάντηση στην καταγγελία του εναντίον του Γενικού Διευθυντή ημερομηνίας 14.10.2014, προέβηκε σε νέα γραπτή καταγγελία εναντίον του Γενικού Διευθυντή στην Αρμόδια Αρχή για πειθαρχικά παραπτώματα των Γενικών Διευθυντών των Υπουργείων, δηλαδή το Υπουργικό Συμβούλιο (άρθρο 2 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990).
13. Στην νέα αυτή καταγγελία του, ο Αιτών παρέθεσε συμπληρωματικά στοιχεία για τις ενέργειες του Γενικού Διευθυντή όπως αυτές περιγράφονται στην παράγραφο 9 ανωτέρω τις οποίες θεωρεί ως δυσμενείς και εκδικητικές εναντίον του λόγω των καταγγελιών που υπέβαλε στο Υπουργικό Συμβούλιο εναντίον του Γενικού Διευθυντή.
14. Στις 24.03.2015 ο Αιτών απέστειλε και τρίτη επιστολή καλώντας το Υπουργικό Συμβούλιο να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του για απάντηση στις προηγούμενες επιστολές του.
15. Στις 02.04.2015 το Υπουργικό Συμβούλιο απάντησε στις επιστολές του Αιτούντος ημερομηνίας 11.03.2015 και 24.03.2015 αναφέροντας ότι το περιεχόμενο τους «έχει σημειωθεί» και ότι το θέμα χειρίζεται ο Υπουργός, χωρίς να γίνεται οποιαδήποτε αναφορά σε πρόθεση του για διεξαγωγή έρευνας αναφορικά με τις καταγγελίες του Αιτούντος εναντίον του Γενικού Διευθυντή.
16. Στις 15.04.2015, ο Αιτών απάντησε στην πιο πάνω επιστολή του Υπουργικού Συμβουλίου αναφέροντας ότι αρμόδια αρχή για να εξετάσει τις καταγγελίες του εναντίον του Γενικού Διευθυντή είναι το ίδιο το Υπουργικό Συμβούλιο και όχι ο Υπουργός. Επίσης, ο Αιτών γνωστοποίησε στο Υπουργικό Συμβούλιο ότι κατήγγειλε τον Υπουργό για την παράλειψη και/ή άρνηση του να διατάξει έρευνα αναφορικά με τις καταγγελίες του Αιτούντος εναντίον της κ. Χατζηλουκά, ημερομηνίας 11.12.2013, τόσον στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας όσον και στον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας. Τέλος ο Αιτών κατήγγειλε εκ νέου, κάνοντας αναφορά στην αξιολόγηση και σύνταξη της Υπηρεσιακής του Έκθεσης για το 2014, ότι ο Γενικός Διευθυντής συνεχίζει τις εκδικητικές και παράνομες ενέργειες εναντίον του.
17. Στις 30.04.2015 το Υπουργικό Συμβούλιο με επιστολή του προς τον Αιτούντα του ανέφερε ότι έχει ενημερωθεί για τις καταγγελίες του εναντίον του Γενικού Διευθυντή και ότι δεν έχει οποιαδήποτε πρόθεση να προχωρήσει την πειθαρχική διαδικασία. Επίσης, το Υπουργικό Συμβούλιο ενημέρωσε τον Αιτούντα ότι για περαιτέρω ενέργειες μπορεί να προσφύγει σε ένδικα μέσα όπως προβλέπεται στο Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας.»
Στη συνέχεια, ακολούθησε περαιτέρω αλληλογραφία μεταξύ του Αιτητή και του Υπουργικού Συμβουλίου, με τον Αιτητή να επιμένει ότι το Υπουργικό Συμβούλιο όφειλε, ως αρμόδια Αρχή, να διατάξει έρευνα κατά του Γενικού Διευθυντή. Το Υπουργικό Συμβούλιο με επιστολή του ημερ. 7.8.2015 παρέπεμψε τον Αιτητή στις προηγούμενες επιστολές του ημερ. 30.4.2015 και 22.6.2015 και κάλεσε τον Αιτητή να τερματίσει την «ατέρμονη αλληλογραφία» του μαζί του.
Ο Αιτητής θεωρεί ότι μέχρι σήμερα δεν έχει λάβει ικανοποιητική απάντηση από το Υπουργικό Συμβούλιο το οποίο αρνείται να διεξάγει έρευνα σχετικά με τις καταγγελίες που υπέβαλε εναντίον του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου.
Προς υποστήριξη της αίτησής του, ο Αιτητής αναφέρεται στο άρθρο 2, 73(1)(β) και στο άρθρο 81(2)(β) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου 1/90 για να υποστηρίξει ότι αρμόδια Αρχή εξέτασης παραπόνων κατά Γενικών Διευθυντών είναι το Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο είναι υπόχρεο, μόλις υποπέσει στην αντίληψή του ότι Γενικός Διευθυντής υπέπεσε σε πειθαρχικό παράπτωμα, να μεριμνήσει ως αρμόδια Αρχή, δυνάμει του άρθρου 81(2)(β), όπως διεξαχθεί έρευνα σύμφωνα με το άρθρο 83 του Νόμου.
Οι Καθ'ων η αίτηση καταχώρησαν ένσταση με την οποία εγείρουν προδικαστικές ενστάσεις και σειρά λόγων επί της ουσίας. Στη διαδικασία υπήρξε και παρέμβαση από τον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου κ. Στέλιο Χειμώνα, ο δικηγόρος του οποίου καταχώρησε ένσταση και γραπτή αγόρευση μετά από οδηγίες του Δικαστηρίου.
Το κύριο νομικό ζήτημα που εγείρεται, είναι ταυτόσημο με αυτό που ηγέρθη στην Δρουσιώτης, Πολιτική Αίτηση Αρ. 149/15, ημερ. 23.2.2016 σε σχέση με την αρμοδιότητα του Δικαστηρίου, αφού το θέμα που εδώ εγείρει ο Αιτητής εμπίπτει και αυτό στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου. Γι' αυτό θεωρώ ότι θα ήταν αχρείαστο να εξετάσω εκ νέου το ζήτημα. Περιορίζομαι να παραπέμψω στην πιο πάνω απόφασή μου και να επαναλάβω ότι τα όσα ανέφερα εκεί σε σχέση με τον Υπουργό, ισχύουν και στην περίπτωση του Υπουργικού Συμβουλίου. Όπως εξήγησα στην πιο πάνω απόφασή μου, το ζήτημα που εγείρει ο Αιτητής αφορά «τη Δημόσια Υπηρεσία και τη λειτουργία του κράτους, ζητήματα τα οποία κατά την άποψή μου εμπίπτουν στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου» και «κατ' αποκλειστικότητα στη δικαιοδοσία του Διοικητικού Δικαστηρίου, δυνάμει του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος».
Με βάση τα πιο πάνω, είναι και εδώ η κατάληξή μου ότι το Δικαστήριο στερείται αρμοδιότητας να παραχωρήσει στον Αιτητή τη θεραπεία που ζητά δυνάμει του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος.
Ως εκ τούτου η αίτηση απορρίπτεται. Ενόψει της ομοιότητας των νομικών σημείων, επιδικάζω μόνο το ήμισυ των εξόδων υπέρ της Καθ' ης η αίτηση-Δημοκρατίας και εναντίον του Αιτητή. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το Δικαστήριο. Καμιά διαταγή ως προς τα έξοδα του Ενδιαφερόμενου Μέρους.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠς