ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ECLI:CY:AD:2015:A394

(2015) 1 ΑΑΔ 1273

4 Ιουνίου, 2015

 

[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΝΑΓΗ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,

ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ/στές]

 

1. ANDRENAL SHIPPPING COMPANY LTD,

2. OSSIK SHIPPING COMPANY LTD,

3. SELECTOR SHIPPING COMPANY LTD,

4. TRILOGY SHIPPING COMPANY LTD,

5. FENBAN SHIPPING COMPANY LTD,

6. RODLOT SHIPPING COMPANY LTD,

7. WESTLEX SHIPPING COMPANY LTD,

8. DEXLEX SHIPPING COMPANY LTD,

 

Εφεσείοντες - Εναγόμενοι,

 

ν.

 

1.  COMPANIA NAVIERA IRIS S.A.,

2.  COMPANIA NAVIERA MALIN S.A.,

3.  COMPANIA NAVIERA EYRA S.A.,

4.  COMPANIA NAVIERA MARIA S.A.,

5.  COMPANIA NAVIERA HINA S.A.,

6.  COMPANIA NAVIERA LIESELOTTE S.A.,

7.  COMPANIA NAVIERA ERMINIA S.A.,

8.  COMPANIA NAVIERA IMMACOLATA S.A.,

9.  MEDITERRANEAN SHIPPING COMPANY S.A.,

10. GIANLUIGI APONTE,

 

Εφεσιβλήτων/Εναγόντων.

 

(Πoλιτική Έφεση Αρ. 49/2014)

 

 

Έφεση ― Αίτηση για παράταση του χρόνου καταχώρησης περιγράμματος Αγόρευσης Έφεσης ― Επιτρεπτική κατάληξη ― Ο περί Εφέσεων (Προδικασία Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβάσιμων Εφέσεων) Διαδικαστικός Κανονισμός του 1996, ως έχει τροποποιηθεί ― Τα αυστηρά χρονοδιαγράμματα βεβαίως πρέπει να τηρούνται, αλλά η ύπαρξη του Καν. 12 ακριβώς προβλέπει γι' αυτές τις περιπτώσεις όταν αναφύεται ή δημιουργείται κάποιο πρόβλημα, το οποίο δικαιολογεί την παράταση του χρόνου, διαφορετικά οι άκαμπτοι Κανόνες θα λειτουργούσαν εναντίον της ορθής απονομής της δικαιοσύνης.

 

Έφεση ― Αίτηση για παράταση του χρόνου καταχώρησης περιγράμματος Αγόρευσης Έφεσης ― Εφαρμοστέες αρχές ― Επισκόπηση περιπτωσιολογίας επίκλησης λόγων για παράταση του χρόνου καταχώρησης περιγράμματος Έφεσης, μέσα από τις θέσεις της νομολογίας.

 

Ενώπιον της Ολομέλειας τέθηκε προς εξέταση αίτηση των εφεσειόντων, η οποία στηρίχθηκε στον σχετικό Διαδικαστικό Κανονισμό και είχε ως αντικείμενο την έκδοση διατάγματος, ώστε να παρατεινόταν για μια μέρα η προθεσμία υποβολής του περιγράμματος αγόρευσης των εφεσειόντων.

 

Η αίτηση υποστηρίχθηκε από ένορκη δήλωση δικηγόρου, στη δικηγορική εταιρεία που υπέβαλε το αίτημα. Σ' αυτή, προβαλλόταν ως λόγος της μη καταχώρησης εντός της τεθείσας προθεσμίας, η ξαφνική αποχώρηση της δικηγόρου που χειριζόταν την έφεση. Αναφερόταν περαιτέρω ότι αργότερα, όταν ο χειρισμός της υπόθεσης ανελήφθη από άλλο δικηγόρο, θεωρήθηκε ότι το περίγραμμα αγόρευσης, το οποίο είχε ήδη ετοιμασθεί και επισυνάφθηκε στην αίτηση ως Τεκμήριο 1, είχε καταχωρηθεί εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας. Θεώρηση, όμως, η οποία διαπιστώθηκε ότι δεν ευσταθούσε, αφού όταν σε επικοινωνία που είχε ο εν λόγω δικηγόρος αργότερα με την δικηγόρο που είχε αποχωρήσει, έγινε αντιληπτό ότι δεν είχε καταχωρηθεί το περίγραμμα.

 

Προβλήθηκε μεταξύ άλλων, ότι με την έγκριση της αίτησης δεν θα υπήρχε οποιοσδήποτε δυσμενής επηρεασμός των δικαιωμάτων των εφεσειόντων και ότι  ήταν  προς το συμφέρον της δικαιοσύνης.

 

Η αίτηση αντιμετώπισε την ένσταση της άλλης πλευράς η οποία στηρίχθηκε κατά κύριο λόγο στην εισήγηση περί απουσίας επαρκών ικανοποιητικών εξηγήσεων για δικαιολόγηση της παράλειψης.

 

Αποφασίστηκε ότι:

 

1.  Η ουσία είναι αυτό που λέχθηκε στην υπόθεση Κολλάτου ν. Παναγιώτου (2003) 1 Α.Α.Δ. 895, ότι είναι το συμφέρον της δικαιοσύνης που αποτελεί τον γνώμονα για την ενάσκηση της διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου. Αυτό έχει αναφερθεί με επιδοκιμασία αρκετές φορές έκτοτε, από τη νομολογία.

 

2.   Δεν αμφισβητείται η ευρεία διακριτική ευχέρεια του Εφετείου ή της Ολομέλειας δυνάμει του Καν. 12 του προαναφερθέντος Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996, ο οποίος Καν. 12 είναι σαφής στο λεκτικό του.

3.    Πρόκειται, όπως έχει διαχρονικά αναφερθεί από τη νομολογία, για ευρεία διακριτική ευχέρεια η οποία ασκείται ανάλογα με τα περιστατικά της υπόθεσης. Κανόνας είναι πάντοτε να ακούεται μια υπόθεση επί της ουσίας της, εκτός εάν υπάρχουν ιδιαίτεροι λόγοι που όντως καταδεικνύουν ότι ο αιτούμενος την παράταση έχει επιδείξει ιδιαίτερη αδιαφορία ή αμέλεια, ώστε να θεωρείται ότι δεν επιθυμεί την προώθηση της έφεσης.

 

4.  Το δεδομένο στην παρούσα ήταν ότι το περίγραμμα των εφεσειόντων θα έπρεπε να είχε καταχωρηθεί μέχρι 28.11.2014. Δεν καταχωρήθηκε, για τους λόγους που εξηγούνταν στην αίτηση, η οποία αίτηση καταχωρήθηκε στις 14.4.2015.

 

5.  Δεν παρίστατο στην προκειμένη, ανάγκη να τεθεί στο μικροσκόπιο το αληθές ή μη των ισχυρισμών, διότι εκείνο που στην ένσταση των εφεσιβλήτων αναφερόταν, ήταν ότι οι λόγοι οι οποίοι προβάλλονταν δεν δικαιολογούσαν επαρκώς ή δεν επεξηγούσαν ικανοποιητικά την αίτηση.

 

6.  Το ουσιαστικό, ήταν κατά πόσον δικαιολογείτο ή όχι η παράταση του χρόνου ως θέμα δικαίου. Προέκυπτε ότι δεν είχε επιδειχθεί,  αδιαφορία εκ μέρους των εφεσειόντων.

 

7.  Και αυτό από το γεγονός ότι η αίτηση είχε καταχωρηθεί, όπως αναφερόταν, αμέσως μετά τη διαπίστωση ότι το περίγραμμα δεν είχε καταχωρηθεί έγκαιρα.

 

8.  Ο χρόνος ο οποίος που είχε διαρρεύσει από τον Νοέμβριο μέχρι τον Μάϊο, δεν ήταν σίγουρα λίγος, αλλά δεν ήταν και τέτοιος υπερβολικός χρόνος που να μπορούσε αντικειμενικά να πιστοποιήσει αδιαφορία. Τα αυστηρά χρονοδιαγράμματα βεβαίως πρέπει να τηρούνται, αλλά η ύπαρξη του Καν. 12 ακριβώς προβλέπει γι' αυτές τις περιπτώσεις όταν αναφύεται ή δημιουργείται κάποιο πρόβλημα, το οποίο δικαιολογεί την παράταση του χρόνου, διαφορετικά οι άκαμπτοι Κανόνες θα λειτουργούσαν εναντίον της ορθής απονομής της δικαιοσύνης.

 

Η αίτηση εγκρίθηκε με έξοδα.

 

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

 

Κολλάτου ν. Παναγιώτου (2003) 1 Α.Α.Δ. 895,

 

Kyriakos Andreou Arsiotis Developments & Constructions Ltd v. Highway Gardens City Ltd (2011) 1 A.A.Δ 1663,

Ταμείο Προνοίας Πιλότων και Ιπτάμενων Μηχανικών της Εταιρείας Κυπριακών Αερογραμμών Λτδ ν. Suphire Holdings Public Ltd κ.ά. (2015) 1 Α.Α.Δ. 919, ECLI:CY:AD:2015:A290,

 

Χατζηπαύλου ν. Δημητριάδη (2012) 1 Α.Α.Δ. 2793.

 

Έφεση - Αίτηση.

 

Αίτηση για παράταση του χρόνου καταχώρησης του περιγράμματος αγόρευσης των εφεσειόντων στα πλαίσια της Έφεσης από τους Εναγόμενους εναντίον της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Παμπαλλής, Δ.), (Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 13/2007), ημερομ. 13/1/2014.

 

Π. Δημητριάδης για Α. Γιωρκάτζης ΔΕΠΕ, για τους Εφεσείοντες - Αιτητές.

 

Π. Ιακωβίδης για Μοντάνιος & Μοντάνιος, για τους Εφεσίβλητους - Καθ' ων η αίτηση.

 

Εx tempore

 

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον Δικαστή Στ. Ναθαναήλ.

 

ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Ενώπιον της Ολομέλειας έχει τεθεί η αίτηση των εφεσειόντων, ημερομηνίας 14.4.2015, για έκδοση διατάγματος ή οδηγίας, ώστε να παραταθεί για μια μέρα η προθεσμία υποβολής του περιγράμματος αγόρευσης των εφεσειόντων, αίτηση που βασίζεται στον περί Εφέσεων (Προδικασία Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβάσιμων Εφέσεων) Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996, όπως τροποποιήθηκε το 1997.

 

Η αίτηση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση δικηγόρου, στη δικηγορική εταιρεία που υποβάλλει το αίτημα, και ουσιαστικά αναφέρεται στα εξής: ότι η έφεση καταχωρήθηκε στις 24.2.2014 εναντίον απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου, σε μονομελή σύνθεση, σε αγωγή Ναυτοδικείου, ότι την ημέρα της προδικασίας, στις 14.10.2014 είχαν δοθεί οδηγίες για την καταχώριση των περιγραμμάτων, το οποίο σήμαινε για την πλευρά των εφεσειόντων την καταχώριση του περιγράμματος τους εντός 45 ημερών, ότι η δικηγόρος η οποία είχε αναλάβει την ετοιμασία του περιγράμματος, η κα Μαριάννα Γιωρκάτζη, απεχώρησε από το δικηγορικό γραφείο Αντρέας Γιωρκάτζης ΔΕΠΕ στις 13.11.2014, άνευ προειδοποιήσεως, και ότι αργότερα, όταν ο χειρισμός της υπόθεσης ανελήφθη από άλλο δικηγόρο, θεωρήθηκε ότι το περίγραμμα αγόρευσης, το οποίο είχε ήδη ετοιμασθεί και το οποίο επισυνάπτεται στην υπό κρίση αίτηση ως Τεκμήριο 1, είχε καταχωρηθεί εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, θεώρηση, όμως, η οποία διαπιστώθηκε να μην ευσταθούσε, όταν σε επικοινωνία που είχε ο εν λόγω δικηγόρος αργότερα και πριν τις διακοπές του Πάσχα με την κα Γιωρκάτζη, έγινε αντιληπτό ότι δεν είχε καταχωρηθεί το περίγραμμα.

 

Η εισήγηση είναι, από την ενόρκως δηλούσα στην αίτηση, που επαναλήφθηκε σήμερα διά της αγορεύσεως του δικηγόρου των εφεσειόντων, ότι είναι ορθό και δίκαιο, ταυτόχρονα και εύλογο, να δοθεί η παράταση χρόνου, ενόψει του ότι στο σύνολο των γεγονότων δεν θα υπάρχει κανένας δυσμενής επηρεασμός των δικαιωμάτων των εφεσειόντων και ότι το συμφέρον της δικαιοσύνης επιβάλλει να δίδεται σε κάθε διάδικο η ευκαιρία παρουσίασης της έφεσης με την ταυτόχρονη ανάπτυξη των λόγων στους οποίους αυτή εδράζεται επί πλήρους επιχειρηματολογίας.

 

Η αίτηση αυτή αντιμετώπισε την ένσταση της άλλης πλευράς, η οποία ουσιαστικά αναφέρει ότι δεν δικαιολογείται ούτε από πλευράς γεγονότων, ούτε από πλευράς χρόνου καταχώρησης της, εφόσον δεν δίδονται επαρκείς αιτιολογίες, ούτε ικανοποιητικές εξηγήσεις που να δικαιολογούν την παράλειψη καταχώρησης του περιγράμματος εντός της προθεσμίας, ενώ η αίτηση είναι καθυστερημένη σε βαθμό που υποδηλώνει αδιαφορία και έλλειψη ενδιαφέροντος προώθησης της έφεσης και επομένως, ως καταχρηστική, θα πρέπει εν τέλει να απορριφθεί από την Ολομέλεια, διότι δεν είναι προς το συμφέρον της δικαιοσύνης να δοθεί αυτή η παράταση χρόνου.

 

Τα ίδια ανέπτυξε και ο συνήγορος των εφεσιβλήτων ενιστάμενος διά ζώσης ενώπιον της Ολομέλειας σήμερα, με λεπτομερή μάλιστα αναφορά στις παραγράφους εκείνες της ενόρκου δηλώσεως που υποστηρίζει την αίτηση, που αναφέρονται στην αιφνίδια αποχώρηση της κας Γιωρκάτζη από το γραφείο και τη λανθασμένη εντύπωση που δόθηκε ότι πράγματι είχε καταχωρηθεί το περίγραμμα, γεγονός που δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα ως απεκαλύφθη αργότερα.

 

Ένα είναι το ζητούμενο, όπως η νομολογία επί των θεμάτων αυτών έχει διαχρονικά επικυρώσει. Η ουσία είναι αυτό που λέχθηκε στην υπόθεση Κολλάτου ν. Παναγιώτου (2003) 1 Α.Α.Δ. 895, ότι είναι το συμφέρον της δικαιοσύνης που αποτελεί τον γνώμονα για την ενάσκηση της διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου. Το σχετικό απόσπασμα έχει ως εξής:

 

«Στην αποτίμηση των συμφερόντων της δικαιοσύνης, προέχει η διασφάλιση δικαίας δίκης, η οποία συναρτάται τόσο με το δικαίωμα εκατέρου των διαδίκων να ακουστεί στην υπόθεσή του, όσο και με τη διεκπεραίωση της δίκης μέσα σε εύλογο χρόνο. Οι Θεσμοί έχουν ως κύριο αντικείμενο την καθιέρωση του θεσμικού πλαισίου για τη διασφάλιση δικαίας δίκης. Κάθε απόκλιση από αυτούς πρέπει να δικαιολογείται. γίνεται δεκτή, εφόσον δεν αντιστρατεύεται τα θέσμια της δικαίας δίκης, ως η περίπτωση της ηθελημένης αδιαφορίας για την τήρησή τους. Τα συμφέροντα του αντιδίκου, του διαδίκου που εξαιτείται την παράταση, λαμβάνονται υπόψη, όλως ιδιαίτερα, ο πιθανός επηρεασμός των ουσιαστικών, καθώς και των δικονομικών του δικαιωμάτων. Η τήρηση των διαδικαστικών κανόνων δεν αποτελεί αυτοσκοπό αλλά το μέσο για την επίτευξη δικαίας δίκης. Εφόσον παρέκκλιση από τα θέσμια δεν αναιρεί το σκοπό, αυτή αντιμετωπίζεται θετικά. Αντιμετωπίζεται αρνητικά, όταν αντιστρατεύεται τη διασφάλιση δικαίας δίκης, που εξυπακούει και την προστασία των δικαιωμάτων του αντιδίκου».

 

Το απόσπασμα αυτό έχει αναφερθεί με επιδοκιμασία αρκετές φορές έκτοτε, όπως για παράδειγμα, στην υπόθεση Kyriakos Andreou Arsiotis Developments & Constructions Ltd v. Highway Gardens City Ltd (2011) 1 A.A.Δ 1663, καθώς και σε πιο πρόσφατες αποφάσεις, όπως στην Ταμείο Προνοίας Πιλότων και Ιπτάμενων Μηχανικών της Εταιρείας Κυπριακών Αερογραμμών Λτδ ν. Suphire Holdings Public Ltd κ.ά. (2015) 1 Α.Α.Δ. 919, ECLI:CY:AD:2015:A290.

 

Δεν αμφισβητείται η ευρεία διακριτική ευχέρεια του Εφετείου ή της Ολομέλειας δυνάμει του Καν. 12 του προαναφερθέντος Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996, ο οποίος Καν. 12 είναι σαφής στο λεκτικό του και έχει ως εξής:

 

«Η προθεσμία για την υποβολή περιγραμμάτων αγορεύσεων μπορεί να παραταθεί από το Εφετείο εφόσον κρίνεται ότι το επιβάλλει το συμφέρον της δικαιοσύνης»

 

Πρόκειται, όπως έχει διαχρονικά αναφερθεί από τη νομολογία, για ευρεία διακριτική ευχέρεια η οποία ασκείται ανάλογα με τα περιστατικά της υπόθεσης. Κανόνας είναι πάντοτε να ακούεται μια υπόθεση επί της ουσίας της, εκτός εάν υπάρχουν ιδιαίτεροι λόγοι που όντως καταδεικνύουν ότι ο αιτούμενος την παράταση έχει επιδείξει ιδιαίτερη αδιαφορία ή αμέλεια, ώστε να θεωρείται ότι δεν επιθυμεί την προώθηση της έφεσης.

 

Οι λόγοι που προβάλλονται για παράταση χρόνου καταχώρησης περιγράμματος ποικίλουν. Μπορεί να σχετίζονται με ισχυρισμούς που αφορούν την παράλειψη καταχώρησης περιγράμματος διότι ο αντίδικος ισχυρίσθηκε ότι δεν πήρε έγκαιρα το περίγραμμα, το οποίο του είχε αποσταλεί ταχυδρομικώς, όπως έγινε στην περίπτωση Χατζηπαύλου ν. Δημητριάδη (2012) 1 Α.Α.Δ. 2793. Το αίτημα εκεί για παράταση του χρόνου ικανοποιήθηκε με γνώμονα ακριβώς το συμφέρον της δικαιοσύνης και στη βάση του Καν. 12. Μπορεί να οφείλεται σε περίπτωση που το γραφείο του δικηγόρου είχε απολέσει τον ηλεκτρονικό τρόπο καταγραφής  των υποθέσεων του, όπως είχε συμβεί στην προαναφερθείσα υπόθεση Arsiotis, όπου, εξαιτίας των επιπτώσεων της έκρηξης στο Μαρί, η λειτουργία του συγκεκριμένου δικηγορικού γραφείου είχε καταστεί ανέφικτη μέχρι την αποκατάσταση των ηλεκτρονικών μέσων λειτουργίας. Και στην υπόθεση εκείνη είχε εγκριθεί το αίτημα για παράταση. Μπορεί ακόμη να οφείλεται σε μια ειλικρινή τοποθέτηση του δικηγόρου που αιτείται την παράταση, ότι η μη έγκαιρη καταχώριση του περιγράμματος οφείλετο σε φόρτο εργασίας, όπως έγινε στην υπόθεση του Ταμείου Προνοίας των Πιλότων, πιο πάνω. Και εκεί εγκρίθηκε η παράταση.

 

Το δεδομένο που έχει ενώπιον της σήμερα η Ολομέλεια είναι ότι το περίγραμμα των εφεσειόντων θα έπρεπε να είχε καταχωρηθεί μέχρι 28.11.2014. Δεν καταχωρήθηκε, για τους λόγους που εξηγούνται στην αίτηση, η οποία αίτηση καταχωρήθηκε στις 14.4.2015.

 

Ο κ. Ιακωβίδης επιχειρηματολόγησε επί μακρόν ως προς την αλήθεια των ισχυρισμών των εφεσειόντων-αιτητών εξονυχίζοντας τα όσα στην ένορκη δήλωση τους καταγράφονται αμφισβητώντας το βάσιμο τους. Δεν παρίσταται όμως ανάγκη να τεθεί στο μικροσκόπιο το αληθές ή μη των ισχυρισμών, διότι εκείνο που στην ένσταση των εφεσιβλήτων αναφέρεται είναι ότι οι λόγοι οι οποίοι προβάλλονται δεν δικαιολογούν επαρκώς ή δεν επεξηγούν ικανοποιητικά την αίτηση. Το ουσιαστικό, επαναλαμβάνεται, είναι κατά πόσον δικαιολογείται ή όχι η παράταση του χρόνου ως θέμα δικαίου. Δεν έχει επιδειχθεί, κατά την άποψη της Ολομέλειας, αδιαφορία εκ μέρους των εφεσειόντων. Και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι η αίτηση έχει καταχωρηθεί, όπως αναφέρεται, αμέσως μετά τη διαπίστωση ότι το περίγραμμα δεν είχε καταχωρηθεί έγκαιρα.

 

Ο χρόνος ο οποίος έχει διαρρεύσει από τον Νοέμβριο μέχρι τον Μάϊο, δεν είναι σίγουρα λίγος, αλλά δεν είναι και τέτοιος υπερβολικός χρόνος που να μπορούσε αντικειμενικά να πιστοποιήσει αδιαφορία. Τα αυστηρά χρονοδιαγράμματα βεβαίως πρέπει να τηρούνται, αλλά η ύπαρξη του Καν. 12 ακριβώς προβλέπει γι' αυτές τις περιπτώσεις όταν αναφύεται ή δημιουργείται κάποιο πρόβλημα, το οποίο δικαιολογεί την παράταση του χρόνου, διαφορετικά οι άκαμπτοι Κανόνες θα λειτουργούσαν εναντίον της ορθής απονομής της δικαιοσύνης.

 

Με αυτά τα δεδομένα, η αίτηση εγκρίνεται.

 

Εκδίδεται διάταγμα για παράταση του χρόνου προθεσμίας υποβολής του περιγράμματος αγόρευσης των εφεσειόντων για περίοδο 5 ημερών από σήμερα, με ανάλογη επέκταση της προθεσμίας για την καταχώριση του περιγράμματος των εφεσιβλήτων.

 

Τα έξοδα της διαδικασίας θα βαρύνουν τους αιτητές, όπως αυτά θα υπολογισθούν από το Πρωτοκολλητείο και εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

Η αίτηση εγκρίνεται με έξοδα.

 

 



cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο