|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D545
(2014) 1 ΑΑΔ 1764
18 Ιουλίου, 2014
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ HAMID REZA RAZZAMAN ΑΠΟ ΤΟ ΙΡΑΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΝΝΟΓΕΙΑΣ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ HABEAS CORPUS,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 5 ΚΑΙ 6 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 11, 30, 34 ΚΑΙ 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ,
ΤΟ ΑΡΘΡΟ 9 ΤΟΥ ΧΑΡΤΗ ΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2005/85/ΕΚ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 1ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2005 ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ ΧΟΡΗΓΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΛΟΥΝ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΑ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 115/2008/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 16ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΔΙΑΜΕΝΟΝΤΩΝ ΥΠΗΚΟΩΝ ΤΡΙΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 18ΠΣΤ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΝΟΜΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 19 Α ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΝΟΜΟΥ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜ. ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟ ΚΡΑΤΗΣΗ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΤΟΥ ΠΕΡΑ ΧΩΡΙΟΥ ΝΗΣΟΥ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΝ HAMID REZA RAZZAZAN ΑΠΟ ΤΟ ΙΡΑΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΜΕΝΝΟΓΕΙΑΣ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 5 ΚΑΙ 6 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 11, 30, 34 ΚΑΙ 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 9 ΤΟΥ ΧΑΡΤΗ ΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2005/85/ΕΚ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 1ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2005 ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ ΧΟΡΗΓΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΛΟΥΝ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΑ, ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 115/2008/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 16ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΔΙΑΜΕΝΟΝΤΩΝ ΥΠΗΚΟΩΝ ΤΡΙΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 18ΠΣΤ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΝΟΜΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 19 Α ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΝΟΜΟΥ.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 107/2014)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Κράτηση για σκοπούς απέλασης απαγορευμένου μετανάστη ― Αίτηση για έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Habeas Corpus για απελευθέρωση από ισχυριζόμενη παράνομη κράτηση ― Απορριπτική κατάληξη ― Στην προκείμενη περίπτωση, η προβλεπόμενη περίοδος των 6 μηνών δεν είχε ακόμα λήξει και ήδη η υπόθεση του αιτητή είχε τύχει επανεξέτασης δύο φορές ανά δίμηνο.
O αιτητής, ο οποίος κατάγεται από το Ιράν αμφισβήτησε με την αίτηση τη νομιμότητα της κράτησής του για σκοπούς απέλασης, επιδιώκοντας την έκδοση διατάγματος Habeas Corpus, ώστε να αφηνόταν ελεύθερος.
Προέβαλε ότι κρατείτο πολύ πέραν των 6 μηνών και του κατ' εξαίρεση χρονικού πλαισίου των 18 μηνών που ορίζει ως ανώτατο όριο κράτησης το Άρθρο 15 της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 115/2008 και το Άρθρο 18ΠΣΤ (7) του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου.
Ισχυρίστηκε περαιτέρω με την αίτηση, ότι ήταν πρόδηλο πως δεν υφίστατο πλέον λογική προοπτική απομάκρυνσής του, καθότι δεν ήταν κάτοχος διαβατηρίου και οιουδήποτε άλλου ταξιδιωτικού εγγράφου, το δε κράτος καταγωγής του δε συνεργάζεται και δεν εκδίδει ταξιδιωτικά έγγραφα σε υπηκόους οι οποίοι δεν επιθυμούν να το πράξουν και, ως εκ τούτου, αιτείτο όπως αφεθεί ελεύθερος σύμφωνα με το Άρθρο 18ΠΣΤ, όπως ερμηνεύθηκε από το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στην Υπόθεση C-357/09 PPU Said Shamilovich Kadzoev (Huchbarov).
Αποφασίστηκε ότι:
1. Ήταν προφανές από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιόν του Δικαστηρίου, ότι τα επίδικα διατάγματα κράτησης και απέλασης εκδόθηκαν μετά πάροδο 2 ετών και 9 μηνών αφότου ακυρώθηκαν τα πρώτα διατάγματα και ο αιτητής αφέθη ελεύθερος. Με βάση αυτά τα γεγονότα, δεν μπορούσε η περίοδος της κράτησης του αιτητή μέχρι τις 20.5.2011 να συνυπολογιστεί με την κράτησή του από τις 16.2.2014.
2. Η πάροδος τόσο μεγάλου χρονικού διαστήματος από την ημέρα που έληξε το πρώτο διάταγμα κράτησης, καθώς και το γεγονός ότι το διάταγμα κράτησης με σκοπό την απέλαση με βάση το οποίο κρατείτο, εξεδόθη μετά τη σύλληψή του λόγω διάπραξης τροχαίων αδικημάτων, δεν μπορούσε να δικαιολογήσει τη θέση που προέβαλε ο συνήγορος του αιτητή, περί συνυπολογισμού του χρόνου.
3. Άλλωστε ο αιτητής αφέθηκε ελεύθερος στις 20.5.11, οπόταν του δόθηκε χρόνος 6 μηνών για να διευθετήσει την έκδοση των ταξιδιωτικών του εγγράφων, πράγμα που δεν έπραξε, όχι μόνο κατά την περίοδο των 6 μηνών, αλλά ούτε κατά την περίοδο των 2 ετών και 9 μηνών, και συνέχιζε μέχρι την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης να μην συνεργάζεται για την έκδοσή τους.
4. Το Άρθρο 18ΠΣΤ του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεων Νόμο, Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε, προνοεί ουσιαστικά τις βασικές πρόνοιες του Άρθρου 15 της Ευρωπαϊκής Οδηγίας. Σύμφωνα με το εδάφιο (7) του προαναφερόμενου άρθρου, η κράτηση υπηκόου τρίτης χώρας δεν υπερβαίνει τους 6 μήνες και σύμφωνα με το εδάφιο (8) μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να παραταθεί το χρονικό διάστημα της κράτησης για περαιτέρω περίοδο μέχρι 12 μήνες.
5. Το διάταγμα κράτησης μπορεί να ακυρωθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ή να ανακληθεί από τον Υπουργό Εσωτερικών, ενώ η διάρκεια κράτησης υπόκειται σε αίτηση για την έκδοση εντάλματος Habeas Corpus δυνάμει του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος. Στην προκείμενη περίπτωση, η περίοδος των 6 μηνών δεν είχε ακόμα λήξει και ήδη η υπόθεση του αιτητή έτυχε επανεξέτασης δύο φορές ανά δίμηνο.
6. Η παρούσα υπόθεση διαφοροποιείτο από τις υποθέσεις στις οποίες παρέπεμψε ο δικηγόρος του αιτητή. Σε εκείνες υποθέσεις εκείνες υπήρξε παρατεταμένη κράτηση των εκεί αιτητών, χωρίς οποιαδήποτε λογική προοπτική απομάκρυνσής τους.
7. Για τους πιο πάνω λόγους η κράτηση του αιτητή δεν ήταν παράνομη και η περίοδος κράτησής του (λιγότερο από τέσσερις μήνες μέχρι την καταχώρηση της παρούσας αίτησης) ήταν δικαιολογημένη, ενόψει της άρνησης του αιτητή να συνεργαστεί για έκδοση σ΄ αυτόν ταξιδιωτικών εγγράφων και δε συνέτρεχε οποιοσδήποτε λόγος έκδοσης του αιτούμενου προνομιακού εντάλματος.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Eazadi (2012) 1 Α.Α.Δ. 2553,
Mohammed (2013) 1(Α) Α.Α.Δ. 236,
Shah (2014) 1 Α.Α.Δ. 332, ECLI:CY:AD:2014:D103,
Υπόθεση C-357/09 PPU Said Shamilovich Kadzoev (Huchbarov).
Αίτηση.
M. Παρασκευάς με Ν. Γεωργιάδου, για τον Αιτητή.
Β. Καρλεττίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, με Μ. Ποθητάκη, για το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.
Αιτητής παρών.
Cur. adv. vult.
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση ο αιτητής, ο οποίος κατάγεται από το Ιράν και κρατείται στα Κρατητήρια της Μεννόγειας, αμφισβητεί τη νομιμότητα της κράτησής του και επιδιώκει την έκδοση διατάγματος Habeas Corpus, ώστε να αφεθεί ελεύθερος.
Τα γεγονότα της υπόθεσης, όπως προκύπτουν από την ένορκη δήλωση της Νικολέτας Γεωργιάδου που υποστηρίζει την αίτηση και της Ξένιας Γεωργιάδη που υποστηρίζει την ένσταση και δεν έχουν αμφισβητηθεί, έχουν ως ακολούθως:
Ο αιτητής είναι Ιρανός υπήκοος ο οποίος αφίχθηκε για πρώτη φορά στη Δημοκρατία παράνομα, μέσω κατεχομένων περιοχών, σε άγνωστη χρονική στιγμή και, σύμφωνα με δική του κατάθεση, εξασφάλισε πλαστό διαβατήριο Δανίας και στις 23.8.2009 αναχώρησε για το Ντουμπάι. Όταν οι αρχές του Ντουμπάι διαπίστωσαν ότι το διαβατήριο που κατείχε ήταν πλαστό, δεν του επέτρεψαν την είσοδο, και στις 2.9.2009 επέστρεψε πίσω στη Δημοκρατία.
Εναντίον του ασκήθηκε ποινική δίωξη για τα αδικήματα της κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου και της πλαστοπροσωπίας και στις 16.10.2009 του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 7 μηνών. Στις 19.2.2010 εκδόθηκαν εναντίον του διατάγματα κράτησης και απέλασης, η απέλασή του ωστόσο δεν κατέστη δυνατή, λόγω μη συνεργασίας του για εξασφάλιση ταξιδιωτικού εγγράφου.
Στις 25.8.2010 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση ασύλου, η οποία απορρίφθηκε στις 28.3.2011. Στις 10.5.2011, μετά από επιστολή του οργανισμού Future Worlds Center προς τον Υπουργό Εσωτερικών, με αίτημα όπως ο αιτητής αφεθεί ελεύθερος καθότι κρατείτο για περίοδο ενός έτους, ακυρώθηκαν τα διατάγματα εναντίον του αιτητή, και με επιστολή επίσης ημερομηνίας 10.5.2011 η οποία του επιδόθηκε στις 17.5.2011 του παραχωρείτο άδεια παραμονής 6 μηνών από την ημέρα απελευθέρωσής του, νοουμένου ότι θα συνεργαζόταν ως προς την έκδοση ταξιδιωτικού του εγγράφου. Στις 20.5.2011 ο αιτητής αφέθηκε ελεύθερος. Στις 5.7.2011 απορρίφθηκε η διοικητική προσφυγή που καταχώρησε από την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων και στις 10.10.2011 το Τμήμα έστειλε επιστολή στον αιτητή καλώντας τον να διευθετήσει την αναχώρησή του από τη Δημοκρατία. Στις 25.10.2011 το Τμήμα έδωσε οδηγίες προς την Αστυνομία όπως ο αιτητής εντοπιστεί και συλληφθεί για σκοπούς απέλασης και εάν δεν εντοπίζεται, να κηρυχθεί αναζητούμενος. Δεν κατέστη δυνατός ο εντοπισμός του και στις 5.6.2012 τα στοιχεία του καταχωρήθηκαν στον κατάλογο Αναζητουμένων Προσώπων. Στις 16.2.2014 ο αιτητής εντοπίστηκε ενώ οδηγούσε χωρίς άδεια οδηγού, χωρίς ασφάλεια κ.λ.π. και συνελήφθηκε. Αφού διαπιστώθηκε ότι διέμενε παράνομα στη Δημοκρατία, δόθηκαν οδηγίες να μην εξεταστούν τα τροχαία αδικήματα εναντίον του και να συλληφθεί για το αδίκημα της παράνομης παραμονής. Στις 17.2.2014 εκδόθηκαν εναντίον του διατάγματα κράτησης και απέλασης και την ίδια ημέρα του επιδόθηκε επιστολή γνωστοποίησής τους την οποία αρνήθηκε να υπογράψει. Στις 2.4.2014 η Διευθύντρια επανεξέτασε την κράτησή του και θεώρησε ότι συντρέχουν λόγοι να παραμείνει υπό κράτηση, καθότι η απέλασή του δεν κατέστη δυνατή, γιατί αρνείται να συνεργαστεί για έκδοση ταξιδιωτικού εγγράφου. Στις 4.6.2014 η Διευθύντρια εξέτασε την κράτησή του εκ νέου και θεώρησε ότι συντρέχουν οι ίδιοι λόγοι να παραμείνει υπό κράτηση. Ο αιτητής είχε καταχωρήσει προσφυγή εναντίον της απορριπτικής απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής η οποία απερρίφθη στις 16.7.2013 και, ακολούθως, καταχώρησε την Αναθεωρητική Έφεση 108/2013, η οποία έχει οριστεί για προδικασία στις 15.9.2014, ECLI:CY:AD:2014:A406.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι κρατείται πολύ πέραν των 6 μηνών και του κατ' εξαίρεση χρονικού πλαισίου των 18 μηνών που ορίζει ως ανώτατο όριο κράτησης το Άρθρο 15 της Ευρωπαικής Οδηγίας 115/2008 και το Άρθρο 18ΠΣΤ (7) του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου. Εν πάση περιπτώσει, είναι πρόδηλο ότι δεν υφίσταται πλέον λογική προοπτική απομάκρυνσής του, καθότι δεν είναι κάτοχος διαβατηρίου και οιουδήποτε άλλου ταξιδιωτικού εγγράφου, το κράτος του Ιράν δε συνεργάζεται και δεν εκδίδει ταξιδιωτικά έγγραφα σε υπηκόους οι οποίοι δεν επιθυμούν να το πράξουν και, ως εκ τούτου, αιτείται όπως αφεθεί ελεύθερος σύμφωνα με το Άρθρο 18ΠΣΤ, όπως ερμηνεύθηκε από το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στην Υπόθεση C-357/09 PPU Said Shamilovich Kadzoev (Huchbarov).
Από την άλλη, αποτελεί θέση των καθ' ων η αίτηση ότι ο αιτητής κρατείται βάσει διαταγμάτων κράτησης και απέλασης που εκδόθηκαν δυνάμει του Άρθρου 6(1) του Κεφ. 105, αφού ο αιτητής έχει καταστεί απαγορευμένος μετανάστης. Τα εν λόγω διατάγματα τεκμαίρεται ότι είναι νόμιμα λόγω του ότι δεν έχουν προσβληθεί με προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο. Η δε συνέχιση της κράτησής του με σκοπό την απέλασή του είναι αποτέλεσμα δικών του ενεργειών και δη της άρνησής του να συνεργαστεί με τις αρχές για την έκδοση των ταξιδιωτικών του εγγράφων, ώστε να καταστεί δυνατός ο επαναπατρισμός του. Η συνέχιση της κράτησής του επανεξετάστηκε δυνάμει των προϋποθέσεων του Άρθρου 18ΠΣΤ του Κεφ. 105. Περαιτέρω, αποτελεί θέση των καθ' ων η αίτηση ότι ο αιτητής, μετά την έκτιση της ποινής που του επιβλήθηκε από το Δικαστήριο, παρέμεινε υπό κράτηση, δυνάμει των πρώτων διαταγμάτων κράτησης και απέλασης, η οποία έληξε στις 17.5.2011. Ακολούθως, παρήλθαν δύο χρόνια και εννέα μήνες έως την επόμενη σύλληψη και κράτησή του και δεν μπορεί να συνυπολογιστεί η προηγηθείσα κράτηση του αιτητή. Συνεπώς, καταλήγει η εισήγηση των καθ' ων η αίτηση, δεν έχει συμπληρωθεί η εξάμηνη προθεσμία, ως προβλέπεται στο Άρθρο 18ΠΣΤ. Σημειώνεται ότι η κα Καρλεττίδου απέσυρε τις προδικαστικές ενστάσεις που προέβαλε στην ένσταση, καθώς και την αναφορά της στο Άρθρο 18ΟΕ του Κεφ. 105 και, συνεπώς, τα θέματα αυτά δε θα τύχουν περαιτέρω εξέτασης.
Είναι προφανές από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιόν μου, ότι τα επίδικα διατάγματα κράτησης και απέλασης εκδόθηκαν μετά πάροδο 2 ετών και 9 μηνών αφότου ακυρώθηκαν τα πρώτα διατάγματα και ο αιτητής αφέθη ελεύθερος. Με βάση αυτά τα γεγονότα, δεν μπορώ να θεωρήσω ότι η περίοδος της κράτησης του αιτητή μέχρι τις 20.5.2011 μπορεί να συνυπολογιστεί με την κράτησή του από τις 16.2.2014. Η πάροδος τόσο μεγάλου χρονικού διαστήματος από την ημέρα που έληξε το πρώτο διάταγμα κράτησης, καθώς και το γεγονός ότι το διάταγμα κράτησης με σκοπό την απέλαση με βάση το οποίο κρατείται σήμερα εξεδόθη μετά τη σύλληψή του λόγω διάπραξης τροχαίων αδικημάτων, δεν μπορεί να δικαιολογήσει τη θέση που προέβαλε ο συνήγορος του αιτητή περί συνυπολογισμού του χρόνου. Άλλωστε ο αιτητής αφέθηκε ελεύθερος στις 20.5.11, οπόταν του δόθηκε χρόνος 6 μηνών για να διευθετήσει την έκδοση των ταξιδιωτικών του εγγράφων, πράγμα που δεν έπραξε, όχι μόνο κατά την περίοδο των 6 μηνών, αλλά ούτε κατά την περίοδο των 2 ετών και 9 μηνών, και συνεχίζει μέχρι σήμερα να μην συνεργάζεται για την έκδοσή τους.
Το Άρθρο 18ΠΣΤ του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεων Νόμο, Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε, προνοεί ουσιαστικά τις βασικές πρόνοιες του Άρθρου 15 της Ευρωπαϊκής Οδηγίας. Σύμφωνα με το εδάφιο (7) του προαναφερόμενου άρθρου, η κράτηση υπηκόου τρίτης χώρας δεν υπερβαίνει τους 6 μήνες και σύμφωνα με το εδάφιο (8) μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να παραταθεί το χρονικό διάστημα της κράτησης για περαιτέρω περίοδο μέχρι 12 μήνες. Το διάταγμα κράτησης μπορεί να ακυρωθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ή να ανακληθεί από τον Υπουργό Εσωτερικών, ενώ η διάρκεια κράτησης υπόκειται σε αίτηση για την έκδοση εντάλματος Habeas Corpus δυνάμει του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος. Στην προκείμενη περίπτωση, η περίοδος των 6 μηνών δεν έχει ακόμα λήξει και ήδη η υπόθεση του αιτητή έτυχε επανεξέτασης δύο φορές ανά δίμηνο.
Έχοντας υπόψη τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης όπως αναλύθηκαν πιο πάνω, θεωρώ ότι η παρούσα διαφοροποιείται από την Αίτηση του Majid Eazadi (2012) 1 Α.Α.Δ. 2553, Αίτηση της Marta Ayredin Mohammed (2013) 1(A) Α.Α.Δ. 236, Αίτηση του Laal Badh Shah (2014) 1 , ECLI:CY:AD:2014:D103Α.Α.Δ. 332 και Υπόθεση C-357/09 PPU Said Shamilovich Kadzoev (Huchbarov) που με παρέπεμψε ο κ. Παρασκευάς. Στις υποθέσεις αυτές υπήρξε παρατεταμένη κράτηση των εκεί αιτητών, χωρίς οποιαδήποτε λογική προοπτική απομάκρυνσής τους.
Για τους πιο πάνω λόγους κρίνω ότι η κράτηση του αιτητή δεν είναι παράνομη και πως η περίοδος κράτησής του (λιγότερο από τέσσερις μήνες μέχρι την καταχώρηση της παρούσας αίτησης) είναι δικαιολογημένη, ενόψει της άρνησης του αιτητή να συνεργαστεί για έκδοση σ' αυτόν ταξιδιωτικών εγγράφων και δε συντρέχει οποιοσδήποτε λόγος έκδοσης του αιτούμενου προνομιακού εντάλματος.
Η αίτηση απορρίπτεται, με €500 έξοδα εναντίον του αιτητή και υπέρ των καθ' ων η αίτηση.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.