|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2014:D522
(2014) 1 ΑΑΔ 1613
14 Ιουλίου, 2014
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3, 5, 9, 11 ΚΑΙ 15 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ BEHZAN MOTMAEN FAAL, ΥΠΗΚΟΟΥ ΙΡΑΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΝΟΓΕΙΑΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ HABEAS CORPUS,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 1, 2, 5, 6, 7, 8, 12 ΚΑΙ 13 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ,
ΤΑ ΑΡΘΡΑ 29, 30, 32, 33, 34 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΝΟΜΟΥ ΚΕΦ. 105 ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2011, ΤΟ ΑΡΘΡΟ 18ΠΣΤ (1) (4) (5) ΚΑΙ (6) ΤΟΥ
ΝΟΜΟΥ 3 ΤΟΥ 153(Ι)/2011 ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 15(4) ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 115/2008/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 16ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ, ΟΔΗΓΙΑ 2003/109/ΕΚ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 25ΗΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2003 ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 11, 13, 14, 15 ΚΑΙ 22 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,
3. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ
ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
ΑΙΤΗΣΗ ΥΠΟ ΤΟΥ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΑΙΤΗΤΗ BEHZAN MOTMAEN FAΑL ΕΞ ΙΡΑΝ.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 109/2014)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Κράτηση για σκοπούς απέλασης ― Αίτηση για απελευθέρωση από ισχυριζόμενη παράνομη κράτηση ― Εκρίθη νόμιμη επί τω ότι, εντασσόταν στο πλαίσιο της προετοιμασίας επιστροφής του αιτητή.
Απαγορευμένοι μετανάστες ― Διαδικασίες επιστροφής ― Άρθρο 18ΠΣΤ του Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε ― Η διάρκεια κράτησης, υπόκειται σε αίτηση για την έκδοση εντάλματος Habeas Corpus ― Εφαρμοστέες αρχές περί επανεξέτασης διατάγματος κράτησης ― Υπό ποιες προϋποθέσεις ο Υπουργός Εσωτερικών δύναται, με διάταγμα του, να θέτει υπό κράτηση υπήκοο τρίτης χώρας, υποκείμενο σε διαδικασίες επιστροφής, μόνο για την προετοιμασία της επιστροφής.
Ο αιτητής αιτήθηκε την έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus με την οποία να κηρυσσόταν παράνομη η κράτηση στην οποία τελούσε για σκοπούς απέλασης και την έκδοση διαταγής για την απελευθέρωση του.
Από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου και τις σχετικές ένορκες δηλώσεις που συνόδευαν την αίτηση και την ένσταση, προέκυπτε ότι το 2013 απερρίφθη το αίτημα του αιτητή για παραμονή, επειδή θεωρήθηκε ότι αυτός αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια τάξη ένεκα της καταδίκης του για πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης. Στις 8.10.2013 εκδόθηκαν εναντίον του διατάγματα κράτησης και απέλασης, ο αιτητής εντοπίστηκε στις 28.2.2014 και συνελήφθηκε. Τα προαναφερόμενα διατάγματα κράτησης και απέλασης ουδέποτε εκτελέστηκαν και ακυρώθηκαν.
Στις 15.4.2014 εκδόθηκαν εναντίον του νέα διατάγματα κράτησης και απέλασης τα οποία του κοινοποιήθηκαν στις 17.4.2014.
Έγινε επανεξέταση του ζητήματος της κράτησης του αιτητή, στις 4.6.2014, αλλά θεωρήθηκε ότι η απέλαση του δεν κατέστη δυνατή, είτε εξ υπαιτιότητος του, είτε εν αναμονή ταξιδιωτικών εγγράφων και κατά συνέπεια κρίθηκε ορθό όπως παραμείνει υπό κράτηση.
Μεταξύ άλλων ισχυρισμών περί παρανομίας της κράτησης του αιτητή προβλήθηκε από πλευράς του, ότι το επίδικο διάταγμα κράτησης και απέλασης δεν θα έπρεπε να θεωρηθεί νόμιμο, επειδή το όνομα του αιτητή δεν αναγραφόταν επακριβώς στο διάταγμα κράτησης και απέλασης.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Προέκυπτε από την ένσταση των καθ' ων η αίτηση, ότι, κατόπιν επανεξέτασης του ζητήματος, η Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης στην οποία ο αρμόδιος Υπουργός Εσωτερικών εκχώρησε τις εξουσίες του για το ζήτημα αυτό, έκρινε ότι η απέλαση του αιτητή δεν κατέστη δυνατή είτε εξ υπαιτιότητας του, είτε εν αναμονή ταξιδιωτικών εγγράφων και συνεπώς ότι συνέτρεχαν λόγοι για να παραμείνει υπό κράτηση.
2. Από σχετικό τεκμήριο φαινόταν ότι σε συνέντευξη που έτυχε ο αιτητής, αυτός ανέφερε ότι δεν θα προσκομίσει διαβατήριο μέχρις ότου υπάρξει απόφαση του Δικαστηρίου.
3. Το προαναφερόμενο διάταγμα κράτησης και απέλασης του αιτητή, ημερ. 15.4.2014, δεν εκδόθηκε στη βάση της καταδίκης του, ούτε ως συνέπεια ποινικής κύρωσης, αλλά εκδόθηκε επειδή ο αιτητής ήταν απαγορευμένος μετανάστης δυνάμει των προαναφερθεισών προνοιών του Κεφ. 105. Επομένως στην περίπτωση του αιτητή, ίσχυαν οι πρόνοιες και το χρονοδιάγραμμα του Άρθρου 18ΠΣΤ.
4. Η νομιμότητα του διατάγματος κράτησης και απέλασης μπορεί να προσβληθεί με βάση το Άρθρο 146 του Συντάγματος. Στην παρούσα διαδικασία δεν εξετάζονταιν οι τυπικές ή και ουσιαστικές προϋποθέσεις για την έκδοση του διατάγματος κράτησης και απέλασης, αλλά η νομιμότητα της κράτησης και της συνέχισης της κράτησης του αιτητή. Συνακόλουθα δεν μπορούσε να υπάρξει ενασχόληση με το λάθος στο όνομα του αιτητή, επί του διατάγματος.
5. Ήταν προφανές ότι ο αιτητής τέθηκε υπό κράτηση, αναφορικά με την υπό εξέταση υπόθεση κράτησης και απέλασης του, στις 15.4.2014, ότι στις 4.6.2014 έγινε επανεξέταση του ζητήματος αυτού από αρμόδιο Λειτουργό, ότι υπήρχε προηγούμενη δήλωση του αιτητή πως δεν θα προσκομίσει το διαβατήριο του μέχρις ότου υπάρξει απόφαση του δικαστηρίου και ότι ο αιτητής παρέμεινε στη Δημοκρατία για κάποιο χρονικό διάστημα, παράνομα, και χωρίς να μπορεί να εντοπιστεί.
6. Υπό αυτές τις περιστάσεις, η κράτηση του, μέχρι την ημερομηνία καταχώρισης της παρούσας αίτησης, δεν μπορούσε να θεωρηθεί παράνομη, εφόσον ήταν μέσα στα πλαίσια της προετοιμασίας της επιστροφής του, υπήρχε (λόγω του ιστορικού του αιτητή) κίνδυνος διαφυγής του και, με την προαναφερόμενη συμπεριφορά του, ο αιτητής παρακώλυσε την προετοιμασία της επιστροφής και τη διαδικασία απομάκρυνσής του.
7. Οι καθ' ων η αίτηση δεν είχαν υπερβεί τα χρονοδιαγράμματα που καθορίζονται στο Άρθρο 18ΠΣΤ και είχαν συμμορφωθεί με την υποχρέωση τους δυνάμει του εδαφίου (4) (α) του προαναφερόμενου άρθρου να επανεξετάσουν το ζήτημα της κράτησης του.
8. Η δε προαναφερόμενη πρόνοια δεν επιβάλλει, ρητά, κοινοποίηση του αποτελέσματος της επανεξέτασης, στον αιτητή.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Safa (2013) 1 Α.Α.Δ. 855.
Αίτηση.
Χρ. Χριστοδουλίδης, για τον Αιτητή.
Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την αίτηση του ο αιτητής ζητά την έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus. Ζητά όπως κηρυχθεί η διάρκεια της κράτησης και/ή η περαιτέρω κράτηση του, ως παράνομη. Ζητά επίσης όπως διαταχθεί η παρουσίαση του ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου για να αφεθεί ελεύθερος.
Η αίτηση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση του ίδιου του αιτητή, ο οποίος αναφέρει ότι κατάγεται από τον Ιράν και κρατείται στα Αστυνομικά Κρατηρήρια στη Μεννόγεια. Αφίχθηκε στην Κύπρο το 2000, στη συνέχεια υπέβαλε αίτηση για άδεια παραμονής, μέχρι την εξέταση αίτησης του για πολιτικό άσυλο, του δόθηκε άδεια παραμονής μέχρι το 2002 οπόταν απορρίφθηκε το αίτημά του για πολιτικό άσυλο. Το 2002 συνήψε γάμο με Κύπρια και υπέβαλε άλλη αίτηση για χορήγηση άδειας παραμονής και εργασίας, ως σύζυγος Κυπρίας πολίτιδος. Το αίτημα του εγκρίθηκε και ανανεωνόταν η άδεια του από το 2004 μέχρι το 2010. Το 2008 υπέβαλε αίτηση για απόκτηση της Κυπριακής Ιθαγένειας, που απορρίφθηκε το 2010. Το 2009 είχε εμπλακεί σε συμπλοκή με άλλους ομοεθνείς του και καταδικάστηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού στο αδίκημα της επίθεσης με πραγματική σωματική βλάβη σε ποινή φυλάκισης 1½ μηνός. Το 2011 υπέβαλε άλλη αίτηση για άδεια παραμονής η οποία απορρίφθηκε ένεκα της προαναφερόμενης καταδίκης του.
Το 2013 καταχωρήθηκε ποινική υπόθεση εναντίον του για παράνομη παραμονή στη Δημοκρατία. Στις 15.4.2014 εκδόθηκαν εναντίον του διατάγματα κράτησης και απέλασης και συνελήφθηκε από άντρες της ΥΑΜ. Από τότε βρίσκεται υπό κράτηση χωρίς, όπως ισχυρίζεται, να του κοινοποιηθεί οποιοδήποτε διάταγμα κράτησης ή απέλασης. Στις 15.6.2014 έληξε η δίμηνη περίοδος κράτησης του και, όπως ισχυρίζεται, ο Υπουργός Εσωτερικών δεν επανεξέτασε το θέμα της κράτησης του, αυτεπάγγελτα, όπως προνοεί το Άρθρο 18ΠΣΤ (4) (α) του Κεφ. 105.
Ο αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση αίτηση, στις 18.6.2014.
Από την ένσταση των καθ' ων η αίτηση και την ένορκη δήλωση της κας Ξένιας Γεωργιάδου, Διοικητικού Λειτουργού στο Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, που τη συνοδεύει, προκύπτει ότι το 2013 απερρίφθη το αίτημα του αιτητή για παραμονή, επειδή θεωρήθηκε ότι αυτός αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια τάξη ένεκα της προαναφερόμενης καταδίκης του για πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης. Στις 8.10.2013 εκδόθηκαν εναντίον του διατάγματα κράτησης και απέλασης, ο αιτητής εντοπίστηκε στις 28.2.2014 και συνελήφθηκε. Τα διατάγματα κράτησης και απέλασης της 8.10.2013 ουδέποτε εκτελέστηκαν και ακυρώθηκαν στις 10.4.2014. Στις 15.4.2014 εκδόθηκαν εναντίον του νέα διατάγματα κράτησης και απέλασης τα οποία του κοινοποιήθηκαν στις 17.4.2014. Στις 6.5.2014 ο αιτητής υπέβαλε την Αίτηση 74/14 για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus, η οποία απορρίφθηκε. Έγινε επανεξέταση του ζητήματος της κράτησης του αιτητή, στις 4.6.2014, αλλά θεωρήθηκε ότι η απέλαση του δεν κατέστη δυνατή, είτε εξ υπαιτιότητος του, είτε εν αναμονή ταξιδιωτικών εγγράφων και κατά συνέπεια κρίθηκε ορθό όπως παραμείνει υπό κράτηση.
Εξέτασα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία υπό το φως των ικανών αγορεύσεων των ευπαιδεύτων συνηγόρων των διαδίκων. Από το τεκμήριο 39, στην ένσταση των καθ' ων η αίτηση, φαίνεται ότι, κατόπιν επανεξέτασης του ζητήματος της κράτησης 33 αλλοδαπών, μεταξύ των οποίων και του αιτητή, η Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης στην οποίαν ο αρμόδιος Υπουργός Εσωτερικών εκχώρησε τις εξουσίες του για το ζήτημα αυτό, έκρινε ότι η απέλαση του αιτητή δεν κατέστη δυνατή είτε εξ υπαιτιότητας του, είτε εν αναμονή ταξιδιωτικών εγγράφων και συνεπώς ότι συνέτρεχαν λόγοι για να παραμείνει υπό κράτηση. Από το τεκμήριο 40 επίσης φαίνεται ότι στις 21.5.2014, σε συνέντευξη που έτυχε ο αιτητής, αυτός ανέφερε ότι δεν θα προσκομίσει διαβατήριο μέχρις ότου υπάρξει απόφαση του δικαστηρίου.
Από όλα τα ενώπιον μου στοιχεία προκύπτει ότι, εναντίον του αιτητή εκδόθηκαν διατάγματα κράτησης και απέλασης στις 15.4.2014 επειδή αυτός είναι απαγορευμένος μετανάστης, σύμφωνα με την παράγραφο (Κ) του εδαφίου (1) του Άρθρου 6 του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου Κεφ. 105. Τα εντάλματα εκδόθηκαν δυνάμει του Άρθρου 14 του Κεφ. 105 και του Άρθρου 188.3 (γ) του Συντάγματος. Ο αιτητής συνελήφθη στις 15.4.2014 και στις 4.6.2014 έγινε επανεξέταση του ζητήματος της κράτησης του και αποφασίστηκαν τα προαναφερόμενα.
Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ' ων η αίτηση εισηγήθηκε, μεταξύ άλλων, ότι, ενόψει της προαναφερόμενης καταδίκης και της επιβολής ποινής φυλάκισης στον αιτητή, δεν ισχύουν οι πρόνοιες του Άρθρου 18ΠΣΤ του Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε ούτε και η αντίστοιχη Ευρωπαϊκή Οδηγία. Προς επίρρωση της θέσης της η κα. Σπηλιωτοπούλου αναφέρθηκε στην Αναφορικά με την αίτηση του Safa Hassan Touloei (2013) 1 Α.Α.Δ. 855 στην οποίαν κρίθηκε ότι, στις περιπτώσεις όπου ένα πρόσωπο υπόκειται σε απόφαση επιστροφής, ως συνέπεια ποινικής κύρωσης, η περίπτωση δεν εμπίπτει στις πρόνοιες του Άρθρου 18ΠΣΤ αναφορικά με τη συνολική επιτρεπτή περίοδο κράτησης του. Δεν συμφωνώ με την εισήγηση της κας Σπηλιωτοπούλου. Στην προκείμενη περίπτωση το προαναφερόμενο διάταγμα κράτησης και απέλασης του αιτητή, ημερ. 15.4.2014, δεν εκδόθηκε στη βάση της καταδίκης του, ούτε ως συνέπεια ποινικής κύρωσης, όπως ήταν η περίπτωση στην Πολιτική Αίτηση 21/13, αλλά εκδόθηκε επειδή ο αιτητής ήταν απαγορευμένος μετανάστης δυνάμει των προαναφερθεισών προνοιών του Κεφ. 105. Επομένως θεωρώ ότι, στην περίπτωση του αιτητή, ισχύουν οι πρόνοιες και το χρονοδιάγραμμα του Άρθρου 18ΠΣΤ.
Στο Άρθρο 18ΠΣΤ του Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε, στο εδάφιο (5) (α) προνοείται ότι η διάρκεια κράτησης, βάσει του παρόντος άρθρου, υπόκειται σε αίτηση για την έκδοση εντάλματος Habeas Corpus, δυνάμει του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος και σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου εκείνου. Στο εδάφιο (4) του ιδίου άρθρου προνοείται ότι ο Υπουργός Εσωτερικών (και στην προκείμενη περίπτωση, ήδη ανέφερα ότι, οι εξουσίες του εκχωρήθηκαν στην προαναφερόμενη Διευθύντρια) επανεξετάζει κάθε διάταγμα κράτησης που εκδίδεται δυνάμει του παρόντος άρθρου (α) αυτεπάγγελτα ανά δίμηνο και (β) σε οποιοδήποτε εύλογο χρονικό διάστημα, κατ' αίτηση του επηρεαζόμενου υπηκόου τρίτης χώρας. Στο εδάφιο (1) του ιδίου άρθρου προνοείται ότι, εκτός όπου μπορούν να εφαρμοστούν το ίδιο αποτελεσματικά αλλά λιγότερο αναγκαστικά μέτρα, ο Υπουργός Εσωτερικών δύναται, με διάταγμα του, να θέτει υπό κράτηση υπήκοο τρίτης χώρας, υποκείμενο σε διαδικασίες επιστροφής, μόνο για την προετοιμασία της επιστροφής και/ή τη διεκπεραίωση της διαδικασίας απομάκρυνσης του, ιδίως όταν (α) υπάρχει κίνδυνος διαφυγής του ή (β) ο συγκεκριμένος υπήκοος τρίτης χώρας αποφεύγει η παρεμποδίζει την προετοιμασία της επιστροφής ή τη διαδικασία απομάκρυνσης. Τέτοια κράτηση έχει τη μικρότερη δυνατή διάρκεια και διατηρείται μόνο καθόσον χρόνο η διαδικασία απομάκρυνσης εξελίσσεται και εκτελείται με τη δέουσα επιμέλεια.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή εισηγήθηκε ότι, επειδή το όνομα του αιτητή δεν αναγράφεται επακριβώς στο διάταγμα κράτησης και απέλασης της 15.4.2014, αναγράφεται δηλαδή το επίθετο ως Fall αντί Faal, το διάταγμα δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ως νόμιμο. Παρατηρώ ότι η νομιμότητα του διατάγματος κράτησης και απέλασης μπορεί να προσβληθεί με βάση το Άρθρο 146 του Συντάγματος, με προσφυγή δηλαδή. Με την παρούσα διαδικασία εκείνο που ελέγχεται είναι η νομιμότητα της διάρκειας της κράτησης. Επομένως θεωρώ ότι στην παρούσα διαδικασία δεν εξετάζονται οι τυπικές ή και ουσιαστικές προϋποθέσεις για την έκδοση του διατάγματος κράτησης και απέλασης, αλλά εξετάζεται η νομιμότητα της κράτησης και της συνέχισης της κράτησης του αιτητή. Επομένως δεν θα ασχοληθώ περαιτέρω με το λάθος στο όνομα του αιτητή, επί του προαναφερόμενου διατάγματος.
Είναι προφανές από τα ενώπιον μου στοιχεία ότι ο αιτητής τέθηκε υπό κράτηση, αναφορικά με την υπό εξέταση υπόθεση κράτησης και απέλασης του, στις 15.4.2014, ότι στις 4.6.2014 έγινε επανεξέταση του ζητήματος αυτού από αρμόδιο Λειτουργό, ότι υπήρχε προηγούμενη δήλωση του αιτητή πως δεν θα προσκομίσει το διαβατήριο του μέχρις ότου υπάρξει απόφαση του δικαστηρίου και ότι ο αιτητής παρέμεινε στη Δημοκρατία για κάποιο χρονικό διάστημα, παράνομα, και χωρίς να μπορεί να εντοπιστεί. Υπό αυτές τις περιστάσεις θεωρώ ότι η κράτηση του, μέχρι την ημερομηνία καταχώρισης της παρούσας αίτησης, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως παράνομη, εφόσον ήταν μέσα στα πλαίσια της προετοιμασίας της επιστροφής του, υπήρχε (λόγω του ιστορικού του αιτητή) κίνδυνος διαφυγής του και, με την προαναφερόμενη συμπεριφορά του, ο αιτητής παρεκώλυσε την προετοιμασία της επιστροφής και τη διαδικασία απομάκρυνσής του. Οι καθ' ων η αίτηση δεν έχουν υπερβεί τα χρονοδιαγράμματα που καθορίζονται στο Άρθρο 18ΠΣΤ και έχουν συμμορφωθεί με την υποχρέωση τους δυνάμει του εδαφίου (4) (α) του προαναφερόμενου άρθρου να επανεξετάσουν το ζήτημα της κράτησης του. Συναφώς παρατηρώ ότι η προαναφερόμενη πρόνοια δεν επιβάλλει, ρητά, κοινοποίηση του αποτελέσματος της επανεξέτασης, στον αιτητή.
Κατά συνέπεια, η αίτηση απορρίπτεται με €500.- έξοδα εις βάρος του αιτητή. Αναφορικά με τα έξοδα σημειώνεται ότι και η προηγούμενη αίτηση του αιτητή, η υπ' αρ. 19/14, για Habeas Corpus, απορρίφθηκε στις 5.6.2014 με €300.- έξοδα εις βάρος του αιτητή.
Η αίτηση απορρίπτεται.