|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D381
(2014) 1 ΑΑΔ 1099
6 Ιουνίου, 2014
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ HUSSAIN MOBUSHAR, ΥΠΗΚΟΟΥ ΠΑΚΙΣΤΑΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΝΟΓΕΙΑΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ HABEAS CORPUS,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 18ΠΣΤ(8) ΤΟΥ Ν 3 ΤΟΥ 153(Ι)/2011 ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΔΙΑΜΕΝΟΝΤΩΝ ΥΠΗΚΟΩΝ ΤΡΙΤΩΝ ΧΩΡΩΝ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,
3. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΥΟ ΜΗΝΩΝ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΕΛΑΣΗΣ, ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΟΙ ΑΡΧΕΣ ΟΥΔΕΝ ΕΠΡΑΞΑΝ ΓΙΑ ΑΠΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΝΙΓΗΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΕΝ
ΕΧΕΙ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΕΙ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ ΑΝΑ ΔΙΜΗΝΟ, ΟΠΩΣ ΠΡΟΝΟΕΙ ΤΟ ΕΔΑΦΙΟ 4 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 18ΠΣΤ, ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟ ΚΡΑΤΗΣΗ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΝΟΓΕΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΝ HUSSAIN MOBUSHAR, ΥΠΗΚΟΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝ, ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 18ΠΣΤ, ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 3 ΤΟΥ 153(Ι)/2011, ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 67/2014)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Κράτηση για σκοπούς απέλασης ― Αίτηση για έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Habeas Corpus με το οποίο να διατασσόταν η απελευθέρωση του αιτητή από την κράτηση του για σκοπούς απέλασης ― Απορριπτική κατάληξη ― Ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει ότι η κράτηση του και η συνέχιση της μέχρι την ημερομηνία καταχώρισης της αίτησης, ήταν καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη.
Ο αιτητής επιδίωξε με την προώθηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Habeas Corpus, δήλωση του Δικαστηρίου με την οποίαν να διατασσόταν η απελευθέρωση από την κράτηση του για σκοπούς απέλασης.
Στηρίχθηκε μεταξύ άλλων, στον περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμο Κεφ. 105 και συγκεκριμένα στο Άρθρο 18ΠΣΤ το οποίο προστέθηκε με το Άρθρο 3 του τροποποιητικού νόμου 153(Ι)/2011 με σκοπό την εφαρμογή της Οδηγίας 115/2008/ΕΚ.
Προέβαλε περαιτέρω, ότι ο Υπουργός Εσωτερικών, κατά παράβαση των νομικών του υποχρεώσεων δυνάμει του Άρθρου 18ΠΣΤ (4), δεν προέβη αυτεπάγγελτα, ανά δίμηνο, σε επανεξέταση της απόφασης του για κράτηση και απέλασή του. Ισχυρίστηκε επίσης ότι δεν υπήρχε λογική πιθανότητα απέλασης του στο Πακιστάν και επομένως, εφόσον δεν υπήρχε λογική προοπτική απομάκρυνσης του και η οικογένεια του ευρίσκεται στην Κύπρο, αυτός θα έπρεπε να είχε αφεθεί ελεύθερος.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Ενώπιον του Δικαστηρίου τέθηκαν αντίγραφα των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης του αιτητή, ημερ. 3.11.2013. Στην ένορκη δήλωση που συνόδευε την ένσταση των καθ' ων η αίτηση, τέθηκε αντίγραφο επιστολής ημερ. 3.11.2013 προς τον αιτητή, ο οποίος πληροφορείται τα προαναφερόμενα διατάγματα.
2. Στο κάτω μέρος της υπάρχει σημείωση, με μονογραφή, ότι αυτή δόθηκε στον αιτητή και του εξηγήθηκε το περιεχόμενό της, στις 3.11.2013. Επίσης στην ένορκη δήλωση, που καταχωρήθηκε προς υποστήριξη της ένστασης, υπάρχει σημείωμα της Διευθύντριας Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ημερ. 2.1.2014 προς τον Υπουργό Εσωτερικών, μέσω του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή, στο οποίο γίνεται αναφορά στην επανεξέταση της κράτησης, για σκοπούς απέλασης, του αιτητή.
3. Στο σημείωμα υπάρχει μονογραφή δίπλα από την αναφορά «Μέσω Αν. Γενικού Διευθυντή» ημερ. 2.1.2014 και υπάρχει η λέξη «Συμφωνώ» και μονογραφή δίπλα από την αναφορά «Υπουργό Εσωτερικών». Στη σημείωση γίνεται αναφορά σε τηλεφωνική επικοινωνία της ΥΑΜ με συγκεκριμένη Πρεσβεία, σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις, για έκδοση ταξιδιωτικού εγγράφου στον αιτητή και στο ότι αναμενόταν η έκδοση τέτοιου εγγράφου.
4. Ενώπιον του Δικαστηρίου τέθηκε με την προαναφερόμενη ένορκη δήλωση, γνωστοποίηση για την εκχώρηση ημερ. 12.2.2014, από τον Υπουργό Εσωτερικών στο Διευθυντή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, των εξουσιών που του παρέχονται, μεταξύ άλλων, από το Άρθρο 18ΠΣΤ του Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε.
5. Τα προαναφερόμενα διατάγματα κράτησης και απέλασης του αιτητή προέκυπτε ότι νόμιμα εκδόθηκαν και υπήρχαν στοιχεία ότι κοινοποιήθηκαν στον αιτητή. Στις 2.1.2014 έγινε η πρώτη επανεξέταση του ζητήματος της κράτησης του αιτητή, σύμφωνα με το Άρθρο 18ΠΣΤ του Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε, και δεν ήταν ορθή η θέση του αιτητή ότι η επανεξέταση δεν έγινε από τον αρμόδιο Υπουργό.
6. Το σχετικό σημείωμα της Διευθύντριας απευθυνόταν προς τον Υπουργό Εσωτερικών, μέσω του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή και υπάρχουν δύο μονογραφές και η λέξη «Συμφωνώ» δίπλα από την ένδειξη «Υπουργό Εσωτερικών».
7. Στην ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της ένστασης αναγράφεται ότι ο Υπουργός Εσωτερικών συμφώνησε με τις εισηγήσεις της Διευθύντριας και επομένως, δεν υπήρχε ενώπιον του Δικαστηρίου οτιδήποτε που να κατεδείκνυε παρανομία ή παρατυπία. Επανεξέταση έγινε και στις 28.2.2014, αυτή τη φορά από τη Διευθύντρια στην οποία ο αρμόδιος Υπουργός εκχώρησε τις εξουσίες του. Άρα και η δεύτερη επανεξέταση φαίνεται να έγινε νόμιμα.
8. Κατά τις δύο επανεξετάσεις φάνηκε ότι γίνονταν προσπάθειες εξασφάλισης ταξιδιωτικού εγγράφου με σκοπό την απέλαση του αιτητή, οι οποίες όμως μέχρι και τη δεύτερη επανεξέταση δεν είχαν αίσιο αποτέλεσμα.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Shuying v. Δημοκρατίας (Αρ. 2) (2012) 1 Α.Α.Δ. 2725,
Bochosrishvili (2012) 1 Α.Α.Δ. 806,
Ashfaq (2014) 1 Α.Α.Δ. 173, ECLI:CY:AD:2014:D32.
Αίτηση.
Χρ. Χριστουδουλίδης, για τον Αιτητή.
Μ. Λοΐζου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την αίτηση του για προνομιακό ένταλμα Habeas Corpus ο αιτητής επιδιώκει δήλωση του δικαστηρίου με την οποίαν να κηρύσσεται η κράτηση ή η περαιτέρω κράτηση του παράνομη και διάταγμα του δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται η αποφυλάκιση και/ή η απελευθέρωση και/ή η άρση της κράτησης του.
Ο αιτητής βασίζεται, μεταξύ άλλων, στον περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμο Κεφ. 105 και συγκεκριμένα στο Άρθρο 18ΠΣΤ το οποίο προστέθηκε με το Άρθρο 3 του τροποποιητικού νόμου 153(Ι)/2011 με σκοπό την εφαρμογή της Οδηγίας 115/2008/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.
Δεν αμφισβητείται ότι ο αιτητής αφίχθηκε στην Κύπρο παράνομα στις 20.2.2005. Στη συνέχεια καταχώρησε αίτηση για πολιτικό άσυλο η οποία απορρίφθηκε σε όλα τα στάδια. Μετά την απόρριψη και της ιεραρχικής προσφυγής ο αιτητής καταχώρησε προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο. Στο μεταξύ από το 2005 ο αιτητής νυμφεύθηκε κοπέλα από την Σρι Λάνκα και απέκτησε δύο παιδιά. Στις 2.11.2013 συνελήφθηκε ως παράνομος μετανάστης βάσει διαταγμάτων κράτησης και απέλασης, τα οποία, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, ουδέποτε του κοινοποιήθηκαν. Έκτοτε κρατείται στα Αστυνομικά Κρατητήρια της Μενόγειας. Καταχώρησε την υπό εξέταση αίτηση στις 7.4.2014.
Είναι ισχυρισμός του αιτητή ότι ο Υπουργός Εσωτερικών, κατά παράβαση των νομικών του υποχρεώσεων δυνάμει του Άρθρου 18ΠΣΤ (4), ανωτέρω, δεν προέβη αυτεπάγγελτα, ανά δίμηνο, σε επανεξέταση της απόφασης του για κράτηση και απέλασή του. Επίσης, κατά τον αιτητή, δεν υπάρχει λογική πιθανότητα απέλασης του στο Πακιστάν και επομένως, εφόσον δεν υπάρχει λογική προοπτική απομάκρυνσης του και η οικογένεια του ευρίσκεται στην Κύπρο, αυτός θα έπρεπε να είχε αφεθεί ελεύθερος.
Στην ένσταση των καθ' ων η αίτηση αναγράφεται, μεταξύ άλλων, ότι η κράτηση του αιτητή είναι καθόλα νόμιμη εφόσον αυτός κρατείται δυνάμει διαταγμάτων κράτησης και απέλασης του, που εκδόθηκαν την 2.11.2013, και η κράτηση του παρατάθηκε, αρμοδίως, την 2.1.2014 και την 28.2.2014. Στην ένσταση αναγράφεται επίσης ότι ο αιτητής είναι υπήκοος του Πακιστάν, ότι μετά την απόρριψη της διοικητικής προσφυγής του από την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, στις 5.5.2008, το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, με επιστολή του ημερ. 2.2.2009, ενημέρωσε την Αστυνομία ότι είχαν δοθεί οδηγίες για σύλληψη και απέλαση του, στη συνέχεια οι οδηγίες αναστάληκαν, επειδή όμως ο αιτητής συνέχιζε να παραμένει στη Δημοκρατία παράνομα δόθηκαν και πάλι οδηγίες στην Αστυνομία για σύλληψη του αιτητή με σκοπό την απέλαση του. Τελικά αυτό έγινε κατορθωτό στις 3.11.2013. Στις 2.1.2014 ο αρμόδιος Υπουργός επανεξέτασε την κράτηση του αιτητή και συμφώνησε με την εισήγηση της Διευθύντριας του προαναφερόμενου τμήματος ότι αυτός θα έπρεπε να συνεχίσει να παραμένει υπό κράτηση καθώς δεν είναι κάτοχος ταξιδιωτικού εγγράφου και συνεχίζονται οι ενέργειες της Αστυνομίας για έκδοση ταξιδιωτικού εγγράφου για τον αιτητή, με σκοπό την απέλασή του.
Στις 12.2.2014 ο αρμόδιος Υπουργός Εσωτερικών, βάσει του σχετικού νόμου, εκχώρησε τις εξουσίες που του παρέχει το Άρθρο 18ΠΣΤ του Κεφ. 105 στη Διευθύντρια του προαναφερόμενου τμήματος. Η Διευθύντρια, στις 28.2.2014, επανεξέτασε την κράτηση του αιτητή και διαπίστωσε ότι συνεχίζονται οι ενέργειες προς εξασφάλιση ταξιδιωτικού εγγράφου για τον αιτητή, από την Πρεσβεία της χώρας του στο Λίβανο. Κατά συνέπεια αποφάσισε όπως αυτός παραμείνει υπό κράτηση, εν αναμονή έκδοσης ταξιδιωτικού εγγράφου. Συγκεκριμένα, στις 28.2.2014, η Διευθύντρια σημείωσε ότι επανεξέτασε το ζήτημα της κράτησης του αιτητή και διαπίστωσε ότι διενεργούνται οι ενέργειες προς εξασφάλιση ταξιδιωτικού εγγράφου από την Πρεσβεία της χώρας του στο Λίβανο και κατά συνέπεια αποφάσισε όπως αυτός παραμείνει υπό κράτηση «εν αναμονή του ταξιδιωτικού εγγράφου».
Εξέτασα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία υπό το φως των αυθεντιών στις οποίες με παρέπεμψαν και οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των δύο πλευρών. Ενώπιον μου υπάρχουν αντίγραφα των προαναφερόμενων διαταγμάτων κράτησης και απέλασης του αιτητή, ημερ. 3.11.2013. Σύμφωνα με την ένορκη δήλωση που κατατέθηκε προς υποστήριξη της ένστασης των καθ' ων η αίτηση, ο αιτητής πληροφορήθηκε για τα εντάλματα αυτά και ενώπιον μου υπάρχει αντίγραφο επιστολής ημερ. 3.11.2013 προς τον αιτητή, ο οποίος πληροφορείται τα προαναφερόμενα διατάγματα. Στο κάτω μέρος του αντιγράφου της επιστολής υπάρχει σημείωση, με μονογραφή, ότι αυτή δόθηκε στον αιτητή και του εξηγήθηκε το περιεχόμενό της, στις 3.11.2013, την 21:20 (Τεκμήριο 22 στην προαναφερόμενη ένορκη δήλωση). Επίσης ενώπιον μου, ως Τεκμήριο 23 στην ένορκη δήλωση, που καταχωρήθηκε προς υποστήριξη της ένστασης, υπάρχει σημείωμα της προαναφερόμενης Διευθύντριας ημερ. 2.1.2014 προς τον Υπουργό Εσωτερικών, μέσω του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή, στο οποίο γίνεται αναφορά στην επανεξέταση της κράτησης, για σκοπούς απέλασης, του αιτητή. Στο προαναφερόμενο σημείωμα υπάρχει μονογραφή δίπλα από την αναφορά «Μέσω Αν. Γενικού Διευθυντή» και ημερ. 2.1.2014 και υπάρχει η λέξη «Συμφωνώ» και μονογραφή δίπλα από την αναφορά «Υπουργό Εσωτερικών». Στην προαναφερόμενη σημείωση γίνεται αναφορά σε τηλεφωνική επικοινωνία της ΥΑΜ με την Πρεσβεία του Πακιστάν στο Λίβανο, σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις, για έκδοση ταξιδιωτικού εγγράφου στον αιτητή και στο ότι αναμένεται η έκδοση τέτοιου εγγράφου.
Ενώπιον μου επίσης, ως Τεκμήριο 24 στην προαναφερόμενη ένορκη δήλωση, υπάρχει γνωστοποίηση για την εκχώρηση, από τον Υπουργό των Εσωτερικών στο Διευθυντή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, των εξουσιών που του παρέχονται, μεταξύ άλλων, από το Άρθρο 18ΠΣΤ του Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε. Η εκχώρηση έχει ημερομηνία 12.2.2014.
Με βάση τα προαναφερόμενα καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει ότι η κράτηση του και η συνέχιση της κράτησης του μέχρι την ημερομηνία καταχώρισης της υπό εξέταση αίτησης, είναι καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη. Τα προαναφερόμενα διατάγματα κράτησης και απέλασης του αιτητή φαίνεται ότι νόμιμα εκδόθηκαν και υπάρχουν στοιχεία ότι κοινοποιήθηκαν στον αιτητή. Στις 2.1.2014 φαίνεται να έγινε η πρώτη επανεξέταση του ζητήματος της κράτησης του αιτητή, σύμφωνα με το Άρθρο 18ΠΣΤ του Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε, και δεν μπορώ να συμφωνήσω με τον αιτητή ότι η επανεξέταση δεν έγινε από τον αρμόδιο Υπουργό. Το σημείωμα της Διευθύντριας απευθύνεται προς τον Υπουργό Εσωτερικών, μέσω του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή και υπάρχουν δύο μονογραφές και η λέξη «Συμφωνώ» δίπλα από την ένδειξη «Υπουργό Εσωτερικών». Στην ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της ένστασης αναγράφεται ότι ο Υπουργός Εσωτερικών συμφώνησε με τις εισηγήσεις της Διευθύντριας και επομένως, δεν υπάρχει ενώπιον μου οτιδήποτε που να δείχνει παρανομία ή παρατυπία. Επανεξέταση έγινε και στις 28.2.2014, αυτή τη φορά από τη Διευθύντρια στην οποία ο αρμόδιος Υπουργός εκχώρησε τις εξουσίες του δυνάμει του Άρθρου 18ΠΣΤ, από τις 12.2.2014. Άρα και η δεύτερη επανεξέταση φαίνεται να έγινε νόμιμα. Κατά τις δύο επανεξετάσεις φάνηκε ότι γίνονται προσπάθειες εξασφάλισης ταξιδιωτικού εγγράφου με σκοπό την απέλαση του αιτητή, οι οποίες όμως μέχρι και τη δεύτερη επανεξέταση δεν φαίνεται να είχαν αίσιο αποτέλεσμα. Θα πρέπει να παρατηρήσω ότι σε κάποια έγγραφα αναγράφεται ότι ο αιτητής γεννήθηκε στην Σρι Λάνκα ενώ σε άλλα αναγράφεται ότι κατάγεται από το Πακιστάν. Φαίνεται όμως ότι έχει υπηκοότητα του Πακιστάν και ότι η εξασφάλιση ταξιδιωτικού εγγράφου, γι' αυτόν, επιχειρείται να γίνει μέσω της Πρεσβείας του Πακιστάν στο Λίβανο.
Χωρίς να παραγνωρίζω τις αρχές της νομολογίας μας, όπως διατυπώθηκαν μεταξύ άλλων και στις υποθέσεις Shuying v. Δημοκρατίας (Αρ. 2) (2012) 1 Α.Α.Δ. 2725, Αναφορικά με την Αίτηση του Teimuraz Bochosrishvili (2012) 1 Α.Α.Δ. 806 και Αναφορικά με την Αίτηση του Muhammad Ashfaq (2014) 1 , ECLI:CY:AD:2014:D32Α.Α.Δ. 173, δεν μπορώ να εντοπίσω οποιαδήποτε παρανομία στην κράτηση του αιτητή από 2.11.13 μέχρι 7.4.14, ημερομηνία καταχώρισης της παρούσας αίτησης.
Κατά συνέπεια και για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω η αίτηση απορρίπτεται με €500.- έξοδα εις βάρος του αιτητή και υπέρ των καθ' ων η αίτηση.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.