|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:A131
(2014) 1 ΑΑΔ 437
24 Φεβρουαρίου, 2014
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΠΑΝΑΓΗ, ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ/στές]
ΙΝVESTYLIA PUBLIC COMPANY LTD,
Εφεσείοντες-Εναγόμενοι,
v.
ANΔΡΕΑ ΜΗΝΑ,
Εφεσιβλήτου-Eνάγων.
(Πoλιτική Έφεση Αρ. 339/2010)
Πολιτική Δικονομία ― Έφεση ― Αίτηση τροποποίησης λόγων έφεσης ― Υποβλήθηκε σε στάδιο που η έφεση δεν είχε οριστεί για Ακρόαση και περαιτέρω δεν γινόταν προσπάθεια εισαγωγής καινούριων θεμάτων ― Επιτρεπτική κατάληξη.
Πολιτική Δικονομία ― Έφεση ― Τροποποίηση λόγων έφεσης ― Εφαρμοστέες αρχές ― Είναι κατά κανόνα σημαντικό να εξεταστεί ο χρόνος υποβολής μιας αίτησης, ιδωμένος σε συνάρτηση με το στάδιο που βρίσκεται μια έφεση ― Εξετάζεται παράλληλα το εύρος της προτεινόμενης τροποποίησης και αν η προσθήκη νέου ή νέων λόγων θα αποτελέσει ξεχωριστό και ανεξάρτητο, των υφιστάμενων, λόγων έφεσης.
Εφετείο ― Παρατήρηση Εφετείου αναφορικά με την ανάγκη μεγαλύτερης κατανόησης από τους διαδίκους σε ότι αφορά ζητήματα τροποποιήσεων.
Μετά την καταχώρηση των εκατέρωθεν περιγραμμάτων στην ως άνω έφεση και προτού αυτή οριστεί για ακρόαση, οι εφεσείοντες καταχώρησαν αίτηση, επιδιώκοντας την τροποποίηση του εφετηρίου με την προσθήκη ενός επιπλέον λόγου έφεσης.
Η αιτιολογία για την επιδιωκόμενη τροποποίηση, όπως αναφερόταν στην ένορκη δήλωση που συνόδευε την αίτηση, ήταν η έκδοση μιας πρόσφατης απόφασης του επαρχιακού μεν Δικαστηρίου, με την οποία ενισχυόταν η προβληθείσα, πρωτοδίκως, θέση των εφεσειόντων περί απεμπόλησης του δικαιώματος του εφεσίβλητου να προωθήσει την απαίτηση του εναντίον των εφεσειόντων. Ένα θέμα το οποίο, όπως ανέφερε η ενόρκως δηλούσα, θα έπρεπε να κριθεί στο πλαίσιο της παρούσας έφεσης.
Από πλευράς εφεσίβλητου υποστηρίχθηκε μεταξύ άλλων στο πλαίσιο της υποβληθείσας ένστασης, ότι η ενέργεια των εφεσειόντων να αποταθούν για τροποποίηση, τρία χρόνια μετά την καταχώρηση της έφεσης και ιδιαιτέρως μετά την υποβολή των περιγραμμάτων, αποτελούσε κατάχρηση της διαδικασίας.
Η προτεινόμενη τροποποίηση, ισχυρίστηκε επιπρόσθετα ο εφεσίβλητος, στόχευε ανεπίτρεπτα στην ανάπλαση των λόγων έφεσης, με την εισαγωγή νέου και ανεξάρτητου λόγου έφεσης.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Είναι θεμελιακό, σε μια έφεση να ακούονται και να αποφασίζονται όλα τα ζητήματα που αφορούν στη δημιουργηθείσα, μεταξύ διαδίκων, νομική κατάσταση πραγμάτων, ως αποτέλεσμα μιας πρωτόδικης απόφασης.
2. Να μην αφήνεται ένας διάδικος με την αίσθηση της αδικίας, ότι δηλαδή αποστερήθηκε της δυνατότητας προώθησης ή προάσπισης ενός δικαιώματος του.
3. Η σύγχρονη τάση, που παρουσιάζει η νομολογία, είναι προς την κατεύθυνση της έγκρισης αιτήσεων για τροποποίηση παρά το αντίθετο, εκτός βέβαια αν σοβαροί λόγοι συνηγορούν προς την αντίθετη προσέγγιση.
4. Η αίτηση θα έπρεπε να τύχει θετικής κατάληξης. Το θέμα που επιθυμούσαν να συμπεριλάβουν οι εφεσείοντες, αυτό της καθυστέρησης έγερσης αγωγής από πλευράς εφεσιβλήτου, δεν ήταν νέο.
5. Είχε εγερθεί αρχικώς πρωτοδίκως με την τροποποιημένη Υπεράσπιση και αναπτύχθηκε και στην αγόρευση που ακολούθησε. Μπορεί το θέμα που συμπεριλαμβάνεται στο συγκεκριμένο προτεινόμενο λόγο έφεσης να βρίσκεται εκτός του πλαισίου των υπολοίπων, πλην όμως, υφισταμένων όλων των άλλων προϋποθέσεων δεν θα αποτελούσε λόγο απόρριψης της αίτησης.
6. Παράλληλα, η ακρόαση της έφεσης δεν είχε προγραμματιστεί και ο εφεσίβλητος δεν θα μπορούσε να υποστεί οποιανδήποτε αδικία που δεν είναι αποζημιώσιμη σε χρήμα. Επιπρόσθετα η ανάγκη εκδίκασης οριστικώς όλων των διαφορών, των διαδίκων επιτυγχάνεται με την έγκριση της αίτησης παρά με την απόρριψη της.
Η αίτηση επιτράπηκε, με έξοδα.
Παρατήρηση Εφετείου:
«Με την ευκαιρία αυτή επιθυμούμε να επαναλάβουμε ότι αιτήσεις για τροποποίηση, ιδιαιτέρως στα αρχικά στάδια της διαδικασίας θα έπρεπε να αντικρίζονται με μεγαλύτερη κατανόηση από τους διαδίκους, έχοντας ως μέλημα την αποτελεσματική απονομή δικαιοσύνης».
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Investylia v. Γαβριηλίδου (2013) 1 Α.Α.Δ. 1202,
Οργανισμός Χρηματοδότησης Τράπεζας Κύπρου Λτδ ν. Χαρίδη (2011) 1 Α.Α.Δ. 825,
Κολάνη ν. Ταμπούρα (2009) 1 Α.Α.Δ. 1285,
Voici la Mode (Cafe La Mode) Ltd v. Διοικητικού Συμβουλίου Εμπορικής Σχολής Μιτσή (2011) 1 Α.Α.Δ. 955.
Έφεση.
Έφεση από τους εναγόμενους εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας (Τσιβιτανίδου-Κίζη, Ε.Δ.), (Αγωγή Αρ. 412/06), ημερομηνίας 15/9/2010.
Λ. Λουκαΐδης, για τους Εφεσείοντες.
Γ. Χριστοδούλου για Λ. Παπαφιλίππου & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το δικαστή Παμπαλλή, Δ.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Με την παρούσα έφεση, αμφισβητείται η ορθότητα της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας στην αγωγή 412/2006, με την οποία είχαν οι εφεσείοντες διαταχθεί να καταβάλουν στον εφεσίβλητο το ποσό των €64.072,55, πλέον τόκο 6% ετησίως από 14 Ιουνίου 2000 δυνάμει υποχρέωσης επιστροφής, με βάση τις πρόνοιες του περί Χρηματιστηρίων Αξιών Νόμου 42(Ι)/2000.
Μετά την καταχώρηση των εκατέρωθεν περιγραμμάτων, και προτού η έφεση οριστεί για ακρόαση, οι εφεσείοντες καταχώρησαν την παρούσα αίτηση, επιδιώκοντας την τροποποίηση του εφετηρίου με την προσθήκη ενός επιπλέον λόγου έφεσης (8ον).
Tο παράπονο των εφεσειόντων επικεντρώνεται στο ότι το πρωτόδικο δικαστήριο δεν απέρριψε την αγωγή, λόγω της μακράς καθυστέρησης που παρατηρήθηκε στην υποβολή της απαίτησης, που, όπως αναφέρεται στο προταθέν λεκτικό, ισοδυναμούσε με απεμπόληση του εν λόγω δικαιώματος (waiver).
Η αιτιολογία για την επιδιωκόμενη τροποποίηση, όπως αναφέρεται στην ένορκη δήλωση της Λουκίας Πατσαλίδου, δικηγόρου, στο γραφείο των δικηγόρων των εφεσειόντων, είναι η έκδοση μιας πρόσφατης απόφασης του επαρχιακού μεν δικαστηρίου, με την οποία ενισχύεται η προβληθείσα, πρωτοδίκως, θέση των εφεσειόντων περί απεμπόλησης του δικαιώματος του εφεσίβλητου να προωθήσει την απαίτηση του εναντίον των εφεσειόντων. Ένα θέμα το οποίο, καταλήγει η ενόρκως δηλούσα, πρέπει να κριθεί στο πλαίσιο της παρούσας έφεσης.
Από πλευράς εφεσιβλήτου προβλήθηκε ότι, η ενέργεια των εφεσειόντων να αποταθούν για τροποποίηση, τρία χρόνια μετά την καταχώρηση της έφεσης και ιδιαιτέρως μετά την υποβολή των περιγραμμάτων, αποτελεί κατάχρηση της διαδικασίας. Η ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, όπως προβλήθηκε, δεν αποκαλύπτει το λόγο της μη ενέργειας των εφεσειόντων, ούτε δικαιολογεί την καθυστέρηση που παρατηρήθηκε, χαρακτηριζόμενη ως υπέρμετρη, ιδιαιτέρως ενόψει της προβολής ανάλογου θέματος με την τροποποιημένη Υπεράσπιση ημερ. 21 Μαΐου 2008 και την αγόρευση ημερ. 1ης Ιουνίου 2009. Η προτεινόμενη τροποποίηση, προσθέτει ο εφεσίβλητος, στοχεύει ανεπίτρεπτα στην ανάπλαση των λόγων έφεσης, με την εισαγωγή νέου και ανεξάρτητου λόγου έφεσης.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος των εφεσειόντων, προς υποστήριξη της αίτησης υιοθέτησε το περιεχόμενο μιας πρόσφατης απόφασης στην υπόθεση Investylia v. Γαβριηλίδου (2013) 1 Α.Α.Δ. 1202. Τα γεγονότα της υπόθεσης και τα εγερθέντα νομικά σημεία είναι πανομοιότυπα, υποστήριξε ο κ.Λουκαϊδης, ζητώντας υιοθέτηση του σκεπτικού της εν λόγω έφεσης επί του προκειμένου.
Στην αντιπέρα πλευρά ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσίβλητου ανέλυσε τους λόγους ένστασης, ιδιαιτέρως τονίζοντας τη μεγάλη καθυστέρηση που παρατηρήθηκε στην υποβολή της αίτησης. Έχοντας υπόψη, όπως είπε, ότι η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου που επικαλούνται οι εφεσείοντες, ως αίτιο για την τροποποίηση, είχε εκδοθεί τον Μάρτιο του 2012, και η έφεση είχε προγραμματιστεί για προδικασία το Σεπτέμβριο του 2012, χωρίς στο στάδιο εκείνο να λεχθεί τέτοια πρόθεση υποβολής αίτησης τροποποίησης, που έγινε τελικώς στις 25 Ιανουαρίου 2013, θα πρέπει να οδηγήσει σε απόρριψη.
Θεωρούμε αρχικώς, ως θεμελιακό, σε μια έφεση να ακούονται και να αποφασίζονται όλα τα ζητήματα που αφορούν τη δημιουργηθείσα, μεταξύ διαδίκων, νομική κατάσταση πραγμάτων, ως αποτέλεσμα μιας πρωτόδικης απόφασης. Να μην αφήνεται ένας διάδικος με την αίσθηση της αδικίας, ότι δηλαδή αποστερήθηκε της δυνατότητας προώθησης ή προάσπισης ενός δικαιώματος του.
Η τροποποίηση των λόγων έφεσης εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του εφετείου, που ασκείται, όπως πάντοτε επί θεμάτων τροποποίησης δικογράφων, με γνώμονα το συμφέρον της δικαιοσύνης. (βλ. Οργανισμός Χρηματοδότησης Τράπεζας Κύπρου Λτδ ν. Χαρίδη (2011) 1 Α.Α.Δ. 825).
Είναι κατά κανόνα σημαντικό να εξεταστεί ο χρόνος υποβολής μιας αίτησης, ιδώμενος σε συνάρτηση με το στάδιο που βρίσκεται μια έφεση. Επί του τελευταίου, τεκμηριώνεται θετική προσέγγιση, ανεξαρτήτως χρονικής απόστασης πραγμάτων. (βλ. Κολάνη ν. Ταμπούρα (2009) 1 Α.Α.Δ. 1285.)
Εξετάζεται παράλληλα το εύρος της προτεινόμενης τροποποίησης και αν η προσθήκη νέου ή νέων λόγων θα αποτελέσει ξεχωριστό και ανεξάρτητο, των υφιστάμενων, λόγων έφεσης. (βλ. Voici la Mode (Cafe La Mode) Ltd v. Διοικητικού Συμβουλίου Εμπορικής Σχολής Μιτσή (2011) 1 Α.Α.Δ. 955).
Σημειώνουμε περαιτέρω ότι η σύγχρονη τάση, που παρουσιάζει η νομολογία, είναι προς την κατεύθυνση της έγκρισης αιτήσεων για τροποποίηση παρά το αντίθετο, εκτός βέβαια αν σοβαροί λόγοι συνηγορούν προς την αντίθετη προσέγγιση.
Εξετάζοντας τα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης, θεωρούμε ότι η αίτηση θα πρέπει να έχει θετική κατάληξη. Το θέμα που επιθυμούν να συμπεριλάβουν οι εφεσείοντες, αυτό της καθυστέρησης έγερσης αγωγής από πλευράς εφεσιβλήτου, δεν είναι νέο. Είχε εγερθεί αρχικώς με την τροποποιημένη Υπεράσπιση ημερ. 21 Μαϊου 2008 και αναπτύχθηκε και στην αγόρευση που ακολούθησε τον Ιούνιο του 2009. Μπορεί το θέμα που συμπεριλαμβάνεται στο συγκεκριμένο λόγο έφεσης να βρίσκεται εκτός του πλαισίου των υπολοίπων, πλην όμως, υφισταμένων όλων των άλλων προϋποθέσεων δεν θα προχωρούσαμε σε απόρριψη της αίτησης.
Παράλληλα, η ακρόαση της έφεσης δεν έχει προγραμματιστεί και ο εφεσίβλητος δεν θα υποστεί οποιανδήποτε αδικία που δεν μπορεί να αποζημιωθεί σε χρήμα. Επιπρόσθετα η ανάγκη εκδίκασης οριστικώς όλων των διάδικων διαφορών, επιτυγχάνεται με την έγκριση της αίτησης παρά την απόρριψη της.
Με την ευκαιρία αυτή επιθυμούμε να επαναλάβουμε ότι αιτήσεις για τροποποίηση, ιδιαιτέρως στα αρχικά στάδια της διαδικασίας θα έπρεπε να αντικρίζονται με μεγαλύτερη κατανόηση από τους διάδικους, έχοντας ως μέλημα την αποτελεσματική απονομή δικαιοσύνης.
Η αίτηση εγκρίνεται. Εκδίδεται διάταγμα ως η αίτηση. Τροποποιημένο εφετήριο να κατατεθεί εντός 10 ημερών, από της σύνταξης του παρόντος. Τροποποιημένο περίγραμμα από τους εφεσείοντες να κατατεθεί εντός 30 ημερών από της καταχώρησης του νέου εφετηρίου. Ο εφεσίβλητος να καταχωρήσει τροποποιημένο περίγραμμα εντός των επόμενων 30 ημερών.
Η έφεση θα οριστεί για ακρόαση στη συνέχεια.
Τα έξοδα της αίτησης και όσα θα δημιουργηθούν ως αποτέλεσμα της τροποποίησης, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο, επιδικάζονται υπέρ του εφεσίβλητου, πληρωτέα στο τέλος της έφεσης.
Η αίτηση επιτρέπεται με έξοδα.