|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D875
(2014) 1 ΑΑΔ 2526
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 195/2014
18 Νοεμβρίου, 2014
[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1965
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ ΓΙΑ ΑΔΕIΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARY ΚΑΙ/Η PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 3/9/2014 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ
......
Θαν. Αθανασίου για Σ. Μάτσα, για τον αιτητή
..........
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex-tempore)
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ: Με την υπό εξέταση αίτηση ζητείται άδεια του Δικαστηρίου για καταχώρηση αίτησης προς έκδοση προνομιακού εντάλματος φύσεως certiorari και/ή prohibition «για αναστολή του εντάλματος ανάκτησης κατοχής». Συγκεκριμένα οι αιτούμενες θεραπείες όπως αναφέρονται στην Έκθεση είναι:
«Α. Την άδεια του Δικαστηρίου για μεταφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο για την καταχώρηση Αίτησης με κλήση Διάταγμα Certiorari και/ή Prohibition για το σκοπό ακύρωσης ή/και αναστολής εκτέλεσης Εντάλματος που εκδόθηκε ερήμην του αιτητή από το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων στις 3/9/2011 και επιδόθηκε στον Αιτητή στις 3/11/2014 με βάση διάταγμα ανάκτησης κατοχής που εκδόθηκε στις 9/7/2007 ερήμην του Αιτητή με το οποίο διατάχθηκε η εκκένωση και η παράδοση του υποστατικού επί της οδού Καλλιπόλεως 63, Λυκαβητός Λευκωσία.
Β. Αναστολή Εκτέλεσης Εντάλματος που εκδόθηκε ερήμην του Αιτητή από το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων στις 3/9/2011 και επιδόθηκε στον Αιτητή στις 3/11/2014 με βάση διάταγμα ανάκτησης κατοχής που εκδόθηκε στις 9/7/2007 ερήμην του Αιτητή με το οποίο διατάχθηκε η εκκένωση και η παράδοση του υποστατικού επί της οδού Καλλιπόλεως 63, Λυκαβηττός Λευκωσία.
...................»
Σύμφωνα με τα γεγονότα όπως έχουν τεθεί στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, την 1/8/14 καταχωρήθηκε αίτηση δια κλήσεως στην αίτηση Ε98/07 με την οποία ζητείτο διάταγμα ανάκτησης κατοχής του άνω υποστατικού. Η αίτηση ορίστηκε στις 3/9/14. Την ίδια ημέρα ήταν ορισμένη για συνέχιση ακροάσεως, η αίτηση Ε152/11, με τους ίδιους διαδίκους, όπου η αιτήτρια εταιρεία, στην αίτηση εκείνη, αιτείτο διάταγμα ανάκτησης κατοχής του ίδιου υποστατικού όπως και στην αίτηση Ε98/07. Πρόσθετα αιτείτο απόφαση για το συνολικό ποσό των €80.789 το οποίο αντιπροσωπεύει καθυστερημένα ενοίκια για περίοδο 40 μηνών και απόφαση για ενδιάμεσα οφειλή ύψους €2.000 από 1/6/11.
Στις 3/9/14 ότε ήταν ορισμένη η αίτηση ημερ. 1/8/14 απ' ότι φαίνεται από το πρακτικό το οποίο προμήθευσε το Δικαστήριο ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή, στις 10.35 π.μ. το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού κάλεσε τον καθ' ου η αίτηση και ήταν απών, προχώρησε στην έκδοση εντάλματος ανάκτησης κατοχής του υπό αναφορά υποστατικού και επίσης παραχώρησε άδεια για εκποίηση κινητής περιουσίας η οποία βρισκόταν στο υποστατικό προκειμένου να εξοφληθεί το εξ αποφάσεως χρέος πλέον έξοδα και ΦΠΑ. Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τη δήλωση του συνηγόρου της αιτήτριας εταιρείας στο πρωτόδικο Δικαστήριο, το οφειλόμενο ποσό κατά το χρόνο εκείνο ήταν του ύψους των €140.000.
Μετά την έκδοση της πιο πάνω απόφασης, προχώρησε η έκδοση εντάλματος ανάκτησης κατοχής του καταστήματος η οποία επιδόθηκε στον αιτητή στις 3/11/14. Σύμφωνα με αυτή όφειλε να παραδώσει την κατοχή του εν λόγω καταστήματος μέχρι τις 14/11/14 διότι μέχρι τις 17/11/14 επίκειτο η έξωση του από το εν λόγω κατάστημα.
Ο αιτητής στην παρούσα διαδικασία, καταχώρησε στο πρωτόδικο Δικαστήριο αίτηση για αναστολή εκτέλεσης του διατάγματος και παραμερισμό της απόφασης για έκδοση εντάλματος ανάκτησης της κατοχής του υποστατικού η οποία ορίστηκε στις 29/10/14. Λόγω όμως ασθένειας της Δικαστού, της εντεταλμένης για εξέταση της αίτησης, η αίτηση αναβλήθηκε με ειδοποίηση του Πρωτοκολλητή για τις 25/11/14. Με αυτό τον τρόπο η αίτηση για αναστολή της εκτέλεσης του εντάλματος ανάκτησης της κατοχής παρέμεινε γι' εξέταση μεταγενέστερα της ημερομηνίας εκτέλεσης του εντάλματος ανάκτησης της κατοχής και με αυτό τον τρόπο, στερείται του δικαιώματος να ακουστούν τα γεγονότα και αίτηση του και φέρνουν τον αιτητή σε αδικαιολόγητα μειονεκτική θέση απέναντι της άλλης πλευράς.
Στην Αναφορικά με την αίτηση του Νίνου Α. Χατζηρούσου, υπό την ιδιότητα του ως παραλήπτης της εταιρείας Υ. Liasides Developers Ltd. (2011) 1 Α.Α.Δ. 1703, λέχθηκαν τ' ακόλουθα:
«Όλα τα προνομιακά εντάλματα χορηγούνται κατ' εξαίρεση εφόσον αποτελούν προνόμιο και αντλούν την υπόσταση τους από το κατάλοιπο της εξουσίας για έλεγχο των κατωτέρων Δικαστηρίων, εκεί όπου από το πρακτικό της σχετικής απόφασης διαπιστώνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη πλάνη περί το νόμο, προκατάληψη ή συμφέρον, δόλος ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης ή παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης. Τα προνομιακά εντάλματα δεν έχουν σκοπό να υποκαταστήσουν το ένδικο μέσο της έφεσης (Αναφορικά με την αίτηση της Global Consolidator Public Ltd (2006) 1 A.A.D. 464). Περαιτέρω, ακόμη και αν υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση, η άδεια δεν δίδεται όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία εκτός και αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα (δέστε σχετικά τις υποθέσεις Αναφορικά με τον Genaro Perella (1995) 1 A.A.D. 692, Αίτηση του Αλέκου Κωνσταντινίδη (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298, Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.α. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535, Hellenger Trading Ltd (2000) 1 A.A.Δ. 1965 και Σ. Μαρκίδης (2004) 1 Α.Α.Δ. 552. Η πάροδος δε μεγάλου χρονικού διαστήματος ή η ύπαρξη αλλότριου σκοπού στην επιδίωξη λήψης άδειας, αποτελούν πρόσθετους λόγους για μη χορήγηση της άδειας (δέστε Αναφορικά με την Αίτηση Νικήτα Μικρού για Certiorari (1997) 1 A.Α.Δ. 609.
Ακόμη και σε θέματα ελέγχου της δικαιοδοσίας του κατώτερου Δικαστηρίου, που αποτελούν κατ' εξοχήν λόγο χορήγησης άδειας, θα πρέπει να καταδειχθεί ότι η ύπαρξη άλλου προσφερόμενου ένδικου μέσου δεν επαρκεί υπό τις περιστάσεις για να χορηγηθεί, κατ' εξαίρεση, η άδεια ή για να εκδοθεί ένταλμα certiorari. Έχει αναφερθεί στην υπόθεση Αναφορικά με τις Αιτήσεις της Αυγής Ι. Κωνσταντινίδου κ.α. (1992) 1 Α.Α.Δ. 53 και στη Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 1) για έκδοση Certiorari (1995) 1 Α.Α.Δ. 109, ότι σε πολύ σπάνιες και εξαιρετικές περιστάσεις θα δοθεί άδεια καταχώρησης αίτησης προνομιακού εντάλματος ή θα χορηγηθεί η έκδοση τέτοιου εντάλματος εκεί όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο.
Ειδικά για το προνομιακό ένταλμα τύπου prohibition, το οποίο επιδιώκεται με την παρούσα αίτηση, εξηγείται στο σύγγραμμα του Πέτρου Αρτέμη: «Προνομιακά Εντάλματα» στο Κεφ. 5 σελ. 216-218, ότι το prohibition εκδιδεται για να εμποδιστεί κατώτερο Δικαστήριο από του να ενεργεί χωρίς δικαιοδοσία ή καθ' υπέρβαση της, ώστε να μην συνεχίζονται δικαστικές διαδικασίες καθ' υπέρβαση δικαιοδοσίας ή κατά τρόπο που η διαδικασία που ακολουθείται είναι ενάντια στις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης. Αναφέρεται ιδιαίτερα στην παρ. 5.05, σελ. 218, ότι το προνομιακό ένταλμα τύπου prohibition δεν προσφέρεται για την ακύρωση διαταγής κατώτερου Δικαστηρίου, αλλά έχει βασικό σκοπό να «. εμποδίσει τα κατώτερα Δικαστήρια να ενεργούν εκτός των πλαισίων της δικαιοδοσίας τους ή κατά παράβαση των νόμων της χώρας.»
Το prohibition συνδυάζεται συνήθως και με το προνομιακό ένταλμα τύπου certiorari, εφόσον το τελευταίο στοχεύει στη διόρθωση λαθών επί του νόμου ή και επί απόφασης ληφθείσας καθ' υπέρβαση δικαιοδοσίας, ενώ το πρώτο απαγορεύει στο Δικαστήριο που έχει υπερβεί δικαιοδοσία, από του να τη συνεχίσει. Δεν χωρεί βέβαια εναντίον τελεσίδικης απόφασης ούτε εναντίον νομοθετικής αρχής ή σώματος (δέστε O. Hood Phillips: Constituional and Aministrative Law 5η έκδ. σελ. 540-541). Όπως εξηγήθηκε από τον Atkin L.J. στην υπόθεση R. v. Electricity Commisioners (1924) 1 K.B.D. 204, και τα δύο αυτά προνομιακά εντάλματα έλκουν την καταγωγή τους από τα βάθη του χρόνου και σχετίζονται στην ουσία με την υπέρβαση της δικαιοδοσίας των κατωτέρων Δικαστηρίων. Το prohibition απαγορεύει τη συνέχιση της διαδικασίας, (επί ποινή περιφρόνησης), ενώ το certiorari σκοπεί στη μεταφορά του πρακτικού και της απόφασης του κατώτερου Δικαστηρίου στο ανώτερο Δικαστήριο, για να εξεταστεί η νομιμότητα αυτών και εν ανάγκη, να ακυρωθούν.»
O αιητής όπως και ο ευπαίδευτος συνήγορος του στην αγόρευση του σήμερα ουσιαστικά εκφράζουν δυο παράπονα. Το πρώτο παράπονο τους αφορά την εξέταση της αίτησης Ε98/2007, ημερ. 1/8/14 στο χρόνο που εξετάστηκε και ενώ εκκρεμούσε η αίτηση Ε 152/11 η οποία ήταν ορισμένη για ακρόαση 10 λεπτά αργότερα και το δεύτερο παράπονο είναι το ότι υπήρχε δικονομικό κενό λόγω του ότι η δικαστική έδρα για εξέταση της αίτησης του για αναστολή της εκτέλεσης του εντάλματος ανάκτησης κατοχής είναι κενή.
Εξέτασα και τα δυο παράπονα του αιτητή όπως και όλο το υλικό ενώπιον του Δικαστηρίου συμπεριλαμβανομένων των εγγράφων που παρέδωσε σήμερα ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή και είναι η κρίση μου ότι δεν αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση ώστε να δοθεί η αιτούμενη άδεια. Με όσα έχουν τεθεί, δεν αποκαλύπτεται ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο στις 3/9/14 ενήργησε εκτός των πλαισίων της δικαιοδοσίας και αρμοδιότητας του.
Όσον αφορά το δεύτερο παράπονο του αιτητή παρόλο που το παρόν Δικαστήριο αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο αιτητής, εντούτοις κρίνεται ότι δεν μπορεί ν' αποτελέσει αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας. Τυχόν έκδοση του διατάγματος της παραγρ. Β της αίτησης που αφορά αναστολή εκτέλεσης του εντάλματος κατά τον τρόπο και κάτω από τις συνθήκες που εισηγείται ο αιτητής, θα ισοδυναμούσε με λειτουργία του παρόντος Δικαστηρίου ως πρωτοδίκου Δικαστηρίου που δεν είναι ο σκοπός της παρούσας διαδικασίας. Πρόσθετα εκ του περισσού αναφέρεται ότι τυχόν έκδοση διατάγματος για αναστολή, όπως εισηγείται ο αιτητής, τότε ενδεχομένως να ετίθετο ο αιτητής σε πλεονεκτική θέση έναντι της άλλης πλευράς.
Τελειώνοντας θα ήθελα να πω ότι η υπόθεση Christofi κ.α. ν. Iacovidou (1986) 1 Α.Α.Δ. 236, που αναφέρθηκε από τον ευπαίδευτο συνήγορο του αιτητή δεν τον βοηθά. Σε εκείνη την περίπτωση το πρωτόδικο Δικαστήριο έδωσε άδεια γι' έκδοση εντάλματος ανάκτησης κατοχής και η Ολομέλεια το ακύρωσε κρίνοντας ότι εξεδόθη από το πρωτόδικο Δικαστήριο ενώ αυτό δεν είχε τέτοια δικαιοδοσία έκδοσης του.
Στην παρούσα υπόθεση δεν τέθηκε τέτοιο θέμα δηλαδή έλλειψη δικαιοδοσίας του πρωτόδικου Δικαστηρίου.
Με τα δεδομένα αυτά η αίτηση αναπόφευκτα απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Λ. Παρπαρίνος, Δ.
/ΚΑΣ