ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ECLI:CY:AD:2014:A702
(2014) 1 ΑΑΔ 2067
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 440/2011
23 Σεπτεμβρίου, 2014
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, MIXAHΛΙΔΟΥ, ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.Δ.
1. ΓΕΩΡΓΙΑ ΧΡΗΣΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
2. ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΧΡΗΣΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
3. ΕΛΛΗ ΧΡΙΣΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
4. ΕΙΡΗΝΟΥΛΑ ΧΡΗΣΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
Εφεσείoντες/Εναγόμενοι
Και
1. ΣΑΒΒΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,
2. ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΚΛΕΟΠΑ ΧΡΙΣΤΟΥ
3. ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΔΟΥΛΟΥ
4. ΘΕΟΔΟΥΛΟΥ ΠΡΟΚΟΠΗ
Εφεσίβλητοι/Ενάγοντες
*****************************
Αίτηση ημερ. 4.11.2013 εκ μέρους Εφεσειόντων-Εναγομένων
Μ.Εύζωνα, (κα.), για τους εφεσείοντες/εναγόμενους:
Αρ.Κορακίδου, (κα.) για τους εφεσίβλητους/ενάγοντες
---------------------------
ΑΠΟΦΑΣΗ
(Ex-tempore)
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Με την παρούσα έφεση αμφισβητείται η ορθότητα της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου στην αίτηση/έφεση που καταχωρήθηκε από τους εφεσείοντες/εναγόμενους. Η έφεση εναντίον της πρωτόδικης απόφασης καταχωρήθηκε στις 18 Νεομβρίου 2011 και η υπόθεση ορίστηκε για προδικασία στις 22 Οκτωβρίου 2013. Κατά την πιο πάνω ημερομηνία είχε δηλωθεί ότι θα καταχωρείτο αίτηση για τροποποίηση της έφεσης λόγω αλλαγής στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των κτημάτων των εφεσιβλήτων. ΄Οντως, ανάλογη αίτηση καταχωρήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2013 όπου, πέραν από την τροποποίηση του τίτλου αναφορικά με τους εφεσίβλητους, συμπεριλήφθηκε και τρίτο αίτημα για την προσθήκη ενός 7ου λόγου έφεσης, ο οποίος ουσιαστικώς αμφισβητεί τα επιδικασθέντα σε βάρος των εφεσειόντων έξοδα της πρωτόδικης διαδικασίας. Η ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση και συγκεκριμένα η παραγρ.5 αναφέρει ότι: «η μη συμπερίληψη του λόγου αυτού κατά τη σύνταξη και δακτυλογράφηση του δικογράφου της αίτησης οφείλεται σε παράλειψη και ή λάθος και ή αβλεψία». Στην αίτηση αυτή καταχωρήθηκε ένσταση. Προβλήθηκαν διάφοροι λόγοι οι οποίοι θα μας απασχολήσουν στη συνέχεια. Ένα από τα βασικότερα θέματα, τα οποία ήγειρε η πλευρά των εφεσιβλήτων, είναι ότι, ελλείπει το σωστό δικονομικό μέτρο, η βάση δηλαδή επί της οποίας θα μπορούσε η αίτηση αυτή να επιτύχει. ΄Ηταν η εισήγηση της κας.Κορακίδου ότι ελλείπει η Δ.35 θ.8 η οποία ουσιαστικώς επιτρέπει και προσφέρει τη δυνατότητα στο Δικαστήριο να τροποποιήσει το λόγο έφεσης.
Η ευπαίδευτη συνήγορος των εφεσιβλήτων παραδέχεται ότι δεν συμπεριελήφθη η εν λόγω νομοθετική διάταξη πλην, όμως, ισχυρίστηκε η κα.Εύζωνα, ότι κάτι τέτοιο δεν χρειαζόταν. Εν πάση περιπτώσει συνέχισε δεν προβάλλεται καινούργιος λόγος έφεσης. Με όλο το σεβασμό προς την εισήγηση αυτή, θεωρούμε ότι η έλλειψη σωστής δικονομικής βάσης οδηγεί την αίτηση εκ προοιμίου σε απόρριψη.
΄Ενας άλλος παράγοντας ο οποίος εν πάση περιπτώσει θα οδηγούσε σε απόρριψη είναι το γεγονός ότι έχει μεσολαβήσει μεγάλο χρονικό διάστημα από της καταχώρησης της έφεσης μέχρι και της υποβολής αυτής της αιτήσεως, χωρίς να αιτιολογείται ή να αναφέρεται οτιδήποτε που να στοιχειοθετεί λόγο γι΄αυτή την παράλειψη. Αφήνουμε, ότι αποτελεί αποδεκτό γεγονός, ότι ανταλλάγησαν επιστολές μεταξύ των δύο δικηγόρων, όπου η κα.Κορακίδου γνωστοποιούσε στην άλλη πλευρά την ύπαρξη των νέων εφεσιβλήτων από το Μάη του 2013, πολύ πριν την καταχώρηση της αίτησης ημερ. 4 Νοεμβρίου 2013.
Για τους λόγους αυτούς θεωρούμε ότι η αίτηση είναι ανυπόστατη και ως εκ τούτου απορρίπτεται αναφορικά με το αίτημα αριθμός (Γ). Τα έξοδα της αίτησης, όπως θα υπολογιστούν στο τέλος της υπόθεσης, επιδικάζονται υπέρ των εφεσιβλήτων και εναντίον των εφεσειόντων.
Δ.
Δ.
Δ.