|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 1 ΑΑΔ 2598
27 Δεκεμβρίου, 2013
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤA ΑΡΘΡA 3 KAI 4 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ,
ΚΑΙ
ΑΦΟΡΑ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ (1) LCC "KO COMPANY" ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ, (2) MICHAEL KENNETH PERRY ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΟΥ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟΥ ΗΠΑ ΜΕ ΑΡ. 055895036, (3) PRIVATE COMPANY "SIAYVOBUDINVEST" ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΓΓΡΑΦΗΣ 10037774596 ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ, (4) KOVALION KONSTANTIN SERGEEVICH ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ, (5) LLC "PERRY CONSTRUCTION" ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ, (6) PAVLENCO ILLIA IVANOVICH ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ, ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ 2, 3, 5, 6, 7 ΚΑΙ 8 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 375/11 Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ PROHIBITION ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ,
ΚΑΙ
ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΤΙΣ 29/11/2013 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 375/11, Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ.
(Πολιτική Αíτηση Αρ. 215/2013)
Προνομιακά Εντάλματα ― Prohibition ― Παραχωρήθηκε άδεια για την καταχώρηση αίτησης για την έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Prohibition για απαγόρευση συνέχισης εκδίκασης αγωγής λόγω ισχυριζόμενης έλλειψης δικαιοδοσίας του εκδικάζοντος Δικαστηρίου.
Προνομιακά Εντάλματα ― Prohibition ― Οι αρχές που διέπουν τη χορήγηση άδειας για καταχώριση αίτησης για έκδοση εντάλματος τύπου Prohibition, δεν διαφέρουν από τις αρχές που διέπουν τη χορήγηση άδειας για έκδοση εντάλματος τύπου Certiorari.
Οι αιτητές επιδίωξαν την εξασφάλιση άδειας για καταχώριση αίτησης προνομιακού εντάλματος τύπου Prohibition, με το οποίο να απαγορευόταν στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας από το να προχωρήσει ή να συνεχίσει να προχωρεί να εκδικάζει την υπ' αριθμό 375/11 αγωγή λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας.
Οι αιτήτριες 1, 3 και 5 (εναγόμενες 2, 5 και 7), είναι ουκρανικές εταιρείες, ενώ ο αιτητής 2 (εναγόμενος 3) είναι μόνιμος κάτοικος Ουκρανίας. Οι αιτητές 4 και 6 (εναγόμενοι 6 και 8), είναι Ουκρανοί, μόνιμοι κάτοικοι Ουκρανίας. Όλοι οι αιτητές είναι εναγόμενοι στην Αγωγή 375/11. Μαζί τους ενάγονταν και άλλα πρόσωπα, άσχετα με την παρούσα διαδικασία.
Στα πλαίσια της αγωγής εκδόθηκε ενδιάμεσο προσωρινό διάταγμα εναντίον της εναγόμενης 1, με το οποίο δεσμεύονταν οι τραπεζικοί λογαριασμοί της, μέχρι ποσού $9.248.851,37. Στην πορεία το εν λόγω προσωρινό διάταγμα κατέστη απόλυτο.
Στις 7/9/2012 οι εναγόμενοι 2, 3, 5, 6, 7 και 8 (οι αιτητές), επεδίωξαν, με αίτηση που καταχώρισαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο, την ακύρωση του κλητηρίου εντάλματος και/ή της επίδοσης του, ισχυριζόμενοι πως δεν έχουν καμία σχέση με την Κύπρο, ούτε και είναι συμβαλλόμενοι στην επίδικη συμφωνία δανείου, η οποία καταρτίστηκε μεταξύ εναγόντων και εναγόμενης 1. Ισχυρίζονταν επίσης ότι η συμφωνία εγγύησης και υποθήκης την οποία επικαλούνταν οι ενάγοντες, είχε μεν καταρτιστεί μεταξύ των εναγόντων και της εναγόμενης 2, αφορούσε όμως ακίνητο το οποίο βρίσκεται στην Ουκρανία. Οι αιτητές πρόβαλαν επίσης τον ισχυρισμό ότι σε σχέση με τις εν λόγω συμφωνίες είχαν εκδοθεί τελεσίδικες αποφάσεις από αλλοδαπό δικαστήριο και συγκεκριμένα ουκρανικό δικαστήριο, με αποτέλεσμα να τυγχάνουν εφαρμογής οι αρχές του δεδικασμένου. Σημειώνεται ότι, οι αποφάσεις των ουκρανικών Δικαστηρίων καθίστανται εκτελεστές στην Κύπρο, δυνάμει Διμερούς Συμφωνίας που υπεγράφη μεταξύ των δύο κρατών. Τέλος, οι αιτητές ισχυρίζοντο ότι, για όλους αυτούς τους λόγους τα κυπριακά Δικαστήρια, στερούντο δικαιοδοσίας να εκδικάσουν την αγωγή, τουλάχιστον στο βαθμό και την έκταση που αυτή στρεφόταν εναντίον τους.
Ο Πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου που εκδίκασε την αίτηση, την απέρριψε, κρίνοντας με αναφορά σε νομολογία ότι το αίτημα για ακύρωση του κλητηρίου εντάλματος και της επίδοσης του στο εξωτερικό θα μπορούσε να εξεταστεί, μόνο στα πλαίσια αίτησης για παραμερισμό του διατάγματος επίδοσης στο εξωτερικό.
Αντιδρώντας οι αιτητές, εφεσίβαλαν την ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα τους ημερομηνίας 7/9/2012 και η εκδίκαση της έφεσης εκκρεμούσε.
Παράλληλα, εναντίον των αιτητών, είχε καταχωρηθεί και εκκρεμούσε προς εκδίκαση ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου αίτηση των εναγόντων για απόφαση λόγω παράλειψης των αιτητών να καταχωρίσουν υπεράσπιση εντός της προβλεπόμενης από τους θεσμούς προθεσμίας.
Η αίτηση στηρίχθηκε στους κάτωθι λόγους:
α) Οι αιτητές βρίσκονταν ενώπιον διλήμματος και συγκεκριμένα: Αν δεν καταχωρούσαν υπεράσπιση, κινδύνευαν με την έκδοση απόφασης εναντίον τους λόγω παράλειψης καταχώρισης υπεράσπισης.
β) Αν καταχωρούσαν υπεράσπιση, τότε κινδύνευαν να θεωρηθούν ότι αποδέχονται τη δικαιοδοσία των κυπριακών δικαστηρίων.
γ) Αν πάλι καταχωρούσαν υπεράσπιση εγείροντας προδικαστική ένσταση ισχυριζόμενοι ότι τα κυπριακά Δικαστήρια στερούνταν δικαιοδοσίας να εκδικάσουν τη συγκεκριμένη αγωγή, κινδύνευαν να κριθούν ένοχοι περιφρόνησης του Δικαστηρίου, δεδομένου ότι η θέση τους περί έλλειψης δικαιοδοσίας των κυπριακών Δικαστηρίων, απορρίφθηκε και η σχετική απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου δεν είχε ανατραπεί, εφόσον η έφεση που καταχώρισαν δεν είχε ακόμα εκδικαστεί.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Στο παρόν στάδιο, θα υπήρχε περιορισμός στη διαπίστωση ότι οι αιτητές είχαν ικανοποιήσει το Δικαστήριο τόσο για την ύπαρξη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης, όσο και για την ύπαρξη σοβαρών θεμάτων προς συζήτηση, με κυρίαρχα θέματα αυτά που ήγειραν στα πλαίσια των πιο πάνω θέσεων τους.
2. Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, παραχωρήθηκε η αιτούμενη άδεια στους αιτητές να καταχωρίσουν αίτηση για έκδοση εντάλματος Prohibition.
Η αίτηση επιτράπηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
S.P.P. Projects v. Integral Equipment SRL (1993) 1 Α.Α.Δ. 762,
Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα ν. Λύρα (1997) 1 Α.Α.Δ. 1384,
Alpha Bank Cyprus Ltd. (2013) 1 Α.Α.Δ. 2297,
Milokobia Trading Ltd. κ.ά. (2013) 1 Α.Α.Δ. 2240,
Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (2012) 1 Α.Α.Δ. 878,
Hellinger Trading Ltd. (2000) 1 A.A.Δ. 1965,
Μαρκίδης κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552.
Αίτηση.
Α. Χαβιαράς, για τους Αιτητές.
Cur. adv. vult.
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Στόχος της παρούσας μονομερούς αίτησης είναι η εξασφάλιση άδειας για καταχώριση αίτησης προνομιακού εντάλματος τύπου Prohibition, το οποίο «να απαγορεύει στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας από το να προχωρήσει ή να συνεχίσει να προχωρεί να εκδικάζει την υπ' αριθμό 375/11 αγωγή λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας».
Τα γεγονότα που πλαισιώνουν το αίτημα των αιτητών έχουν περιληπτικά ως εξής:
Οι αιτήτριες 1, 3 και 5 (εναγόμενες 2, 5 και 7), είναι ουκρανικές εταιρείες, ενώ ο αιτητής 2 (εναγόμενος 3) είναι μόνιμος κάτοικος Ουκρανίας και κάτοχος αμερικάνικου διαβατηρίου. Οι αιτητές 4 και 6 (εναγόμενοι 6 και 8), είναι Ουκρανοί, μόνιμοι κάτοικοι Ουκρανίας. Όλοι οι αιτητές είναι εναγόμενοι στην Αγωγή 375/11. Μαζί τους ενάγονται και άλλα πρόσωπα, άσχετα με την παρούσα διαδικασία. Με την εν λόγω αγωγή αξιώνονται, από μεν την εναγόμενη 1, η οποία να σημειωθεί είναι εταιρεία εγγεγραμμένη στην Κύπρο, δεν περιλαμβάνεται όμως στον κατάλογο αιτητριών στην παρούσα αίτηση, το ποσό των $3.375.000,00, δυνάμει συμφωνίας δανείου, από δε όλους τους εναγομένους ποσό $9.429,258,09 «συνεπεία ισχυριζόμενου δόλου και/ή απάτης και/ή συνωμοσίας και/ή συμφωνίας προς εξαπάτηση της ενάγουσας». Στα πλαίσια της αγωγής εκδόθηκε ενδιάμεσο προσωρινό διάταγμα εναντίον της εναγόμενης 1, με το οποίο δεσμεύονται οι τραπεζικοί λογαριασμοί της, μέχρι ποσού $9.248.851,37. Στην πορεία το εν λόγω προσωρινό διάταγμα κατέστη απόλυτο.
Στις 7/9/2012 οι εναγόμενοι 2, 3, 5, 6, 7 και 8 (οι αιτητές), επεδίωξαν, με αίτηση που καταχώρισαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο, την ακύρωση του κλητηρίου εντάλματος και/ή της επίδοσης του, ισχυριζόμενοι πως δεν έχουν καμία σχέση με την Κύπρο, ούτε και είναι συμβαλλόμενοι στην επίδικη συμφωνία δανείου, η οποία καταρτίστηκε μεταξύ εναγόντων και εναγόμενης 1. Ισχυρίζοντο επίσης ότι η συμφωνία εγγύησης και υποθήκης την οποία επικαλούντο οι ενάγοντες, είχε μεν καταρτιστεί μεταξύ των εναγόντων και της εναγόμενης 2, αφορούσε όμως ακίνητο το οποίο βρίσκεται στην Ουκρανία. Οι αιτητές πρόβαλαν επίσης τον ισχυρισμό ότι σε σχέση με τις εν λόγω συμφωνίες είχαν εκδοθεί τελεσίδικες αποφάσεις από αλλοδαπό δικαστήριο και συγκεκριμένα ουκρανικό δικαστήριο, με αποτέλεσμα να τυγχάνουν εφαρμογής οι αρχές του δεδικασμένου. Σημειώνεται ότι, οι αποφάσεις των ουκρανικών δικαστηρίων καθίστανται εκτελεστές στην Κύπρο, δυνάμει Διμερούς Συμφωνίας που υπεγράφη μεταξύ των δύο κρατών. Τέλος, οι αιτητές ισχυρίζοντο ότι, για όλους αυτούς τους λόγους τα κυπριακά δικαστήρια, στερούντο δικαιοδοσίας να εκδικάσουν την αγωγή, τουλάχιστον στο βαθμό και την έκταση που αυτή στρεφόταν εναντίον τους και πως «οι ισχυρισμοί της ενάγουσας για δόλιες ενέργειες των εναγομένων αιτητών είναι γενικοί και αόριστοι και σίγουρα δεν θεμελιώνουν ούτε αγώγιμο δικαίωμα εναντίον τους ούτε δικαιοδοσία των κυπριακών δικαστηρίων».
Ο Πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου που εκδίκασε την αίτηση, με αναφορά στην Υπόθεση S.P.P. Projects v. Integral Equipment SRL (1993) 1 Α.Α.Δ. 762, την απέρριψε, κρίνοντας ότι το αίτημα για ακύρωση του κλητηρίου εντάλματος και της επίδοσης του στο εξωτερικό θα μπορούσε να εξεταστεί, μόνο στα πλαίσια αίτησης για παραμερισμό του διατάγματος επίδοσης στο εξωτερικό. Στη συνέχεια και υπό μορφή πλέον obiter, ο ευπαίδευτος Πρόεδρος, εξέτασε τις ενώπιον του θέσεις των αιτητών και στη βάση των προνοιών της Δ.27, κ. 3, οι οποίες όμως να σημειωθεί δεν περιλαμβάνονταν στο νομικό υπόβαθρο της αίτησης. Έκρινε ότι, ούτε οι εν λόγω πρόνοιες μπορούσαν, στο στάδιο εκείνο, να βοηθήσουν τους αιτητές, εφόσον για να διαπιστωθεί «το στέρεο των αξιώσεων» επιβάλλετο, να ακούσει μαρτυρία.
Αντιδρώντας οι αιτητές, εφεσίβαλαν την ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα τους ημερομηνίας 7/9/2012. Η εκδίκαση της έφεσης εκκρεμεί.
Παράλληλα, οι αιτητές καταχώρισαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο αίτηση με την οποία επεδίωξαν, δυνάμει των προνοιών της Δ. 35, κ. 18, την αναστολή της διαδικασίας, μέχρι την έκδοση απόφασης στην έφεση. Το Επαρχιακό Δικαστήριο, με αναφορά στην υπόθεση Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα ν. Λύρα (1997) 1 Α.Α.Δ. 1384, απέρριψε την αίτηση. Έκρινε ότι οι συγκεκριμένες θεσμικές πρόνοιες δεν αποτελούν μέσο για αναστολή της διαδικασίας ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου και πως η απαγόρευση της συνέχισης της διαδικασίας μπορεί να διαταχθεί μόνο με ένταλμα τύπου Prohibition.
Τέλος θα πρέπει να λεχθεί ότι εναντίον των αιτητών, έχει καταχωρηθεί και εκκρεμεί προς εκδίκαση ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου αίτηση των εναγόντων για απόφαση λόγω παράλειψης των αιτητών να καταχωρίσουν υπεράσπιση εντός της προβλεπόμενης από τους θεσμούς προθεσμίας.
Οι αρχές που διέπουν τη χορήγηση άδειας για καταχώριση αίτησης για έκδοση εντάλματος τύπου Prohibition, που είναι και το ένταλμα στου οποίου την έκδοση αποσκοπούν οι εδώ αιτητές, δεν διαφέρουν από τις αρχές που διέπουν τη χορήγηση άδειας για έκδοση εντάλματος τύπου Certiorari. Στις εν λόγω αρχές έχω πολύ πρόσφατα αναφερθεί στην Alpha Bank Cyprus Ltd (2013) 1 A.A.Δ. 2297, υιοθετώντας το πιο κάτω απόσπασμα από την Milokobia Trading Ltd κ.ά. (2013) 1 Α.Α.Δ. 2240:
"Η χορήγηση άδειας για καταχώριση Certiorari ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου, η οποία ασκείται μεν δικαστικά, ασκείται όμως με πολλή φειδώ. Ο αιτητής θα πρέπει να ικανοποιήσει το Δικαστήριο για την ύπαρξη «εκ πρώτης όψεως υπόθεσης» και/ή την ύπαρξη «συζητήσιμης υπόθεσης». Εκεί και όπου όμως, στη διάθεση του αιτητή υπάρχει εναλλακτικό ένδικο μέσο, τότε οι οποιεσδήποτε πιθανότητες υπάρχουν για έγκριση της αίτησης, στην ουσία εξαφανίζονται και η αίτηση είναι καταδικασμένη σε απόρριψη, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα, εκτός και αν ο αιτητής ικανοποιήσει για την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων.
(Βλ. Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (2012) 1 Α.Α.Δ. 878 και τη νομολογία που η απόφαση παραπέμπει)."
Στην τελευταία από τις πιο πάνω υποθέσεις (Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (2012) 1 Α.Α.Δ. 878), η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, με αναφορά, μεταξύ άλλων, και στις υποθέσεις Hellinger Trading Ltd (2000) 1 A.A.Δ. 1965 και Μαρκίδης κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552, διευκρίνισε ότι οι πιο πάνω αρχές ισχύουν «έστω και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας». Στην περίπτωση μάλιστα που παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγήθηκε άδεια για καταχώριση αίτησης για Certiorari, η Ολομέλεια υπέδειξε ότι «η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά a fortiori, λόγω απόρριψης της αίτησης».
Στην προκείμενη περίπτωση είναι η θέση των αιτητών ότι βρίσκονται ενώπιον διλήμματος και συγκεκριμένα: Αν δεν καταχωρίσουν υπεράσπιση, κινδυνεύουν με την έκδοση απόφασης εναντίον τους λόγω παράλειψης καταχώρισης υπεράσπισης. Αν καταχωρίσουν υπεράσπιση, τότε κινδυνεύουν να θεωρηθούν ότι αποδέχονται τη δικαιοδοσία των κυπριακών δικαστηρίων. Αν πάλι καταχωρίσουν υπεράσπιση εγείροντας προδικαστική ένσταση ισχυριζόμενοι ότι τα κυπριακά δικαστήρια στερούνται δικαιοδοσίας να εκδικάσουν τη συγκεκριμένη αγωγή, κινδυνεύουν να κριθούν ένοχοι περιφρόνησης του δικαστηρίου, δεδομένου ότι η θέση τους περί έλλειψης δικαιοδοσίας των κυπριακών δικαστηρίων, απορρίφθηκε και η σχετική απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου δεν έχει ανατραπεί, εφόσον η έφεση που καταχώρισαν εναντίον της εν λόγω απόφασης δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα και δεν έχει ακόμα εκδικαστεί.
Στο παρόν στάδιο, περιορίζομαι στη διαπίστωση ότι οι αιτητές έχουν ικανοποιήσει το Δικαστήριο τόσο για την ύπαρξη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης, όσο και για την ύπαρξη σοβαρών θεμάτων προς συζήτηση, με κυρίαρχα θέματα αυτά που εγείρουν στα πλαίσια των πιο πάνω θέσεων τους.
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, δίδεται άδεια στους αιτητές να καταχωρίσουν αίτηση για έκδοση εντάλματος Prohibition. Η αίτηση, ενόψει των εορτών, να καταχωρηθεί εντός 14 ημερών και να οριστεί από το Πρωτοκολλητείο στις 15/1/2014 και ώρα 8.45 π.μ.. Στο μεταξύ, η διαδικασία στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας αναστέλλεται μέχρι την καταχώριση της αίτησης και σε περίπτωση καταχώρισης της αίτησης μέχρι την αποπεράτωση της, ή νεώτερης διαταγής του Δικαστηρίου.
Η αίτηση επιτρέπεται.