|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 1 ΑΑΔ 888
8 Απριλίου, 2013
[ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ DALEMONT LIMITED, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙKΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 28.12.2012 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ 1466/2011 ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ (TREATY) ΠΟΥ ΥΠΕΓΡΑΦΗ ΜΕΤΑΞΥ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΩΝ ΗΜΕΡ. 14ης ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1986 ΓΙΑ ΝΟΜΙΚΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΣΕ ΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΥΡΩΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ 172/86
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ MECHANSKY ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ (MECHANSKY COURT OF MOSCOW) ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΗΜΕΡ. 26/5/2010 ΣΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ (CIVIL CASE) ΑΡ. 2-2580/10
ΜΕΤΑΞΥ DALEMONT LIMITED ΚΑΙ ALEXANDER
GENNADIEVICH SENATOROV,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ MECHANSKY ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ (MECHANSKY COURT OF MOSCOW) ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΗΜΕΡ. 26/5/2010 ΣΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ (CIVIL CASE) ΑΡ. 2-2119/10
ΜΕΤΑΞΥ DALEMONT LIMITED ΚΑΙ ALEXANDER
GENNADIEVICH SENATOROV,
ΜΕΤΑΞΥ
ΤΗΣ DALEMONT LIMITED,
Αιτήτριας,
ν.
ALEXANDER GENNADIEVICH SENATOROV (ΑΡ. 2),
Καθ' ου η αίτηση.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 8/2013)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Απορρίφθηκε αίτηση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως certiorari, επί τω ότι, η αιτήτρια δεν αποκάλυψε ουσιώδη γεγονότα κατά το στάδιο κατά το οποίο αποτάθηκε και έλαβε χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης.
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Η αίτηση για την έκδοση εντάλματος Certiorari πρέπει να περιορίζεται στους λόγους για τους οποίους έχει παραχωρηθεί η άδεια.
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Απόκρυψη ουσιώδους γεγονότος κατά το στάδιο χορήγησης άδειας για καταχώρηση προνομιακού εντάλματος ― Η απόκρυψη ουσιώδους γεγονότος έχει καταλυτικές συνέπειες για το κύρος θεραπείας που χορηγήθηκε ύστερα από μονομερή αίτηση ― Ο κανόνας ισχύει και για τη λήψη άδειας σε σχέση με τα προνομιακά διατάγματα.
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Υποχρέωση αποκάλυψης κατά το στάδιο χορήγησης άδειας ― Η αποκάλυψη ευμενούς ή δυσμενούς γεγονότος θα πρέπει να γίνει στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση και όχι να καταχωρούνται αθρόα επισυνημμένα διάφορα τεκμήρια.
Η αιτήτρια κατόπιν εξασφάλισης άδειας, καταχώρησε αίτηση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως certiorari, για την ακύρωση απόφασης Επαρχιακού Δικαστηρίου με την οποία απορρίφθηκε κατόπιν αίτησης παραμερισμού, Γενική Αίτηση η οποία αφορούσε αίτημα για εγγραφή δύο δικαστικών αποφάσεων Δικαστηρίου της Μόσχας.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της απορριπτικής απόφασης, η αιτήτρια, δεν είχε ακολουθήσει την ορθή διαδικασία, στερείτο του δικαιώματος καταχώρησης της Γενικής Αίτησης και το Δικαστήριο στερείτο εξουσίας να την επιληφθεί.
Η άδεια δόθηκε με βάση τους παρακάτω προβληθέντες λόγους:
(α) Η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου είναι αντίθετη με το Άρθρο 27 της Συνθήκης μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών για παροχή νομικής συνδρομής σε θέματα Αστικού και Ποινικού Δικαίου, Νόμου του 1986, Ν. 172/86.
(β) Η δραστικότητα της προσβαλλόμενης απόφασης που έχει αποτέλεσμα την κατάργηση δυο προσωρινών διαταγμάτων που δεσμεύει περιουσιακά στοιχεία του καθ' ου η αίτηση.
Στην αίτηση certiorari καταχωρήθηκαν ενστάσεις με τις οποίες υποστηρίχθηκε μεταξύ άλλων ότι κατά το στάδιο παραχώρησης άδειας, υπήρξε μη αποκάλυψη ουσιωδών γεγονότων.
Σύμφωνα με συγκεκριμένο λόγο ένστασης, δεν αποκαλύφθηκε ότι «τα κύρια περιουσιακά στοιχεία τα οποία παγοποιήθηκαν με τα ενδιάμεσα διατάγματα ήταν ούτως ή άλλως παγοποιημένα και δεσμευμένα δυνάμει σχετικών αποφάσεων ρωσικών δικαστηρίων και/ή δυνάμει ρωσικών νόμων, ενώ μερικά εξ αυτών είχαν ήδη πωληθεί προς ικανοποίηση του εξ' αποφάσεως χρέους όπως προέκυπτε από τις ρωσικές αποφάσεις, των οποίων την αναγνώριση και άδεια για εκτέλεση, αιτείτο η ως άνω απορριφθείσα Γενική Αίτηση.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Φαινόταν από επίδικο διάταγμα ότι αυτό εμπόδιζε μεταξύ άλλων την αποξένωση περιουσιακών στοιχείων ανά τον κόσμο. Οι δε προβληθέντες ισχυρισμοί στις ενστάσεις, προέκυπταν από τα συνημμένα τεκμήρια σε σχετική συνοδευτική ένορκη δήλωση.
2. Η αιτήτρια με την ένορκη δήλωση επί της οποίας στηρίχθηκε η αίτηση για παροχή άδειας για καταχώρηση αίτησης για certiorari, δεν ανέφερε τίποτε από τα πιο πάνω, τα οποία ως διευθυντής της αιτήτριας ασφαλώς τα γνώριζε ή όφειλε να τα γνωρίζει. Όλα δε τα πιο πάνω, επισυνέβησαν ύστερα από διαδικασίες που έλαβε η αιτήτρια.
3. Το μόνο σχετικό που αρκέστηκε να αναφέρει, ήταν η θέση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είχε συμπαρασύρει και ακυρώσει ενδιάμεσα διατάγματα δραστικότατης φύσης για σκοπούς διαφύλαξης περιουσιακών στοιχείων.
4. Η αιτήτρια δεν αποκάλυψε με πληρότητα και καθαρότητα ως είχε υποχρέωση όλα τα ουσιώδη γεγονότα της υπόθεσης και ιδιαίτερα τα πιο πάνω, που ήταν εξ αντικειμένου ουσιώδους σημασίας και αφορούσαν στο θέμα ύπαρξης εξαιρετικών περιστάσεων.
5. Η αιτήτρια επέλεξε να παρουσιάσει μια άλλη κατάσταση πραγμάτων, ευνοϊκή γι' αυτή, προκειμένου να επιτύχει την παροχή άδειας για καταχώρηση αίτησης για certiorari.
6. Η αναφορά των γεγονότων από την αιτήτρια ως αναλύθηκαν πιο πάνω, δεν ήταν ορθή ούτε δίκαιη.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Helington Commodities Ltd. κ.ά. (2009) 1(Β) Α.Α.Δ. 926,
Θεοδούλου (Αρ. 2) (1990) 1 Α.Α.Δ. 756,
Γεωργιάδου (Αρ. 2) (1990) 1 Α.Α.Δ. 382,
Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 2) (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1669.
Αίτηση.
Χρ. Μελίδης και Π. Νεοκλέους, για την Αιτήτρια.
Ελ. Κονναρή για τον Καθ' ου η αίτηση 1.
Τ. Παντελή, για τον Καθ' ου η αίτηση 2.
Cur. adv. vult.
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.: Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στις 28/12/12, κατόπιν αιτήσεως παραμερισμού απέρριψε την Γενική Αίτηση αρ. 1466/11, η οποία αφορούσε αίτημα για εγγραφή δύο δικαστικών αποφάσεων του Δικαστηρίου Meschansky της Μόσχας της Ρωσικής Ομοσπονδίας με ημερομηνία 26/5/2010 στις υποθέσεις 2-2580/10 και 2-2119/10. Η κρίση του Προέδρου που εξεδίκασε την αίτηση ήταν ότι η αιτήτρια, κυπριακή εταιρεία, με εγγεγραμμένο γραφείο στη Λευκωσία, δεν ακολούθησε την ορθή διαδικασία και εν πάση περιπτώσει ότι αυτή στερείτο του δικαιώματος καταχώρησης της Γενικής Αίτησης ως άνω και το Δικαστήριο στερείτο εξουσίας να την επιληφθεί.
Στις 4/1/13 κατόπιν αίτησης της αιτήτριας το Δικαστήριο χορήγησε άδεια για καταχώρηση αιτήσεως για έκδοση διατάγματος certiorari. Η άδεια δόθηκε για δυο συγκεκριμένα θέματα, ήτοι:
(α) Η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου είναι αντίθετη με το Άρθρο 27 της Συνθήκης μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών για παροχή νομικής συνδρομής σε θέματα Αστικού και Ποινικού Δικαίου, Νόμου του 1986, Ν. 172/86.
(β) Η δραστικότητα της προσβαλλόμενης απόφασης που έχει αποτέλεσμα την κατάργηση δυο προσωρινών διαταγμάτων που δεσμεύει περιουσιακά στοιχεία του καθ' ου η αίτηση Alexander Gennadievich Senatorov.
Ακολούθησε ως αποτέλεσμα η καταχώρηση της υπό εξέταση αίτησης για έκδοση διατάγματος certiorari. Οι καθ' ων η αίτηση (εναγόμενος και επηρεαζόμενα μέρη) καταχώρησαν τις ενστάσεις τους. Οι συνήγοροι με τις γραπτές και προφορικές αγορεύσεις προώθησαν τις εκατέρωθεν θέσεις των διαδίκων.
Η πλούσια νομολογία μας, έχει αναλύσει και ξεκαθαρίσει τις αρχές που διέπουν την άσκηση της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων. Στη Helington Commodities Ltd. κ.ά. (2009) 1(Β) Α.Α.Δ. 926, 938 αναφέρονται σχετικά:
«Το ένταλμα Certiorari παρέχει στο Ανώτατο Δικαστήριο την ευχέρεια άσκησης ελέγχου όσον αφορά τη νομιμότητα μιας απόφασης ενός κατώτερου Δικαστηρίου. (Marewave Shipping and Trading Company Ltd (1992) 1 A.A.Δ. 116). Οι λόγοι που μπορούν να οδηγήσουν στην έκδοση εντάλματος Certiorari περιλαμβάνουν,
(1) Υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας,
(2) Πρόδηλη πλάνη Νόμου,
(3) Προκατάληψη ή συμφέρον από πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση,
(4) Λήψη της απόφασης με δόλο ή ψευδορκία. Και
(5) Παράβαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης.
(Βλέπε The Attorney-General v. Christou (1962) C.L.R. 129, Pastellopoulos v. Republic (1985) 2 C.L.R. 165, Christofi v. Iacovidou (1986) 1 C.L.R. 236, In Re Argyrides (1987) 1 C.L.R. 30 και Πέτρου Αρτέμη «Προνομιακά Εντάλματα», σελ. 119).
Όπως έχει θέσει το θέμα ο Δικαστής Νικολάου εκδίδοντας την απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Περέλλα (Αρ. 2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692,
«Η εμβέλεια του προνομιακού εντάλματος Certiorari, όπως την αναγνώρισε τελικά η σύγχρονη αγγλική νομολογία, παρέχει δυνατότητα για άσκηση ελέγχου από ανώτερο προς κατώτερο δικαστήριο - όχι όμως αναθεώρηση της ορθότητας της απόφασης του κατώτερου δικαστηρίου - με προοπτική την επέμβαση, είτε όπου το κατώτερο δικαστήριο ενήργησε εκτός της δικαιοδοσίας του ή την υπερέβη είτε όπου προκύπτει στην όψη του «πρακτικού» της απόφασης του κατώτερου δικαστηρίου προφανές νομικό λάθος έστω και αν αυτό δεν άπτεται της δικαιοδοσίας.»
Η λανθασμένη ερμηνεία νόμου δεν παρέχει δικαιοδοσία έκδοσης εντάλματος Certiorari. Όπως σημειώνεται στο σύγγραμμα του Π. Αρτέμη «Προνομιακά Εντάλματα», σελ. 127,
«Είναι πάγια η νομολογιακή θέση ότι το διάταγμα Certiorari δεν στοχεύει στη διόρθωση λανθασμένης απόφασης - το ενδεδειγμένο ένδικο μέσο για το σκοπό αυτό είναι η έφεση είτε σε σχέση με το πραγματικό ή το νομικό της βάθρο, εκτός βεβαίως στην περίπτωση που το νομικό λάθος παρουσιάζεται κατά τρόπον κατάδηλο στο ίδιο το σώμα της απόφασης ή έχουν παραβιασθεί οι κανόνες της φυσικής ή συνταγματικής δικαιοσύνης.»
Θα πρέπει επίσης να λεχθεί ότι στο στάδιο εξέτασης της αίτησης για έκδοση εντάλματος certiorari, η εξέταση περιορίζεται μόνο στα θέματα για τα οποία παραχωρήθηκε η άδεια και τίποτε άλλο.
Στη Θεοδούλου (Αρ. 2) (1990) 1 Α.Α.Δ. 756, 758 λέχθηκαν τ' ακόλουθα:
«Όπως είχα την ευκαιρία να εξηγήσω και σε προγενέστερες αποφάσεις του Δικαστηρίου, η αίτηση για την έκδοση εντάλματος Certiorari πρέπει να περιορίζεται στους λόγους για τους οποίους έχει παραχωρηθεί η άδεια. Διαφορετικά, η ανάγκη για την παραχώρηση άδειας για την έκδοση προνομιακού εντάλματος θα εξουδετερωνόταν, καθώς και η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου να αρνηθεί την παραχώρηση της...»
Στη Γεωργιάδου (Αρ. 2) (1990) 1 Α.Α.Δ. 382, 385 επιγραμματικά αναφέρεται ότι κατά την εξέταση αίτηση για certiorari «δεν παρέχεται ευχέρεια για τη θεώρηση οποιουδήποτε άλλου θέματος εκτός από εκείνα για τα οποία παραχωρήθηκε άδεια για την υποβολή της αίτησης ή έστω προβολή άλλου λόγου ...»
Το πρώτο θέμα που θα πρέπει να εξετασθεί είναι αυτό της ισχυριζόμενης μη αποκάλυψης ουσιωδών γεγονότων λόγω των καταλυτικών συνεπειών σε περίπτωση που συμβαίνει αυτό.
Στη Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 2) (2000) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1669, 1677 αναφέρονται τ' ακόλουθα:
«............η απόκρυψη ουσιώδους γεγονός έχει καταλυτικές συνέπειες για το κύρος θεραπείας που χορηγήθηκε ύστερα από μονομερή αίτηση. Ο κανόνας ισχύει και για τη λήψη άδειας σε σχέση με τα προνομιακά διατάγματα. Στο Halsbury's Laws of England, 3η έκδοση, τόμος 11, σελ. 71, παραγ. 128, υπάρχει το εξής σχετικό:
«...On an application for leave the utmost good faith is required, and if the applicant in his affidavit suppresses material facts the Court will refuse an order without going into the merits."
(Βλ. επίσης Deny L. Designs Ltd (2000) 1(B) Α.Α.Δ. 828, 837.)
Στον λόγο ένστασης 2 αναφέρονται έντεκα σημεία που κατά τους καθ' ων η αίτηση θα έπρεπε ν' αποκαλυφθούν. Το μόνο που ενδιαφέρει, λαμβάνοντας υπόψη τα θέματα για τα οποία δόθηκε άδεια για καταχώρηση της υπό εξέταση αίτησης, είναι αυτό που αναφέρεται στην παραγρ. 2.10. Σύμφωνα με αυτό το λόγο ένστασης, δεν αποκαλύφθηκε ότι «τα κύρια περιουσιακά στοιχεία τα οποία παγοποιήθηκαν με τα ενδιάμεσα διατάγματα είναι ούτως ή άλλως παγοποιημένα και δεσμευμένα δυνάμει σχετικών αποφάσεων ρωσικών δικαστηρίων και/ή δυνάμει ρωσικών νόμων ενώ μερικά εξ αυτών έχουν ήδη πωληθεί κατόπιν ενεργειών της Dalemont προς ικανοποίηση του εξ αποφάσεως χρέους του Alexander Gennadievich Senatorov όπως προκύπτει από τις ρωσικές αποφάσεις των οποίων την αναγνώριση και άδεια για εκτέλεση η Dalemont αιτείται με την Γενική Αίτηση 1466/11».
Στις παραγρ. 25-31 της ένορκης δήλωσης της Μαρίας Βιολάρη ως και οι παραγρ. 26-31 της ένορκης δήλωσης της Χρυστάλλας Τζιούρου επί των οποίων στηρίζονται οι ενστάσεις αναφέρονται ότι «τα περιουσιακά στοιχεία που παγοποιήθηκαν με τα ενδιάμεσα διατάγματα που εκδόθηκαν από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας παρέμειναν και παραμένουν μέχρι σήμερα παγοποιημένα και δεσμευμένα στην Ρωσία με εξαίρεση κάποιων εξ αυτών που έχουν ήδη πωληθεί κατόπιν διαβημάτων της Dalemont για σκοπούς εκτέλεσης των ρωσικών αποφάσεων που εκδόθηκαν υπέρ της και εναντίον του Alexander Gen. Senatorov (AGS). Δίδονται εν συνεχεία στις άνω ένορκες δηλώσεις περαιτέρω στοιχεία για σχετικές πωλήσεις ύψους 3 και 23 εκατομμυρίων δολλαρίων Αμερικής. Όπως επίσης διατάγματα για πώληση με πλειστηριασμό και δυο επίσης πωλήσεις ακινήτου ιδιοκτησίας με πλειστηριασμό, τεκμ. 5-7 στις αντίστοιχες ένορκες δηλώσεις.
Σε απάντηση των πιο πάνω ο συνήγορος της αιτήτριας κατά την αγόρευση εισηγήθηκε ότι τα ενδιάμεσα προσωρινά διατάγματα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσία δεν καλύπτουν περιουσία στη Ρωσία, και ότι με τις πωλήσεις που έγιναν, υπήρξε μερική ικανοποίηση των αποφάσεων. Περαιτέρω εισηγήθηκε ότι τα διατάγματα που εξεδόθηκαν στις διαδικασίες στη Ρωσία ακυρώθηκαν με την έκδοση των αντίστοιχων αποφάσεων.
Εξετάζοντας το διάταγμα ημερ. 25/11/11 όπως αυτό τροποποιήθηκε την 6/12/11 παρατηρώ ότι αυτό εμπόδιζε μεταξύ άλλων την αποξένωση περιουσιακών στοιχείων ανά τον κόσμο. Επίσης από τα τεκμήρια 5-7 στην ένορκη δήλωση που συνοδεύουν τις ενστάσεις φαίνεται ότι τ' ακίνητα των καθ' ων η αίτηση είναι δεσμευμένα στη Ρωσία με διαταγή για πώληση τους για ικανοποίηση των αποφάσεων υπέρ της αιτήτριας. Επίσης φαίνεται ότι από δυο πωλήσεις αντλήθηκαν συνολικά 26 εκατομμύρια δολλάρια Αμερικής.
Η αιτήτρια με την ένορκη δήλωση της Παναγιώτας Χρυσοστόμου, ημερ. 4/1/13, επί της οποίας στηρίζεται η αίτηση για παροχή άδειας για καταχώρηση αίτησης για certiorari, δεν αναφέρει τίποτε από τα πιο πάνω τα οποία ως διευθυντής της αιτήτριας ασφαλώς τα γνώριζε ή όφειλε να τα γνωρίζει. Όλα τα πιο πάνω επισυνέβησαν μετά από διαδικασίες που έλαβε η αιτήτρια.
Το μόνο σχετικό που αρκέστηκε να αναφέρει είναι ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έχει συμπαρασύρει και ακυρώσει ενδιάμεσα διατάγματα δραστικότατης φύσης για σκοπούς διαφύλαξης περιουσιακών στοιχείων.
Είμαι της γνώμης, έχοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω και συνεκτιμώντας κάθε στοιχείο, ότι η αιτήτρια δεν αποκάλυψε με πληρότητα και καθαρότητα ως είχε υποχρέωση όλα τα ουσιώδη γεγονότα της υπόθεσης και ιδιαίτερα τα πιο πάνω που έχουν αναφερθεί και που είναι πιστεύω εξ αντικειμένου ουσιώδους σημασίας και αφορούσαν το θέμα ύπαρξης εξαιρετικών περιστάσεων. Η αιτήτρια επέλεξε να παρουσιάσει μια άλλη κατάσταση πραγμάτων, ευνοϊκή γι' αυτή, προκειμένου να επιτύχει την παροχή άδειας για καταχώρηση αίτησης για certiorari. Η αναφορά των γεγονότων από την αιτήτρια ως έχουν αναλυθεί πιο πάνω όχι μόνο δεν είναι ορθή αλλά ούτε δίκαιη. Υπενθυμίζεται για ακόμη μια φορά ότι η αποκάλυψη ευμενούς ή δυσμενούς γεγονότος θα πρέπει να γίνει στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση και όχι να καταχωρούνται αθρόα επισυνημμένα διάφορα τεκμήρια.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η αίτηση απορρίπτεται.
Όσον αφορά τα έξοδα αυτά να ακολουθήσουν το αποτέλεσμα της αίτησης και να είναι σε βάρος της αιτήτριας και υπέρ των καθ' ων η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.