|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2013) 1 ΑΑΔ 457
22 Φεβρουαρίου, 2013
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
EAGLESIGHT ADVERTISING,
Εφεσείοντες - Ενάγοντες,
ν.
ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσιβλήτου-Εναγομένου.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 220/2009)
Συμβάσεις ― Ερμηνεία Σύμβασης ― Επικύρωση πρωτόδικης απόφασης με την οποία αποφασίστηκε ότι η δημόσια σύμβαση η οποία κατακυρώθηκε στους εφεσείοντες, περιείχε εξυπακουόμενο όρο ότι, ο Φ.Π.Α θα αποτελούσε πρόσθετη επιβάρυνση επί της συμφωνηθείσας αντιπαροχής των εφεσειόντων.
Οι εφεσείοντες αμφισβήτησαν πρωτόδικη απορριπτική απόφαση σε αγωγή των εφεσειόντων εναντίον του εφεσίβλητου με την οποία απαιτούσαν την επιστροφή του ποσού των £55.747,66, που αυτοί κατέβαλαν ως Φόρο Προστιθέμενης Αξίας, (Φ.Π.Α.), στα πλαίσια Σύμβασης που τους κατακυρώθηκε από το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων, για παραχώρηση άδειας έκθεσης διαφημιστικού υλικού σε τοποθεσίες εντός και εκτός των κτηρίων των αεροδρομίων Λάρνακας και Πάφου.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού αναφέρθηκε στις σχετικές νομοθετικές πρόνοιες, και έλαβε υπόψη του όλα τα παραδεκτά γεγονότα και έγγραφα που τέθηκαν ενώπιον του, έκρινε ότι δεν υπήρχε ρητή ή εξυπακουόμενη πρόνοια ότι το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων, αυτοεξαιρέθηκε από την είσπραξη του οφειλομένου από τους εφεσείοντες Φ.Π.Α., οι οποίοι γνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν ότι οι αντισυμβαλλόμενοί τους ήταν από τις επιχειρήσεις που δεν εξαιρούνται της υποχρέωσης καταβολής και είσπραξης Φ.Π.Α., και ότι, εάν δεν το γνώριζαν, είχαν τη δυνατότητα, πριν από την υποβολή της προσφοράς τους, να ζητήσουν σχετικές διευκρινίσεις.
Εξυπακούετο, κατέληξε, ότι, από τη στιγμή που οι εφεσείοντες επέλεξαν να υποβάλουν προσφορά σε τιμές μονάδος χωρίς να διευκρινίζουν αν σ' αυτές περιλαμβάνεται ή όχι ο Φ.Π.Α., θα εφαρμόζονταν οι πρόνοιες του Νόμου σχετικά με αυτόν.
Οι εφεσείοντες, με την έφεσή τους, διατυπώνουν έναν και μοναδικό λόγο έφεσης με βάση τον οποίο εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάσισε ότι η επίδικη σύμβαση μεταξύ των διαδίκων περιείχε εξυπακουόμενο όρο ότι, ο Φ.Π.Α θα αποτελούσε πρόσθετη επιβάρυνση επί της συμφωνηθείσας αντιπαροχής των εφεσειόντων.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας είναι παραδεκτό ότι είναι εγγεγραμμένο στο Μητρώο Φ.Π.Α. και δεν είχε αμφισβητηθεί ότι υπήρξε η παροχή από αυτό υπηρεσιών στους εφεσείοντες.
2. Η μη αναγραφή στη Συμφωνία ότι επί του συμφωνηθέντος ποσού θα καταβαλλόταν Φ.Π.Α. δεν εξουδετέρωνε την υποχρέωση των εφεσειόντων για την καταβολή του, εφόσον, σύμφωνα με το Άρθρο 37(1) του σχετικού νόμου, πρόσωπο που εκδίδει τιμολόγιο, από το περιεχόμενο του οποίου φαίνεται ότι έχει πραγματοποιηθεί παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών - (εδώ το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας) - είναι υποχρεωμένο να καταβάλλει στον Έφορο Φ.Π.Α. ποσό ίσο με το ποσό που αναγράφεται σ' αυτό ως φόρος, ή που αναλογεί ως φόρος στην εν λόγω παράδοση ή παροχή, στην περίπτωση που το ποσό του φόρου δεν αναγράφεται ξεχωριστά.
3. Οι πρωτόδικες διαπιστώσεις δεν ήταν εσφαλμένες, ώστε να παρεχόταν πεδίο επέμβασής σ' αυτές.
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τους Ενάγοντες εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Παπαμιχαήλ, Α.Ε.Δ.), (Αγωγή Αρ. 5123/2005), ημερομ. 25/6/2009.
Ρ. Ιάσονος (κα), για Χρ. Δημητριάδη, για τους Εφεσείοντες.
Στ. Χούρη (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Δικαστής Ε. Παπαδοπούλου.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Αγωγή των εφεσειόντων εναντίον του εφεσίβλητου για επιστροφή του ποσού των £55.747,66, που αυτοί κατέβαλαν ως Φόρο Προστιθέμενης Αξίας, (Φ.Π.Α.), στα πλαίσια Συμφωνίας για παραχώρηση άδειας έκθεσης διαφημιστικού υλικού σε τοποθεσίες εντός και εκτός των κτηρίων των αεροδρομίων Λάρνακας και Πάφου, ημερομηνίας 3/8/1998, (η «Συμφωνία»), απορρίφθηκε, με αποτέλεσμα την καταχώριση της παρούσας έφεσης.
Η υπό έφεση απόφαση ήταν το αποτέλεσμα εκτίμησης παραδεκτών γεγονότων και εγγράφων που τέθηκαν ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, αφού τα μέρη δεν προσκόμισαν προφορική μαρτυρία. Παραθέτουμε από αυτήν όσα ενδιαφέρουν για τους σκοπούς της παρούσας:-
«1. Οι ενάγοντες είναι ετερόρρυθμος συνεταιρισμός.
2.(α) Κατά ή περί 3.8.1998 η εταιρεία Menos Advertising & Design Studios Ltd, εκ Λεμεσού, υπέγραψε συμφωνία (που από τώρα και στο εξής θα αναφέρεται ως 'η Συμφωνία') με το Διευθυντή του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων της Κυπριακής Δημοκρατίας σύμφωνα με την οποία η Κυπριακή Δημοκρατία τηρουμένων των όρων της Συμφωνίας, παραχώρησε στην εταιρεία Menos Advertising & Design Studios Ltd άδεια να εκθέτει διαφημιστικό υλικό σε τοποθεσίες εντός και εκτός των κτιρίων των αεροδρομίων Λάρνακας και Πάφου αντί του ποσού των £653.160,00 για την περίοδο 1.9.1998 μέχρι 31.8.2001. Η ισχύς της Συμφωνίας αυτής παρατάθηκε μέχρι 30.4.2002 με τους ίδιους όρους όπως τους όρους της αρχικής συμφωνίας.
(β) Η σύναψη της πιο πάνω Συμφωνίας ημερομηνίας 3.8.1998 έγινε μετά από πλειοδοτικό διαγωνισμό κατά τον οποίο καταχωρήθηκε η προσφορά στην εταιρεία Menos Advertising & Design Studios Ltd.
(γ) Τα έγγραφα που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της Συμφωνίας αναφέρονται στην Συμφωνία και σ' αυτά περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων και τα έγγραφα στο στάδιο της προσφοράς. Τόσο το συμβόλαιο αρ. 9/98 όσο και τα έγγραφα της προσφοράς ετοιμάσθησαν από το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας.
3.(α) Υποβλήθηκε αίτημα στο Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας για έγκριση της πρόθεσης της εταιρείας Menos Advertising & Design Studios Ltd να εκχωρήσει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από τη Συμφωνία, στο συνεταιρισμό Menos Vision και το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών ενέκρινε την εν λόγω εκχώρηση υπό όρους, ήτοι
(ι) ότι ο συνεταιρισμός Menos Vision θα δηλώσει γραπτώς ότι αποδέχεται όλες τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη Συμφωνία και τους σχετικούς όρους προσφοράς και
(ιι) ότι ο συνεταιρισμός Menos Vision θα προσκομίσει την ανάλογη Τραπεζική Εγγύηση για πιστή εκτέλεση της Συμφωνίας υπό τους ίδιους όρους όπως και η υφιστάμενη Συμφωνία.
(β) ο συνεταιρισμός Menos Vision αποδέχθηκε τους όρους αυτούς.
(γ) ο συνεταιρισμός Menos Vision με επιστολή ημερομηνίας κατά ή περί 19.11.2001 ενημέρωσε τον εναγόμενο ότι το όνομα του συνεταιρισμού άλλαξε και ότι το νέο όνομα του εν λόγω συνεταιρισμού είναι Eaglesight Advertising.
4. Σύμφωνα με τους όρους της Συμφωνίας το ποσό των £653.160,00 ήταν πληρωτέο σε 36 ίσες μηνιαίες δόσεις και η κάθε δόση ήταν πληρωτέα όχι αργότερα από την 5η ημέρα κάθε μήνα.
Σε περίπτωση δε καθυστέρησης πληρωμής οποιασδήποτε δόσης, οι ενάγοντες υποχρεούντο να καταβάλουν τόκο με το μέγιστο επιτρεπόμενο επιτόκιο κατά τον χρόνο αυτό, από την 1η ημέρα κάθε μήνα.
5. Η Συμφωνία δεν περιέχει οποιαδήποτε ρητή πρόνοια κατά πόσο στο ποσό της Τιμής της Συμφωνίας που είναι πληρωτέο από τους αδειούχους, ήτοι τους ενάγοντες, προς την Κυπριακή Δημοκρατία, περιλαμβάνεται και ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας.
6. Το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων της Κυπριακής Δημοκρατίας χρέωνε και/ή απαιτούσε την καταβολή και του ανάλογου προβλεπομένου από τη σχετική Νομοθεσία ποσού Φόρου Προστιθέμενης Αξίας μαζί με την καταβολή κάθε οφειλόμενης δόσης.
7. Η εταιρεία 'menos' απέστειλε στον εναγόμενο επιστολή ημερομηνίας 7.9.1998 η οποία ελήφθη κατά ή περί 16.9.1998, αλλά ο εναγόμενος αρνείται το περιεχόμενο της με την επιστολή ημερομηνίας 2/3/99.
8. Ο όρος 23 των όρων της Συμφωνίας προνοεί ότι σε περίπτωση που αναφύει οποιαδήποτε διαφορά μεταξύ των μερών σχετικά με το πληρωτέο ποσό, η πληρωμή του ποσού αυτού θα συνεχίσει να γίνεται σύμφωνα με την ερμηνεία που θα δίδει η Κυπριακή Δημοκρατία και οποιαδήποτε σχετική προσαρμογή θα γίνεται μετά την επίλυση της διαφοράς.
9. Οι αδειούχοι κατέβαλαν συνολικό ποσό για το Φόρο Προστιθέμενης Αξίας £55.747,66 ήτοι £46.147,24 για τον Αερολιμένα Λάρνακας και £9.600,42 για τον Αερολιμένα Πάφου, με επιφύλαξη των δικαιωμάτων τους και με την παρούσα Αγωγή ζητούν την επιστροφή του για τους λόγους που εκτίθενται στην Έκθεση Απαιτήσεως και που δεν αποδέχονται οι Εναγόμενοι για τους λόγους που εκτίθενται στην Υπεράσπιση τους.
10. Οι Ενάγοντες περιορίζουν την απαίτηση τους σε Λ.Κ.55.747,66 γιατί το υπόλοιπο μέχρι του ποσού που αξιούν με την αγωγή τους χρεώθηκε δικαιολογημένα από τους Εναγομένους ως τόκοι.
(α) Στις 14.5.1999 η εταιρεία Menos Advertising & Design Studios Ltd κατεχώρησε προσφυγή αρ. 640/99 εναντίον της απόφασης του Διευθυντή Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας να χρεώσει στα τιμολόγια 50172, 50173, 50612, 50613, 51033, 51034 ημερομηνίας 1.3.99, 1.3.99, 1.4.99, 1.4.99, 1.5.99, 1.5.99 αντίστοιχα πρόσθετο ποσό 8% επί του ποσού του συμβολαίου, ως Φ.Π.Α. και/ή εναντίον της απόφασης η οποία είχε κοινοποιηθεί στην εν λόγω εταιρεία με επιστολή ημερομηνίας 2.3.99.
(β) Στην πιο πάνω προσφυγή οι Καθ' ων η Αίτηση ήτοι η Κυπριακή Δημοκρατία προέβαλαν μεταξύ άλλων τη θέση ότι τόσο η κατάρτιση της Σύμβασης που ακολουθεί την κατακύρωση μιας προσφοράς όσο και οι ενέργειες που σχετίζονται με την εκτέλεση της σύμβασης ανάγονται στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου και οι Ενάγοντες συμφώνησαν.
(γ) Οι Ενάγοντες απέσυραν την πιο πάνω προσφυγή.
12. Ο Εναγόμενος έλαβε την επιστολή ημερομηνίας 10/4/2003 η οποία αναφέρεται στην παράγραφο 14 της Έκθεσης Απαιτήσεως αλλά αρνείται το περιεχόμενο της.
13. Το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας είναι εγγεγραμμένο στο Μητρώο Φ.Π.Α.»
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού αναφέρθηκε στο Άρθρο 37(1) και 2(γ) του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου του 1990, (Ν. 246/90), (ο «Νόμος»), και έλαβε υπόψη του όλα τα πιο πάνω, έκρινε ότι δεν υπήρχε ρητή ή εξυπακουόμενη πρόνοια ότι το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων, (το «Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας»), αυτοεξαιρέθηκε από την είσπραξη του οφειλομένου από τους εφεσείοντες Φ.Π.Α, οι οποίοι γνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν ότι οι αντισυμβαλλόμενοί τους ήταν από τις επιχειρήσεις που δεν εξαιρούνται της υποχρέωσης καταβολής και είσπραξης Φ.Π.Α., και ότι, εάν δεν το γνώριζαν, είχαν τη δυνατότητα, πριν από την υποβολή της προσφοράς τους, να ζητήσουν σχετικές διευκρινίσεις. Εξυπακούεται, κατέληξε, ότι, από τη στιγμή που οι εφεσείοντες επέλεξαν να υποβάλουν προσφορά σε τιμές μονάδος χωρίς να διευκρινίζουν αν σ' αυτές περιλαμβάνεται ή όχι ο Φ.Π.Α., θα εφαρμόζονταν οι πρόνοιες του Νόμου σχετικά με αυτόν.
Οι εφεσείοντες, με την έφεσή τους, διατυπώνουν έναν και μοναδικό λόγο έφεσης. Τον παραθέτουμε αυτούσιο:-
«Εσφαλμένα αποφάσισε το Δικαστήριο ότι η επίδικη σύμβαση μεταξύ των διαδίκων περιείχε εξυπακουόμενο όρο ότι, ο Φ.Π.Α θα αποτελούσε πρόσθετη επιβάρυνση επί της συμφωνηθείσας αντιπαροχής των Εφεσειόντων.»
Υποστηρίζουν, οι εφεσείοντες, ότι η κατάληξη για ύπαρξη εξυπακουόμενου όρου πληρωμής από αυτούς Φ.Π.Α. επί της συμφωνηθείσας τιμής είναι εσφαλμένη. Η απουσία από τη Συμφωνία ρητής πρόνοιας για καταβολή του, η αναφορά στο Τεκμήριο 2 ότι το ποσό που θα καταβληθεί ανέρχεται στις £653.160,00 και ο υπολογισμός του ποσού της τραπεζικής εγγύησης για την εκτέλεση της Συμφωνίας επί του εν λόγω ποσού δεν αφήνουν περιθώρια ύπαρξης εξυπακουόμενου όρου για πληρωμή Φ.Π.Α. Η Συμφωνία, καταλήγουν, αποτυπώνει με σαφήνεια τα συμφωνηθέντα και δεν παρέχει περιθώρια για ύπαρξη τέτοιου εξυπακουόμενου όρου.
Ο εφεσίβλητος, με αναφορά και αυτός στη Συμφωνία και το Νόμο, υποστήριξε την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης.
Σύμφωνα με το Άρθρο 4 του Νόμου, κάθε παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών που πραγματοποιείται στη Δημοκρατία από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, στα πλαίσια ή για προώθηση των δραστηριοτήτων της επιχείρησής του, είναι αντικείμενο του Φ.Π.Α. Υποχρέωση για καταβολή Φ.Π.Α. έχει το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο και τέτοιο είναι, σύμφωνα με το Άρθρο 5(2) του Νόμου, κάθε πρόσωπο που ασκεί επιχείρηση, εφ' όσον αυτό είναι εγγεγραμμένο στο Μητρώο Φ.Π.Α., ή οφείλει να εγγραφεί, σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου.
Το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας είναι παραδεκτό ότι είναι εγγεγραμμένο στο Μητρώο Φ.Π.Α. και δεν έχει αμφισβητηθεί ότι υπήρξε η παροχή από αυτό υπηρεσιών στους εφεσείοντες. Η μη αναγραφή στη Συμφωνία ότι επί του συμφωνηθέντος ποσού θα καταβαλλόταν Φ.Π.Α. δεν εξουδετερώνει την υποχρέωση των εφεσειόντων για την καταβολή του, εφόσον, σύμφωνα με το Άρθρο 37(1) του Νόμου, πρόσωπο που εκδίδει τιμολόγιο, από το περιεχόμενο του οποίου φαίνεται ότι έχει πραγματοποιηθεί παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών - (εδώ το Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας) - είναι υποχρεωμένο να καταβάλλει στον Έφορο Φ.Π.Α. ποσό ίσο με το ποσό που αναγράφεται σ' αυτό ως φόρος, ή που αναλογεί ως φόρος στην εν λόγω παράδοση ή παροχή, στην περίπτωση που το ποσό του φόρου δεν αναγράφεται ξεχωριστά.
Δεν έχουμε πεισθεί ότι οι πρωτόδικες διαπιστώσεις είναι εσφαλμένες, ώστε να παρέχεται πεδίο επέμβασής μας σ' αυτές.
Η έφεση απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ του εφεσίβλητου, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.