|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 1 ΑΑΔ 121
18 Ιανουαρίου, 2013
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
TELIA VASILIKO LIMITED,
Ενάγοντες,
ν.
ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ «FRIENDSHIP» ΥΠΟ ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΛΤΑΣ
ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΛΛΙΜΕΝΙΣΜΕΝΟ
ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ,
Εναγόμενου.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 26/2012 )
Ναυτοδικείο ― Ένταλμα σύλληψης πλοίου στο πλαίσιο αγωγής με την οποία αξιώνονταν αποζημιώσεις για ζημία που προκάλεσε το εναγόμενο πλοίο συνεπεία αμελούς πλοήγησης ― Το εναγόμενο πλοίο είχε ενώπιον του Ναυτοδικείου το βάρος να αντικρούσει τη μαρτυρία των εναγόντων αναφορικά με την αγοραία αξία του πλοίου, προκειμένου να επιτύχει στην αξίωσή του, για μείωση της εγγύησης που έπρεπε να καταβληθεί για την απελευθέρωσή του.
Οι ενάγοντες με αγωγή in rem κατά του εναγομένου πλοίου, απαίτησαν αποζημιώσεις ύψους €7.500.000,00 για ζημιές και/ή απώλειες που είχαν υποστεί λόγω σύγκρουσης του πλοίου με συστοιχία των ιχθυοκλωβών τους στη θαλάσσια περιοχή Λεμεσού, συνεπεία αμελούς πλοήγησης και/ή διαχείρισης του πλοίου.
Όπως ανέφεραν μεταξύ άλλων, ο ακριβές ύψος και η φύση της ζημιάς ήταν εξ αντικειμένου αδύνατο να προσδιοριστούν κατά το σύντομο χρόνο μέσα στον οποίο ήταν υποχρεωμένοι να ενεργήσουν προκειμένου να εμποδίσουν τον απόπλου το πλοίου.
Στα πλαίσια της αίτησης των εναγόντων εκδόθηκε αυθημερόν διάταγμα σύλληψης του πλοίου. Το διάταγμα σύλληψης, μεταξύ άλλων, διαλάμβανε όρο ελευθέρωσης του πλοίου, μόλις καταχωρείτο εκ μέρους των εναγομένων εγγύηση για το ποσό των €5.000.000 για την ικανοποίηση απόφασης και εξόδων που τυχόν ήθελε εκδοθεί προς όφελος των εναγόντων-αιτητών.
Εκ μέρους των εναγομένων ιδιοκτητών του πλοίου καταχωρήθηκε ένσταση στην προαναφερόμενη αίτηση. Στα πλαίσια της, καταχωρήθηκε έκθεση που αφορούσε στην εκτίμηση της αγοραίας αξίας του πλοίου και σχετικό πιστοποιητικό σύμφωνα με το οποίο, η αξία του πλοίου στην κατάσταση στην οποία βρισκόταν κατά το χρόνο εκείνο, ήταν € 2.010.000.
Με ενδιάμεση απόφαση ενεκρίθη αίτημα για καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης και με βάση αυτή καταχώρησαν έκθεση εκτίμησης ειδικού συμβούλου των εναγόντων σε θέματα ιχθυοκαλλιέργειας, ο οποίος υπολόγισε και καθόρισε την προκληθείσα ζημιά στο ποσό των €4.000.000,00.
Οι εναγόμενοι υποστήριξαν ότι:
α) Οι ενάγοντες, όταν αποτάθηκαν στο Δικαστήριο με τη μονομερή αίτηση, παρέλειψαν να αναφερθούν ή/και αποκαλύψουν ως είχαν υποχρέωση εκείνα τα αναγκαία στοιχεία μαρτυρίας για να τεκμηριώσουν εκ πρώτης όψεως το ύψος της ζημιάς τους.
β) Οι Ενάγοντες όφειλαν επίσης να προσκομίσουν μαρτυρία αναφορικά με την ποσότητα των ψαριών που εκτιμούσαν ότι απώλεσαν ως αποτέλεσμα του ατυχήματος.
γ) Σε περίπτωση που κρινόταν ότι έπρεπε να συνεχιστεί η κράτηση του πλοίου τότε η εγγύηση που θα έπρεπε να διδόταν για την απελευθέρωσή του, έπρεπε να καθοριστεί στη βάση ενός ποσού ανάλογου προς τις ονομαστικές αποζημιώσεις που τυχόν θα επιδικάζονταν.
δ) Το ποσό της εγγύησης των €5.000.000 θα έπρεπε να μειωθεί ώστε το ύψος της να μην υπερβαίνει την αξία του πλοίου όπως οι εναγόμενοι την καθόρισαν, με την εκτίμηση που παρουσίασαν.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η επίδικη ζημιά, υπολογίστηκε με προκαταρκτικά μέσα στα στενά χρονικά πλαίσια που οι ενάγοντες είχαν στη διάθεση τους.
2. Κάτω από τις δοσμένες συνθήκες, αποκάλυψαν στο Δικαστήριο τα βασικά στοιχεία που είχαν στη διάθεσή τους κατά το χρόνο που αποτάθηκαν μονομερώς στο Δικαστήριο για να ζητήσουν, ως είχαν δικαίωμα, την έκδοση εντάλματος σύλληψης του πλοίου, ικανοποιώντας τις απαιτούμενες για το συγκεκριμένο σκοπό προϋποθέσεις.
3. Το κρίσιμο θέμα, ήταν ο καθορισμός της αγοραίας αξίας του πλοίου προς το οποίο αρρήκτως συναρτάτο και το θέμα του καθορισμού της εγγύησης.
4. Οι δύο εκθέσεις περιείχαν τεχνικά στοιχεία και δεδομένα και συνοδεύονταν από αντίστοιχες τεχνοκρατικές εκτιμήσεις. Ούτε η μια ούτε η άλλη πλευρά ζήτησε την αντεξέταση των εκτιμητών.
5. Οι εκατέρωθεν νεφελώδεις αμφισβητήσεις που ακροθιγώς προβλήθηκαν, δεν ήταν ικανές να πλήξουν την αξιοπιστία της μεθοδολογίας και των αντίστοιχων συμπερασμάτων των εκτιμήσεων.
6. Σύμφωνα με την τηρηθείσα διαδικασία, και νομολογία, το πλοίο είχε το βάρος να αντικρούσει τη μαρτυρία των εναγόντων αναφορικά με την αγοραία αξία του, προκειμένου να επιτύχει στην αξίωσή του για μείωση της εγγύησης που έπρεπε να καταβληθεί για την απελευθέρωσή του.
7. Η προσπάθεια που καταβλήθηκε από πλευράς του πλοίου προς αυτή την κατεύθυνση απέτυχε. Λαμβάνοντας υπόψη τις πραγματικές συνθήκες και περιστατικά της υπόθεσης, δεν υπήρχε άλλη επιλογή πλην της αποδοχής της εκτίμησης που προσκόμισαν οι ενάγοντες.
8. Ο όρος που περιεχόταν στο διάταγμα σύλληψης του πλοίου και αφορούσε στο ποσό της εγγύησης που έπρεπε να δοθεί για την απελευθέρωση του, τροποποιήθηκε διά της μειώσεως του ποσού από €5.000.000 στα €4.000.000.
Η αίτηση επέτυχε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Ship "Gloriana" a.ο. v. Breidi (1982) 1 C.L.R. 409,
Caspi Shipping Ltd κ.ά. ν. Του Πλοίου Sapphire Seas (Αρ. 2) (1997) 1(Β) Α.Α.Δ. 833,
Το πλοίο M/V Bay Star v. Mario Cirino Pomicino Spa (1998) 1(A) Α.Α.Δ. 471,
Παναγιώτου ν. Του Πλοίου «TAMARA I» (1992) 1 Α.Α.Δ. 21,
El Fath Co for International Trade S.A.E. v. E.D.T.Shipping Ltd κ.ά. (1992) 1(Β) Α.Α.Δ. 1255,
The "Vasso" [1984] 1 Lloyds Rep. 235,
M. Colodetz Ltd v. Katarina Shipping Inc. κ.ά. (1978) 1 C.L.R. 476,
Hothi Mehanga Singh v. F/B ALISUR BLANCO (1984) 1 C.L.R. 532,
Το πλοίο M/V BAY STAR v. Mario Cirino Pomicino SPA (1998) 1(A) Α.Α.Δ. 471.
Αγωγή Ναυτοδικείου-Αίτηση.
Α. Γιωρκάτζης και Α. Χριστοφή, για τους Ενάγοντες.
Π. Ιακωβίδης, Γ. Παπαπέτρου και Π. Μιχαηλίδης, για το Εναγόμενο πλοίο.
Cur. adv. vult.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Οι ενάγοντες με αγωγή in rem κατά του εναγομένου πλοίου («το πλοίο»), απαιτούν αποζημιώσεις ύψους €7.500.000,00 για ζημιές και/ή απώλειες που έχουν υποστεί λόγω σύγκρουσης του πλοίου με συστοιχία των ιχθυοκλωβών τους στη θαλάσσια περιοχή Λεμεσού περί την 1.12.2012 συνεπεία αμελούς πλοήγησης και/ή διαχείρισης (negligent navigation and/or management) του πλοίου.
Στα πλαίσια αίτησης των εναγόντων ημερομηνίας 3.12.2012, εκδόθηκε αυθημερόν διάταγμα σύλληψης του πλοίου. Το διάταγμα σύλληψης, μεταξύ άλλων, διαλάμβανε όρο ελευθέρωσης του πλοίου από τον Αξιωματικό Ναυτοδικείου κατόπιν οδηγιών του Πρωτοκολλητή του Δικαστηρίου που εξέδωσε το διάταγμα, «.. μόλις καταχωρηθεί εκ μέρους των εναγομένων εγγύηση που να ικανοποιεί τον Πρωτοκολλητή για το ποσό των €5.000.000 για την ικανοποίηση απόφασης και εξόδων που τυχόν ήθελε εκδοθεί προς όφελος των Εναγόντων-Αιτητών». Ο αδελφός Δικαστής που εξέδωσε το εν λόγω διάταγμα πρόσθεσε αμέσως μετά τα πιο πάνω, «Στον καθορισμό του ποσού αυτού έλαβα υπ' όψη μου ότι δεν υπάρχει επακριβής εκτίμηση παρά μόνο μια γενική αναφορά σε προκαταρκτική εκτίμηση ύψους €7.500.000,00.»
Εκ μέρους των ιδιοκτητών του πλοίου καταχωρήθηκε ένσταση στην προαναφερόμενη αίτηση. Στα πλαίσια της ένστασης και μαζί με αυτή, καταχωρήθηκε έκθεση που αφορούσε στην εκτίμηση της αγοραίας αξίας του πλοίου και σχετικό πιστοποιητικό (valuation certificate) σύμφωνα με το οποίο η αξία του πλοίου, στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα είναι Ευρώ 2.010.000. Η έκθεση αυτή έγινε από τους A.M. KYPROSUN MARINE SERVICES LTD και φέρει την υπογραφή του κ. Αντρέα Μιχαήλ, διευθύνοντος συμβούλου της εν λόγω εταιρείας και δηλούντος στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση, το περιεχόμενο της οποίας παρατίθεται:
«Εγώ, ο Αντρέας Μιχαήλ από την Πάφο και τώρα στη Λεμεσό, ορκίζομαι και λέγω τα εξής:
1. Είμαι ο Διευθύνων Σύμβουλος της A.M. Kyprosun Marine Services Ltd.
2. Έχω 15ετή εμπειρία στην επιθεώρηση και εκτίμηση πλοίων. Κατά τη διάρκεια των 15 αυτών ετών έχω προβεί σε επιθεωρήσεις και εκτιμήσεις της αξίας πλοίων για λογαριασμό του Αξιωματικού Ναυτοδικείου της Κύπρου, τραπεζών, ασφαλιστικών εταιρειών, δικηγόρων, πωλητών και αγοραστών. Επισυνάπτω βιογραφικό μου σημείωμα το οποίο σημειώνω Τεκμήριο ΑΜ1.
3. Κατόπιν οδηγιών που έχω λάβει από το Σύνδεσμο Αλληλασφάλισης για Προστασία και Κάλυψη The Swedish Club του Εναγόμενου Πλοίου και την ιδιοκτήτρια αυτού, Ever Friendship Navigation Ltd, διεξήγαγα στις 8 και 9 Δεκεμβρίου, 2012 επιθεώρηση του Εναγόμενου Πλοίου στο λιμάνι του Βασιλικού με σκοπό να προβώ σε εκτίμηση της τρέχουσας αξίας του. Για τους σκοπούς της εκτίμησης μου όσον αφορά στην κατάσταση της μηχανής του Πλοίου έχω χρησιμοποιήσει τις υπηρεσίες του κυρίου Vladimir Lemkin, ο οποίος έχει πολυετή εμπειρία ως Αρχιμηχανικός σε διάφορα φορτηγά πλοία καθώς και σε επιθεωρήσεις τέτοιων πλοίων. Επισυνάπτω βιογραφικό σημείωμα του κυρίου Lemkin το οποίο μου έχει προμηθεύσει ο ίδιος, το οποίο σημειώνω Τεκμήριο ΑΜ2.
4. Από την επιθεώρηση και την πληροφόρηση μου από τον κ. Lemkin για την κατάσταση της μηχανής, εκτιμώ ότι η αγοραία αξία του Εναγόμενου Πλοίου στην κατάσταση στην οποία ευρίσκεται σήμερα είναι Ευρώ 2.010.000. Επισυνάπτω την έκθεση μου αναφορικά με την επιθεώρηση και εκτίμηση του Εναγόμενου Πλοίου, την οποία σημειώνω Τεκμήριο ΑΜ3.»
Εκ μέρους των εναγόντων υποβλήθηκε προφορικό αίτημα για παραχώρηση άδειας προς καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης με την οποία να δίδεται απάντηση επί θεμάτων που προκύπτουν από το περιεχόμενο της προαναφερόμενης έκθεσης εκτίμησης κλπ. αναφορικά με την αγοραία αξία του πλοίου. Για το σκοπό αυτό απαιτείται, όπως αναφέρθηκε, μελέτη της έκθεσης από ειδικό εκτιμητή στη βάση της οποίας μπορεί τελικά είτε να αμφισβητήσει την εκτίμηση που παρουσίασαν οι ιδιοκτήτες του πλοίου είτε και να την επικροτήσει. Αναφέρθηκε επίσης ότι με τη συμπληρωματική ένορκη δήλωση οι ενάγοντες θα έχουν τη δυνατότητα να δώσουν λεπτομέρειες αρκούντως ικανοποιητικές, χωρίς να είναι εν πάση περιπτώσει οι τελικές, αναφορικά με τη ζημιά που έχουν υποστεί και που εξ αντικειμένου δεν ήταν σε θέση να δώσουν από την πρώτη στιγμή της καταχώρησης της αίτησης για σύλληψη του πλοίου.
Οι ιδιοκτήτες του πλοίου αντέδρασαν αρνητικά στο προαναφερόμενο αίτημα. Η βασική τους θέση ήταν ότι κατά την εξέταση της αίτησης για έκδοση του διατάγματος σύλληψης του πλοίου, οι ενάγοντες είχαν υποχρέωση να υποδείξουν στο δικαστήριο τη νομική αρχή ότι δεν μπορεί να διαταχθεί εγγύηση για ελευθέρωση του πλοίου το ύψος της οποίας υπερβαίνει την αξία του πλοίου. Αντί αυτού, οι ενάγοντες δεν αναφέρθηκαν καθόλου σε αυτή την αρχή ούτε προσκόμισαν σε εκείνο το στάδιο οποιαδήποτε μαρτυρία για την αξία του πλοίου και συνεπώς δεν μπορούν να φέρουν εκ των υστέρων τέτοια μαρτυρία που κανονικά έπρεπε να είχε προσκομιστεί εξ αρχής, στο κατάλληλο στάδιο της διαδικασίας.
Με σύντομη ενδιάμεση απόφαση μου επί του θέματος, ενέκρινα το αίτημα και συνακόλουθα καταχωρήθηκε συμπληρωματική ένορκη δήλωση του κ. Αντώνη Κιμωνίδη από τη Λεμεσό, ειδικού συμβούλου των εναγόντων σε θέματα ιχθυοκαλλιέργειας στην οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι η κυρία Barbara Holierhoek των STIEGLIS SHIPBROKERS BV της Ολλανδίας, ως έμπειρη και ικανή εκτιμητής ανέλαβε να ετοιμάσει και ετοίμασε έκθεση εκτίμησης της αγοραίας αξίας του πλοίου η οποία, σύμφωνα με την έκθεση, υπολογίστηκε στο ποσό των €4.000.000,00. Η εν λόγω έκθεση εκτίμησης επισυνάπτεται στην προαναφερόμενη συμπληρωματική ένορκη δήλωση του κ. Κιμωνίδη.
Κατά την έναρξη της ακρόασης, τέθηκε προς εξέταση θέμα διαδικασίας που αφορούσε στην καταλληλότητα του δικονομικού μέτρου της ειδοποίησης ένστασης που καταχώρησαν οι εναγόμενοι προς αντιμετώπιση της έκδοσης του διατάγματος σύλληψης του πλοίου και της δυνατότητας απελευθέρωσης του. Αναγνωρίστηκε και από τις δύο πλευρές ότι το κατάλληλο υπό τις περιστάσεις δικονομικό μέτρο θα ήταν εκείνο της καταχώρησης ανεξάρτητης αίτησης (motion) για την απελευθέρωση του πλοίου, σύμφωνα με τις πρόνοιες του Κανονισμού 60 των περί Κυπριακού Ναυτοδικείου Διαδικαστικών Κανονισμών του 1893. Οι ευπαίδευτοι δικηγόροι των διαδίκων αναγνώρισαν ότι η μη συμμόρφωση προς τις προαναφερόμενες πρόνοιες δεν συνιστά ουσιώδες νομικό ελάττωμα συναπαγόμενο την ακυρότητα της ειδοποίησης ένστασης. Θεωρήθηκε ότι το εν λόγω ελάττωμα αποτελούσε απλή παρατυπία που κατ' ανάλογη εφαρμογή του σκεπτικού της Ship "Gloriana" a.ο. v. Breidi (1982) 1 C.L.R. 409 όπου εξετάστηκε ακριβώς παρόμοιο θέμα, μπορούσε να προχωρήσει η διαδικασία θεωρώντας την ειδοποίηση ένστασης ως υπέχουσα θέση motion δυνάμει των προνοιών του Κανονισμού 60 των Κανονισμών του Κυπριακού Ναυτοδικείου. Πάνω σε αυτή τη γραμμή προχώρησε η διαδικασία. Έτσι, ακούστηκαν πρώτα οι εναγόμενοι οι οποίοι επιδιώκουν την ακύρωση του διατάγματος και έχουν προς τούτο το σχετικό βάρος απόδειξης.
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος των εναγόντων δήλωσε ότι ενόψει της έκθεσης της κας Barbara Holierhoek, οι πελάτες του αποδέχονται την τροποποίηση του διατάγματος σύλληψης του πλοίου ημερ. 3.12.2012 έτσι ώστε να καθίσταται δυνατή η απελευθέρωσή του με την κατάθεση εγγύησης αντίστοιχου ύψους προς τη σημερινή αγοραία αξία του πλοίου, ήτοι €4.000.000 σύμφωνα με την έκθεση της κας Holierhoek. Η πρόταση δεν έγινε αποδεκτή από πλευράς των εναγομένων.
Η θέση των εναγομένων είναι ότι οι ενάγοντες, όταν αποτάθηκαν στο Δικαστήριο με μονομερή αίτηση για έκδοση διατάγματος σύλληψης του πλοίου, παρέλειψαν να αναφερθούν ή/και αποκαλύψουν ως είχαν υποχρέωση εκείνα τα αναγκαία στοιχεία μαρτυρίας για να τεκμηριώσουν εκ πρώτης όψεως το ύψος της ζημιάς τους, στοιχείο απόλυτα σχετικό για μια εκ πρώτης όψεως διαπίστωση ως προς το δικαιολογημένο του ύψους της αξίωσης και συνακόλουθα για τον καθορισμό της εγγύησης. Εισηγήθηκαν συναφώς ότι οι ενάγοντες είχαν υποχρέωση να προσφέρουν ελάχιστη μαρτυρία για το πώς υπολόγισαν ή εκτίμησαν το ποσό της ζημιάς που ξεπερνά, όπως αναφέρουν, τα €7,5 εκατομμύρια. Όφειλαν επίσης να προσκομίσουν μαρτυρία αναφορικά με την ποσότητα των ψαριών που εκτιμούν ότι απώλεσαν ως αποτέλεσμα του ατυχήματος, μαρτυρία σε σχέση με την αξία που προσδίδουν σ' αυτή την ποσότητα των ψαριών, μαρτυρία σε σχέση με το ύψος της κατ' ισχυρισμό ζημιάς στους κλωβούς και πώς την υπολογίζουν, μαρτυρία αναφορικά με τα συγκεκριμένα στοιχεία στα οποία ο ενόρκως δηλών βασίστηκε για να προβεί στην εκτίμηση της ζημιάς, στα οποία δεν αναφέρθηκε παρά μόνο γενικά. Όφειλαν επίσης να προσκομίσουν μαρτυρία αναφορικά με τα έντυπα στοιχεία (π.χ. τιμολόγια, αποδείξεις ή άλλες καταστάσεις) στα οποία ο ενόρκως δηλών βασίστηκε για να προβεί στις προκαταρκτικές του εκτιμήσεις. Οι εναγόμενοι διαζευκτικά εισηγούνται πως σε περίπτωση που κριθεί ότι πρέπει να συνεχιστεί η κράτηση του πλοίου τότε η εγγύηση που θα δοθεί για την απελευθέρωσή του πρέπει να καθοριστεί στη βάση ενός ονομαστικού ποσού ανάλογου προς τις ονομαστικές αποζημιώσεις που τυχόν θα επιδικαστούν.
Η απάντηση των εναγόντων επί των πιο πάνω εισηγήσεων των εναγομένων είναι ότι το ναυτικό ατύχημα συνέβη τις πρώτες πρωϊνές ώρες της 1.12.2012 ενώ το πλοίο κατευθυνόταν στο λιμάνι Βασιλικού για να εκφορτώσει φορτίο περλίτη που μετέφερε. Στην ίδια περιοχή, βρισκόταν η μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας και οι συστοιχίες ιχθυοκλωβών που την αποτελούσαν. Λόγω της σύγκρουσης, διαπιστώθηκε ότι απωλέσθηκε το σύνολο της παραγωγής ψαριών που βρισκόταν στους ιχθυοκλωβούς με στοιχεία VO5 και V10 ενώ έχουν υποστεί μεγάλες ζημιές οι κλωβοί V03, V04, V06, V07 και V12 από τους οποίους διέφυγαν τα ψάρια της παραγωγής. Το ακριβές ύψος και η φύση της ζημιάς ήταν εξ αντικειμένου αδύνατο να προσδιοριστούν κατά το σύντομο χρόνο μέσα στον οποίο ήταν υποχρεωμένοι να ενεργήσουν προκειμένου να εμποδίσουν τον απόπλουν του πλοίου το οποίο στις 3.12.2012 εκφόρτωσε το φορτίο περλίτη στο λιμάνι Βασιλικού και ήταν έτοιμο να αποπλεύσει. Η αγωγή εναντίον του πλοίου μαζί με τη μονομερή αίτηση για τη σύλληψη του καταχωρήθηκαν στις 3.12.2012 αφού μεσολάβησε το σαββατοκυρίακο.
Το θέμα της υποχρέωσης των εναγόντων για παροχή λεπτομερειών αναφορικά με τη φύση και το ύψος της ζημιάς και τις προϋποθέσεις που γενικά πρέπει να ικανοποιούνται ώστε να καθίσταται δυνατή η έκδοση διατάγματος σύλληψης πλοίου, διέπεται από καθιερωμένες αρχές δικαίου. (Βλ. Caspi Shipping Ltd κ.ά. ν. Του Πλοίου Sapphire Seas (Αρ. 2) (1997) 1(Β) Α.Α.Δ. 833, Το πλοίο M/V Bay Star v. Mario Cirino Pomicino Spa (1998) 1(A) Α.Α.Δ. 471, Παναγιώτου ν. Του Πλοίου «TAMARA I» (1992) 1 Α.Α.Δ. 21, El Fath Co for International Trade S.A.E. v. E.D.T. Shipping Ltd κ.ά. (1992) 1(Β) Α.Α.Δ. 1255.
Η διαδικασία έκδοσης εντάλματος σύλληψης πλοίου με μονομερή αίτηση συνιστά εξαιρετικό μέτρο το οποίο, υπό τις περιστάσεις, κρίθηκε δικαιολογημένο. Ο καθορισμός του ύψους της εγγύησης σαφώς συναρτάται με το ύψος της αξίωσης που εδώ εκ πρώτης όψεως αποτελείται από διάφορα κονδύλια λόγω της φύσεως των ζημιών και των επί μέρους καταστροφών που προκλήθηκαν εξ αιτίας της σύγκρουσης του πλοίου επί των ιχθυοκλωβών. Αυτή ακριβώς η ζημιά, υπολογίστηκε προκαταρκτικά μέσα στα στενά χρονικά πλαίσια που οι ενάγοντες είχαν στη διάθεση τους από τον φερόμενο ως ειδικό σύμβουλο των εναγόντων κ. Αντώνη Κιμωνίδη ο οποίος ενόρκως υποστήριξε τη μονομερή αίτηση για έκδοση του διατάγματος σύλληψης του πλοίου. Όπως ανέφερε στη δήλωσή του, βρέθηκε ο ίδιος στο ιχθυοτροφείο μερικές ώρες μετά τη σύγκρουση και μεταξύ άλλων διαπίστωσε εκ πρώτης όψεως τη φύση των υλικών ζημιών που προκλήθηκαν εξαιτίας της σύγκρουσης τις οποίες συνοπτικά περιγράφει και με βάση τις προκαταρκτικές του εκτιμήσεις, στη βάση και των στοιχείων που πήρε από τους ενάγοντες, η ζημιά ξεπερνά τα €7,5 εκατομμύρια. Είναι στη βάση αυτής της μαρτυρίας που ο αδελφός Χατζηχαμπής, Δ., καθόρισε το ύψος της εγγύησης στο ποσό των €5.000.000 προσθέτοντας ότι: «Στον καθορισμό του ποσού αυτού έλαβα υπ' όψη μου ότι δεν υπάρχει επακριβής εκτίμηση παρά μόνο μια γενική αναφορά σε προκαταρκτική εκτίμηση ύψους €7.500.000,00.»
Ενόψει των πιο πάνω, έχω την άποψη ότι οι ενάγοντες κάτω από τις δοσμένες συνθήκες, αποκάλυψαν στο Δικαστήριο τα βασικά στοιχεία που είχαν στη διάθεσή τους κατά το χρόνο που αποτάθηκαν μονομερώς στο Δικαστήριο για να ζητήσουν, ως είχαν δικαίωμα, την έκδοση εντάλματος σύλληψης του πλοίου, ικανοποιώντας τις απαιτούμενες για το συγκεκριμένο σκοπό προϋποθέσεις.
Αυτό που ουσιαστικά επιδιώκουν οι ιδιοκτήτες του πλοίου είναι τη μείωση του ποσού της εγγύησης των €5.000.000 ώστε το ύψος της να μην υπερβαίνει την αξία του πλοίου και που αυτοί καθορίζουν, σύμφωνα με την εκτίμηση που παρουσίασαν, στο ποσό των €2.010.000. Είναι η θέση τους ότι η εξουσία του Δικαστηρίου να διατάξει τη μείωση της εγγύησης εκπηγάζει από τον Κανονισμό 60 των Θεσμών Ναυτοδικείου. Η θέση αυτή υποστηρίζεται από τη νομολογία που διέπει το θέμα και την οποία αναντίρρητα δέχονται και οι ενάγοντες. Βλ. The "Vasso" [1984] 1 Lloyds Rep. 235, M. Colodetz Ltd v. Katarina Shipping Inc. κ.ά. (1978) 1 C.L.R. 476, Hothi Mehanga Singh v. F/B ALISUR BLANCO (1984) 1 C.L.R. 532, Το Πλοίο M/V BAY STAR v. Mario Cirino Pomicino SPA (1998) 1(A) Α.Α.Δ. 471. Στο σύγγραμμα Admiralty Practice του McGuffie, British Shipping Laws, Τόμος 1, σελ. 140-141 αναφέρονται τα ακόλουθα:
«Bail or other security should prima facie be given in an amount agreed with the plaintiff's solicitors, not exceeding at most the value of the res.»
Σχετική επίσης είναι και η αναφορά στο Admiralty Jurisdiction and Practice των Nigel Meeson and John A. Kimbell, 4η έκδοση, όπου στη σελίδα 168, κάτω από την παράγραφο με τίτλο The Amout of security, αναφέρονται τα εξής:
«4.80 The claimant is entitled to security in an amount sufficient to cover the amount of his best reasonably arguable case, together with interest and costs, but cannot demand security in an amount which exceeds the value of the property proceeded against.»
Ενόψει των πιο πάνω, θεωρώ ότι το κρίσιμο θέμα, στην έκταση που αυτό αφορά στην παρούσα διαδικασία, είναι ο καθορισμός της σημερινής αγοραίας αξίας του πλοίου προς το οποίο αρρήκτως συναρτάται και το θέμα του καθορισμού της εγγύησης.
Στο Admiralty Jurisdiction and Practice (ανωτέρω) στη σελίδα 169 κάτω από τον τίτλο «Dispute as to value of property arrested» αναφέρονται τα εξής:
«4.81 Where there is a dispute about the value of the property arrested this is normally resolved by negotiations between the parties' respective solicitors. However, if each negotiations fail, it is open to the owner of the arrested property to file an affidavit of value and tender security in that amount. The affidavit of value should be made by a person having actual knowledge of the value, i.e. the person who carried it out, and not simply an information and belief.»
Ενώπιον μου βρίσκονται οι προαναφερόμενες δύο εκθέσεις για τη σημερινή αγοραία αξία του πλοίου. Η αξία του πλοίου σύμφωνα με την έκθεση που παρουσίασαν οι ιδιοκτήτες του πλοίου, υπολογίστηκε στο ποσό των €2.010.000 ενώ σύμφωνα με την έκθεση που παρουσίασαν οι ενάγοντες η αξία του πλοίου υπολογίστηκε στα €4.000.000 και συνεπώς η προκύπτουσα διαφορά είναι €1.990.000. Τα πρόσωπα που διενήργησαν τις αντίστοιχες εκτιμήσεις φέρονται ως γνώστες του αντικειμένου και εκ πρώτης όψεως θα μπορούσε να χαρακτηριστούν ως εμπειρογνώμονες. Οι δύο εκθέσεις περιέχουν τεχνικά στοιχεία και δεδομένα και συνοδεύονται από αντίστοιχες τεχνοκρατικές εκτιμήσεις, όπως συνήθως συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις. Ούτε η μια ούτε η άλλη πλευρά ζήτησε την αντεξέταση των εκτιμητών. Οι εκατέρωθεν νεφελώδεις αμφισβητήσεις που ακροθιγώς προβλήθηκαν, θεωρώ πως δεν είναι ικανές να πλήξουν την αξιοπιστία της μεθοδολογίας και των αντίστοιχων συμπερασμάτων των εκτιμήσεων.
Σύμφωνα με την τηρηθείσα διαδικασία, κατ' εφαρμογή της Ship "Gloriana" (ανωτέρω) το πλοίο είχε το βάρος να αντικρούσει τη μαρτυρία των εναγόντων αναφορικά με την αγοραία αξία του πλοίου προκειμένου να επιτύχει στην αξίωσή του για μείωση της εγγύησης που πρέπει να καταβληθεί για την απελευθέρωσή του. Ενόψει των όσων έχουν ειπωθεί φρονώ ότι η προσπάθεια που καταβλήθηκε από πλευράς του πλοίου προς αυτή την κατεύθυνση απέτυχε. Λαμβάνοντας υπόψη τις πραγματικές συνθήκες και περιστατικά της υπόθεσης θεωρώ πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή παρά να στηριχθώ αποκλειστικά στην εκτίμηση της κας Holierhoek που προσκόμισαν οι ενάγοντες αναφορικά με τη σημερινή αγοραία αξία του πλοίου και με βάση τη συγκεκριμένη εκτίμηση να αναπροσαρμόσω ανάλογα το ύψος του ποσού της εγγύησης που πρέπει να καταβληθεί για την απελευθέρωση του πλοίου.
Προτού καταλήξω στο τελικό μου συμπέρασμα θα πρέπει να σημειώσω ότι οι δικηγόροι του πλοίου ανέφεραν πως οι πελάτες τους διαζευκτικά αξιώνουν τη μείωση του ύψους της απαιτούμενης εγγύησης στο ανώτατο όριο της τυχόν ευθύνης του πλοίου κατ' εφαρμογή των προνοιών του Άρθρου 6 της Σύμβασης Περί Περιορισμού της Ευθύνης για Ναυτικές Απαιτήσεις του 1976, όπως τροποποιήθηκε από το Πρωτόκολλο του 1996 και κυρώθηκε από τον κυρωτικό νόμο 20(III)/ 2005. Είναι η θέση των εναγομένων ότι κατ' εφαρμογή των προνοιών της Σύμβασης το ανώτατο όριο της τυχόν ευθύνης του πλοίου με βάση την ολική του χωρητικότητα δεν υπερβαίνει το ποσό των €2.254.226.
Οι δικηγόροι των εναγόντων απορρίπτουν την παραπάνω αξίωση του πλοίου και λέγουν ότι στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας δεν είναι εφικτός ο περιορισμός της ευθύνης του πλοίου με βάση τις πρόνοιες της Σύμβασης εφόσον το στάδιο στο οποίο βρίσκεται τώρα η διαδικασία δεν είναι το πλέον κατάλληλο για την προσαγωγή μαρτυρίας επί διαφόρων θεμάτων σχετικών προς το θέμα του περιορισμού της ευθύνης του πλοίου κατ' εφαρμογή των προνοιών της Σύμβασης.
Είχα την ευκαιρία να μελετήσω τις νομικές αυθεντίες στις οποίες παρέπεμψαν οι ευπαίδευτοι δικηγόροι του πλοίου. Έχω την άποψη ότι η εφαρμογή των σχετικών προνοιών της Σύμβασης του 1976 δεν είναι υπό τις περιστάσεις εφικτή εφόσον η εφαρμογή τους εξαρτάται, μεταξύ άλλων, από τη μαρτυρία που θα προσκομισθεί προς απόδειξη ότι η πρόκληση της ζημιάς οφείλεται ή εκπηγάζει από πράξεις ή παραλείψεις των ιδιοκτητών του πλοίου κλπ και όχι από πράξεις ή παραλείψεις των υπηρετών τους που θα καθιστούσε τους ιδιοκτήτες του πλοίου εκ προστήσεως υπεύθυνους. Αυτά όμως τα θέματα και άλλα παρεμφερή δεν εξετάζονται σε αυτό το πολύ πρώιμο στάδιο της διαδικασίας ούτε θα ήταν λογικά αναμενόμενο να προσκομίσουν μαρτυρία οι ενάγοντες σχετική με τα πιο πάνω θέματα για τα οποία, σε τελική ανάλυση, απαιτείται αξιολόγηση και διαπιστώσεις επί γεγονότων. Αυτή η διεργασία θεωρώ ότι εκφεύγει της παρούσας διαδικασίας.
Ενόψει των πιο πάνω, ο όρος που περιέχεται στο διάταγμα σύλληψης του πλοίου ημερ. 3.12.2012 και αφορά στο ποσό της εγγύησης που πρέπει να δοθεί για την απελευθέρωση του πλοίου τροποποιείται διά της μειώσεως του ποσού από €5.000.000 στα €4.000.000. Οι υπόλοιποι όροι του προαναφερόμενου διατάγματος παραμένουν σε ισχύ.
Τα έξοδα της παρούσας διαδικασίας θα είναι έξοδα της δίκης όμως σε καμιά περίπτωση δεν θα αποβούν σε βάρος των εναγόντων.
Η αίτηση επιτυγχάνει.