|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 1 ΑΑΔ 779
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 52/2013)
27 Μαρτίου, 2013
[ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ALPHA BANK CYPRUS LTD, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΝΤΑΛΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ CERTIORARI
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ ΠΟΥ ΕΞΕΔΟΘΗ ΣΤΙΣ 08/03/2013 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΜΕ ΑΡ. 1421/12
ΜΕΤΑΞΥ
ALPHA BANK CYPRUS LTD
ΕΝΑΓΟΝΤΕΣ
ΚΑΙ
1. ANDERSON DUNCAN - STUART
2. ANDERSON ANGELA
3. ANDERSON NICHOLAS - DAVID
4. ALPHA PANARETI PUBLIC LTD
ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΙ
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ:
ALPHA BANK CYPRUS LTD
ΑΙΤΗΤΕΣ
ΚΑΙ
1. ANDERSON DUNCAN - STUART
2. ANDERSON ANGELA
3. ANDERSON NICHOLAS - DAVID
4. ALPHA PANARETI PUBLIC LTD
ΚΑΘ΄ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ
- - - - - -
Π. Πολυβίου, Ξ. Κόκκινου και Γ. Μίτλεττον, για τους Αιτητές.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Όπως έχει επανειλημμένα νομολογηθεί, τόσο η παροχή άδειας για καταχώρηση, όσο και η έκδοση προνομιακών ενταλμάτων επαφίεται πάντα στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου που επιλαμβάνεται της σχετικής Αίτησης. Όπως τονίστηκε και στην υπόθεση Θεοδούλου (Αρ.1) (1990) 1 ΑΑΔ 438, πρόσωπο θιγμένο από δικαστική απόφαση μπορεί δικαιωματικά να αποταθεί για την αναθεώρησή της, εφόσον αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως υπέρβαση δικαιοδοσίας. Αναφορικά με κάθε άλλο λόγο, η παροχή άδειας είναι προαιρετική και το θέμα εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου. Ακόμα δε και μετά την εκ πρώτης όψεως κατάδειξη έλλειψης ή υπέρβασης δικαιοδοσίας, δεν είναι αυτοδίκαιη η χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης έκδοσης προνομιακού εντάλματος Certiorari ή Prohibition, εκτός αν διαπιστωθεί ότι συντρέχουν ικανοποιητικά εξαιρετικές περιστάσεις. [Hellenger Trading Ltd (2000) 1 ΑΑΔ 1965, Μαρκίδης (2004) 1(Α) ΑΑΔ 552]. Γενικά μπορεί να λεχθεί ότι αίτηση για χορήγηση άδειας μπορεί μόνο να επιτύχει στις περιπτώσεις όπου αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται από το τηρηθέν πρακτικό του Δικαστηρίου έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας του, έκδηλη νομική πλάνη, δόλος, προκατάληψη, μη τήρηση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης κλπ. [Αλέκος Κωνσταντινίδης (2003) 1 ΑΑΔ 1298, Τζένναρο Περρέλα (Αρ.2) (1995) 1 ΑΑΔ 692].
Είναι δε σαφές από τη νομολογία ότι, εν πάση περιπτώσει, άδεια για καταχώρηση αίτησης δεν παραχωρείται εκεί που προσφέρεται εναλλακτικό ένδικο μέσο ή θεραπεία. Παρέκκλιση μπορεί να γίνει μόνον αφ΄ης στιγμής στοιχειοθετηθεί με επάρκεια η ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων. [Botrov (1996) 1 ΑΑΔ 889, Μαρκίδης (2004) 1 ΑΑΔ 552].
Στην υπό εξέταση περίπτωση, όπως διαπιστώνεται από τα τεθέντα στην αίτηση στοιχεία, το πρωτόδικο Δικαστήριο, κατά τη συγκεκριμένη ημερομηνία, ήτοι στις 5.3.2013, είχε ενώπιόν του μια αίτηση η οποία είχε καταχωρηθεί από τους εναγόμενους 1, 2 και 3 ως αιτητές, με αίτημα τον παραμερισμό του κλητηρίου και/ή της ειδοποίησής του και/ή της επίδοσής τους, λόγω κατ΄ ισχυρισμό παρατυπιών οι οποίες είχαν σημειωθεί με την επίδοση εκτός δικαιοδοσίας, ελλιπών εγγράφων. Κατά την ίδια ημερομηνία, το Δικαστήριο είχε ενώπιόν του αίτηση δια κλήσεως, η οποία είχε καταχωρηθεί εκ μέρους της ενάγουσας ως αιτήτριας, με αίτημα τη θεραπεία ενδεχόμενων παρατυπιών οι οποίες είχαν σημειωθεί στη διαδικασία της επίδοσης του κλητηρίου και/ή της ειδοποίησής του στο εξωτερικό, καθώς και για την αναστολή εκδίκασης της αίτησης των εναγομένων 1, 2 και 3 για παραμερισμό.
Όπως αποκαλύπτεται από το υλικό που τέθηκε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, το πρωτόδικο Δικαστήριο επιλήφθηκε πρώτα της αίτησης δια κλήσεως της ενάγουσας για τη θεραπεία των ενδεχόμενων παρατυπιών, στην απουσία οποιασδήποτε εκπροσώπησης ή εμφάνισης στο Δικαστήριο εκ μέρους των εναγομένων 1-3 - καθ΄ων η αίτηση. Η επίδοση της αίτησης φαίνεται να έγινε με το να αφήσει ο επιδότης αντίγραφό της στο δικηγορικό γραφείο που είχε δηλωθεί ως διεύθυνση επίδοσης στο σημείωμα εμφάνισης υπό διαμαρτυρία των εναγομένων. Όπως αποκαλύπτεται από το περιεχόμενο της ενδιάμεσής του απόφασης η οποία εκδόθηκε την 8.3.2013, το Δικαστήριο είχε ήδη κρίνει ότι η επίδοση δεν ήταν καλή, αλλά μπορούσε να επιληφθεί της αίτησης και μονομερώς, πράγμα που έπραξε. Προέβηκε δε στη δικαιολόγηση της μη εμφάνισης εκ μέρους των εναγομένων 1-3 - καθ΄ων η αίτηση. Για τους λόγους δε τους οποίους εξήγησε στην ενδιάμεση απόφασή του, απέρριψε το αίτημα της ενάγουσας για θεραπεία των ενδεχόμενων παρατυπιών, αφού το εξέτασε στην ουσία του.
Είναι το κύριο παράπονο της ενάγουσας - αιτήτριας στην παρούσα διαδικασία, ότι κακώς και κατά παράβαση των Διαδικαστικών Κανονισμών το πρωτόδικο Δικαστήριο χειρίστηκε την αίτησή της ως μονομερή, ενώ επρόκειτο για αίτηση δια κλήσεως. Ότι, περαιτέρω, κακώς το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι η επίδοση της αίτησης δεν ήταν σύμφωνη με τους Θεσμούς χωρίς να ακούσει την πλευρά της ενάγουσας - αιτήτριας. Τελικά δε, με το να ακούσει την αίτηση για διόρθωση παρατυπιών μονομερώς και αυθημερόν, επιφυλάσσοντας την έκδοση απόφασης για την 8.3.2013, ενώ επιλήφθηκε ακολούθως και εκδίκασε την αίτηση των εναγομένων 1-3 για παραμερισμό, αποστέρησε ουσιαστικά από την ενάγουσα-αιτήτρια το δικαίωμα να τύχει της ευκαιρίας διόρθωσης οποιωνδήποτε παρατυπιών.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, το πρωτόδικο Δικαστήριο, προτού αποφασίσει να επιληφθεί μιας αίτησης που είχε καταχωρηθεί δια κλήσεως ως αίτησης μονομερούς, δε φαίνεται να προέβηκε σε ξεχωριστό πρακτικό σε οποιαδήποτε διάγνωση αναφορικά με το εάν και κατά πόσο, η επίδοση της αίτησης ήταν νομότυπη ή όχι. Επίσης, δε διαφαίνεται κατά πόσο, εάν το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι υπήρχε επίδοση της αίτησης εντός του φακέλου, η επίδοση ήταν κατά την κρίση του κακή, δηλαδή όχι σύμφωνη με τους Διαδικαστικούς Κανονισμούς. Αυτά τα στοιχεία ήσαν απαραίτητο να διερευνηθούν εκ των προτέρων, έτσι ώστε να διαπιστωνόταν προκαταρκτικά κατά πόσο η μη παρουσία της άλλης πλευράς στη διαδικασία οφειλόταν στον ένα ή στον άλλο παράγοντα, οι οποίοι είχαν σχέση με την τήρηση των Θεσμών όσον αφορά την επίδοση της αίτησης η οποία, επαναλαμβάνω, ήταν αίτηση δια κλήσεως. Δε φαίνεται επίσης να καταγράφηκε σε τηρηθέν πρακτικό η εξέταση και κρίση επί του θέματος ιεράρχησης στην εκδίκαση μεταξύ αφενός της αίτησης της ενάγουσας για διόρθωση παρατυπιών και αφετέρου της αίτησης των εναγομένων 1-3 για παραμερισμό. Υπενθυμίζεται ότι, μεταξύ άλλων, η ενάγουσα ζητούσε και την αναστολή της διαδικασίας στην αίτηση των εναγομένων μέχρι την κανονική επίδοση σ΄ αυτούς όλων των εγγράφων, αίτημα που δεν ήταν ορθό να εξετασθεί μονομερώς και το οποίο τελικά δεν εξετάστηκε καθόλου.
Προκύπτει επίσης το διαδικαστικό θέμα κατά πόσο το Δικαστήριο είχε δικαιοδοσία να μεταχειριστεί την αίτηση η οποία είχε καταχωρηθεί δια κλήσεως με ειδοποίηση προς την άλλη πλευρά, ως μονομερή, χωρίς μάλιστα να έχει εξετασθεί κατά πόσο θα έπρεπε η αίτηση να αναβληθεί για επίδοση, αν η επίδοση κρινόταν κακή, και χωρίς να δοθεί η ευκαιρία στην αιτήτρια να αγορεύσει επί των θεμάτων τούτων.
Γενικά μπορεί να λεχθεί ότι στην υπό εξέταση περίπτωση αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση αναφορικά με έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου ή έκδηλη νομική και/ή πραγματική πλάνη αναφορικά βέβαια με την τήρηση των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης.
Για τούτο η αίτηση εγκρίνεται και παραχωρείται η αιτούμενη άδεια για την καταχώρηση αίτησης δια κλήσεως προς το σκοπό της έκδοσης εντάλματος τύπου Certiorari ως η παράγραφος (α) του αιτητικού της Αίτησης. Η αίτηση δια κλήσεως για έκδοση του προνομιακού εντάλματος να καταχωρηθεί εντός 15 ημερών και να οριστεί από το Πρωτοκολλητείο στις 17.4.2013, η ώρα 9.00π.μ. Να επιδοθεί εν τω μεταξύ στους εναγομένους 1, 2 και 3 - καθ΄ων η αίτηση.
Διατάσσεται εν τω μεταξύ η αναστολή κάθε περαιτέρω διαδικασίας στην αγωγή αρ. 1421/2012, Ε.Δ. Πάφου, εκκρεμούσας της παρούσας αίτησης, εξαιρουμένης της δυνατότητας υποβολής και εξέτασης αίτησης για ανανέωση της ισχύος του κλητηρίου εντάλματος στην αγωγή.
Κ. Κληρίδης,
Δ.
/ΧΤΘ