|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 1 ΑΑΔ 821
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 37/13
28 Μαρτίου, 2013.
[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 23, 30, 33 ΚΑΙ 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 31 ΚΑΙ 41 ΤΟΥ Ν. 14/60
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΗΜΕΡ. 22/2/13 ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΥΠ' ΑΡ. 344/12
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΦΥΤΑΣ ΑΡΣΙΩΤΟΥ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΩΝ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARI ΚΑΙ MANDAMUS
.............
Ε. Πουργουρίδης, για την αιτήτρια
..........
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ: Σύμφωνα με τα όσα εκτίθενται στην αίτηση, η αστυνομία μέσα στα πλαίσια διερεύνησης ποινικού αδικήματος εξασφάλισε στις 4/12/12 κατόπιν μονομερούς αιτήσεως ένταλμα έρευνας της οικίας της αιτήτριας το οποίο και εκτέλεσε παραλαμβάνοντας διάφορα αντικείμενα. Στις 10/12/12 και πάλιν μονομερώς εξασφάλισε από το δικαστήριο διάταγμα κατακράτησης των ως άνω αντικειμένων μέχρι και την 10/2/13. Η αιτήτρια προκειμένου να επανακτήσει αυτά καταχώρησε στις 27/12/12 αίτηση δια κλήσεως με την οποία αιτείτο την ακύρωση του διατάγματος ημερ. 10/12/12 και επιστροφή της περιουσίας της. Η αίτηση ορίστηκε για ακρόαση στις 22/2/13 αφού μεσολάβησαν δυο αναβολές. Εν τω μεταξύ στις 15/2/13 και ενώ το διάταγμα ημερ. 10/12/12 είχε λήξει, η αστυνομία μονομερώς και πάλιν υπέβαλε αίτηση για ανανέωση του διατάγματος. Η αίτηση έλαβε άλλο αριθμό και τέθηκε ενώπιον άλλου δικαστή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού. Αυτό έγινε χωρίς να ειδοποιηθεί η αιτήτρια παρόλο που ο δικηγόρος της γραπτώς προς τον πρωτοκολλητή στις 6/2/13 ζήτησε την πληροφόρηση του προκειμένου να εμφανισθεί εάν υποβαλλόταν τέτοιο αίτημα. Η νέα αίτηση της αστυνομίας εγκρίθηκε στην απουσία της αιτήτριας και εκδόθηκε διάταγμα κατακράτησης των αντικειμένων για περίοδο δυο μηνών από 15/2/13.
Στις 22/2/13 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού απέρριψε την αίτηση της αιτήτριας ημερ. 27/12/12 με τη δικαιολογία ότι αυτή κατέστη άνευ αντικειμένου.
Είναι η θέση της αιτήτριας ότι το Δικαστήριο με την ως άνω απόφαση του τελούσε υπό έκδηλη πλάνη νόμου και ενήργησε αντίθετα με το καθήκον που το επέβαλλε το άρθρο 31 του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960, Ν. 14/60.
Τέθηκε από το Δικαστήριο στον ευπαίδευτο συνήγορο της αιτήτριας το ερώτημα ότι ενόψει του ότι τα' αντικείμενα που κατασχέθηκαν κρατούνται τώρα βάσει του διατάγματος ημερ. 15/2/13 που δεν είναι αντικείμενο της αίτησης της αιτήτριας ημερ. 27/12/12, τι θα εξυπηρετούσε πλέον η εκδίκαση της αίτησης αυτής.
Η θέση του είναι ότι το πρωτόδικο δικαστήριο κάτω από το αιτητικό (Γ) της αίτησης ημερ. 27/12/12 μπορεί να εκδώσει Δηλωτική απόφαση σύμφωνα με το άρθρο 41 του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν. 14/60, όπως τροποποιήθηκε.
Σε αιτήσεις όπως η παρούσα, εκείνο που είναι αναγκαίο να εξεταστεί στο στάδιο αυτό είναι εάν με βάση την αίτηση και την ένορκη δήλωση που τη συνοδεύει το δικαστήριο ικανοποιείται ότι θα πρέπει να δοθεί τέτοια άδεια (βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν. Παναγιώτης Χρίστου (1962) 1 Α.Α.Δ. 496, Εξ πάρτε Μαρουλέττη (1971) Α.Α.Δ. 71, In Re Kakos (1985) 1 Α.Α.Δ. 250).
Στην Μακρίδου (αρ. 2) (2001) 1 Α.Α.Δ. 1732, 1735 υιοθετήθηκε το ακόλουθο απόσπασμα από το σύγγραμμα Basu "Commentary on the Constitution of India", 5η έκδοση, σελ. 685:
«The modern view, therefore, appears to be that in all cases, the jurisdiction in certiorari is discretionary. Hence,
1. Even when the application is made by a "person aggrieved", the Court may and has refused to grant certiorari in view of the conduct of the applicant or other special circumstances, e.g.,
(a) .......................
(f) That the remedy would be useless. The writ will not be granted where no benefit could arise from granting it, ...."
Στα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης σύμφωνα με την ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, τα κατασχεθέντα αντικείμενα, περιουσία της αιτήτριας, κατακρατούντο κατά πάντα ουσιώδη χρόνο, δυνάμει διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού ημερ. 15/2/13. Συνεπώς η εκδίκαση της αίτησης ημερ. 27/12/12 στην αίτηση αρ. 344/12, Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, με το αιτητικό της «ακύρωση του διατάγματος ημερ. 10/12/12 και επιστροφή της περιουσίας της αιτήτριας» θα ήταν εκ των πραγμάτων χωρίς αξία. Η παραχώρηση certiorari ή mandamus θα ήταν ατελέσφορο μέτρο. Περαιτέρω να σημειωθεί ότι η ως άνω αίτηση της αιτήτριας ημερ. 27/12/12 δεν στηρίζετο στο άρθρο 41 του περί Δικαστηρίων Νομου αρ. 14/60, όπως τροποποιήθηκε. Συνεπώς ούτε προς την κατεύθυνση αυτή υπάρχει οιαδήποτε δυνατότητα.
Η αίτηση απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Λ. Παρπαρίνος, Δ.
/ΚΑΣ