|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2012) 1 ΑΑΔ 1933
9 Αυγούστου, 2012
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ
MADELINE IVONNE HERMIDA,
Αιτήτρια,
v.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
2. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 117/2012)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Έκδοση εντάλματος Habeas Corpus για απελευθέρωση από παράνομη κράτηση ― Αφ' ενός δεν συνέτρεχαν με βάση τον περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμο και την Οδηγία 2008/115/ΕΚ οι νόμιμες προϋποθέσεις παράτασης της χρονικής διάρκειας κράτησης της αιτήτριας η οποία κρατείτο για σκοπούς απέλασης και αφ' ετέρου, η εκ των υστέρων έγκριση παράτασης της κράτησης της δεν επενεργούσε ως νομιμοποίηση της προηγούμενης παράνομης κράτησης.
Η αιτήτρια η οποία κατά το χρόνο καταχώρησης της αίτησης Habeas Corpus κρατείτο σε Αστυνομικό Σταθμό μέχρι την απέλασή της καταχώρησε αίτηση με την οποία εξαιτείτο την έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus με το οποίο να διατασσόταν η απελευθέρωσή της. Εισηγήθηκε ότι η κράτησή της ήταν παράνομη από απόψεως της διάρκειας της υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων ότι:
(α) Είχαν παρέλθει οι έξι μήνες που καθορίζονται τόσο από τον περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμο και τη σχετική Οδηγία ως η κατά κανόνα προβλεπόμενη μέγιστη διάρκεια κράτησης.
(β) Η παράταση της διάρκειας της κράτησής της πέραν των έξι μηνών ήταν παράνομη αφού οι δύο παρατάσεις δόθηκαν μετά τη λήξη αυτής της περιόδου.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η κράτηση της αιτήτριας όντως κατέστη παράνομη μετά τη λήξη των έξι μηνών μέγιστης κράτησης που προβλέπει ο νόμος. Η εκ των υστέρων έγκριση παράτασης της κράτησης δεν επενεργεί ως νομιμοποίηση της προηγούμενης παράνομης κράτησης.
2. Παρά τα πιο πάνω, η χρονική περίοδος της παράτασης που είχε εγκρίνει η Υπουργός είχε λήξει και ως εκ τούτου η συνέχιση της κράτησης της αιτήτριας ήταν και πάλι παράνομη.
3. Δεν συνέτρεχαν οι νόμιμες προϋποθέσεις παράτασης της χρονικής διάρκειας κράτησης της αιτήτριας. Δεν υπήρχαν στοιχεία είτε ότι γίνονταν εύλογες προσπάθειες για απομάκρυνση είτε ότι η επιχείρηση ήταν πιθανό να διαρκούσε περισσότερο επειδή η αιτήτρια είτε αρνείτο να συνεργαστεί είτε καθυστερούσε η λήψη αναγκαίων εγγράφων από τρίτες χώρες.
4. Εν πάση περιπτώσει η κράτηση της αιτήτριας ήταν παράνομη αφού δεν έγινε καμιά επανεξέταση της περίπτωσής της κατά παράβαση του νόμου ο οποίος απαιτεί αυτεπάγγελτη επανεξέταση της κράτησης από τον Υπουργό κάθε δύο μήνες.
Εκδόθηκε προνομιακό ένταλμα Habeas Corpus.
Αίτηση.
Ν. Χαραλαμπίδου, για την Αιτήτρια.
Μ. Σπηλιωτοπούλου, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια είναι κουβανή υπήκοος και ήρθε στην Κύπρο στις 8.11.2007 με άδεια προσωρινής παραμονής τριάντα ημερών, η ισχύς της οποίας παρατάθηκε μέχρι τις 7.2.2008. Μετά τη λήξη της άδειας η αιτήτρια παρανόμως συνέχισε να παραμένει στην Κύπρο. Στις 2.8.2011 παρουσιάστηκε στην ΥΑΜ Λεμεσού για να υποβάλει αίτηση ασύλου. Εκεί διαπιστώθηκε ότι η παραμονή της στην Κύπρο ήταν παράνομη και συνελήφθη. Στις 3.8.2011 εκδόθηκαν εναντίον της διατάγματα απέλασης και κράτησης. Την ίδια ημέρα ανεστάλη το διάταγμα απέλασης μέχρι την εξέταση της αίτησης για άσυλο που υπέβαλε η αιτήτρια. Για την έκδοση των προαναφερόμενων διαταγμάτων η αιτήτρια πληροφορήθηκε αρμοδίως με επιστολή ημερ. 3.8.2011.
Στις 9.3.2012 η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε την αίτηση για παροχή ασύλου και η σχετική απόφαση κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια. Η τελευταία άσκησε διοικητική προσφυγή την οποία η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων απέρριψε στις 23.5.2012.
Ο Υπουργός Εσωτερικών ενασκώντας τις εξουσίες του δυνάμει των προνοιών του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως (Τροποποιητικού) Νόμου του 2011, Ν. 153(1)/2011 που ενσωμάτωσε την Οδηγία 2008/115/ΕΚ για τις επιστροφές παρανόμως διαμενόντων αλλοδαπών επανεξέτασε δύο φορές (16.2.2012 και 6.4.2012) την κράτηση της αιτήτριας. Και στις δύο περιπτώσεις αποφάσισε όπως η αιτήτρια παραμείνει υπό κράτηση και όπως προωθηθεί η απέλασή της. Σημειώνεται ότι μετά την ακύρωση της διοικητικής προσφυγής στις 23.5.2012 δόθηκαν οδηγίες για την προώθηση της απέλασης.
Στις 14.6.2012 η αιτήτρια καταχώρησε προσφυγή κατά της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική της προσφυγή. Η εκδίκαση της εν λόγω υπόθεσης εκκρεμεί. Στις 20.6.2012 ακυρώθηκαν τα μέχρι τότε υφιστάμενα διατάγματα κράτησης και απέλασης της αιτήτριας ημερ. 3.8.2011 λόγω κάποιου νομικού ελαττώματος που διαπίστωσαν οι καθ' ων η αίτηση και αυθημερόν (20.6.2012), εκδόθηκαν νέα διατάγματα κράτησης και απέλασης για την έκδοση των οποίων η αιτήτρια έλαβε γνώση.
Η αιτήτρια η οποία εξακολουθεί να κρατείται στον Αστυνομικό Σταθμό Λεμεσού μέχρι την απέλασή της καταχώρησε την υπό κρίση αίτηση με την οποία ζητά την έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus με το οποίο να διατάσσεται η απελευθέρωσή της από την παράνομη, όπως θεωρεί, κράτησή της. Καθώς εισηγείται, η κράτησή της είναι παράνομη από απόψεως της διάρκειας της για τους πιο κάτω λόγους:
(α) Έχουν παρέλθει οι έξι μήνες που καθορίζονται τόσο από τον περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμο όσο και από την Οδηγία 2008/115/ΕΚ ως η κατά κανόνα προβλεπόμενη μέγιστη διάρκεια κράτησης.
(β) Η παράταση της διάρκειας της κράτησής της πέραν των έξι μηνών είναι παράνομη αφού η πρώτη παράταση εγκρίθηκε από τον Υπουργό στις 16.2.2012 δηλαδή 13 ημέρες μετά τη λήξη των έξι μηνών και στη συνέχεια στις 6.4.2012 με τη δεύτερη επί τούτου έγκριση του Υπουργού.
Η κράτηση της αιτήτριας όντως κατέστη παράνομη μετά τη λήξη των έξι μηνών μέγιστης κράτησης που προβλέπει ο νόμος. Η εκ των υστέρων έγκριση παράτασης της κράτησης δεν επενεργεί ως νομιμοποίηση της προηγούμενης παράνομης κράτησης. Παρά τα πιο πάνω, η χρονική περίοδος της παράτασης που είχε εγκρίνει η Υπουργός έχει λήξει και ως εκ τούτου η συνέχιση της κράτησης της αιτήτριας είναι και πάλιν παράνομη. Είναι σαφές ότι η Υπουργός δεν ενέκρινε παράταση αόριστης χρονικής διάρκειας ή μέχρι τη συμπλήρωση άλλων 12 μηνών αλλά μόνο μέχρι την εξέταση της αίτησης της αιτήτριας από την Υπηρεσία Ασύλου. Αυτή εξάλλου ήταν και η εισήγηση των καθ' ων η αίτηση προς την Υπουργό όπως η αιτήτρια «παραμείνει υπό κράτηση μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία εξέτασης της υπόθεσης της από την Υπηρεσία Ασύλου». Η διαδικασία εξέτασης της αίτησης της αιτήτριας από την Υπηρεσία Ασύλου συμπληρώθηκε στις 9.3.2012 με απόφαση απόρριψης της αίτησης εναντίον της οποίας η αιτήτρια άσκησε διοικητική προσφυγή. Στις 6.4.2012 η Υπουργός έδωσε νέες οδηγίες όπως η αιτήτρια παραμείνει υπό κράτηση μέχρι την ολοκλήρωση των διαδικασιών από την Υπηρεσία Ασύλου.
Προκύπτει από τα πιο πάνω γεγονότα ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις παράτασης της χρονικής διάρκειας κράτησης της αιτήτριας. Σύμφωνα με το νόμο, οι εν λόγω προϋποθέσεις είναι
• να γίνονται εύλογες προσπάθειες για απομάκρυνση και
• η επιχείρηση να είναι πιθανό να διαρκέσει περισσότερο επειδή η αιτήτρια αρνείται να συνεργαστεί ή καθυστερεί η λήψη αναγκαίων εγγράφων από τρίτες χώρες.
Στην προκείμενη περίπτωση δεν υπάρχουν στοιχεία ότι συντρέχει είτε η μια είτε η άλλη προϋπόθεση. Εν πάση περιπτώσει η κράτηση της αιτήτριας είναι παράνομη αφού δεν έγινε καμιά επανεξέταση της περίπτωσής της από τις 16.4.2012 κατά παράβαση του νόμου ο οποίος απαιτεί αυτεπάγγελτη επανεξέταση της κράτησης από τον Υπουργό κάθε δύο μήνες.
Ενόψει των πιο πάνω η αίτηση επιτυγχάνει και εκδίδεται προνομιακό ένταλμα Habeas Corpus και διατάσσεται η απόλυση της αιτήτριας. Τα έξοδα της αίτησης επιδικάζονται υπέρ της αιτήτριας και εναντίον των καθ' ων η αίτηση.
Εκδίδεται προνομιακό ένταλμα Habeas Corpus.