|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2012) 1 ΑΑΔ 1889
9 Μαρτίου, 2012
(Παραλήφθηκε στο Τμήμα Νομικών Εκδόσεων στις 30/5/2013)
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στής]
IMAD KAHIL ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ
BLOCK 10 ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ
ΕΙΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ
ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ HABEAS CORPUS,
Αιτητή,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
3. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
4. ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 18/2012)
Προνομιακά Εντάλματα ― Habeas Corpus ― To κατά πόσο η απόφαση για παράταση της κράτησης προσώπου με σκοπό την απέλαση είναι νόμιμη ή όχι, δεν μπορεί να κριθεί στο πλαίσιο της διαδικασίας certiorari, παρά μόνο με προσφυγή ― Δεν είναι έργο του Δικαστηρίου στην διαδικασία του Habeas Corpus να ελέγξει την ορθότητα διοικητικής απόφασης, η οποία θα πρέπει να ελεγχθεί βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος.
[Πέραν των ως άνω αναφερομένων, η απόφαση διαβάζεται ως έχει.]
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αίτηση.
Α. Καρεκλάς και κα Π. Πιερή, για τον Αιτητή.
Σταυρινός για τη Δημοκρατία, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Ο αιτητής είναι παρών.
Παρών είναι και ο κ. Θεόδωρος Ζάζα ο οποίος δίδει τον όρκο του μεταφραστή.
Ex tempore
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Έχω ενώπιόν μου Αίτηση Habeas Corpus, η οποία στηρίζεται στον Νόμο 153(1) του 2011, και συγκεκριμένα το Άρθρο 18 ΠΣΤ 5Α, δυνάμει του οποίου η διάρκεια κράτησης, βάσει του παρόντος άρθρου, υπόκειται σε αίτηση για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus.
Ο συγκεκριμένος λόγος της Αίτησης είναι ότι η κράτηση του αιτητή έπαυσε να είναι νόμιμη μετά από την πάροδο των έξι μηνών που αναφέρεται στο ως άνω Άρθρο 18 ΠΣΤ (7), προκειμένου περί κράτησης με σκοπό την απομάκρυνση από τη Δημοκρατία. Είναι δεδομένο ότι ο αιτητής κρατήθηκε δυνάμει διατάγματος κράτησης και απέλασης, τα οποία εξεδόθησαν στις 11/7/2011. Η διάρκειά τους λοιπόν, σύμφωνα με τον Νόμο, θα ήταν μέχρι 11/1/2012. Παρέχεται βεβαίως στον Υπουργό Εσωτερικών δικαίωμα να παρατείνει το χρονικό διάστημα των έξι μηνών για πρόσθετο χρόνο που να μην υπερβαίνει τους δώδεκα μήνες σε συγκεκριμένες περιπτώσεις που αναφέρονται το Άρθρο 18 ΠΣΤ (8).
Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τη Δημοκρατία παρέπεμψε το Δικαστήριο με την ένσταση του εις απόφαση του Υπουργού ημερομηνίας 24/1/2012, όπως η κράτηση του αιτητή συνεχιστεί. Η εισήγηση του ευπαίδευτου συνηγόρου για τον αιτητή είναι ότι αυτό δεν μπορούσε να είχε γίνει μετά από την πάροδο της περιόδου των έξι μηνών, εφόσον με τη λήξη των έξι μηνών και την μη επέκταση της περιόδου κράτησης, η περαιτέρω κράτηση κατέστη αυτομάτως παράνομη, και συνεχίζει να είναι έτσι μέχρι σήμερα. Με παρέπεμψε συναφώς προς την απόφαση του αδελφού μου Δικαστή κ. Κληρίδη στην αίτηση (2011) 1(Γ) Α.Α.Δ. 2170, όπου υιοθετήθηκε αυτή η προσέγγιση, εφόσον εκρίθη ότι η περίοδος κράτησης δεν παρατάθηκε προ ή κατά την λήξη της, παρά μόνο εκ των υστέρων. Την απόφαση αυτή ακολούθησε και ο αδελφός μου Δικαστής κ. Παμπαλλής στην αίτηση (2011) 1(Γ) Α.Α.Δ. 2219.
Με όλο το σέβας προς τις αποφάσεις αυτές, έχω άλλη άποψη του πράγματος, η οποία συνίσταται στο ότι με δεδομένη ενώπιόν μου την απόφαση Υπουργού, δεν μπορώ να εκλάβω άλλως το πράγμα, παρά ότι υπάρχει απόφαση για παράταση της κράτησης του Αιτητή. Κατά πόσον η απόφαση για παράταση της κράτησης ήταν νόμιμη ή όχι, δεν μπορεί να κριθεί από το Δικαστήριο αυτό, παρά μόνο σε προσφυγή, όπως εξάλλου προνοείται και στον ίδιο τον Νόμο. Αν αποφάσιζα ότι η παράταση της κράτησης δε μπορούσε να γίνει λόγω του ότι έχει ήδη λήξει η αρχική περίοδος της κράτησης των έξι μηνών θα αποφαινόμουν αναποφεύκτως και επί της νομιμότητας της πράξης εκείνης. Δεν είναι έργο του Δικαστηρίου στην διαδικασία του Habeas Corpus να ελέγξει την ορθότητα διοικητικής απόφασης, η οποία θα πρέπει να ελεγχθεί βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος.
Με δεδομένη λοιπόν την απόφαση του Υπουργού για την παράταση της κράτησης, δεν έχω άλλη επιλογή παρά να απορρίψω την αίτηση.
Η αίτηση απορρίπτεται.