ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
THE ATTORNEY-GENERAL ν. PANAYIOTIS CHRISTOU (1962) 1 CLR 129
IN RE NINA PANARETOU (1972) 1 CLR 165
IN RE ROUSIAS CO. (1981) 1 CLR 703
In re Charalambos Th Argyrides (1987) 1 CLR 23
Τζεννάρο Περρέλλα (Αρ. 2) (1995) 1 ΑΑΔ 692
Iωάννου Θύρσος (Aρ. 2) (1996) 1 ΑΑΔ 849
Aναφορικά με την αίτηση του Σταύρoυ Μεστάνα (2000) 1 ΑΑΔ 1469
Επί τοις Αφορώσι την αίτηση της HellengerTrading Ltd (2000) 1 ΑΑΔ 1965
Α.L.S. (Aircraft Leasing System) Ltd (2000) 1 ΑΑΔ 51
Mιχαήλ Xριστάκης και Άλλος (2001) 1 ΑΑΔ 247
Κωνσταντινίδης Αλέκος (2003) 1 ΑΑΔ 1298
"Μαρκίδης Σοφοκλής και Άλλες (2004) 1 ΑΑΔ 552
Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας (2004) 1 ΑΑΔ 1516
Base Metal Trading Ltd ν. Fastact Developments Ltd και Άλλη (2004) 1 ΑΑΔ 1535
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Ν. 232/1991 - Ο περί Ρυθμίσεως των Περιουσιακών Σχέσεων των Συζύγων Νόμος του 1991
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Θεοδωράκης Θεόδωρος (2013) 1 ΑΑΔ 1725
ΑΙΤΗΣΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ, Πολιτική Αίτηση Αρ. 155/2013, 9/8/2013
Aποστόλου Μάριος (Αρ. 2) (2012) 1 ΑΑΔ 1892
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤOY ΦΥΡΙΛΛΑ , ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 118/18, 25/10/2018, ECLI:CY:AD:2018:D465
(2012) 1 ΑΑΔ 1874
30 Ιουλίου, 2012
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
(ΑΡ. 1), ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΝΤΑΛΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ CERTIORARI,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΚΑΙ/΄Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ/΄Η ΕΝΤΑΛΜΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ (ΕΝΤΙΜΗΣ ΚΑΣ Κ. Χ"ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ-ΣΙΑΜΤΑΝΗ, ΔΙΚΑΣΤΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ), ΠΟΥ ΕΞΕΔΟΘΗ ΣΤΙΣ 12.6.2012 ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΜΕ ΑΡ. 271/2009, ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΥΠΟ ΑΡ. 32
ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΙΕΤΑΣΣΕ ΚΑΙ/΄Η ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΟΥΣΕ
ΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΚΑΙ/΄Η ΤΗ ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ
ΜΑΡΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΣΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΣΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΓΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ ΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΙΣΧΥΟΣ ΜΕΧΡΙ 30/7/2012 ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΤΟ ΠΟΣΟ ΤΩΝ €1303,00 ΠΛΗΡΩΘΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΑΡΘΡΑ 15, 17, 30, ΤΟ ΑΡΘΡΟ 6 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΤΟ ΑΡΘΡΟ 124Α ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟΥ ΚΕΦ. 155 ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ 21(Ι)/2012,
ΤΟ ΑΡΘΡΟ 12 ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 232/1991, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 1, 2, 3, 4, 5,
12, 13, 14, 26, 30 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ (ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ)
ΤΟΥ 2001 Ν.138(Ι)/2001, ΤΗ ΔΙΑΤΑΓΗ 42 ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ 1883, ΔΙΑΤΑΓΗ 59, 3, 4(2), 5, 6, 9, 18 (1) ΚΑΙ 19 (2)(3), ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΜΦΥΕΙΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ
ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 116/2012)
Προνομιακά Εντάλματα ― Certiorari ― Απόρριψη αίτησης για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari προς ακύρωση εντάλματος φυλάκισης που εξέδωσε το Οικογενειακό Δικαστήριο λόγω παράλειψης πληρωμής διατροφής ― Ο αιτητής δεν είχε στερηθεί οποιουδήποτε δικαιώματος ώστε να τίθετο θέμα παραβίασης της δίκαιης δίκης ― Καθυστέρηση στην υποβολή της αίτησης για άδεια ― Ποιο το χρονικό όριο καταχώρησης.
Προνομιακά Εντάλματα ― Certiorari ― Οι λόγοι για τους οποίους εκδίδονται προνομιακά εντάλματα περιλαμβάνουν, έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη πλάνη νόμου, προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση, δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης, παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
Προνομιακά Εντάλματα ― Certiorari ― Άδεια για καταχώρηση αίτησης παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα.
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Ελλείψει Διαδικαστικού Κανονισμού προκύπτει από τη νομολογία, ότι το Ανώτατο Δικαστήριο ακολουθεί τους Αγγλικούς Διαδικαστικούς Κανονισμούς ― Η αίτηση για την έκδοση προνομιακών ενταλμάτων πρέπει να καταχωρείται το αργότερο εντός έξι μηνών από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης ― Το θέμα, αντιμετωπίζεται πάντοτε στο γενικότερο πλαίσιο της υπόθεσης.
Ο αιτητής επιδίωξε την παραχώρηση άδειας του Δικαστηρίου για την καταχώρηση αίτησης για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari προς ακύρωση εντάλματος του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού που εξεδόθη σε Αίτηση Διατροφής σύμφωνα με τον Ποινικό Τύπο αρ. 32 και το οποίο διέτασσε τη μεταφορά ή/και φυλάκιση του Αιτητή στις Κεντρικές Φυλακές στη Λευκωσία για περίοδο ενός χρόνου με αναστολή, ισχύος μέχρι 30/7/2012 εκτός αν το ποσό των €1.303 πληρωνόταν μέχρι τότε.
Ύστερα από σχετική διαδικασία και κλήση του Οικογενειακού Δικαστηρίου, ο αιτητής εμφανίστηκε ενώπιον του για να εξηγήσει τους λόγους που παρέλειψε να συμμορφωθεί με το διάταγμα διατροφής που είχε εκδοθεί εναντίον του και καταχώρισε ένορκη δήλωση επισυνάπτοντας αριθμό εγγράφων προς υποστήριξη των λόγων για τους οποίους δεν κατέβαλε το ποσό της διατροφής.
Το Δικαστήριο ενόψει των ισχυρισμών του αιτητή έδωσε άδεια στην εν διαστάσει σύζυγο του όπως καταχωρίσει και αυτή ένορκη δήλωση ενώ απέρριψε μεταγενέστερο αίτημα του αιτητή να καταχωρίσει απαντητική ένορκη δήλωση, υποδεικνύοντας μεταξύ άλλων το συνοπτικό της διαδικασίας η οποία με την τροποποίηση της νομοθεσίας σκοπό έχει να διευκολύνει και όχι να καθυστερεί τις διαδικασίες. Εξέδωσε δε το ένταλμα φυλάκισης για περίοδο ενός έτους με αναστολή εκτελέσεως μέχρι 30.7.2012.
Με την αίτηση για άδεια υποστηρίχθηκε ότι:
α) Η απόφαση του Οικογενειακού Δικαστηρίου ήταν αποτέλεσμα έκδηλης νομικής πλάνης, υπέρβασης δικαιοδοσίας, παράβασης των Άρθρων 15, 17 και 30 του Συντάγματος, ως και παράβασης των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης.
β) Το Δικαστήριο ενώ κατά παράβαση του εδαφίου 2 του Άρθρου 124Α του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, (όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 21(Ι)/2012), έδωσε άδεια στην εν διαστάσει σύζυγο του να καταχωρίσει απάντηση στους ισχυρισμούς του, στον ίδιο δεν έδωσε τέτοια άδεια, αποστερώντας του το δικαίωμα να ακουστεί.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Είναι φανερό ότι, εκεί που προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο, δε δικαιολογείται αίτηση αυτής της φύσης, εκτός εάν υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις για τις οποίες εδώ δεν υπήρχε ισχυρισμός.
2. Δεν ετίθετο ζήτημα εσφαλμένης ερμηνείας του Άρθρου 124Α(2) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου. Το Δικαστήριο ακολουθώντας τα προβλεπόμενα στο εν λόγω άρθρο, έδωσε την ευκαιρία στον αιτητή να παραθέσει όλους τους λόγους για τους οποίους δεν είχε συμμορφωθεί με το Διάταγμα. Έκρινε όμως ότι έπρεπε να ακούσει και την άλλη πλευρά. Ο αιτητής δεν είχε στερηθεί οποιουδήποτε δικαιώματος ώστε να τίθετο θέμα παραβίασης της δίκαιης δίκης όπως ο συνήγορος του ισχυρίστηκε.
3. Και αν ακόμα υπήρχε κατάληξη ότι δεν παρεχόταν άλλο ένδικο μέσο ή ότι ήταν δυνατή η αναθεώρηση της άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου και πάλι δε θα παραχωρείτο η αιτούμενη άδεια λόγω καθυστέρησης στην καταχώριση της.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Rousias Co (1981) 1 C.L.R. 703,
Argyrides (1987) 1 C.L.R. 23,
Ιωάννου (Αρ. 2) (1996) 1 Α.Α.Δ. 849,
Κωνσταντινίδης (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298,
Γενικός Εισαγγελέας ν. Χρίστου (1962) 1 C.L.R. 129,
Παναρέτου (1972) 1 C.L.R. 165,
Kakos (1985) 1 C.L.R. 250,
A.L.S. Aircraft Leasing System Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 51,
Perella (1995) 1 Α.Α.Δ. 692.
Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535,
Γενικός Εισαγγελέας (2004) 1 Α.Α.Δ. 1516.
Αίτηση.
Αλ. Κουκούνης, για τον Αιτητή.
Cur. adv. vult.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση, ο αιτητής ζητά:-
"Α. Άδεια του Δικαστηρίου για την καταχώρηση Αίτησης με Κλήση για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari για ακύρωση της Απόφασης ή/και Διατάγματος ή/και Εντάλματος του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού που εξεδόθη στις 12/6/2012 στην Αίτηση Διατροφής αρ. 271/09 σύμφωνα με τον Ποινικό Τύπο αρ. 32 και το οποίο διέτασσε τη μεταφορά ή/και φυλάκιση του Αιτητή Μάριου Αποστόλου στις Κεντρικές Φυλακές στη Λευκωσία για περίοδο ενός χρόνου με αναστολή ισχύος μέχρι 30/7/2012 εκτός αν το ποσό των €1.303 πληρωθεί μέχρι τότε.
Β. Διάταγμα όπως οποιοδήποτε διαδικαστικό μέτρο και/ή άλλως μέτρο που βασίζεται στο Διάταγμα αυτό ανασταλεί μέχρι την αποπεράτωση της διαδικασίας στο Ανώτατο Δικαστήριο."
Ο αιτητής σε έκθεση που συνοδεύει την αίτηση του υποστηρίζει ότι η απόφαση και/ή διάταγμα του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού ημερ. 12/6/2012, ("η απόφαση"), είναι αποτέλεσμα έκδηλης νομικής πλάνης, υπέρβασης δικαιοδοσίας, παράβασης των Άρθρων 15, 17 και 30 του Συντάγματος, ως και παράβασης των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης.
Στις 30.3.2010 εναντίον του αιτητή εκδόθηκε Διάταγμα με το οποίο αυτός διατασσόταν όπως, από 20/10/2009 και κάθε 20ή ημέρα εκάστου επομένου μηνός, καταβάλλει στην εν διαστάσει σύζυγό του Ροδούλα Ιωάννου το ποσό των €1.300,00, ως συνεισφορά του στη διατροφή της.
Στις 3/5/2012, μετά από ένορκη δήλωση της Ροδούλας Ιωάννου εν διαστάσει συζύγου του αιτητή ότι αυτός, κατά παράβαση του Διατάγματος, ημερ. 3/10/2010, δεν κατέβαλε το ποσό της διατροφής από 20/4/2012 - 19/5/2012, το Δικαστήριο τον κάλεσε όπως, εάν επιθυμεί, εμφανιστεί ενώπιον του στις 22/5/2012, για να εξηγήσει τους λόγους που παρέλειψε να συμμορφωθεί με αυτό. Ο αιτητής εμφανίστηκε και καταχώρισε ένορκη δήλωση επισυνάπτοντας σ' αυτή αριθμό εγγράφων προς υποστήριξη των λόγων για τους οποίους δεν κατέβαλε το ποσό της διατροφής.
Το Δικαστήριο ενόψει των ισχυρισμών του αιτητή έδωσε άδεια στη Ροδούλα Ιωάννου όπως καταχωρίσει και αυτή ένορκη δήλωση και όρισε την υπόθεση στις 12/6/2012, ημερομηνία κατά την οποία, καθώς προκύπτει από την απόφαση, η πλευρά του αιτητή ζήτησε άδεια να καταχωρίσει απαντητική ένορκη δήλωση. Το Δικαστήριο την ίδια ημέρα εξέδωσε την πιο κάτω απόφαση:-
"Έχω ακούσει τις θέσεις του κ. Κουκούνη. Έκρινα ότι δεν πρέπει να δώσω άδεια για περαιτέρω απαντητική Ένορκη Δήλωση.
Σκοπός της διαδικασίας αυτής είναι τα τίθενται συνοπτικά τα θέματα και να αποφασίζει το Δικαστήριο ταχέως αναφορικά με το αν θα πρέπει να εκδοθεί Ένταλμα Φυλάκισης για τις οφειλόμενες διατροφές. Η διαδικασία αυτή και η τροποποίηση της νομοθεσίας σκοπό έχει να διευκολύνει και όχι να καθυστερεί τις διαδικασίες, λαμβάνοντας υπόψη ότι η φύση των υποθέσεων αυτών που αφορούν διατροφή για την κάλυψη των τρέχουσων αναγκών επιτάσσει όπως η απόφαση του Δικαστηρίου δίδεται αμέσως.
Δυνάμει του Άρθρου 124 (α) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 155, όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο 21(Ι)/12 εκδόθηκε κλήση από τον Πρωτοκολλητή με την οποία καλείτο ο Καθ' ου η αίτηση να εμφανιστεί στο Δικαστήριο στις 3.5.12 και να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους παρέλειψε να συμμορφωθεί στο διάταγμα του Δικαστηρίου ημ. 30.3.10 γιατί δηλαδή, δεν κατέβαλε την διατροφή ύψους €1,300 στην Αιτήτρια, που επιδίκασε το Δικαστήριο και που αφορά την δόση για την περίοδο από 20.4.12 μέχρι 19.5.12.
Το Δικαστήριο έδωσε το δικαίωμα στον Καθ' ου η αίτηση, ο οποίος εμφανίστηκε με τον δικηγόρο του, να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους παρέλειψε να συμμορφωθεί με το διάταγμα δίδοντας του το δικαίωμα να θέσει τις θέσεις του και γραπτώς. Το Δικαστήριο δηλαδή, εφάρμοσε την πρόνοια της σχετικής νομοθεσίας.
Μετά από αίτημα των συνηγόρων της Αιτήτριας το Δικαστήριο θεώρησε ορθό να δώσει αντίστοιχο δικαίωμα στην Αιτήτρια. Η διαδικασία αυτή όμως, δεν θα πρέπει να οδηγήσει σε ατέρμονες απαντήσεις και ανταπαντήσεις και θα πρέπει να έχει ένα τέλος.
Έχοντας υπόψη μου τις εκατέρωθεν Ένορκες Δηλώσεις, εκ πρώτης όψεως διαφαίνεται μια οικονομική αδυναμία του Καθ' ου η αίτηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του. Λαμβάνω όμως υπόψη μου ότι δεν αναφέρθηκε οτιδήποτε μέχρι σήμερα, ότι ο Καθ' ου η αίτηση έχει συμμορφωθεί στο διάταγμα του Δικαστηρίου ή ότι έχει καταβάλει οποιοδήποτε ποσό.
Δεν θα υπεισέλθω σ' αυτό το στάδιο, στην αξιολόγηση της αξιοπιστίας έκαστου διάδικου εφόσον η ακρόαση της εναρκτήριας αίτησης έχει αρχίσει και βρίσκεται σε εξέλιξη. Θα ήταν πρόωρο δε να προβώ σε ευρήματα επί της ουσίας της υπόθεσης.
Συνεκτιμώντας επομένως τις ένορκες δηλώσεις των διαδίκων και λαμβάνοντας υπόψη την εκ πρώτης όψεως αδυναμία του Καθ' ου η αίτηση κατά το τελευταίο έτος να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του, χωρίς να παραβλέπω και την ένορκη δήλωση της άλλης πλευράς, η οποία ισχυρίζεται ότι έχει εξίσου οικονομική αδυναμία, αλλά και ότι τα έξοδα της διατροφής είναι τρέχοντα και θα πρέπει να καλυφθούν άμεσα ως επίσης τα νέα δεδομένα που παρουσίασε ο Καθ' ου η αίτηση, δηλαδή, το ιατρικό πιστοποιητικό αναφορικά με τα προβλήματα υγείας του, εξασκώντας περαιτέρω την διακριτική μου ευχέρεια, εκδίδω το Ένταλμα Φυλάκισης για περίοδο ενός έτους με αναστολή εκτελέσεως μέχρι 30.7.2012. Καμιά διαταγή για έξοδα."
Ο συνήγορος του αιτητή ισχυρίζεται ότι από το κείμενο της απόφασης προκύπτει νομική πλάνη και υπέρβαση δικαιοδοσίας. Το Δικαστήριο, κατά παράβαση και/ή κατά λανθασμένη ερμηνεία του εδαφίου 2 του Άρθρου 124Α του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, (όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 21(Ι)/2012), έδωσε δικαίωμα στη Ροδούλα Ιωάννου να καταχωρίσει ένορκη δήλωση. Το πιο πάνω Άρθρο, υπέβαλε, το μόνο το οποίο προβλέπει είναι να δοθεί η ευκαιρία στο πρόσωπο το οποίο δε συμμορφώθηκε με το διάταγμα διατροφής να εξηγήσει τους λόγους της μη συμμόρφωσής του και τίποτε πέραν τούτου. Περαιτέρω, υπέβαλε, το Δικαστήριο ενώ κατά παράβαση του εν λόγω Άρθρου έδωσε άδεια στη Ροδούλα Ιωάννου να καταχωρίσει απάντηση στους ισχυρισμούς του, στον ίδιο δεν έδωσε τέτοια άδεια. Με τη στέρηση του δικαιώματός του να απαντήσει στις θέσεις της Ροδούλας Ιωάννου, η οποία πρόβαλλε αναληθείς ισχυρισμούς και παρουσίασε μαρτυρία που εξασφάλισε παράνομα, παραβιάστηκαν τα δικαιώματά του, όπως αυτά αναγνωρίζονται από τα Άρθρα 15, 17 και 30 του Συντάγματος, και οι κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης. Η αιτούμενη άδεια, καταλήγει, λόγω του ότι η αναστολή ισχύος του Εντάλματος Φυλάκισης του λήγει στις 30/7/2012, είναι απαραίτητο όπως δοθεί. Τέλος, υποστήριξε, ο αιτητής σε συμμόρφωση με το διάταγμα ημερ. 30/3/2010 παρά τη μεγάλη οικονομική δυσχέρεια στην οποία βρίσκεται, έχει καταβάλει στη Ροδούλα Ιωάννου το ποσό των €1.300 για το μήνα 20/5/2012 μέχρι 19/6/2012. Προς υποστήριξη του βάσιμου της αίτησης παρέπεμψε στις In re Rousias Co. (1981) 1 C.L.R. 703· In re Argyrides (1987) 1 C.L.R. 23· Ιωάννου (Αρ. 2) (1996) 1 Α.Α.Δ. 849.
Τα κριτήρια, που πρέπει να ικανοποιούνται για τη χορήγηση άδειας για καταχώριση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος, έχουν, κατ' επανάληψη, αναλυθεί από τη νομολογία.
Στην Κωνσταντινίδης (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298, αναφέρεται:- (σελ. 1303-1304):
«Στο παρόν στάδιο το δικαστήριο κατά την ενάσκηση της διακριτικής του εξουσίας εξετάζει κατά πόσον υπάρχει συζητήσιμη εκ πρώτης όψεως υπόθεση που να δικαιολογεί επαρκώς την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας. Δεν χρειάζεται να εμβαθύνει περισσότερο στην υπόθεση. Είναι αρκετό σε αυτό το στάδιο με βάση το υλικό που βρίσκεται ενώπιον του δικαστηρίου να δικαιολογείται η παραχώρηση τέτοιας άδειας: Γενικός Εισαγγελέας ν. Π. Χρίστου (1962) 1 C.L.R. 129, Νίνα Παναρέτου (1972) 1 C.L.R. 165, Kakos (1985) 1 C.L.R. 250, Αργυρίδης (1987) 1 C.L.R. 23, A.L.S. Aircraft Leasing System Ltd. (2000) 1 Α.Α.Δ. 51.
Οι λόγοι για τους οποίους εκδίδονται προνομιακά εντάλματα περιλαμβάνουν:
(α) Έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας.
(β Έκδηλη πλάνη Νόμου.
(γ) Προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση.
(δ) Δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης.
(ε) Παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
(Βλ. μεταξύ άλλων, Αναφορικά με το Genaro Perella (1995) 1 Α.Α.Δ. 692).»
Στην απόφαση της Ολομέλειας Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535, αναφέρονται σχετικά τα εξής:- (σελ. 1541-1542)
«Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ., μεταξύ άλλων, R. v. Secretary of State [1986] 1 All ER 717, Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, Στ. Μεστάνας (2000) 1 Α.Α.Δ. 1469 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλίδη (2001) 1 Α.Α.Δ. 247). Στη Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965, διευκρινίστηκε, ορθά, ότι η αρχή αυτή 'ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα'. Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ., επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori, λόγο απόρριψης της αίτησης.»
Στην απόφαση του Κωνσταντινίδη, Δ., στη Γενικός Εισαγγελέας (2004) 1 Α.Α.Δ. 1516, γίνεται αναφορά σε απόσπασμα από τους Halsbury's Laws of England, 3rd Edition, Volume 11, σελ. 62, § 119, όπου σε σχέση με το νομικό σφάλμα αναφέρονται τα εξής στη σελ. 1523:
«'Where the proceedings are regular upon their face and the inferior tribunal had jurisdiction, the superior court will not grant the order of certiorari on the ground that the inferior tribunal had misconceived a point of law. When the inferior tribunal has jurisdiction to decide a matter, it cannot (merely because it incidentally misconstrues a statute, or admits illegal evidence, or rejects legal evidence, or misdirects itself as to the weight of the evidence, or convicts without evidence) be deemed to exceed or abuse its jurisdiction.'
Σε μετάφραση:
'Όπου η διαδικασία είναι στην όψη της κανονική και το κατώτερο δικαστήριο είχε δικαιοδοσία, το ανώτερο δικαστήριο δεν θα εκδώσει ένταλμα certiorari για το λόγο ότι το κατώτερο δικαστήριο πλανήθηκε επί νομικού σημείου. Όταν το κατώτερο δικαστήριο έχει δικαιοδοσία να αποφασίσει ένα θέμα, δεν μπορεί (απλώς επειδή παρεμπιπτόντως παρερμηνεύει ένα νόμο ή επιτρέπει την εισαγωγή παράνομης μαρτυρίας, ή απορρίπτει νόμιμη μαρτυρία, ή καθοδηγεί εσφαλμένα τον εαυτό του αναφορικά με το βάρος της μαρτυρίας, ή καταδικάζει χωρίς μαρτυρία) να θεωρηθεί ότι υπερβαίνει ή καταχράται τη δικαιοδοσία του.'»
Από τα πιο πάνω, είναι φανερό ότι, εκεί που προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο, δε δικαιολογείται αίτηση αυτής της φύσης, εκτός εάν υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις για τις οποίες εδώ δεν υπάρχει ισχυρισμός.
Στο σύγγραμμα Προνομιακά Εντάλματα Πέτρου Αρτέμη 1η έκδοση (2004) σελ. 121 αναφέρεται ότι "το ένταλμα certiorari δεν αποτελεί μέσο για την εποπτεία της διαδικασίας ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου ή της πρακτικής που ακολουθείται".
Από την απόφαση προκύπτει ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο μετά την καταχώριση ένορκης δήλωσης από μέρους του αιτητή στα πλαίσια της εξουσίας του για ρύθμιση της διαδικασίας άσκησε τη διακριτική του εξουσία και έδωσε άδεια για καταχώριση ένορκης δήλωσης από μέρους της Ροδούλας Ιωάννου, όπως άσκησε τη διακριτική του εξουσία να μην επιτρέψει στον αιτητή να καταχωρίσει απαντητική ένορκη δήλωση. Συνεπώς δεν τίθεται ζήτημα εσφαλμένης ερμηνείας του Άρθρου 124Α(2)* του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου. Το Δικαστήριο ακολουθώντας τα προβλεπόμενα στο εν λόγω άρθρο έδωσε την ευκαιρία στον αιτητή να παραθέσει όλους τους λόγους για τους οποίους δεν είχε συμμορφωθεί με το Διάταγμα. Έκρινε όμως ότι έπρεπε να ακούσει και την άλλη πλευρά. Ο αιτητής δεν έχει στερηθεί οποιουδήποτε δικαιώματος ώστε να τίθεται θέμα παραβίασης της δίκαιης δίκης όπως ο συνήγορος του ισχυρίστηκε.
Και αν ακόμα κατέληγα ότι δεν παρείχετο άλλο ένδικο μέσο ή ότι ήταν δυνατή η αναθεώρηση της άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου και πάλι δε θα παραχωρούσα την αιτούμενη άδεια λόγω καθυστέρησης στην καταχώριση της. Στην Κύπρο, δεν υπάρχει διαδικαστικός κανονισμός που να ρυθμίζει τη διαδικασία έκδοσης προνομιακών ενταλμάτων, από τη νομολογία, όμως προκύπτει ότι το Ανώτατο Δικαστήριο ακολουθεί τους Αγγλικούς Διαδικαστικούς Κανονισμούς, που ίσχυαν στην Αγγλία κατά την ημέρα της Ανεξαρτησίας της Κύπρου υιοθετώντας ανάλογη πρακτική. Οι Αγγλικοί Διαδικαστικοί Κανονισμοί καθόριζαν ότι η αίτηση για την έκδοση προνομιακών ενταλμάτων έπρεπε να καταχωρηθεί το αργότερο εντός έξι μηνών από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης. Το θέμα, βέβαια, αντιμετωπίζεται πάντοτε στο γενικότερο πλαίσιο της υπόθεσης. Η απουσία ικανοποιητικής δικαιολογίας για την καθυστέρηση καταχώρισης της αίτησης δικαιολογεί απόρριψη της. Εδώ ο αιτητής, ο οποίος ήταν παρών κατά την έκδοση της απόφασης, όπως παρών ήταν και ο συνήγορός του, άφησε να παρέλθει ανεκμετάλλευτο το διάστημα από 12/6/2012 - 25/7/2012 και καταχώρησε την αίτησή του, μόλις 3 ημέρες πριν από την εκπνοή της προθεσμίας αναστολής εκτέλεσης της χωρίς να δώσει οποιαδήποτε δικαιολογία γι' αυτό. Η αναφορά του συνηγόρου του ότι η καθυστέρηση οφείλεται στο γεγονός ότι το κείμενο της απόφασης δόθηκε πρόσφατα δεν αποτελεί επαρκή αιτιολογία. Τόσο ο αιτητής όσο και ο δικηγόρος του ήταν παρόντες και γνώριζαν την απόφαση. Ούτε το γεγονός ότι ο αιτητής κατέβαλε το ποσό της διατροφής από 20/5/2012 μέχρι 19/6/2012 δηλαδή οφειλή μεταγενέστερη της οφειλής για την οποία η απόφαση αποτελεί στοιχείο που προσμετρά υπέρ της παραχώρησης της αιτούμενης άδειας.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.