|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2012) 1 ΑΑΔ 1373
25 Ιουνίου, 2012
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 33/64 ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 19 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1960 (14/60) ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 10 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΦΥΓΟΔΙΚΩΝ ΝΟΜΟΥ 1970 (Ν. 97/70),
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΦΥΓΟΔΙΚΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΩΝ ΓΙΑ ΠΑΡΟΧΗ ΝΟΜΙΚΗΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ 172/86 Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΚΥΡΩΘΗΝ ΜΕ ΤΗΝ ΡΗΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΙΝΩΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 01/11/96 Η ΟΠΟΙΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΟΥΣΕ ΟΤΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑΣ ΕΓΓΥΗΘΗΚΕ ΟΤΙ ΔΕΣΜΕΥΕΤΑΙ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΠΟΥ ΑΠΟΡΡΕΟΥΝ ΑΠΟ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΙΧΕ ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΗΣΕΙ Η ΠΡΩΗΝ Ε.Σ.Σ.Δ.,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ DRAZDOVA NATALIA SERGEENVA ΑΛΛΩΣ DROZDOVA NATALIA SERGEEVNA (ΑΡ. 1)
ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ HABEAS CORPUS,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΚΑΙ/Η ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 31/05/2012 ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΕΚΔΟΣΗΣ ΥΠ΄ ΑΡΙΘΜΟ 1/2011 ΕΚΔΟΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΙΑΤΑΧΘΗΚΕ Η ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΩΤΕΡΩ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ,
ΚΑΙ
ΕΚΘΕΣΗ ΓΕΝΟΜΕΝΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (Ν. 33/64) ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ SUPREME COURT OF ENGLAND (ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ) 1883,
Δ.59 Θ. 3(2) ORDER 59, R. 3(2)),
ΚΑΙ
EX PARTE ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ HABEAS CORPUS.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 86/2012)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Αίτηση προς απελευθέρωση εκζητούμενου προσώπου και αμφισβήτηση στο δικαιοδοτικό πλαίσιο Habeas Corpus, σχετικής απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου με την οποία κρίθηκε δικαιολογημένη η έκδοση στη Λευκορωσία για να δικαστεί εκεί για αδικήματα που κατ' ισχυρισμό διέπραξε εκεί.
Φυγόδικοι ― Συνθήκη μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ενωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών για Παροχή Νομικής Συνδρομής σε Θέματα Αστικού και Ποινικού Δικαίου, κυρωθείσα από το Νόμο 172/1986 ― Εφαρμοστέες αρχές.
Η αιτήτρια εκζητούμενο πρόσωπο από τη Λευκορωσία τελούσε υπό κράτηση στις Κεντρικές Φυλακές ύστερα από σχετική απόφαση Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού με την οποία κρίθηκε δικαιολογημένη η έκδοση της στη Λευκορωσία για να δικαστεί εκεί για αδικήματα που κατ' ισχυρισμό διέπραξε στη χώρα της.
Με την αίτηση για έκδοση διατάγματος certiorari έθεσε προς έλεγχο στο δικαιοδοτικό αυτό πλαίσιο του Habeas Corpus, τη σχετική απόφαση με την οποία διατάχθηκε η κράτηση της και ζήτησε συνακόλουθα την απελευθέρωση της με την έκδοση προνομιακού εντάλματος.
Με την αίτηση υποστηρίχθηκε ότι:
α) Δεν δικαιολογείτο η έκδοση επειδή δεν αποδεικνυόταν ότι ο Αναπληρωτής Γενικός Εισαγγελέας της Λευκορωσίας δεν ήταν αρμόδιος να υπογράψει και υποβάλει το αίτημα για νομική συνδρομή.
β) Δεν υπήρχε έγκυρο ένταλμα σύλληψης της αιτήτριας και εν πάση περιπτώσει η αιτούσα χώρα δεν απέστειλε στην Κύπρο πρωτότυπο ένταλμα σύλληψης της.
γ) Το αδίκημα για το οποίο κρίθηκε δικαιολογημένη η έκδοση της αιτήτριας είχε παραγραφεί.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Από το περιεχόμενο της γραπτής παράκλησης της αιτούσας χώρας για συνδρομή προέκυπτε ότι η Γενική Εισαγγελία της Λευκορωσίας ήταν η αιτούσα αρχή η οποία υπέβαλε το αίτημα για έκδοση της αιτήτριας.
2. Δεν είναι έργο των αρχών της Κυπριακής Δημοκρατίας ούτε βεβαίως και του δικαστηρίου να διερευνήσουν κατά πόσο το συγκεκριμένο άτομο που υπογράφει την παράκληση ήταν το αρμόδιο πρόσωπο με βάση τους νόμους της χώρας του να υποβάλει στο σχετικό αίτημα.
3. Από τη στιγμή που προσδιοριζόταν στο έγγραφο η αιτούσα αρχή, ικανοποιείτο η εκ του Άρθρου 42 της Συνθήκης προβλεπόμενη προϋπόθεση και εν προκειμένω το πρωτόδικο δικαστήριο, ορθά αποδέχθηκε ότι η Γενική Εισαγγελία της Ρωσίας ήταν η αιτούσα αρχή για την έκδοση της αιτήτριας.
4. Ορθά διαπίστωσε ότι το ένταλμα σύλληψης εκδόθηκε μόνο για το ένα από τα δύο αδικήματα για τα οποία ζητείτο η έκδοση της αιτήτριας ήτοι για το αδίκημα της υποκίνησης χρηματισμού μεγάλου ποσού.
5. Όπως ορθά διαπίστωσε το πρωτόδικο δικαστήριο δεν είχε αποδειχθεί ότι υπήρξε οποιαδήποτε ολιγωρία στη σύλληψη της αιτήτριας ούτε και τίθετο θέμα παραγραφής του αδικήματος.
6. Από την άλλη, η πάροδος του όντως μεγάλου χρόνου δεν επενεργούσε υπέρ της μη έκδοσης της αιτήτριας. Το γεγονός ότι η αιτήτρια απέκτησε στο μεταξύ παιδί δεν αποτελούσε λόγο για τον οποίο η έκδοση της θα συνιστούσε μέτρο καταπίεσης.
7. Η κράτηση της ήταν δικαιολογημένη μέχρι να καταστεί δυνατή η έκδοσή της.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αίτηση.
Χρ. Χριστοφόρου, για την Αιτήτρια.
Ε. Λοϊζίδου, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια D.N. Sergeenva από τη Λευκορωσία και τώρα στις Κεντρικές Φυλακές στη Λευκωσία με την υπό κρίση αίτηση για Habeas Corpus θέτει προς έλεγχο την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού ημερ. 31 Μαΐου, 2012 με την οποία κρίθηκε δικαιολογημένη η έκδοση της στη Λευκορωσία για να δικαστεί εκεί για αδικήματα που κατ' ισχυρισμό διέπραξε στη χώρα της. Η αιτήτρια κρατείται στις Κεντρικές Φυλακές δυνάμει διατάγματος προφυλάκισης ημερ. 31.5.2012 μέχρι την έκδοσή της στη Λευκορωσία.
Κατά την ακρόαση της αίτησης ενώπιόν μου ο δικηγόρος της αιτήτριας εισηγήθηκε ότι δεν δικαιολογείται η έκδοση της αιτήτριας στη Λευκορωσία και προς υποστήριξη της εν λόγω εισήγησης προώθησε τρία θέματα. Το πρώτο θέμα είναι ότι με βάση τα έγγραφα που διαβίβασαν οι αρχές της Λευκορωσίας δεν αποδεικνύεται ότι ο Αναπληρωτής Γενικός Εισαγγελέας της Λευκορωσίας ήταν αρμόδιος να υπογράψει και υποβάλει το αίτημα για νομική συνδρομή. Το δεύτερο είναι ότι δεν υπάρχει έγκυρο ένταλμα σύλληψης της αιτήτριας και ότι εν πάση περιπτώσει η αιτούσα χώρα δεν απέστειλε στην Κύπρο πρωτότυπο ένταλμα σύλληψης της. Το τρίτο θέμα είναι ότι το αδίκημα για το οποίο κρίθηκε δικαιολογημένη η έκδοση της αιτήτριας έχει παραγραφεί.
Στην υπό κρίση υπόθεση τυγχάνουν εφαρμογής οι πρόνοιες της Συνθήκης μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ενωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών για Παροχή Νομικής Συνδρομής σε Θέματα Αστικού και Ποινικού Δικαίου. Η εν λόγω Συνθήκη κυρώθηκε από το Νόμο 172/1986, υπερισχύει του περί Εκδόσεως Φυγοδίκων Νόμου του 1970 (Ν. 97/70) και συνεπώς το Άρθρο 42 του Ν. 172/86 υπερισχύει του Άρθρου 9 του Ν. 97/70. Η εν λόγω Συνθήκη τέθηκε σε ισχύ μεταξύ Κύπρου και Λευκορωσίας από 2.11.1996.
Σχετικά με το πρώτο θέμα διαπιστώνω ότι από το περιεχόμενο της γραπτής παράκλησης της αιτούσας χώρας για συνδρομή ημερ. 9.8.2011, προκύπτει ότι η Γενική Εισαγγελία της Λευκορωσίας είναι η αιτούσα αρχή η οποία υπέβαλε το αίτημα για έκδοση της αιτήτριας. Διαπιστώνω επίσης ότι το εν λόγω έγγραφο φέρει την υπογραφή του Αναπληρωτή Γενικού Εισαγγελέα της Λευκορωσίας. Δεν είναι έργο των αρχών της Κυπριακής Δημοκρατίας ούτε βεβαίως και του δικαστηρίου να διερευνήσουν κατά πόσο το συγκεκριμένο άτομο που υπογράφει την παράκληση ήταν το αρμόδιο πρόσωπο με βάση τους νόμους της χώρας του να υποβάλει στο σχετικό αίτημα. Από τη στιγμή που προσδιορίζεται στο έγγραφο η αιτούσα αρχή, θεωρώ ότι ικανοποιείται η εκ του Άρθρου 42 της Συνθήκης προβλεπόμενη προϋπόθεση και εν προκειμένω αποφαίνομαι ότι το πρωτόδικο δικαστήριο ορθά αποδέχθηκε ότι η Γενική Εισαγγελία της Ρωσίας είναι η αιτούσα αρχή για την έκδοση της αιτήτριας.
Το δεύτερο προς συζήτηση θέμα αναφέρεται στο ένταλμα σύλληψης. Εξ αρχής σημειώνω ότι το πρωτόδικο δικαστήριο ορθά διαπίστωσε ότι το ένταλμα σύλληψης εκδόθηκε μόνο για το ένα από τα δύο αδικήματα για τα οποία ζητείται η έκδοση της αιτήτριας ήτοι για το αδίκημα της υποκίνησης χρηματισμού μεγάλου ποσού. Στη γραπτή παράκληση της αιτούσας χώρας ημερ. 9.8.2006 εμπεριέχεται ένταλμα σύλληψης της αιτήτριας που εκδόθηκε από τις αρχές της Λευκορωσίας το οποίο αναφέρεται στο προαναφερόμενο αδίκημα της υποκίνησης χρηματισμού μεγάλου ποσού. Το λεκτικό του εντάλματος σύλληψης δεν ενέχει ιδιαίτερη σημασία ούτε είναι απαραίτητο να συνάδει με τον τρόπο που εκδίδονται ανάλογα εντάλματα σύλληψης στην Κύπρο. Θεωρώ ότι η προϋπόθεση που θέτει το Άρθρο 42 της Συνθήκης ικανοποιείται. Προκύπτει από το περιεχόμενο του εγγράφου ότι αυτό συνιστά πιστοποιημένο αντίγραφο εντάλματος σύλληψης της αιτήτριας στο οποίο περιγράφονται οι πράξεις οι οποίες στοιχειοθετούν το κατ΄ ισχυρισμό αδίκημα για το οποίο ζητείται η έκδοσή της. Εχω επίσης την άποψη ότι ο χρόνος κατά τον οποίο η αιτήτρια πληροφορήθηκε για το ένταλμα σύλληψης δεν έχει οποιαδήποτε σημασία για τους σκοπούς της παρούσας διαδικασίας.
Αποτέλεσε κοινό έδαφος ότι το ποινικό αδίκημα στο οποίο αναφέρεται το ένταλμα σύλληψης τιμωρείται με βάση τον ποινικό κώδικα της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας με περιορισμό της ελευθερίας για περίοδο μέχρι 5 χρόνια ή με φυλάκιση για περίοδο από 2 έως 7 χρόνια. Για ανάλογα αδικήματα δεν υπάρχει πρόβλεψη για παραγραφή με βάση την κυπριακή νομοθεσία. Αποτέλεσε επίσης κοινό έδαφος ότι ο χρόνος διάπραξης του αδικήματος ήταν κατά την περίοδο μεταξύ 26.3.2005 μέχρι και 7.4.2005. Με βάση τα στοιχεία που έχω ενώπιόν μου τα έγγραφα των αρχών της Λευκορωσίας παραλήφθηκαν στην Κύπρο πριν τις 26.8.2011. Κατά το διάστημα που διέρρευσε η αιτήτρια καταζητείτο από τις αρχές της Λευκορωσίας. Όπως ορθά διαπίστωσε το πρωτόδικο δικαστήριο δεν έχει αποδειχθεί ότι υπήρξε οποιαδήποτε ολιγωρία στη σύλληψη της αιτήτριας ούτε και τίθεται θέμα παραγραφής του αδικήματος. Από την άλλη, η πάροδος του όντως μεγάλου χρόνου δεν επενεργεί υπέρ της μη έκδοσης της αιτήτριας. Το γεγονός ότι η αιτήτρια απέκτησε στο μεταξύ παιδί δεν αποτελεί λόγο για τον οποίο η έκδοση της αιτήτριας θα συνιστούσε μέτρο καταπίεσης.
Ενόψει των πιο πάνω θεωρώ δικαιολογημένη την κράτηση της αιτήτριας μέχρι να καταστεί δυνατή η έκδοσή της. Η αίτηση απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται.