|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2012) 1 ΑΑΔ 716
11 Aπριλίου 2012
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡ. 155(4) ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
v.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ SHERILL MANIEGO
(ΑΡ. 2) ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗΣ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟ ΠΕΡΑ ΧΩΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ HABEAS CORPUS,
v.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 15 ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 115/2008/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 16ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΔΙΑΜΕΝΟΝΤΩΝ ΥΠΗΚΟΩΝ ΤΡΙΤΩΝ ΧΩΡΩΝ,
v.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,
3. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
4. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜ. ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΞΑΜΗΝΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΕΛΑΣΗΣ, ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟ ΚΡΑΤΗΣΗ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΑ ΧΩΡΙΟΥ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ SHERIL MANIEGO ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 115/08, ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ.
(Πoλιτική Αίτηση Αρ. 32/2012)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Αίτηση για έκδοση διατάγματος της φύσης Habeas Corpus με το οποίο ζητείτο η άμεση απόλυση της αιτήτριας η οποία κρατείτο για σκοπούς απέλασης ― Εξεδόθη Habeas Corpus λόγω υπέρβασης της μέγιστης προβλεπόμενης περιόδου εξάμηνης κράτησης προσώπων που κρατούνται για σκοπούς απέλασης ― Άρθρο 18(Π)(ΣΤ)(8) του τροποποιητικού Νόμου 153(Ι)/2011 του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεων Νόμου, Κεφ. 105.
Με την αίτηση Habeas Corpus η Αιτήτρια αμφισβήτησε τη νομιμότητα διατάγματος κράτησης της που εξεδόθη στις 8.9.2011 και δεν είχε εκτελεσθεί για έξι μήνες.
Σύμφωνα με την Αιτήτρια η κράτησή της η οποία συνέχιζε πέραν των έξι μηνών, δεν μπορούσε πλέον να ήταν νόμιμη μετά από την 8.3.2012 δυνάμει του Άρθρου 18(Π)(ΣΤ)(8) του τροποποιητικού Νόμου 153(Ι)/2011 του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεων Νόμου, Κεφ. 105, αφού δυνάμει του εν λόγω άρθρου δεν ήταν δυνατό να παραταθεί το χρονικό διάστημα της κράτησης που ρυθμίζεται ως εξάμηνη από το εδάφιο 7 παρά μόνο με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών για τους λόγους που παρατίθενται και για περίοδο όχι πέραν των δώδεκα μηνών.
Από την πλευρά της Δημοκρατίας παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο, ένα έγγραφο για το οποίο υπήρξε εισήγηση ότι συνιστούσε παράταση της κράτησης.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το έγγραφο το οποίο παρουσιάστηκε συνιστούσε επιστολή του Ανώτερου Αστυνόμου ο οποίος είναι Διοικητής της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης. Το έγγραφο αυτό δεν συνιστούσε παράταση και μάλιστα από τον Υπουργό Εσωτερικών όπως απαιτείται από το εδάφιο (8) του νόμου.
2. Υπό αυτές τις συνθήκες δεν προέκυπτε διαπίστωση πώς η κράτηση θα μπορούσε να θεωρείται πλέον νόμιμη.
3. Οι όροι του Νόμου είναι πάρα πολύ σαφείς και απόλυτοι και καθορίζουν λεπτομερώς τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθείται σε τέτοιες περιπτώσεις.
4. Η διοίκηση είναι ορθό να απευθύνεται στις περιπτώσεις οι οποίες έχουν αυτή την εξέλιξη έγκαιρα ώστε να διασφαλίζει ότι όποια καθυστέρηση παρατηρείται λόγω των διαβημάτων τα οποία έχουν γίνει εκ μέρους του προς απέλαση αλλοδαπού προς αποφυγήν της δυνατότητας απέλασης αντιμετωπίζονται με τη δέουσα υποχρέωση προς την πολιτεία, ώστε ο σκοπός του Νόμου να πραγματοποιείται.
Διατάχθηκε η άμεση απόλυση της Αιτήτριας.
Αίτηση.
Χρ. Χριστοδουλίδης, για την Αιτήτρια.
Α. Μαππουρίδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
Ex tempore
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Ενώπιον μου είναι αίτηση Habeas Corpus που αφορά την κράτηση της Αιτήτριας για σκοπούς απέλασής της. Είναι κοινό έδαφος ότι την 8.9.2011 εξεδόθη διάταγμα απέλασης και κράτησης με σκοπό την απέλαση εφόσον η Αιτήτρια είχε καταστεί απαγορευμένη μετανάστης και, όπως προέκυψε κατά τη διαδικασία ενώπιον μου, στην αίτηση αυτή δεν αμφισβητείται η νομιμότητα των διαταγμάτων αυτών. Εκείνο που λέγει ουσιαστικά η Αιτήτρια είναι ότι, δοθέντος ότι το διάταγμα εξεδόθη στις 8.9.2011 και δεν έχει εκτελεσθεί για έξι μήνες, ώστε η κράτησή της να συνεχίζει πέραν των έξι μηνών, αυτή δεν μπορεί πλέον να είναι νόμιμη μετά από την 8.3.2012 δυνάμει του Άρθρου 18(Π)(ΣΤ)(8) αφού δυνάμει του εν λόγω άρθρου δεν είναι δυνατό να παραταθεί το χρονικό διάστημα της κράτησης που ρυθμίζεται ως εξάμηνη από το εδάφιο 7 παρά μόνο με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών για τους λόγους που παρατίθενται και για περίοδο όχι πέραν των δώδεκα μηνών.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τη Δημοκρατία ζήτησε χθες, όταν η αίτηση ήχθη ενώπιον μου, χρόνο για να διερευνήσει κατά πόσο υπήρχε τέτοια παράταση από τον Υπουργό Εσωτερικών και έχει παρουσιάσει σήμερα ένα έγγραφο το οποίο, όπως εισηγήθηκε, συνιστά παράταση της κράτησης. Συναφώς ο κ. Μαππουρίδης ανέφερε ότι τούτο έγινε διότι, ενώ είχε διευθετηθεί η απέλαση της αλλοδαπής πολύ σύντομα μετά από την κράτησή της, η απέλαση ανεστάλη λόγω των διαβημάτων τα οποία αυτή έκαμε με την υποβολή αιτήσεως για πολιτικό άσυλο και τις διαδικασίες που ακολουθήθησαν μετά από τις εξελίξεις που αφορούσαν το αίτημα της, με αποτέλεσμα να μην είχε καταστεί δυνατή η απέλαση της μέχρι τις 8/3/2012 που έληγε η εξάμηνη περίοδος. Παραπέμπει μάλιστα και στο ότι τώρα έχει εκδοθεί απορριπτική απόφαση όχι μόνο από την Υπηρεσία Ασύλου αλλά και από την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος για την Αιτήτρια αμφισβήτησε τη θέση του κ. Μαππουρίδη ότι το έγγραφο αυτό συνιστά παράταση δεόντως δοθείσα δυνάμει του Άρθρου 18(Π)(ΣΤ)(8) και επέμενε στη θέση του ότι η εξάμηνη περίοδος δεν έχει παραταθεί ώστε να μην είναι δυνατή η περαιτέρω κράτηση της Αιτήτριας.
Οφείλω να πω ευθύς εξ αρχής ότι το έγγραφο το οποίο έχει παρουσιαστεί συνιστά επιστολή του Ανώτερου Αστυνόμου ο οποίος είναι Διοικητής της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης εκ μέρους του Αρχηγού της Αστυνομίας και απευθύνεται στο Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών πληροφορώντας τον ότι αποστέλλεται συγκεκριμένος κατάλογος των αλλοδαπών κρατουμένων που παραμένουν υπό κράτηση πέραν των έξι μηνών όπως και τους λόγους που δεν κατέστη δυνατή η απέλαση τους. Μεταξύ αυτών, στο έγγραφο που συνοδεύει την επιστολή, είναι και το όνομα της Αιτήτριας με τους λόγους τους οποίους δεν κατέστη δυνατή η απέλαση της μέχρι τις 6/4/2012. Σαφώς το έγγραφο αυτό δεν συνιστά παράταση και μάλιστα από τον Υπουργό Εσωτερικών όπως απαιτείται από το εδάφιο (8) παρά μόνο κάποια πληροφόρηση από την Αστυνομία προς το Υπουργείο επί της οποίας ενδεχομένως να μπορούσε να είχε επιληφθεί το Υπουργείο του θέματος αναλόγως.
Υπό αυτές τις συνθήκες δεν μπορώ να δω πώς είναι δυνατό να διαπιστωθεί ότι υπάρχει παράταση της κράτησης βάσει του εδαφίου (8) και επομένως πώς η κράτηση θα μπορούσε να θεωρείται πλέον νόμιμη. Οι όροι του Νόμου είναι πάρα πολύ σαφείς και απόλυτοι και καθορίζουν λεπτομερώς τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθείται σε τέτοιες περιπτώσεις.
Εκμεταλλευόμενος όμως την ευκαιρία αυτή, να παρατηρήσω ότι διερωτάμαι κατά πόσο οι υποθέσεις αυτές τυγχάνουν του χειρισμού που θα έπρεπε να τυγχάνουν με την ανάλογη ευθύνη. Η προκειμένη περίπτωση είναι χαρακτηριστική με την έννοια ότι η Αιτήτρια, χρησιμοποιώντας το δικαίωμα το οποίο είχε, υπέβαλε αίτηση για πολιτικό άσυλο, ουσιαστικά έτσι αναστέλλοντας τη δυνατότητα απομάκρυνσης της. Οι διαδικασίες που ακολουθούν φαίνεται να είναι χρονοβόρες σε συνάρτηση με το διάστημα των έξι μηνών που παρέχει ο Νόμος, με αποτέλεσμα οι έξι μήνες να συμπληρώνονται πριν καν οι διαδικασίες αυτές ολοκληρωθούν. Η διοίκηση έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που προκύπτουν από αυτές τις εξελίξεις και ιδιαίτερα εφ΄όσον τέτοιες διαδικασίες συχνά μπορεί να χρησιμοποιούνται ακριβώς για το σκοπό αποφυγής της απέλασης. Παραπέμπω στο εδάφιο (4) το οποίο δίδει στον Υπουργό Εσωτερικών δικαίωμα να επανεξετάσει κάθε διάταγμα κράτησης που εκδίδεται αυτεπάγγελτα ανά διμηνία αλλά και γενικότερα στη δυνατότητα του Υπουργού η οποία παρέχεται από το εδάφιο (8) να παρατείνει την κράτηση για τους λόγους που αναφέρονται εκεί. Η παράταση αυτή όμως είναι ορθό να εξετάζεται και να δίδεται πριν από τη λήξη της περιόδου κράτησης, χωρίς βεβαίως να λέγω ότι και αν δοθεί μετά από τη λήξη της περιόδου κράτησης αυτό δεν θα ήταν δυνατό να γίνει. Όμως είναι καλό η διοίκηση να απευθύνεται στις περιπτώσεις οι οποίες έχουν αυτή την εξέλιξη έγκαιρα ώστε να διασφαλίζει ότι όποια καθυστέρηση παρατηρείται λόγω των διαβημάτων τα οποία έχουν γίνει εκ μέρους του προς απέλαση αλλοδαπού προς αποφυγήν ακριβώς όπως έχω παρατηρήσει προηγουμένως της δυνατότητας απέλασης αντιμετωπίζονται με τη δέουσα υποχρέωση προς την πολιτεία ώστε ο σκοπός του Νόμου να πραγματοποιείται.
Εν πάση περιπτώσει, επανερχόμενος στην ενώπιον μου αίτηση θα διατάξω την άμεσο απόλυση της Αιτήτριας.
Να επιδικασθούν €350 έξοδα πλέον Φ.Π.Α.
Διατάσσεται η άμεση απόλυση της Αιτήτριας.