|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2012) 1 ΑΑΔ 2446
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 162/2012
5 Νοεμβρίου, 2012
[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΚΡΑΣΟΠΟΥΛΗ, ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ 2 ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 19325/10 ΠΟΥ ΕΚΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΜΟΝΙΜΟΥ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΩΣ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ CERTIORARI AND MANDAMUS
- ΚΑΙ -
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΜΟΝΙΜΟΥ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 25/10/2012
ΕΚΘΕΣΗ ΓΕΝΟΜΕΝΗ ΣΥΜΦΩΝΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1965 ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ 1883 Θ. 59, Κ.3(2) (ΟRDER 59, R. 3(2))
..............
Μ. Γεωργίου με Μ. Αγγελίδου (κα) για τον αιτητή
....................................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.: Με την υπό εξέταση μονομερή αίτηση του αιτητή επιζητείται άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari για ακύρωση ενδιάμεσης απόφασης του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λευκωσίας ημερ. 25/10/12. Ως αναφέρεται στην αίτηση «αυτό υπερέβη τις εξουσίες του στην έκδοση της ενδιάμεσης απόφασης ενεργώντας ως Εφετείο ακυρώνοντας προηγούμενη αυτοτελή απόφαση στην Αίτηση αρ. 25/10 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερ. 3/2/10». Περαιτέρω αιτείται άδειας για έκδοση διατάγματος τύπου mandamus με το οποίο να διατάσσεται το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας όπως δεχθεί ως μαρτυρία την έκθεση του εμπειρογνώμονα ΜΥ17 Γιάννη Παπαϊωάννου και όπως μέχρι την τελική εκδίκαση της αίτησης αυτής ανασταλεί η εκδίκαση της υπόθεση 19325/10 ενώπιον του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λευκωσίας.
Συνοπτικά τα γεγονότα επί των οποίων στηρίζεται η αίτηση σύμφωνα με το υλικό που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, είναι ότι ο αιτητής-κατηγορούμενος 2 στην ποινική υπόθεση αρ. 19325/10 αντιμετωπίζει αριθμό σοβαρών κατηγοριών όπως συνωμοσία προς διάπραξη φόνου εκ προμελέτης. Η εκδίκαση της υπόθεσης ευρίσκεται σε εξέλιξη και αυτός κάλεσε μάρτυρα εμπειρογνώμονα (Μ.Υ.17) τον Γιάννη Παπαϊωάννου για να καταθέσει έκθεση του ώστε να φανεί η γεωγραφική θέση του κατόχου του τηλεφώνου αρ. 97796767 προκειμένου να καταρρεύσει η θέση της Κατηγορούσας Αρχής ότι η συνάντηση για συνωμοσία έλαβε χώρα σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Η Κατηγορούσα Αρχή είχε υποβάλει ένσταση στην παρουσίαση της ως άνω μαρτυρίας και το Μόνιμο Κακουργιοδικείο, αφού άκουσε επιχειρηματολογία και από τα δύο μέρη με ενδιάμεση απόφαση ημερ. 25/10/12 απέρριψε το αίτημα για παρουσίαση της άνω μαρτυρίας.
Σύμφωνα με την απόφαση απερρίφθηκε το αίτημα καθότι η προτιθέμενη να προσφερθεί μαρτυρία δεν αφορούσε μόνο τα δεδομένα (γεωγραφικής θέσης) όπως ήταν η εισήγηση της υπεράσπισης αλλά και δεδομένα κίνησης άμεσα συνυφασμένα με τον αριθμό του τηλεφώνου και τον τελικό χρήστη ή συνδρομητή που είναι το υποκείμενο και ο φορέας του δικαιώματος που προστατεύεται από το Νόμο. Επίσης ότι εάν επιτρέπετο η προσαγωγή της μαρτυρίας αυτής θα προηγείτο η αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων χωρίς την προηγούμενη συγκατάθεση του συνδρομητή ή χρήστη που είναι ο φορέας του δικαιώματος. Έκρινε ουσιαστικά ότι εάν επέτρεπε τη μαρτυρία (έκθεση) του άνω μάρτυρα θα παραβιάζοντο οι πρόνοιες των περί Ρυθμίσεως Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών και Ταχυδρομικών Υπηρεσιών Νόμου, Ν. 112(1)/04 και περί Επεξεργασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (Προστασία του Ατόμου) Νόμος, Ν. 138(1)/01. Επίσης απέρριψε το αίτημα κρίνοντας ότι η ως άνω μαρτυρία δεν είναι σχετική «αφού το πρόσωπο φορέας του δικαιώματος παραμένει άγνωστο και ως εκ τούτο άγνωστη παραμένει και η σχετικότητα της μαρτυρίας με τα επίδικα θέματα των υπό κρίση κατηγοριών».
Εναντίον αυτής της ενδιάμεσης απόφασης στρέφεται η παρούσα αίτηση.
Είναι η θέση του αιτητή ότι το Μόνιμο Κακουργιοδικείο εκδίδοντας την ως άνω απόφαση ημερ. 25/10/12 υπερέβη τις εξουσίες του καθότι με αυτή ενεργώντας ως Εφετείο ακύρωσε προηγούμενη αυτοτελή απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερ. 3/2/10 στην αίτηση αρ. 25/10 όπου με βάση τον περί Διατήρησης Τηλεπικοινωνιακών Δεδομένων και Δικτύων την Διερεύνηση Σοβαρών Ποινικών Αδικημάτων Νόμο του 2007 (Ν. 183(Ι/07) εξεδόθη διάταγμα πρόσβασης σε δεδομένα. Με βάση το διάταγμα αυτό εξασφαλίσθηκαν υπό των ανακριτικών αρχών τα τηλεπικοινωνιακά δεδομένα των τεσσάρων κατηγορουμένων και πρόσθετα του Φάνου Χατζηγεωργίου και Κώστα Προεστού. Ο φάκελος της αίτησης αρ. 25/10 κατατέθηκε στο δικαστήριο από τον πρωτοκολλητή του ποινικού τμήματος. Το ότι ο επίδικος αριθμός τηλεφώνου 97796767 σύμφωνα με την αίτηση βρισκόταν στην κατοχή του Φάνου Χατζηγεωργίου προκύπτει από το φάκελο της υπόθεσης αρ. 25/10 όσο και από τις καταθέσεις της συμβίας του Γιώτας Πεντόντζιη, Μ.Κ.51. Συνεπώς όπως προβάλλεται, ο φορέας του τηλεφώνου δεν είναι άγνωστος, όπως ισχυρίστηκε η Κατηγορούσα Αρχή και αποδέκτηκε το Δικαστήριο με την προσβαλλόμενη απόφαση.
Προκειμένου να υπάρχει ολοκληρωμένη εικόνα αναφέρεται στην αίτηση ότι το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας στα πλαίσια της υπόθεσης υπό εξέταση αναλαμβάνει εξουσίες που δεν έχει, παραβιάζει κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης, κατεβαίνει στην αρένα παίρνοντας πάντοτε την πλευρά της Κατηγορούσας Αρχής και δείχνει φανερή προκατάληψη εναντίον του κατηγορουμένου 2-αιτητή και του δικηγόρου του. Επίσης στα ενδιάμεσα θέματα αποφασίζει χωρίς αιτιολογία με βάση των όσων αναφέρονται από τη δικηγόρο της Κατηγορούσας Αρχής. Παρέπεμψε επίσης σε άλλη ενδιάμεση απόφαση του Κακουργιοδικείου ημερ. 27/3/12 όπου αυτό αποδέχτηκε δεδομένα που λήφθηκαν από το κινητό τηλέφωνο του κατηγορουμένου 1 προκειμένου να καταδείξει παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης αλλά και προκατάληψης από το Κακουργιοδικείο. Αναφέρονται ακόμη και άλλα προκειμένου να καταδειχθεί όπως υποστήριξε ο αιτητής, προκατάληψη του Μόνιμου Κακουργιοδικείου, το λανθασμένο της απόφασης ημερ. 25/10/12 αλλά και ότι η μη αποδοχή της προτεινόμενης μαρτυρίας στερεί τον αιτητή του δικαιώματος του σε δίκαιη δίκη.
Ο συνήγορος του αιτητή κατά την επιχειρηματολογία του ανέπτυξε με αναφορά στη νομολογία και Σύνταγμα τις θέσεις του πελάτη του.
Όπως έχει κατ' επανάληψη αναφερθεί στη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου η αίτηση της φύσεως υπό εξέταση, εγκρίνεται πάντοτε με φειδώ ακριβώς για το λόγο ότι η τυχόν χορήγηση της άδειας και αργότερα ενδεχομένως του προνομιακού εντάλματος, αποτελούν ένα προνόμιο.
Οι λόγοι που δικαιολογούν την ακύρωση μιας απόφασης κατώτερου δικαστηρίου με την έκδοση ενός εντάλματος certiorari συμπεριλαμβάνουν την υπέρβαση ή έλλειψη εξουσίας, την έκδηλη παρανομία (error of law on the face of the record) προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που ενέχονται στη λήψη της απόφασης όπως επίσης και την παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (βλ. Άκης Φάντης και Γενικός Εισαγγελέας (αρ. 2) (1997) 1 (Β) Α.Α.Δ. 925, Γενικός Εισαγγελέας (2003) 1 Α.Α.Δ. 108, 110). Στην πρώτη λέχθηκε στη σελ. 935 ότι:
«Αντικείμενο της διαδικασίας δεν είναι ο έλεγχος της ορθότητας μιας απόφασης αλλά της νομιμότητάς της. Δεν τίθεται ζήτημα αντικατάστασης της άποψης που διαμόρφωσε το κατώτερο Δικαστήριο, αναφορικά με ζήτημα που αποφάσισε στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του, με εκείνη του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Δεν εκδίδεται ένταλμα Certiorari ως μανδύας μεταμφιεσμένης έφεσης. Ούτε και μπορεί να χρησιμοποιείται η διαδικασία για την έκδοση τέτοιου διατάγματος προκειμένου να γίνει επανακρόαση του ζητήματος που εγέρθηκε. Και δεν είναι επιτρεπτό να εκδίδεται ένταλμα Certiorari προκειμένου να υπαγορευθεί σε Δικαστήριο ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να αποφασιστεί ζήτημα που εμπίπτει στη δικαιοδοσία του ή ακομα ο τρόπος που θα ασκήσει τη διακριτική του εξουσία. (Βλέπε Re Marewave Shipping (1992) 1 (A) C.L.R. 116 και Τζεννάρο Περέλλα (Αρ. 2) (1995) 1 C.L.R.. 692).»
Στην Χρίστου (1996) 1 Α.Α.Δ. 398, 401 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
«Κατά την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας το Δικαστήριο θα πρέπει να απαντήσει το ερώτημα κατά πόσο από την ενώπιόν του μαρτυρία προκύπτει εκ πρώτης όψεως υπόθεση που να δικαιολογεί την έκδοση άδειας για καταχώρηση αίτησης για Certiorari (In re Mobil Oil Cyprus Ltd (1985) 1 C.L.R. 781, 787. Βλέπε επίσης In re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250). Έχει επίσης επανειλημμένα τονισθεί ότι εκτός αν υπάρχουν εξαιρετικές συνθήκες δε δικαιολογείται η έκδοση προνομιακού διατάγματος, αν προηγουμένως δεν έχουν εξαντληθεί όλα τα άλλα ένδικα μέσα (βλέπε Αναφορικά με Γεώργιο Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, 48).
Είναι ορθό ότι όταν από την εκ πρώτης όψεως εξέταση της διαδικασίας εμφαίνεται ότι η απόφαση του κατώτερου δικαστηρίου είναι εσφαλμένη κατά νόμο μπορεί να δικαιολογείται η έκδοση διατάγματος Certiorari που να ακυρώνει την απόφαση (R. v. Northumberlan Compensation Appeal Tribunal, Ex parte Shaw (1952) 1 All E.R. 122). Όταν όμως, πάντοτε εκ πρώτης όψεως, η διαδικασία είναι κανονική και το κατώτερο δικαστήριο κέκτηται δικαιοδοσίας, το Δικαστήριο που εξετάζει την αίτηση για Certiorari δεν θα εκδώσει σχετικό διάταγμα επειδή το δικαστήριο αντιλήφθηκε λανθασμένα ένα νομικό σημείο (R. v. Christian (1842), 12 L.J. M.C. 26, R. v. Murphy (1921) 2 I.R. 190, R. (Limerick Corpn.) v. Local Government Board (1922) 2 I.R. 76, C.A. R. v. Healy (1923) 57 I.L. T. 21). Όταν το Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία να αποφασίσει ένα θέμα, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι υπερέβη ή έκανε κατάχρηση της δικαιοδοσίας του, απλά και μόνο γιατί παρεμπιπτόντως ερμήνευσε λανθασμένα νομοθέτημα, αποδέκτηκε παράνομη μαρτυρία, απέρριψε νόμιμη μαρτυρία, προέβη σε λανθασμένη εκτίμηση της βαρύτητας της μαρτυρίας ή ακόμα και αν καταδικάσει χωρίς μαρτυρία. (Βλέπε σχετικά Halsbury's Laws of England, 3η έκδοση, Τόμος ΙΙ, παραγρ. 119). Ούτε διάταγμα Prohibition μπορεί να εκδοθεί για νομικό σφάλμα (error of law), εκτός αν υπάρχει υπέρβαση δικαιοδοσίας. Διάταγμα Prohibition επίσης δεν μπορεί να εκδοθεί για απλή παρατυπία στη διαδικασία εκτός και αν αυτή και πάλι συνιστά υπέρβαση δικαιοδοσίας»
(Βλ. επίσης Βιολάρη (1996) 1 Α.Α.Δ. 1327)
Στην υπό εξέταση υπόθεση το θέμα που εγείρεται για εξέταση από την αίτηση είναι κατά πόσο «η απόφαση του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λευκωσίας ημερ. 25/10/12 λήφθηκε καθ' υπέρβαση εξουσίας ενεργώντας ως Εφετείο ακυρώνοντας προηγούμενη αυτοτελή απόφαση στην αίτηση αρ. 25/10 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερ. 3/2/10».
Λυπούμαι να παρατηρήσω ότι όλα τα άλλα «παράπονα» του αιτητή ως έχουν αναφερθεί πιο πάνω υπό τον μανδύα κατάδειξης εξαιρετικών συνθηκών δεν βοηθούν αλλά προκαλούν σύγχυση και μια αλγεινή εικόνα αχρείαστη για σκοπούς της παρούσας διαδικασίας. Ο αιτητής για όσα παραπονείται τώρα για θέματα του παρελθόντος, μπορούσε και μπορεί στον κατάλληλο χρόνο με το κατάλληλο ένδικο μέσο να προσβάλει τις αποφάσεις και/ή άλλες ενέργειες του Μόνιμου Κακουργιοδικείου αλλά όχι στην παρούσα διαδικασία που αφορά ένα συγκεκριμένο καθαρά νομικό θέμα.
Σύμφωνα με τη νομολογία (βλ. μεταξύ άλλων Papademedriou v. Chrsitofi (1988) 1 C.L.R. 101 και Παπαχριστοφόρου ν. Χαραλάμπους (1991) 1 Α.Α.Δ. 906), ένα πρωτόδικο δικαστήριο ασφαλώς δεν μπορεί να αναθεωρεί και αναιρεί την απόφαση άλλου πρωτόδικου δικαστηρίου. Εκείνο όμως που συμβαίνει στην παρούσα υπόθεση δεν είναι αυτό. Ο Δικαστής στην αίτηση αρ. 25/10 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας διέταξε τους Γενικούς Διευθυντές της εταιρείας ΜΤΝ και CYTA όπως (κατά το μέρος που ενδιαφέρει την παρούσα διαδικασία) σύμφωνα με το νόμο παράσχουν στην Αστυνομία δεδομένα που αφορούν τους συνδρομητές που αναφέρονται στην αίτηση της Αστυνομίας και ειδικότερα τα ονόματα και τις διευθύνσεις των συνδρομητών ή εγγεγραμμένων χρηστών των καρτών κινητής τηλεφωνίας με αριθμό (μεταξύ άλλων) και του 97796767 όπως και αριθμό άλλων πληροφοριών (βλ. τεκμ. 2 παραγρ. Β(1)-(14).
Το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας με την προσβαλλόμενη ενδιάμεση απόφαση του ημερ. 25/10/12 απέρριψε αίτημα της υπεράσπισης (κατηγορουμένου 2) να παρουσιάσει ο Μ.Υ.17 Γιάννης Παπαϊωάννου έκθεση που ετοίμασε αναφορικά με την γεωγραφική θέση του τηλεφώνου αρ. 97796767 μεταξύ 1-18 Δεκεμβρίου 2009 και ωρών 7.30 π.μ.-9.00 μ.μ. με την αιτιολογία που έχει αναφερθεί.
Είναι φανερό από τα πιο πάνω ότι το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας δεν ακύρωσε σε καμιά περίπτωση την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερ. 3/2/10 στην αίτηση αρ. 25/10. Το Κακουργιοδικείο μέσα στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του και αφού άκουσε τις δυο πλευρές εξέδωσε την ως άνω απόφαση του περί μη αποδοχής της προσφερόμενης μαρτυρίας για τους λόγους που ανέφερε. Εάν υιοθετηθεί η εισήγηση του αιτητή τότε το Κακουργιοδικείο όπως και το εκάστοτε δικαστήριο που εκδικάζει ποινική υπόθεση θα στερείτο της εξουσίας του σύμφωνα με το νόμο να αποφασίζει περί την αποδεκτότητα μαρτυρίας που προέκυψε από διαταγή σύμφωνα με τις πρόνοιες του Ν. 183(Ι)/07.
Τα στοιχεία ενώπιον του Δικαστηρίου υποδεικνύουν ότι το αίτημα αναφέρεται στην ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης και όχι στη νομιμότητα της. Με λίγα λόγια επιζητείται να υπαγορευθεί στο πρωτόδικο δικαστήριο ο τρόπος με τον οποίο θα αποφασίζει ένα θέμα που εμπίπτει μέσα στη δικαιοδοσία του, μια δυνατότητα που δεν εμπίπτει στις προεκτάσεις του εντάλματος certiorari. (Mareware Shipping and Trading Company Ltd. (1992) 1 C.L.R. 116, 121).
Ενόψει της μη επιτυχίας του αιτήματος για παροχή άδειας για καταχώρηση αιτήσεως προνομιακού εντάλματος certiorari αναπόφευκτα και οι άλλες δυο αιτούμενες θεραπείες δεν μπορούν να επιτύχουν.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Λ. Παρπαρίνος, Δ.
/ΚΑΣ