|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2011) 1 ΑΑΔ 1012
9 Ιουνίου, 2011
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
[ΚΡΑΜΒΗΣ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ,
Εφεσείων,
v.
ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΣΕΣΜΕΛΟΓΛΟΥ (ΑΡ. 2),
Εφεσίβλητης.
(Έφεση Αρ. 2/2011)
Κατάχρηση δικαστικής διαδικασίας ― Επιδίωξη όμοιων σκοπών με την υιοθέτηση παράλληλων ένδικων μέσων ― Καταχώρηση αίτησης για παράταση της προθεσμίας καταχώρησης έφεσης εναντίον της ήδη καταχωρηθείσας έφεσης, η ουσία της οποίας αφορούσε στο ίδιο θέμα ― Προώθηση έφεσης, η οποία κατ' ουσίαν στόχευε σε αίτημα για παράταση της προθεσμίας καταχώρησης έφεσης, το οποίο (αίτημα) αποτέλεσε αντικείμενο προηγούμενης εκδικασθείσας έφεσης και το οποίο είχε απορριφθεί ―- Κατά πόσο οι προαναφερθείσες διαδικασίες συνιστούσαν κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας.
Η παρούσα έφεση στρέφεται εναντίον της απορριπτικής απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Δικαιοδοσία Γονικής Μέριμνας) της αίτησης του αιτητή - εφεσείοντος (στο εξής ο εφεσείων) ημερ. 7.10.10 για παράταση της προθεσμίας καταχώρησης της έφεσής του η οποία εστρέφετο κατά της απόφασης του ιδίου Δικαστηρίου ημερομηνίας 14.9.2010. Με την προαναφερθείσα εκκαλούμενη απόφαση είχε ακυρωθεί το διάταγμα παρακοής το οποίο (διάταγμα) ο εφεσείων είχε εξασφαλίσει εναντίον της συζύγου του σε σχέση με την ισχυριζόμενη, εκ μέρους της, μη τήρηση των όρων ρύθμισης της επικοινωνίας των πρώην συζύγων με το ανήλικο παιδί τους.
Μετά την απόρριψη της προαναφερθείσας αίτησης ημερομηνίας 7.10.2010 ο αιτητής καταχώρησε στο Ανώτατο Δικαστήριο την υπ' αρ.16/11 αίτηση επαναλαμβάνοντας το ίδιο αίτημα, ήτοι, για παράταση της προθεσμίας καταχώρησης της έφεσης. Η αίτηση αυτή απορρίφθηκε με το σκεπτικό ότι το Εφετείο δεν μπορούσε να καταστεί γνωμοδοτικό όργανο ώστε να προκαταλάβει την εξέταση του εκπρόθεσμου ή μη της έφεσης που καταχωρήθηκε επί της ουσίας.
Αποφασίστηκε ότι:
Εφόσον η έφεση έχει ήδη καταχωρηθεί, το θέμα που αφορούσε στην παράταση της προθεσμίας δεν μπορεί να υφίσταται πλέον και συνεπώς καταχρηστικά ο αιτητής επιμένει στην προώθηση της παρούσας έφεσης. Παράλληλα, ενόψει της αποτυχίας της Πολιτικής Αίτησης Aρ. 16/11, η προώθηση της παρούσας έφεσης, που κατ' ουσία στοχεύει στο ίδιο αντικείμενο δηλαδή, την παράταση της προθεσμίας καταχώρησης έφεσης, συνιστά επίσης κατάχρηση της διαδικασίας.
Η έφεση απορρίφθηκε ως αβάσιμη. Δεν εκδόθηκε διαταγή εξόδων.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Σοφοκλέους v. Τσεσμέλογλου (2011) 1 A.A.Δ. 773.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Oικογενειακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Kούσιου, Δ.), (Aίτηση Aρ. 197/2001), ημερ. 20.1.2011
Λ. Λουκαΐδης, για τον Εφεσείοντα.
Α. Παπαδοπούλου για Ε. Βραχίμη, για την Εφεσίβλητη.
Ex tempore
ΔIKAΣTHPIO: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Κραμβή, Δ..
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η παρούσα έφεση στρέφεται εναντίον απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Δικαιοδοσία Γονικής Μέριμνας) με την οποία απορρίφθηκε αίτηση του εφεσείοντα, αιτητή, για παράταση της προθεσμίας για καταχώρηση έφεσης κατά της απόφασης ημερομηνίας 14.9.2010 στην αίτηση ημερομηνίας 9.7.2009. Μετά την απόρριψη της προαναφερόμενης αίτησης ημερομηνίας 7.10.2010, ο αιτητής με αίτησή του στο Ανώτατο Δικαστήριο επανέλαβε το ίδιο αίτημα, ως είχε δικαίωμα με βάση τους περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμούς. Κατόπιν οδηγιών του δικαστηρίου, η αίτηση επιδόθηκε και στην άλλη πλευρά και αφού ακούσαμε τα επιχειρήματα των δικηγόρων των διαδίκων απορρίψαμε το αίτημα για παράταση της προθεσμίας καταχώρησης της έφεσης. (Βλ. Σοφοκλέους v. Τσεσμέλογλου (2011) 1 A.A.Δ. 773). Ο λόγος για τον οποίο η προαναφερόμενη Πολιτική Aίτηση Aρ. 16/11 απορρίφθηκε, συνοψίζεται στο ότι το Εφετείο δεν μπορούσε να καταστεί γνωμοδοτικό όργανο ώστε να προκαταλάβει την εξέταση του εκπροθέσμου ή μη της έφεσης που καταχωρήθηκε επί της ουσίας. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι η έφεση επί της ουσίας, Αρ. 30/10 ημερ. 20.10.10, για την οποία γίνεται λόγος στην απόφαση του Εφετείου είναι η έφεση για την οποία είχε ζητηθεί η παράταση της προθεσμίας τόσο δι' αιτήσεως στο πρωτόδικο Οικογενειακό Δικαστήριο όσο και διά της προαναφερόμενης Πολιτικής Αιτήσεως Αρ. 16/11 στο Ανώτατο Δικαστήριο. Ηταν στην καταχώρηση αυτής της έφεσης που αφορούσε το αίτημα για παράταση της προθεσμίας, και συνεπώς κρίθηκε ότι η Αίτηση Αρ. 16/11 αποτελούσε, υπό τις περιστάσεις, κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας.
Στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγουμε αναφορικά και με την παρούσα έφεση η οποία, καθώς έχει ειπωθεί, στρέφεται εναντίον της απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση ημερ. 7.10.10 για παράταση της προθεσμίας καταχώρησης της έφεσης. Εφόσον η έφεση, καθώς έχει ειπωθεί, καταχωρήθηκε ήδη (βλ. Εφεση Αρ. 30/10) θεωρούμε πως το θέμα που αφορούσε στην παράταση της προθεσμίας δεν μπορεί να υφίσταται πλέον και συνεπώς καταχρηστικά ο αιτητής επιμένει στην προώθηση της παρούσας έφεσης. Παράλληλα σημειώνουμε ότι ενόψει της αποτυχίας της Πολιτικής Αίτησης Aρ. 16/11, η προώθηση της παρούσας έφεσης, που κατ' ουσία στοχεύει στο ίδιο αντικείμενο δηλαδή, την παράταση της προθεσμίας καταχώρησης έφεσης, συνιστά επίσης κατάχρηση της διαδικασίας.
Για τους πιο πάνω λόγους η έφεση απορρίπτεται ως προδήλως αβάσιμη. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται ως αβάσιμη. Kαμία διαταγή για έξοδα.