|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
MOHAMMAD TAJUL ISLAM ν. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ κ.α., Υπόθεση Αρ. 997/2013, 9/7/2013
MOHAMMAD TAJUL ISLAM ν. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ κ.α., Υπόθεση Αρ. 997/2013, 9/6/2013
(2011) 1 ΑΑΔ 948
31 Μαΐου, 2011
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤOY ADNAN ASGHAR, ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΥ ΥΠΗΚΟΟΥ, ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΟΥ BLOCK 10 ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ HABEAS CORPUS,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 5 ΚΑΙ 6 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 11, 30, 34 ΚΑΙ 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 115/2008/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ 16ης ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ
ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ
ΔΙΑΜΕΝΟΝΤΩΝ ΥΠΗΚΟΩΝ ΤΡΙΤΩΝ ΧΩΡΩΝ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,
3. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
4. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜ. ΑΡΧΕΙΟΥ,
ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ
ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟ ΚΡΑΤΗΣΗ ΣΤΟ BLOCK 10
ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ
ΤΟΝ ADNAN ASGHAR, ΠΑΚΙΣΤΑΝΟ ΥΠΗΚΟΟ,
ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 5 ΚΑΙ 6
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 11, 30, 34 ΚΑΙ 35
ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ
ΟΔΗΓΙΑΣ 115/2008/ΕΚ.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 70/2011)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Αίτηση για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus προς απελευθέρωση του αιτητή ο οποίος παρέμεινε υπό κράτηση μετά την, κατ' ισχυρισμόν, προ πολλού λήξη του διατάγματος οχταήμερης κράτησής του, ως ύποπτος για τη διάπραξη υπό διερεύνηση ποινικών αδικημάτων ― Απόρριψη αίτησης λόγω έλλειψης αρμοδιότητας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στα πλαίσια της παρούσας αίτησης, να εξετάσει τη νομιμότητα των εκδοθέντων διαταγμάτων κράτησης και απέλασης εναντίον του αιτητή ― Δέσμευση Ανωτάτου Δικαστηρίου από τις αρχές που διατυπώθηκαν στην απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Bondar (Αρ. 2) (2004) 1 Α.Α.Δ. 2075 ― Διάκριση της παρούσας υπόθεσης από την υπόθεση Περρέλλα (Αρ. 2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692.
Διοικητικό Δίκαιο ― Διοικητικές πράξεις που δεν εξωτερικεύονται δεν αποκτούν νομική οντότητα.
Στις 21.3.2011 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας διέταξε την προσωποκράτηση του αιτητή για 8 ημέρες, αφού αυτός είχε κριθεί ως ύποπτος σε σχέση με διερευνόμενες υποθέσεις συμπλοκής. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του αιτητή, αυτός παρέμεινε υπό κράτηση στις Κεντρικές Φυλακές χωρίς να του έχει δοθεί εγγράφως ή προφορικώς εξήγηση για τη συνεχιζόμενη κράτησή του, παρόλον ότι είχε λήξει προ πολλού το διάταγμα της οχταήμερης κράτησής του.
Με την παρούσα αίτηση ο αιτητής ζητά την έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus με στόχο την απελευθέρωσή του. Ο συνήγορος του αιτητή υποστηρίζοντας την αίτηση αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στην Ευρωπαϊκή Οδηγία 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16.12.2008, η οποία τέθηκε σε ισχύ αναφορικά με την Κυπριακή Δημοκρατία στις 24.12.2010, όπως αυτός ανέφερε. Αναφέρθηκε επίσης σε σχετική απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Sufi Karim, ημερ. 28.4.2011, στην Υπόθεση C-61/11 PPU. Ο συνήγορος επίσης έκαμε αναφορά στην υπόθεση Περρέλλα (Αρ. 2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692 και υποστήριξε ότι το παρόν Δικαστήριο, στην παρούσα διαδικασία για Habeas Corpus, έχει αρμοδιότητα και δικαίωμα να εξετάσει τη νομιμότητα των ενταλμάτων κράτησης και απέλασης που εκδόθηκαν εναντίον του αιτητή και εισηγήθηκε ότι τα διατάγματα αυτά είναι εμφανώς παράνομα καθότι, με αναφορά στο περιεχόμενο της προαναφερόμενης Οδηγίας, στερούνται νομίμου ερείσματος.
Οι καθ' ων η αίτηση στην ένστασή τους ισχυρίζονται ότι ο αιτητής κρατείται νόμιμα καθότι εναντίον του εκδόθηκαν νόμιμα διατάγματα απέλασης και κράτησης μέχρι την απέλαση. Τα προαναφερθέντα διατάγματα κράτησης και απέλασης του αιτητή γνωστοποιήθηκαν σε αυτόν με επιστολή ημερ. 29.3.2011, από τον αρμόδιο αστυφύλακα του Τμήματος Αλλοδαπών και Μετανάστευσης προσωπικά, την 18.4.2011, στο χώρο των Αστυνομικών Κρατητηρίων των Κεντρικών Φυλακών όπου του παρέδωσε και τη σχετική επιστολή, την οποία όμως ο αιτητής αρνήθηκε να υπογράψει και να δεχθεί.
Η συνήγορος των καθ' ων η αίτηση επικαλούμενη την υπόθεση Bondar (Αρ. 2) (2004) 1 Α.Α.Δ. 2075 εισηγήθηκε πως το μόνο ζήτημα που θα πρέπει να απασχολήσει το παρόν Δικαστήριο είναι το ζήτημα της δικαιοδοσίας του να εξετάσει τη νομιμότητα των προαναφερθέντων διαταγμάτων στα πλαίσια αιτήσεως για Habeas Corpus.
Το Ανώτατο Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεσμεύεται από την απόφαση Bondar (Αρ. 2) (ανωτέρω) και ότι δεν έχει αρμοδιότητα, στα πλαίσια της παρούσας αίτησης, να εξετάσει τη νομιμότητα των εκδοθέντων διαταγμάτων κράτησης και απέλασης εναντίον του αιτητή. Η νομιμότητα αυτών των διαταγμάτων μπορεί μόνο να ελεγχθεί, όπως αποφάσισε η Πλήρης Ολομέλεια, δυνάμει του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος, δηλαδή με προσφυγή και όχι σε διαδικασία για έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus δυνάμει του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο παρατήρησε τα ακόλουθα σε σχέση με την απόφαση Περρέλλα (Αρ. 2) (ανωτέρω):
«Στην υπόθεση Περρέλλα (Αρ. 2) το ζήτημα που τέθηκε δεν ήταν το παράνομο της κράτησης του αιτητή αλλά η νομιμότητα του εντάλματος σύλληψης του φυγοδίκου. Ήταν αίτηση για προνομιακό ένταλμα Certiorari και το Ανώτατο Δικαστήριο, σε εκείνη την υπόθεση, έκρινε ότι το ένταλμα σύλληψης εναντίον του φυγοδίκου εστερείτο νομικού ερείσματος και ότι υπήρχε εμφανές νομικό λάθος. Για εκείνο το λόγο ακύρωσε το ένταλμα σύλληψης του φυγόδικου».
Η αίτηση απορρίφθηκε. Δεν εκδόθηκε διαταγή εξόδων.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Sufi Karim, ημερ. 28.4.2011, Υπόθεση C-61/11 PPU, του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
Περρέλλα (Αρ. 2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692,
Bondar (Αρ. 2) (2004) 1 Α.Α.Δ. 2075.
Aίτηση.
Μ. Παρασκευάς, για τον Αιτητή.
Ρ. Παπαέτη (κα), για τους Καθ' ων η αίτηση.
Ex tempore
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την αίτηση αυτή ζητείται η έκδοση εντάλματος της φύσεως Habeas Corpus με το οποίο να ελέγχεται η νομιμότητα της κράτησης του αιτητή.
Ο αιτητής ισχυρίζεται, στην αίτησή του, ότι ενώ βρισκόταν νομότυπα στο έδαφος της Δημοκρατίας, στις 20.3.2011, μεταφέρθηκε από την Αστυνομία στον Αστυνομικό Σταθμό της Πύλης Πάφου όπου έδωσε κατάθεση σε σχέση με διερευνόμενες υποθέσεις συμπλοκής. Την επόμενη μέρα, 21.3.2011, μεταφέρθηκε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ως ύποπτος για τη διάπραξη των υπό διερεύνηση αδικημάτων, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας διέταξε την προσωποκράτηση του για 8 ημέρες και παρόλο που το διάταγμα οχταήμερης κράτησης του έληξε προ πολλού, αυτός παρέμεινε υπό κράτηση στις Κεντρικές Φυλακές χωρίς να του έχει δοθεί εγγράφως ή προφορικώς εξήγηση για τη συνεχιζόμενη κράτηση του.
Οι καθ' ων η αίτηση στην ένσταση τους, η οποία υποστηρίζεται από δύο ένορκες δηλώσεις, μια της κας Νάσιας Μαλαχτού, Διοικητικής Λειτουργού στο Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, ημερ. 26.5.2011, και μια του κ. Γιώργου Βεσσιάρη, Αστυφύλακα αρ. 3162 του Τμήματος Αλλοδαπών και Μετανάστευσης, ημερ. 31.5.2011, ισχυρίζονται ότι ο αιτητής κρατείται νόμιμα καθότι εναντίον του εκδόθηκαν νόμιμα διατάγματα απέλασης και κράτησης μέχρι την απέλαση. Στην ένορκη δήλωση της κας Μαλαχτού επισυνάφθηκαν, ως τεκμήρια 25Α και Β, αντίγραφα των διαταγμάτων απέλασης και κράτησης του αιτητή. Επιπρόσθετα στην ένορκη δήλωση του κ. Βεσσιάρη αναφέρεται ότι η έκδοση των προαναφερόμενων διαταγμάτων κράτησης και απέλασης του αιτητή, γνωστοποιήθηκαν στον αιτητή (με επιστολή ημερ. 29.3.2011), από τον κ. Βεσσιάρη προσωπικά, την 18.4.2011 στις 11.30 π.μ., στο χώρο των Αστυνομικών Κρατητηρίων των Κεντρικών Φυλακών όπου του παρέδωσε και τη σχετική επιστολή, την οποία όμως ο αιτητής αρνήθηκε να υπογράψει και να δεχθεί. Στην ένορκη δήλωση του κ. Βεσσιάρη είναι συνημμένο, ως τεκμήριο 1, αντίγραφο της επιστολής ημερ. 29.3.2011 στα Αγγλικά, στο κάτω μέρος της οποίας αναγράφεται ότι «του επεδόθη από εμένα σήμερα, 18.4.2011, ώρα 11.30 π.μ., στο χώρο των Κεντρικών Φυλακών, και αρνήθηκε να το παραλάβει και να το υπογράψει για δικούς του λόγους».
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή υποστηρίζοντας την αίτηση αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στην Ευρωπαϊκή Οδηγία 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16.12.2008, η οποία τέθηκε σε ισχύ αναφορικά με την Κυπριακή Δημοκρατία στις 24.12.2010, όπως ανέφερε ο κ. Παρασκευάς. Αναφέρθηκε επίσης σε σχετική απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ημερ. 28.4.2011, στην Υπόθεση C-61/11 PPU, Sufi Karim. Ο κ. Παρασκευάς επίσης έκαμε αναφορά στην υπόθεση Tζεννάρο Περρέλλα (Αρ. 2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692 και υποστήριξε ότι το παρόν δικαστήριο, στην παρούσα διαδικασία για Habeas Corpus, έχει αρμοδιότητα και δικαίωμα να εξετάσει τη νομιμότητα των ενταλμάτων κράτησης και απέλασης που εκδόθηκαν εναντίον του αιτητή και εισηγήθηκε ότι τα διατάγματα αυτά είναι εμφανώς παράνομα καθότι, με αναφορά στο περιεχόμενο της προαναφερόμενης Οδηγίας, στερούνται νομίμου ερείσματος.
Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ' ων η αίτηση, από την άλλη, εισηγήθηκε ότι το μόνο που θα πρέπει να απασχολήσει το παρόν δικαστήριο είναι το ζήτημα της δικαιοδοσίας του να εξετάσει τη νομιμότητα των προαναφερόμενων διαταγμάτων στα πλαίσια αιτήσεως για Habeas Corpus. Έκαμε αναφορά στην απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας στην υπόθεση Bondar (Αρ. 2) (2004) 1 Α.Α.Δ. 2075 στην οποία τονίστηκε ότι τα διατάγματα κράτησης και απέλασης συνιστούν αυτοτελείς διοικητικές πράξεις των οποίων η νομιμότητα μπορεί μόνο να ελεγχθεί με βάση την αποκλειστική δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου δυνάμει του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος και όχι σε διαδικασία αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus δυνάμει του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος.
Εξέτασα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεσμεύομαι από την απόφαση Bondar (Αρ. 2) (ανωτέρω) και ότι δεν έχω αρμοδιότητα, στα πλαίσια της παρούσας αίτησης, να εξετάσω τη νομιμότητα των εκδοθέντων διαταγμάτων κράτησης και απέλασης εναντίον του αιτητή. Η νομιμότητα αυτών των διαταγμάτων μπορεί μόνο να ελεγχθεί, όπως αποφάσισε η Πλήρης Ολομέλεια, δυνάμει του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος, δηλαδή με προσφυγή και όχι σε διαδικασία για έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus δυνάμει του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος.
Η παρούσα υπόθεση είναι διαφορετική από την υπόθεση στην Πολιτική Αίτηση Aρ. 103/10, απόφαση ημερ. 25.10.2010. Στην υπόθεση εκείνη το ζήτημα που απασχόλησε το δικαστήριο ήταν ότι δεν είχε αποδειχθεί από τους καθ' ων η αίτηση ότι τα εντάλματα κράτησης και απέλασης είχαν κοινοποιηθεί η εξωτερικευθεί στον αιτητή. Με τη μη κοινοποίηση των ενταλμάτων, αυτά παρέμειναν εσωτερικό μέτρο της Διοίκησης και θεωρήθηκαν ως μη τελειοποιηθείσες, και επομένως, μη έγκυρες και μη παράγουσες έννομα αποτελέσματα, πράξεις. Αντίθετα, στην παρούσα υπόθεση, υπάρχει επαρκής μαρτυρία ότι τα εντάλματα κράτησης και απέλασης, ημερ. 29.3.2011, κοινοποιήθηκαν στον αιτητή και συγκεκριμένα την 18.4.2011 στις 11.30 π.μ. από τον Αστυφύλακα 3162 κ. Βεσσιάρη. Το ζήτημα αυτό ουσιαστικά δεν αμφισβητήθηκε ενώπιόν μου, από τον αιτητή, κατά την παρούσα ακροαματική διαδικασία.
Όσον αφορά την προαναφερόμενη Ευρωπαϊκή Οδηγία και την απόφαση Περρέλλα (Αρ. 2), στις οποίες αναφέρθηκε ο κ. Παρασκευάς, παρατηρώ τα εξής:
Στην υπόθεση Περρέλλα (Αρ. 2) το ζήτημα που τέθηκε δεν ήταν το παράνομο της κράτησης του αιτητή αλλά η νομιμότητα του εντάλματος σύλληψης του φυγοδίκου. Ήταν αίτηση για προνομιακό ένταλμα Certiorari και το Ανώτατο Δικαστήριο, σε εκείνη την υπόθεση, έκρινε ότι το ένταλμα σύλληψης εναντίον του φυγοδίκου εστερείτο νομικού ερείσματος και ότι υπήρχε εμφανές νομικό λάθος. Για εκείνο το λόγο ακύρωσε το ένταλμα σύλληψης του φυγόδικου.
Στην παρούσα υπόθεση το ζήτημα που τίθεται είναι η νομιμότητα της κράτησης του αιτητή. Mε βάση την Bondar (ανωτέρω) και δεδομένου ότι τα εντάλματα κράτησης και απέλασης του αιτητή ημερ. 29.3.2011 είναι αδιαμφισβήτητο ότι έχουν εκδοθεί, και ότι έχουν κοινοποιηθεί στον αιτητή στις 18.4.2011, θεωρώ ότι στερούμαι ουσιαστικά δικαιοδοσίας να υπεισέλθω στη νομιμότητα των ενταλμάτων εκείνων στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας. Η θεραπεία για τον αιτητή είναι, κατά τη γνώμη μου, η προσβολή της εγκυρότητας των ενταλμάτων με τον ορθό τρόπο.
Υπό τις περιστάσεις και για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω, η αίτηση απορρίπτεται.
Δικαστήριο: Αναφορικά με τα έξοδα;
κα. Παπαέτη: Το αφήνω στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου.
κ. Παρασκευά: Θα εισηγούμουν να μην δοθεί διαταγή για έξοδα για το λόγο ότι ο αιτητής εάν απελαθεί πώς θα εισπραχθούν αυτά τα έξοδα.
κα. Παπαέτη: Δεν ζητώ έξοδα.
Δικαστήριο: Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται διαταγή εξόδων.