|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2011) 1 ΑΑΔ 438
8 Μαρτίου, 2011
[ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ FARHAN KHALIL,
Αιτητής,
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ
1. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
3. ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Πολιτική Aίτηση Αρ. 6/2011)
Προνομιακά εντάλματα ― Habeas Corpus ― Διατάγματα κράτησης και απέλασης ― Κατά πόσο η συνεχιζόμενη κράτηση του αιτητή για σκοπούς απέλασής του ήταν παράνομη, ώστε η αίτησή του για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus να έχει επιτυχή έκβαση.
Ο αιτητής, ο οποίος είναι Κούρδος από τη Συρία και εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του στις 7.1.2005 λόγω του φόβου δίωξής του από τις Συριακές αρχές λόγω της «εθνοτικής του καταγωγής» και της συμμετοχής του στα γεγονότα του Quamishli το 2004, αφίχθηκε στην Κύπρο και υπέβαλε αίτηση ασύλου στις 15.3.2005. Η αίτησή του απορρίφθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου. Απορρίφθηκε επίσης και η ιεραρχική προσφυγή που είχε υποβάλει στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων. Η προσφυγή του στο Ανώτατο Δικαστήριο εναντίον της απόρριψης της ιεραρχικής του προσφυγής, βρίσκεται ακόμη σε εκκρεμότητα.
Σύμφωνα με τα σχετικά με την υπόθεση γεγονότα, στις 28.8.2009 εκδόθηκαν τόσο εναντίον του αιτητή όσο και εναντίον της συζύγου του, την οποία νυμφεύθηκε στα κατεχόμενα, διατάγματα κράτησης και απέλασης, και ο αιτητής συνελήφθηκε την ίδια ημέρα και τέθηκε υπό κράτηση. Στις 10.12.2009 τα προαναφερθέντα διατάγματα κράτησης και απέλασης ακυρώθηκαν και ο αιτητής αφέθηκε ελεύθερος. Στις 11.6.2010 ο αιτητής συνελήφθηκε και τέθηκε υπό κράτηση με σκοπό την απέλασή του, κατόπιν διαπίστωσης ότι ο ίδιος παραμένει παράνομα στη Δημοκρατία, στην οποία αρχικά εισήλθε μέσω των κατεχομένων. Στις 15.6.2010 ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών έδωσε οδηγίες για αναστολή της εκτέλεσης του διατάγματος απέλασης του αιτητή, αφού ο τελευταίος εξασφάλισε προηγουμένως από το ΕΔΑΔ προσωρινό μέτρο αναστολής της απέλασής του.
Ενόψει του ότι ο αιτητής κρατείται στα αστυνομικά κρατητήρια από τις 11/6/2010 με σκοπό την απέλασή του στη Συρία σε συνθήκες κράτησης που, σύμφωνα με τον ισχυρισμό του, είναι κατάλληλες μόνο για ολιγοήμερη κράτηση, θεωρεί ότι η συνεχιζόμενη κράτησή του είναι παράνομη και γι' αυτό καταχώρησε την παρούσα αίτηση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση και αποφάνθηκε ότι:
Το σκεπτικό των αποφάσεων οι οποίες εκδόθηκαν στις 23.2.2011 από το Δικαστή Ερωτοκρίτου στις πανομοιότυπες Αιτήσεις Aρ. 9/2011, 10/2011, 11/2011 και 12/2011, οι οποίες αφορούσαν άτομα που ανήκαν στην ίδια ομάδα με τον αιτητή και εγείρονταν οι ίδιοι νομικοί λόγοι - και οι οποίες απορρίφθηκαν - θεωρείται ως αναπόσπαστο μέρος της παρούσας απόφασης.
Επομένως, η κατάληξη και στην παρούσα υπόθεση είναι ότι ο αιτητής δεν έχει αποδείξει ότι κρατείται παράνομα και, ως εκ τούτου, η αίτησή του είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
Η αίτηση απορρίφθηκε. Δεν εκδόθηκε διαταγή εξόδων.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Kalash (2011) 1 A.A.Δ. 279,
Abdalla, Πολ. Αίτηση Αρ. 10/2011, ημερ. 23/2/2011,
Ibrahim, Πολ. Αίτηση Αρ. 11/2011, ημερ. 23/2/2011,
Ahmad, Πολ. Αίτηση Αρ. 12/2011, ημερ. 23/2/2011.
Aίτηση.
Ν. Χαραλαμπίδου (κα), για τον Αιτητή.
Ι. Δημητρίου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Παρών επίσης ο Θ. Ζάζας ο οποίος θα μεταφράζει από τα ελληνικά στα αραβικά και αντίστροφα.
Cur. adv. vult.
ΦΩΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση που καταχωρήθηκε στις 17/1/2011 ο αιτητής ζητά την έκδοση εντάλματος habeas corpus ad subjiciendum το οποίο να απευθύνεται προς το Αρχηγό της Αστυνομίας και να τον διατάσσει να προβεί στην άμεση απελευθέρωσή του.
Πέραν της νομικής βάσης, την αίτηση συνοδεύει και ένορκη δήλωση του αιτητή η ουσία της οποίας έχει ως εξής: Είναι Κούρδος από τη Συρία και εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του στις 7/1/2005 λόγω βάσιμου φόβου δίωξης του από τις Συριακές αρχές λόγω της «εθνοτικής του καταγωγής» και της συμμετοχής του στα γεγονότα του Quamishli το 2004 κατά τα οποία δολοφονήθηκαν από τις Συριακές αρχές πάρα πολλοί Κούρδοι καθώς επίσης και λόγω της δίωξης του από την οικογένεια της κοπέλας που αγαπούσε, η οποία δολοφονήθηκε από τα αδέλφια της γιατί εγκατέλειψε την οικογένεια της για να είναι μαζί του. Έτσι αναγκάστηκε να εισέλθει στη Κύπρο και να υποβάλει αίτηση ασύλου στις 15/3/2005.
Η αίτηση απορρίφθηκε στις 13/8/2008 με την αιτιολογία ότι υπήρξαν αντιφάσεις μεταξύ της αίτησης του και της συνέντευξης που πραγματοποίησε η Υπηρεσία Ασύλου στα πλαίσια εξέτασης της αίτησης. Υπέβαλε ιεραρχική προσφυγή στις 2/9/2008 στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, η οποία επίσης απορρίφθηκε στις 5/6/2009. Μετά την απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής του, καταχώρησε στο Ανώτατο Δικαστήριο την Προσφυγή Aρ. 1119/2009, η εκδίκαση της οποίας εκκρεμεί.
Σύμφωνα με τα γεγονότα, όπως τα διευκρινίζει περαιτέρω η ευπαίδευτη δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση, στις 28/8/2009 εκδόθηκαν τόσο εναντίον του αιτητή όσο και εναντίον της συζύγου του την οποία νυμφεύθηκε στα κατεχόμενα (Δήμο Λύσης), διατάγματα κράτησης και απέλασης. Δεν προωθήθηκε η εκτέλεση του διατάγματος απέλασης της συζύγου του λόγω της παρουσίας των ανηλίκων τέκνων του. Η έκδοση των διαταγμάτων γνωστοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή ημερ. 28/8/2009 και ο αιτητής συνελήφθηκε την ίδια ημέρα και τέθηκε υπό κράτηση. Σε μεταγενέστερο στάδιο (10/12/2009) με οδηγίες του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών τα διατάγματα κράτησης και απέλασης του αιτητή και της συζύγου του ακυρώθηκαν και ο αιτητής αφέθηκε ελεύθερος. Ταυτόχρονα του ζητήθηκε να διευθετήσει τη διαμονή της οικογένειας του στη Δημοκρατία, κάτι που δεν έπραξε. Στις 11/6/2010 ο αιτητής εντοπίστηκε στη Λευκωσία κατά τη διάρκεια συντονισμένης επιχείρησης της Αστυνομίας και αφού διαπιστώθηκε ότι ο ίδιος παραμένει παράνομα στη Δημοκρατία, στην οποία αρχικά εισήλθε μέσω των κατεχομένων, συνελήφθηκε και τέθηκε υπό κράτηση με σκοπό την απέλασή του. Την ίδια ημέρα εκδόθηκαν και διατάγματα κράτησης και απέλασης του τα οποία του γνωστοποιήθηκαν τόσο στην αγγλική όσο και στη μητρική του γλώσσα.
Ο αιτητής προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) το οποίο εξέδωσε προσωρινό μέτρο αναστολής της απέλασής του. Έτσι στις 15/6/2010 ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών έδωσε οδηγίες για αναστολή της εκτέλεσης του διατάγματος απέλασης του αιτητή. Το εν λόγω προσωρινό μέτρο που εξέδωσε το ΕΔΑΔ δεν έχει μέχρι σήμερα αρθεί.
Ενόψει του ότι ο αιτητής κρατείται στα αστυνομικά κρατητήρια από τις 11/6/2010 με σκοπό την απέλασή του στη Συρία σε συνθήκες κράτησης που, σύμφωνα με τον ισχυρισμό του είναι κατάλληλες μόνο για ολιγοήμερη κράτηση, θεωρεί ότι η συνεχιζόμενη κράτησή του είναι παράνομη και γιαυτό καταχώρησε την παρούσα αίτηση.
Από πλευράς των καθ' ων η αίτηση καταχωρήθηκε ένσταση στην αίτηση του αιτητή στην οποία (α) εγείρεται προδικαστικό θέμα ότι το Δικαστήριο τούτο δεν έχει δικαιοδοσία να επιληφθεί της αίτησης διότι έπρεπε ο αιτητής να διεκδικήσει τα δικαιώματα του με βάση το Άρθρο 146 του Συντάγματος και (β) επί της ουσίας της υπόθεσης υποστηρίζεται ότι η κράτηση δεν είναι παράνομη.
Στις 10/2/2011 που ήταν ορισμένη η υπόθεση ενώπιόν μου για ακρόαση δηλώθηκε ότι για παρόμοιο θέμα εκκρεμούσαν και οι Αιτήσεις Aρ. 9/2011, 10/2011, 11/2011 και 12/2011 οι οποίες αφορούσαν άτομα που ανήκαν στην ίδια ομάδα με τον αιτητή και εγείρονταν οι ίδιοι νομικοί λόγοι, οι οποίες υποθέσεις ήδη ακούστηκαν και εκκρεμούσε η απόφαση. Γιαυτό ζήτησαν όπως μείνει η παρούσα για μερικές ημέρες για να εξετάσουν τη θέση τους υπό το φως των αποφάσεων που θα εκδίδοντο στις εν λόγω αιτήσεις. Έτσι η παρούσα αναβλήθηκε και ορίστηκε ξανά για ακρόαση στις 24/2/2011. Στο μεταξύ στις 23/2/2011 ο αδελφός Δικαστής Ερωτοκρίτου εξέδωσε την απόφασή του στις προαναφερθείσες τέσσερις πανομοιότυπες υποθέσεις τις εξής: (1) Kalash (2011) 1 A.A.Δ. 279, (2) Abdalla, Πολιτική Aίτηση Aρ. 10/2011, (3) Ibrahim, Πολιτική Aίτηση Aρ. 11/2011 και (4) Ahmad, Πολιτική Aίτηση Aρ. 12/2011.
Με τις πιο πάνω αποφάσεις η αίτηση για έκδοση habeas corpus στην κάθε υπόθεση απορρίφθηκε στην ουσία της. Ουσιαστικά οι Yποθέσεις Aρ. 10/2011, 11/2011 και 12/2011 επανέλαβαν κατά λέξη τα όσα αναφέρονται στην Kalash (2011) 1 Α.Α.Δ. 279 που θεωρώ ότι ήταν και η βασική.
Παρά την ύπαρξη της απορριπτικής απόφασης στις πιο πάνω υποθέσεις, η ευπαίδευτη συνήγορος του αιτητή δήλωσε, όπως ήταν άλλωστε δικαίωμα της, ότι θα επιμένει και στην ακρόαση της παρούσας. Έτσι η υπόθεση ακούστηκε στις 24/2/2011 οπότε και επιφυλάχθηκε η απόφαση.
Μελέτησα την παρούσα υπόθεση υπό το φως και των όσων αποφασίστηκαν στις προαναφερθείσες υποθέσεις από τον αδελφό Δικαστή Ερωτοκρίτου και ιδιαίτερα στην Κalash. Έχω προσέξει ότι τόσο τα γεγονότα όσο και οι νομικοί λόγοι που προωθήθηκαν στην εν λόγω υπόθεση, από την ίδια συνήγορο εκ μέρους του αιτητή, είναι τα ίδια που προωθήθηκαν ενώπιόν μου και στην παρούσα υπόθεση.
Αναφορικά με την απόφαση του δικαστηρίου στις εν λόγω υποθέσεις να απορρίψει την προδικαστική ένσταση ότι θα έπρεπε οι αιτητές να καταχωρήσουν προσφυγή με βάση το Άρθρο 146 του Συντάγματος, παρόλο που έχω κάποιες επιφυλάξεις για την εν λόγω κατάληξη, εντούτοις ενόψει του ότι η ευπαίδευτη δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση δήλωσε ότι δεν θα επιμένει στην παρούσα στην προδικαστική ένσταση, προχώρησα και εξέτασα την ουσία της υπόθεσης.
Μετά από προσεκτική μελέτη των όσων αναφέρονται στις εν λόγω υποθέσεις αναφορικά με την ουσία της υπόθεσης, έχω καταλήξει να συμφωνήσω με το σκεπτικό του αδελφού Δικαστή Ερωτοκρίτου. Θεωρώ το σκεπτικό των εν λόγω αποφάσεων, ως αναπόσπαστο μέρος της παρούσας απόφασης, χωρίς την ανάγκη να το επαναλάβω. Επομένως καταλήγω και εδώ ότι δεν έχει αποδειχθεί ότι ο αιτητής κρατείται παράνομα και γιαυτό η παρούσα αίτηση δεν μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη.
Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται διαταγή εξόδων.