|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2010) 1 ΑΑΔ 1364
22 Ιουλίου, 2010
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στής]
ΑΙΤΗΣΗ ΜΕ ΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ
ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI,
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΙΕΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΣΕ Ο,ΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ LISA JANET BENCE,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI,
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ
ΕΝΤΙΜΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
κ. ΣΑΒΒΑ ΚΑΡΑΤΣΗ, ΗΜΕΡ. 3.5.2010
ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΑΡ. 15/2010
ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 68/2010)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari για ακύρωση απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου με την οποία απερρίφθη αίτημα της αιτήτριας για σφράγιση και επίδοση αίτησης διατροφής στον σύζυγό της εκτός δικαιοδοσίας ― Απόρριψη αίτησης λόγω ύπαρξης εναλλακτικού ένδικου μέσου και μη στοιχειοθέτησης εξαιρετικών περιστάσεων για παράκαμψη του κανόνα ότι όπου προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο δεν χωρεί αίτηση για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων.
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Στόχος του δεν είναι η αναθεώρηση της ορθότητας των αποφάσεων των κατώτερων Δικαστηρίων αλλά ο έλεγχος της νομιμότητάς τους.
Πολιτική Δικονομία ― Διαδικασία εξασφάλισης άδειας για σφράγιση του κλητηρίου εντάλματος για επίδοση εκτός Κύπρου ή για το οποίο θα δοθεί ειδοποίηση εκτός Κύπρου, που περιέχεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.2, θ.2 ― Προβληματισμός Ανωτάτου Δικαστηρίου ως προς την αναγκαιότητα ύπαρξης τέτοιων διαδικασιών με την ύπαρξη του ενιαίου ευρωπαϊκού χώρου.
Το Οικογενειακό Δικαστήριο Αμμοχώστου αρνήθηκε να παραχωρήσει άδεια στην αιτήτρια για σφράγιση και υποκατάστατη επίδοση αίτησης με την οποία ζητούσε διάταγμα διατροφής τόσο για την ίδια όσο και για τα παιδιά της από τον σύζυγό της, μόνιμο κάτοικο Μ. Βρετανίας.
Η αιτήτρια, αφού εξασφάλισε άδεια από το Ανώτατο Δικαστήριο, καταχώρησε την παρούσα αίτηση για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari με στόχο την ακύρωση της προαναφερθείσας απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου.
Ο συνήγορος της αιτήτριας, με απώτερο σκοπό, να τεκμηριώσει την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων για τη χορήγηση του αιτούμενου προνομιακού εντάλματος, ήγειρε το διαδικαστικό θέμα, αυτό της αναγκαιότητας επίδοσης της ειδοποίησης έφεσης σε ένα «ανύπαρκτο διάδικο», αφού η αίτηση διατροφής δεν έγινε αποδεκτή για καταχώρηση, και πρόβαλε επίσης σειρά δυσκολιών που άπτονται του χρόνου εκδίκασης της έφεσης. Τέλος ο συνήγορος επικαλέσθηκε την «ανυπαρξία» φακέλου.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Ο ισχυρισμός της αιτήτριας περί «ανυπαρξίας» φακέλου δεν ευσταθεί. Στην προκείμενη περίπτωση υπάρχει και καταφαίνεται από την επισυναφθείσα στην αίτηση απόφαση του Οικογενειακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου που εκδόθηκε στις 3 Μαΐου, 2010, στην Αίτηση Aρ. 15/2010. Επίσης, η διαδικασία ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου βρίσκεται σε αρχικό στάδιο κατά το οποίο το Δικαστήριο επιλαμβάνεται διαδικαστικών ενδιαμέσων θεμάτων. Συνεπώς, είναι δυνατό η αιτήτρια να λάβει μέτρα για προώθηση και συντομότερη εκδίκαση τυχόν έφεσης.
2. Η διαδικασία του προνομιακού εντάλματος, δεν αποτελεί εποπτικό μέσο και ούτε είναι δυνατό να εξεταστεί το κατά πόσο αντιλήφθηκε ή όχι ορθά ένα νομικό ζήτημα το πρωτόδικο Δικαστήριο.
3. Με γνώμονα τα γεγονότα της υπόθεσης, καθίσταται προφανές ότι η αμφισβήτηση της ορθότητας του δικονομικού μηχανισμού επίδοσης που εισηγήθηκε με την απόφαση του το Οικογενειακό Δικαστήριο δεν μπορεί παρά μόνο με έφεση, να αμφισβητηθεί.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Τριφταρίδης (2008) 1 Α.Α.Δ. 190,
In re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250,
Τράπεζα Kύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (Aρ. 1) (2009) 1 A.A.Δ. 1114,
Διαχειριστική Επιτροπή ΚΥΠΑ Κωρτ 4 (2008) 1 Α.Α.Δ. 644,
Philippou v. Philippou (1986) 1 Α.Α.Δ. 689.
Aίτηση.
Γ. Πιττάτζης, για την Αιτήτρια.
Cur. adv. vult.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Mετά τη χορήγηση σχετικής αδείας καταχωρήθηκε αίτηση με την οποία η αιτήτρια επιδιώκει την έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari για:
«μεταφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο για το σκοπό ακύρωσης της απόφασης ή/και διατάγματος του έντιμου Προέδρου του Οικογενειακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου κ. Σ. Καρατζή, ημερ. 3 Μαΐου 2010 στην αίτηση διατροφής αριθ. 15/2010 με την οποία απέρριψε το αίτημα της αιτήτριας για σφράγιση της αίτησης και επίδοσης της εκτός δικαιοδοσίας».
Τα γεγονότα που περιβάλλουν την αίτηση αυτή συμπεριλαμβάνονται στη σχετική Έκθεση Γεγονότων, η οποία κατατέθηκε και είχε ως αρχή, την προσπάθεια της αιτήτριας, να καταχωρίσει αίτηση για εξασφάλιση διατάγματος διατροφής, τόσο για την ιδία όσο και για τα δύο ανήλικα παιδιά της. Με το δεδομένο ότι ο σύζυγος της αιτήτριας και προτεινόμενος καθ' ου η αίτηση στην αίτηση διατροφής, είναι μόνιμος κάτοικος Μ. Βρεττανίας, η αιτήτρια, παράλληλα με την καταχώριση αίτησης διατροφής, καταχώρισε και μονομερή ενδιάμεση αίτηση για σφράγιση της κυρίως αιτήσεως και επίδοση της τελευταίας εκτός δικαιοδοσίας, με υποκατάστατη επίδοση στη διεύθυνση του καθ΄ου η αίτηση, στο εξωτερικό. Ταυτοχρόνως καταχωρήθηκε αίτηση για προσωρινά μέτρα με στόχο να εμποδιστεί ο καθ' ου η αίτηση να αποσύρει χρήματα από τραπεζικό λογαριασμό.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αρνήθηκε να παραχωρήσει άδεια για σφράγιση και να επιληφθεί της αιτήσεως για προσωρινά διατάγματα και τελικώς, εξέδωσε στις 3 Μαΐου, 2010, απόφαση με την οποία απέρριψε το αίτημα για σφράγιση και υποκατάστατη επίδοση της κυρίως αιτήσεως.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος με τη γραπτή του αγόρευση εισηγήθηκε ότι η διαδικασία που ακολούθησε το πρωτόδικο Δικαστήριο είναι λανθασμένη και εφόσον ο προτεινόμενος εναγόμενος είναι στο εξωτερικό με βάση τη Δ.2, θ.2 των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών η σφράγιση της ειδοποίησης του κλητηρίου εντάλματος με βάση τη Δ.6, θ.6, απαιτείται να γίνεται στα πλαίσια της Δ.48 ως μια ενδιάμεση αίτηση που προωθείται μετά την καταχώριση της κυρίως αιτήσεως. Η διαδικασία αυτή, των διπλών αιτήσεων είχε, όπως είπε χαρακτηριστικά ο συνήγορος, πεπλανημένη αντίληψη των θεσμών από ένα πρωτοκολλητή και συνεχίστηκε χωρίς ποτέ να αμφισβητηθεί.
Ο συνήγορος έκαμε αναφορά στις αρχές που καθόρισε η νομολογία για την έκδοση προνομιακών ενταλμάτων τύπου certiorari, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στις εξαιρετικές συνθήκες οι οποίες, στην προκείμενη περίπτωση, υπάρχουν, όπως ο χρόνος εκδίκασης της έφεσης και η αδυναμία προώθησης της χωρίς την επίδοση σχετικής ειδοποίησης στον καθ' ου η αίτηση, ο οποίος, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, βρίσκεται στο εξωτερικό.
Όπως έχω αντιληφθεί το ζητούμενο, στην προκείμενη, είναι η διαδικασία που πρέπει να εφαρμοστεί όταν ο καθ' ου η αίτηση βρίσκεται αποδεδειγμένα εκτός Κύπρου. Πρέπει να προηγηθεί αίτηση για άδεια καταχώρισης και επίδοσης ή μπορεί να ακολουθήσει αίτηση για υποκατάστατο επίδοση αφού στο μεταξύ έχει καταχωρηθεί η κυρίως αίτηση.
Τίθεται όμως ένα καίριο και κατά την άποψη μου θεμελιακό θέμα, δεδομένης της εκφρασθείσας, ορθής, άποψης του ευπαίδευτου συνήγορου της αιτήτριας ότι υπάρχει η δυνατότητα έφεσης. Πέραν από ένα διαδικαστικό θέμα που εγείρει ο συνήγορος, αυτό της αναγκαιότητας επίδοσης της ειδοποίησης έφεσης σε ένα «ανύπαρκτο» διάδικο, αφού η αίτηση διατροφής δεν έγινε αποδεκτή για καταχώριση, πρόβαλε ο κ. Πιττάτζης σειρά δυσκολιών και προβλημάτων που ουσιαστικώς άπτονται του χρόνου εκδίκασης της έφεσης, με απώτερο σκοπό, να τεκμηριώσει την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων για τη χορήγηση του αιτούμενου προνομιακού εντάλματος. Θα πρέπει να σημειώσω ότι η «ανυπαρξία» φακέλου που επικαλέστηκε η αιτήτρια, ως ένα άλλο λόγο αδυναμίας προώθησης του ενδίκου μέσου της έφεσης, δεν ευσταθεί. Έναυσμα για την προώθηση οποιουδήποτε ενδίκου μέσου, σε Δικαστήριο δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας, είναι φυσικά μια απόφαση ή διάταγμα πρωτόδικου Δικαστηρίου. Εδώ υπάρχει και καταφαίνεται από την επισυναφθείσα στην αίτηση απόφαση του Οικογενειακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου που εκδόθηκε στις 3 Μαΐου, 2010, στην Αίτηση Aρ. 15/2010. Επί του προκειμένου δεν μου διαφεύγει το γεγονός ότι η διαδικασία ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου βρίσκεται σε αρχικό στάδιο επιλαμβανόμενο διαδικαστικών ενδιαμέσων θεμάτων. Συνεπώς, είναι δυνατό η αιτήτρια να λάβει μέτρα για προώθηση και συντομότερη εκδίκαση τυχόν έφεσης. (Ιωάννης Τριφταρίδης (2008) 1 Α.Α.Δ. 190).
Η διαδικασία για την έκδοση εντάλματος certiorari δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας των αποφάσεων κατώτερων Δικαστηρίων. Αυτή ελέγχεται στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η σύννομη άσκηση της δικαιοδοσίας του Επαρχιακού Δικαστηρίου αποτελεί το πλαίσιο εξέτασης σε αιτήσεις αυτής της μορφής. (In re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250, Τράπεζα Kύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (Aρ. 1) (2009) 1 A.A.Δ. 1114). Tαυτοχρόνως η ενδεχόμενη λανθασμένη άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου δεν εξετάζεται στα πλαίσια της διαδικασίας του προνομιακού εντάλματος certiorari.
Περαιτέρω πρέπει να σημειώσω, ότι η διαδικασία του προνομιακού εντάλματος, δεν αποτελεί εποπτικό μέσο και ούτε είναι δυνατό να εξεταστεί το κατά πόσο αντιλήφθηκε ή όχι ορθά ένα νομικό ζήτημα το πρωτόδικο Δικαστήριο. (Διαχειριστική Επιτροπή ΚΥΠΑ Κωρτ 4 (2008) 1 Α.Α.Δ. 644).
Με γνώμονα τα γεγονότα, όπως τα έχω αναφέρει πιο πάνω, καθίσταται προφανές ότι η αμφισβήτηση της ορθότητας του δικονομικού μηχανισμού επίδοσης που εισηγήθηκε με την απόφαση του το Οικογενειακό Δικαστήριο δεν μπορεί παρά μόνο με έφεση, να αμφισβητηθεί. Τούτο πηγάζει αναπόδραστα από το αρχικό ερώτημα που έθεσα πιο πάνω. Θα έπρεπε να «επιτραπεί» η καταχώρηση και μετά η αίτηση ή αντιστρόφως. Με την ευκαιρία αυτή πρέπει να σημειωθεί ότι ο σκοπός της εξασφάλισης αδείας για σφράγιση που περιέχεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας δεν είχε μεταξύ άλλων κανένα σκοπό παρά το δικαστικό έλεγχο αχρείαστων διαδικασιών που θα επιχειρείτο να προωθηθούν χωρίς την ύπαρξη δικαιοδοσίας των κυπριακών δικαστηρίων. Σήμερα με την ύπαρξη του ενιαίου ευρωπαϊκού χώρου εύλογα τίθεται το ερώτημα της αναγκαιότητας ύπαρξης των διαδικασιών αυτών.
Δεν είναι βεβαίως ο πιο πάνω προβληματισμός μέσα στην εμβέλεια άσκησης του ελέγχου της νομιμότητας μιας διαδικασίας, που επιτάσσει η νομολογία για έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari.
Συνεπώς, η ύπαρξη του εναλλακτικού μέσου της έφεσης, ιδιαιτέρως όταν το Δικαστήριο βασίστηκε σε υφιστάμενη νομολογία και αναφέρομαι στην υπόθεση Philippou v. Philippou (1986) 1 Α.Α.Δ. 689, την οποία ο κ. Πιττάτζης κάλεσε το Δικαστήριο να θεωρήσει ότι δεν είναι ορθή, θέμα που σαφώς δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο certiorari, αλλά αντικείμενο έφεσης. Η δε απόκλιση από υφιστάμενη νομολογία, απαιτεί και κάποιες άλλες προϋποθέσεις οι οποίες δεν φαίνονται να υφίστανται στην παρούσα υπόθεση. Η ύπαρξη του εναλλακτικού ενδίκου μέσου προδικάζει την αποτυχία της παρούσας αίτησης.
Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.