|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2010) 1 ΑΑΔ 58
25 Ιανουαρίου, 2010
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Π., ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στές]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑ,
Εφεσείων-Καθ' ου η αίτηση,
v.
1. ΝΟΝΑΣ Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ,
2. ΑΝΔΡΕΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ,
3. ΚΩΣΤΑ Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ,
4. ΙΩΑΝΝΗ Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ,
5. ΘΟΥΚΙΔΙΔΗ Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ,
Εφεσίβλητων-Αιτητών.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 408/2008)
Πολιτική Δικονομία ― Αίτηση για αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης εκκρεμούσης εφέσεως ― Αποφασιστικό κριτήριο για επιτυχία της αίτησης είναι η εξισορρόπηση της φυσιολογικής προσδοκίας του ενάγοντος να απολαύσει άμεσα τους καρπούς της νίκης του και της ανάγκης η ενδεχόμενη επιτυχία της έφεσης να μην χάσει τη σημασία της, μένοντας χωρίς κανένα αντίκρυσμα ― Έκδοση διατάγματος αναστολής εκτέλεσης δικαστικής απόφασης από το Ανώτατο Δικαστήριο υπό όρους.
Ο εφεσείων κατέστη θέσμιος ενοικιαστής των υποστατικών των εφεσιβλήτων στα οποία διεξήγαγε εμπορία υλικών οικοδομής. Οι εφεσίβλητοι εξασφάλισαν διάταγμα έξωσης εναντίον του, στη βάση της πρόκλησης οχληρίας, βασικά κατά τη φόρτωση και την εκφόρτωση των υλικών οικοδομής.
Ο εφεσείων καταχώρησε έφεση εναντίον της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου καθώς και αίτηση αναστολής της απόφασης μέχρι την εκδίκαση της έφεσης, η οποία απορρίφθηκε.
Ο εφεσείων υπέβαλε στη συνέχεια παρόμοια φύσεως αίτηση για αναστολή ενώπιον του Εφετείου. Ο συνήγορός του τόνισε, βασικά, την πιθανότητα επιτυχίας της έφεσής του, προβάλλοντας κυρίως τον ισχυρισμό ότι η ειδοποίηση που δόθηκε για την έξωση δεν ικανοποιούσε τις πρόνοιες του Νόμου, συγκεκριμένα, ότι δεν δόθηκε ειδοποίηση για ένα ημερολογιακό μήνα, που να έληγε κατά τη λήξη μηνός σύμφωνου με τους όρους του αρχικού συμβολαίου της ενοικίασης. Περαιτέρω, ισχυρίστηκε ότι η ταλαιπωρία και η ζημιά που θα προκληθεί στους διαδίκους θα ήταν πολύ μεγαλύτερη για τον ίδιο, που θα έπρεπε να εγκαταλείψει τα υποστατικά, κάτι που θα του στερούσε το όφελος ενδεχόμενης επιτυχούς έφεσης.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Βασικός παράγοντας, σύμφωνα με τη νομολογία, δεν είναι η πιθανότητα επιτυχίας έφεσης, εκτός όπου μπορεί να γίνει πρόγνωση με βεβαιότητα ως προς την επιτυχία ή αποτυχία της έφεσης, παρ' όλον ότι είναι σχετικός παράγοντας.
2. Αποφασιστικό κριτήριο για να δοθεί ή όχι αναστολή είναι η εξισορρόπηση της φυσιολογικής προσδοκίας του ενάγοντος να απολαύσει άμεσα τους καρπούς της νίκης του και της ανάγκης η ενδεχόμενη επιτυχία της έφεσης να μην χάσει τη σημασία της, μένοντας χωρίς κανένα αντίκρισμα.
3. Εν όψει της δήλωσης του συνηγόρου του εφεσείοντος ότι ο εφεσείων είναι διατεθειμένος να δεχθεί όρους από το Δικαστήριο τόσο για πληρωμή οποιωνδήποτε εξόδων της πρωτόδικης διαδικασίας, αλλά και που να αφορούν την χρονική περίοδο και διάρκεια φορτοεκφόρτωσης στο υποστατικό και λαμβάνοντας υπόψη ότι ο λόγος έξωσης είναι βασικά η οχληρία που δημιουργείτο στους εφεσίβλητους, θεωρείται ότι, με βάση τα δύο πιο πάνω κριτήρια και εν όψει του ότι διαπιστώνεται πως υπάρχει και συζητήσιμο θέμα κατ' έφεση που αφορά κυρίως την νομιμότητα της ειδοποίησης έξωσης, το αιτούμενο διάταγμα είναι ορθό και δίκαιο να εκδοθεί.
4. Εκδίδεται διάταγμα αναστολής της πρωτόδικης απόφασης μέχρι την τελική εκδίκαση της έφεσης υπό τον όρο ότι κατά την περίοδο της αναστολής ο εφεσείων θα φορτοεκφορτώνει τα υλικά του καταστήματος στο υποστατικό μόνο κάθε Δευτέρα εβδομαδιαίως, μεταξύ 2.00 και 5.30 μ.μ.. Και επίσης υπό τον όρο όπως αυτός καταβάλει οιαδήποτε οφειλόμενα έξοδα που προέκυψαν από τις πρωτόδικες διαδικασίες ενώπιον του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων.
Η αίτηση έγινε δεκτή. Εκδόθηκε διάταγμα αναστολής εφαρμογής της πρωτόδικης απόφασης μέχρι την τελική εκδίκαση της έφεσης υπό τους ανωτέρω όρους.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Ναυτικός Όμιλος Πάφου v. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1991) 1 Α.Α.Δ. 1147,
Aristidou v. Aristidou (1985) 1 C.L.R. 649,
Charalambous v. C. Nicolaides and A. Neophytou Co. (1985) 1 C.L.R. 737,
Νεοφύτου v. Δημητρίου (1989) 1 Α.Α.Δ. 592.
Aίτηση.
Aίτηση από τον εφεσείοντα ημερομηνίας 2/12/2009 για αναστολή εκτέλεσης της απόφασης του Δικαστηρίου Eλέγχου Eνοικιάσεων Λευκωσίας (Σάββα, Δ.), (Αίτηση Αρ. E105/06), ημερομ. 30.10.2008, μέχρι εκδικάσεως της παρούσας εφέσεως.
Π. Πετράκης, για τον Εφεσείοντα.
Τ. Κουκούνης, για τους Εφεσίβλητους.
ex tempore
ΔIKAΣTHPIO: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Π. Αρτέμη, Π..
ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.: Εναντίον του αιτητή-εφεσείοντα εκδόθηκε πρωτόδικα διάταγμα έξωσης από τα υποστατικά των εφεσιβλήτων, στα οποία κατέστη θέσμιος ενοικιαστής στην πορεία της ενοικίασης και από τα οποία διεξήγαγε εμπορία υλικών οικοδομής. Η βάση της έξωσης ήταν, όπως βρήκε το πρωτόδικο δικαστήριο, η πρόκληση οχληρίας, βασικά κατά τη φόρτωση και εκφόρτωση υλικών οικοδομής στα υποστατικά.
Ο εφεσείων-αιτητής καταχώρησε έφεση εναντίον της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου, καθώς και αίτηση αναστολής της απόφασης μέχρι εκδίκασης της έφεσης, η οποία πρωτόδικα απορρίφθηκε.
Σύμφωνα με τους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, ο εφεσείων υποβάλλει τώρα παρομοίας φύσεως αίτηση για αναστολή ενώπιον του Εφετείου.
Η πρωτόδικη Δικαστής, σε μία αχρείαστα πολυσέλιδη απόφαση και αφού αναφέρθηκε με υπέρμετρη λεπτομέρεια στα ενώπιόν της στοιχεία, καθώς και γενικά στη νομολογία, θεώρησε αδικαιολόγητη την αίτηση, απορρίπτοντάς την.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα, στην ενώπιόν μας αγόρευσή του, τόνισε, βασικά, την πιθανότητα επιτυχίας της έφεσής του, προβάλλοντας κυρίως τον ισχυρισμό ότι η ειδοποίηση που δόθηκε για έξωση δεν ικανοποιούσε τις πρόνοιες του Νόμου, καθώς δεν δόθηκε ειδοποίηση για ένα ημερολογιακό μήνα, που να έληγε κατά τη λήξη μηνός σύμφωνου με τους όρους του αρχικού συμβολαίου της ενοικίασης. Περαιτέρω, ισχυρίστηκε και πρόβαλε ότι η ταλαιπωρία και η ζημιά που θα προκληθεί στους διαδίκους θα ήταν πολύ μεγαλύτερη για τον ίδιο, που θα έπρεπε να εγκαταλείψει τα υποστατικά, κάτι που θα του στερούσε το όφελος ενδεχόμενης επιτυχούς έφεσης.
Από την άλλη, ο ευπαίδευτος συνήγορος των εφεσιβλήτων, υποστήριξε ότι ήταν περίπτωση στην οποία οι εφεσίβλητοι δεν θα έπρεπε να στερηθούν των καρπών της επιτυχίας της πρωτόδικης διαδικασίας.
Σύμφωνα με τη νομολογία, βασικός παράγοντας δεν είναι η πιθανότητα επιτυχίας έφεσης, παρόλον ότι είναι σχετικός παράγοντας, εκτός όπου μπορεί να γίνει με βεβαιότητα πρόγνωση ως προς την επιτυχία ή αποτυχία της έφεσης. (Δέστε Ναυτικός Όμιλος Πάφου v. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1991) 1 Α.Α.Δ. 1147, 1150).
Το αποφασιστικό κριτήριο, όπως έχει λεχθεί κατ' επανάληψη, για να δίδεται ή όχι αναστολή είναι η εξισορρόπηση δύο παραγόντων, δηλαδή της φυσιολογικής προσδοκίας του ενάγοντα να απολαύσει άμεσα τους καρπούς της νίκης του και της ανάγκης η ενδεχόμενη επιτυχία της έφεσης να μην χάσει τη σημασία της, μένοντας χωρίς κανένα αντίκρισμα. (Δέστε, μεταξύ άλλων, Aristidou v. N. Aristidou (1985) 1 C.L.R. 649, Charalambous v. C. Nicolaides and A. Neophytou Co. (1985) 1 C.L.R. 737, Νεοφύτου v. Δημητρίου (1989) 1 Α.Α.Δ. 592, 597 - 598).
Στην παρούσα περίπτωση, κρίνουμε ότι, εν όψει και της δήλωσης του κ. Πετράκη, ότι ο εφεσείων είναι διατεθειμένος να δεχθεί όρους από το Δικαστήριο, τόσο για πληρωμή οποιωνδήποτε οφειλόμενων εξόδων της πρωτόδικης διαδικασίας, αλλά και που να αφορούν τη χρονική περίοδο και διάρκεια φορτοεκφόρτωσης στο υποστατικό, την οποία είναι διατεθειμένος να περιορίσει σε μια ημέρα της εβδομάδας, Δευτέρα ή Παρασκευή, όπως έχει δηλώσει, μεταξύ των ωρών 2.00 μ.μ. μέχρι 5.30 μ.μ. και λαμβάνοντας υπόψη ότι ο λόγος της έξωσης είναι βασικά η οχληρία που δημιουργείτο στους εφεσίβλητους και κανένας άλλος, θεωρούμε ότι, με βάση τα δύο πιο πάνω κριτήρια και εν όψει του ότι κρίνουμε πως υπάρχει και συζητήσιμο θέμα κατ' έφεση που αφορά κυρίως την νομιμότητα της ειδοποίησης έξωσης, το αιτούμενο διάταγμα είναι ορθό και δίκαιο να εκδοθεί.
Εκδίδεται διάταγμα αναστολής εφαρμογής της πρωτόδικης απόφασης μέχρι την τελική εκδίκαση της έφεσης, με τον όρο ότι κατά την περίοδο της αναστολής ο εφεσείων θα φορτοεκφορτώνει τα υλικά του καταστήματος στο υποστατικό μόνο κάθε Δευτέρα κάθε εβδομάδας, μεταξύ των ωρών 2.00 και 5.30 μ.μ.
Ως περαιτέρω όρος για την εφαρμογή της αναστολής, διατάσσεται ο εφεσείων όπως καταβάλει οιαδήποτε οφειλόμενα έξοδα που έχουν προκύψει από τις πρωτόδικες διαδικασίες ενώπιον του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων. Η πληρωμή αυτή να γίνει εντός 15 ημερών. Σε διαφορετική περίπτωση η αναστολή θα παύσει να ισχύει. Κατά την περίοδο αυτή ο εφεσείων θα συνεχίσει να πληρώνει το ενοίκιο που πλήρωνε μέχρι σήμερα.
Όσον αφορά τα έξοδα της παρούσας διαδικασίας, επιδικάζουμε έναντι αυτών το ποσό των €300, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ του εφεσείοντα.
Η αίτηση γίνεται δεκτή. Εκδίδεται διάταγμα αναστολής εφαρμογής της πρωτόδικης απόφασης μέχρι την τελική εκδίκαση της έφεσης υπό τους ανωτέρω όρους.