|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2010) 1 ΑΑΔ 1418
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 91/2010
26 Αυγούστου, 2010.
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ
ΤΗΣ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 33 ΤΟΥ 1964, ΟΠΩΣ ΑΥΤΟΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ
- ΚΑΙ -
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ AΛΒΙΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΕΡΟΥΝΤΑ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI
- ΚΑΙ -
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 03/12/2009 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΕ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 03/12/09 ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΩΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΜΕ ΑΡ. 336/2009
.................................
Σ. Παπακυριακού, για τον αιτητή
..................................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα αίτηση ο αιτητής ζητά άδεια του δικαστηρίου τούτου για να καταχωρήσει αίτηση με κλήση για την έκδοση του προνομιακού εντάλματος certiorari με το οποίο να ακυρώνεται το προσωρινό διάταγμα ημερ. 3/12/09 που εκδόθηκε από το Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού στην Αίτηση Γονικής Μέριμνας 336/09 και σήμερα είναι ορισμένο για ακρόαση αν θα συνεχίσει ή όχι, στις 16/9/10.
Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή ότι η έκδοση του εν λόγω διατάγματος που εκδόθηκε με βάση τη μονομερή αίτηση της συζύγου του, παραβιάζει τις πρόνοιες του άρθρου 9(3) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 6 που προβλέπει ότι τούτο δεν πρέπει να παραμένει σε ισχύ για περισσότερο χρόνο απ' ότι είναι αναγκαίος για σκοπούς επίδοσης του στον καθ' ου η αίτηση για να ακουστεί στην υπόθεση.
Με δεδομένο, σύμφωνα με τον ευπαίδευτο συνήγορο του αιτητή, ότι τούτο εκδόθηκε στις 3/12/09 και παραμένει σε ισχύ για σκοπούς εκδίκασης της αίτησης μέχρι τις 16/9/10 χωρίς ακόμα να εκδικαστεί, αυτό παραβιάζει τις πρόνοιες του προαναφερθέντος άρθρου 9(3) καθώς επίσης και του Άρθρου 30 του Συντάγματος και Άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Την αίτηση συνοδεύει ΕΚΘΕΣΗ, όπως προβλέπουν οι σχετικοί διαδικαστικοί κανονισμοί που αφορούν αιτήσεις αυτής της φύσης, καθώς επίσης και σχετική ένορκη δήλωση του αιτητή στην οποία φαίνεται το ιστορικό της υπόθεσης.
Σύμφωνα με τα όσα περιέχονται στην εν λόγω ένορκη δήλωση ο αιτητης Αλβίνος Βασιλειάδης νυμφεύθηκε την αιτήτρια, στην αίτηση Γονικής Μέριμνας αρ. 336/09 του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού, Άντρη Τριχινά, στις 28/10/00 και από το γάμο τους απέκτησαν δυο παιδιά τον Ωρίωνα που γεννήθηκε στις 27/3/02 και την Αναϊδα-Μελίδοια που γεννήθηκε στις 25/11/04. Η σύζυγος του έχει ακόμα ένα παιδί 16 χρόνων από προηγούμενο γάμο. Ζούσαν όλοι στην Κυπερούντα και τα παιδιά φοιτούσαν σε σχολείο της εν λόγω κοινότητας. Κατά ή περί τον Νοέμβριο του 2009 επήλθε διάσταση στις σχέσεις τους αλλά συνέχισαν κάτω από την ίδια στέγη μέχρι που η σύζυγος του πήγε και κατοίκησε στην Λακατάμια επαρχία Λευκωσίας.
Στις 3/12/09 η σύζυγος του καταχώρησε μονομερή αίτηση και εξασφάλισε προσωρινό διάταγμα με το οποίο παραχωρήθηκε σ' αυτή η φύλαξη και φροντίδα των ανηλίκων τέκνων τους το οποίο προσωρινό διάταγμα έγινε επιστρεπτέο στις 15/12/09. Ο αιτητής (καθ' ου η αίτηση σε εκείνη την υπόθεση) εμφανίστηκε στην υπόθεση και αφού δήλωσε πρόθεση καταχώρησης ένστασης, καταχώρησε αυτή στις 7/1/10 και η αίτηση ορίστηκε για καθορισμό επιδίκων θεμάτων στις 15/1/10.
Στο μεταξύ, στις 8/1/10 ο αιτητής καταχώρησε αίτηση δι' κλήσεως με την οποία ζητά διάταγμα του Οικογενειακού Δικαστηρίου που να διατάζει τη σύζυγο του να επαναφέρει τα παιδιά στο Δημοτικό Σχολείο Κυπερούντας αντί στο Δημοτικό Σχολείο Λακατάμιας όπου τα μετακίνησε.
Έκτοτε οι εν λόγω αιτήσεις αναβάλλονταν, για τους λόγους που φαίνονται στα σχετικά πρακτικά, με αποτέλεσμα το προσωρινό διαταγμα που εκδόθηκε στις 3/12/09 (αντικείμενο της παρούσας αίτησης) να είναι ορισμένο για ακρόαση (αν θα συνεχίσει ή όχι η ισχύς του) στις 16/9/10.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΉ
Tα κριτήρια που πρέπει να ικανοποιούνται για τη χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος, έχουν διασαφηνιστεί από όγκο νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Στην υπόθεση Αναφορικά με την αίτηση του Αλέκου Κωνσταντινίδη (2003) 1 (Β) Α.Α.Δ. 1298 σελ. 1303 ο Αρέστης Δ. (όπως ήταν τότε) διατύπωσε το θέμα ως ακολούθως:
«Στο παρόν στάδιο το δικαστήριο κατά την ενάσκηση της διακριτικής του εξουσίας εξετάζει κατά πόσον υπάρχει συζητήσιμη εκ πρώτης όψεως υπόθεση που να δικαιολογεί επαρκώς την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας. Δεν χρειάζεται να εμβαθύνει περισσότερο στην υπόθεση. Είναι αρκετό σε αυτό το στάδιο με βάση το υλικό που βρίσκεται ενώπιον του δικαστηρίου να δικαιολογείται η παραχώρηση τέτοιας άδειας: Γενικός Εισαγγελέας ν. Π. Χρίστου (1962) C.L.R. 129, Εξ πάρτε Νίνα Παναρέτου (1972) 1 C.L.R. 165, Kακος (1985) 1 C.L.R. 250, Αργυρίδης (1987) 1 C.L.R. 23, A.L.S. Aircraft Leasing System Ltd., Αίτηση (2000) 1 Α.Α.Δ. 51.
Οι λόγοι για τους οποίους εκδίδονται προνομιακά εντάλματα περιλαμβάνουν:
(α) Έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας.
(β) Έκδηλη πλάνη Νόμου προφανής στα πρακτικά.
(γ) Προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση.
(δ) Δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης.
(ε) Παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
(Βλ. μεταξύ άλλων, Αναφορικά με το Genaro Perella (1995) 1 A.Α.Δ. 692).»
Στην υπόθεση Base Metal Trading Ltd. v. FASTACT DEVELOPMENTS LTD. κ.α. (2004) 1 (Γ) A.A.Δ. 1535, 1541 ο Γαβριηλίδης Δ. εκδίδοντας την απόφαση του Εφετείου, διατύπωσε το θέμα ως ακολούθως:
«Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ. μεταξύ άλλων, R. v Secretary of State (1986) 1 All ER 717, Ανθίμου (1991) 1 ΑΑΔ 41, Στ. Μεστάνα, Πολ. Εφ. 9906, 22.9.2000 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλίδη, Αίτηση Αρ. 13/2001, 1.3.2001). Στη Hellenger Trading Ltd, Aίτηση αρ. 94/2000, 30.11.2000, διευκρινίστηκε, ορθά ότι η αρχή αυτή «ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα». Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ. επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.α., Αίτηση αρ. 133/03, 20.2.04). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori λόγο απόρριψης της αίτησης.»
Στρεφόμενος στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης, μελέτησα τα όσα περιέχονται στην αίτηση και τα όσα ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή ανάφερε σήμερα κατά την ενώπιον μου αγόρευση. Για τους λόγους που εξηγώ στη συνέχεια, έχω καταλήξει ότι η αίτηση δεν ευσταθεί. Προτού όμως εξηγήσω τους λόγους, προτιμώ να παραθέσω την πορεία της αίτησης για προσωρινό διάταγμα, όπως προκύπτει από τα σχετικά πρακτικά, για να υπάρχει πλήρης εικόνα της όλης υπόθεσης.
Όπως ήδη ανάφερα το προσωρινό διάταγμα που εκδόθηκε στις 3/12/09 έγινε επιστρεπτέο στις 15/12/09 οπότε εμφανίστηκε ο αιτητής και στη συνέχεια καταχώρησε ένσταση στις 7/1/10 και το δικαστήριο όρισε την υπόθεση για καθορισμό επιδίκων θεμάτων και με οδηγίες όπως το προσωρινό διάταγμα είναι σε ισχύ, στις 15/1/10.
Στις 15/1/10 ανέβαλε την αίτηση για τις 29/1/10 για καθορισμό επιδίκων θεμάτων και με οδηγίες όπως το προσωρινό διάταγμα είναι σε ισχύ.
Στις 29/1/10 η αίτηση αναβλήθηκε για τις 5/2/10 για τον ίδιο σκοπό, δηλαδή καθορισμό επιδίκων θεμάτων και με οδηγίες όπως το προσωρινό διάταγμα είναι σε ισχύ.
Στις 5/2/10 η αίτηση αναβλήθηκε για τις 4/3/10 με παρόμοιες οδηγίες. Στις 4/3/10 η αίτηση αναβλήθηκε και ορίστηκε για τις 20/4/10 για ακρόαση.
Στις 20/4/10 και ενώ το δικαστήριο φάνηκε να ήταν έτοιμο για ακρόαση της υπόθεσης, με κοινό αίτημα των διαδίκων (ουσιαστικά του αιτητή) η αίτηση αναβλήθηκε για τις 7/5/10 για καθορισμό επιδίκων θεμάτων και με οδηγίες όπως το προσωρινό διάταγμα είναι σε ισχύ.
Στις 7/5/10 η αίτηση αναβλήθηκε για τις 25/5/10 για τον ίδιο λόγο. Στις 25/5/10 η αίτηση αναβλήθηκε για τις 28/6/10 για ακρόαση.
Στις 28/6/10 η αίτηση αναβλήθηκε ξανά από το δικαστήριο λόγω έλλειψης χρόνου και οριστηκε για ακρόαση στις 16/9/10 με οδηγίες όπως το προσωρινό διάταγμα παραμείνει σε ισχύ.
Οι λόγοι για τους οποίους έχω καταλήξει ότι η παρούσα αίτηση δεν ευσταθεί είναι οι ακόλουθοι:
(α) Το πρωτόδικο δικαστήριο κατά την έκδοση του προσωρινού διατάγματος στη βάση μονομερούς αίτησης στις 3/12/09 έδωσε οδηγίες όπως τούτο γίνει επιστρεπτέο στις 15/12/09. Δεν υπάρχει παράπονο (και ούτε θα ευσταθούσε αν υπήρχε) ότι ο χρόνος αυτός ήταν υπερβολικός και πέραν του όσο ήταν αναγκαίος για σκοπούς επίδοσης της αίτησης και του προσωρινού διατάγματος. Επομένως το Οικογενειακό Δικαστήριο ενήργησε σύμφωνα με το άρθρο 9(3) του Κεφ. 6 και δεν τίθεται θέμα υπέρβασης δικαιοδοσίας. Η απόφαση στην Πολ. Αίτηση 27/10 ημερ. 23/2/10 Αναφορικά με την αίτηση της Βαλεντίνας Θεοφάνους που επικαλέστηκε η πλευρά του αιτητή διαφοροποιείται για το λόγο ότι ενώ το Οικογενειακό Δικαστήριο είχε εκδώσει από τις 21/12/09 το προσωρινό διάταγμα στη βάση μονομερούς αίτησης που καταχώρησε ο σύζυγος και έδωσε ημερομηνία για επίδοσή του στην καθ' ης η αίτηση στις 8/1/10, αυτό δεν της επιδόθηκε και ακολούθησαν επανειλημμένες αναβολές για τον ίδιο σκοπό και με το διάταγμα σε ισχύ χωρίς όμως τούτο να επιδοθεί στην αιτήτρια μέχρι και τις 26/2/10. Στη δική μας υπόθεση το διάταγμα επιδόθηκε έγκαιρα και πριν την πρώτη ημερομηνία που έγινε επιστρεπτέο.
(β) Ενώ ο αιτητής είχε εμφανιστεί έγκαιρα στην αίτηση και καταχώρησε την ένστασή του, στη συνέχεια σε κανένα στάδιο των αναβολών υπήρξε ένσταση από δικής του πλευράς στις διάφορες αναβολές. Αντίθετα σε μερικές περιπτώσεις η αναβολή ήταν με κοινό αίτημα των διαδίκων ή και με αίτημα του αιτητή στην παρούσα. Για παράδειγμα στις 20/4/10 ενώ η αίτηση για προσωρινό διάταγμα ήταν ορισμένη για ακρόαση, η πλευρά του αιτητή στην παρούσα, ζήτησε όπως και οι δυο αιτήσεις μείνουν για καθορισμό επιδίκων θεμάτων και με το προσωρινό διάταγμα σε ισχύ οπότε με τη σύμφωνη γνώμη της άλλης πλευράς, αναβλήθηκε η αίτηση για τις 7/5/10. Σε άλλο στάδιο η πλευρά του αιτητή ζήτησε όπως δοθεί προτεραιότητα στην αίτηση ημερ. 8/1/10 που είχε καταχωρήσει ο ίδιος.
(γ) Από την όλη αγόρευση του ευπαιδεύτου συνηγόρου προκύπτει ότι βασικό παράπονο είναι η μακρά αναβολή που δόθηκε από τις 28/6/10 μέχρι τις 16/9/10. Πράγματι η εν λόγω αναβολή, αν λάβουμε υπόψη ότι πρόκειται για προσωρινό διάταγμα, είναι μακρά. Όμως δε φαίνεται στο πρακτικό να αντέδρασε η πλευρά του αιτητή ή να ζήτησε σύντομη ημερομηνία και να αρνήθηκε το δικαστήριο, ούτως ώστε να φαίνονται και οι λόγοι της άρνησης του να ορίσει την υπόθεση σε πιο σύντομο χρόνο.
(δ) Η πιο πάνω συμπεριφορά της πλευράς του αιτητή, ενεργεί υπέρ της άσκησης της διακριτικής μου ευχέρειας ενάντια του αιτήματος για χορήγηση άδειας.
(ε) Η αίτηση είναι ορισμένη για ακρόαση στις 16/9/10, δηλαδή, όχι πολύ μακρά από σήμερα.
Αναφορικά με το παράπονο του αιτητή ότι η εκδίκαση της αίτησης δεν έγινε σε σύντομο χρόνο όπως διαλαμβάνουν το Άρθρο 30 του Συντάγματος και Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κρίνω ότι αν αυτό ευσταθεί, υπάρχει άλλη θεραπεία.
Παρά την κατάληξη μου να απορρίψω την παρούσα αίτηση, θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω ότι οι επανειλημμένες αναβολές σε μια υπόθεση αυτής της φύσης είναι ανεπιθύμητες, ιδιαίτερα αν ληφθούν υπόψη οι λόγοι για τους οποίους αναβάλλετο κάθε φορά η αίτηση, για καθορισμό δηλαδή επιδίκων θεμάτων. Δε νομίζω τα επίδικα θέματα να ήσαν τόσο δύσκολα ή περίπλοκα που να χρειάζονταν επανειλημμένες αναβολές για το σκοπό αυτό. Είναι γεγονός ότι σύμφωνα με τη νομολογία ευθύνη για την ταχεία διεκπεραίωση μιας υπόθεσης έχουν τόσο οι διάδικοι όσο και το δικαστήριο, αλλά δεν θεωρώ την περίπτωση να είναι τέτοια που θα πρέπει να δοθεί η αιτούμενη άδεια.
Ενόψει της πορείας που ακολούθησε, η αίτηση αναμένεται ότι στις 16/9/10 που είναι ορισμένη για ακρόαση, θα ακουστεί.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ