|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2010) 1 ΑΑΔ 801
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αíτηση Αρ. 76/2009)
10 Ιουνίου, 2010
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ
ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
(ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΑΚΗ ΣΑΡΡΗ, ΚΙΚΗ ΛΑΖΑΡΙΔΗ,
ΛΟΥΚΗ ΛΟΥΚΑΙΔΗ, ΠΑΥΛΟ ΣΙΜΑΝ, ΚΙΚΗ ΛΕΥΚΑΡΙΤΗ, ΓΙΑΝΝΟ
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ, ΠΕΤΡΟ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΜΟΝΤΑΝΙΟ,
ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΝΑ ΑΙΤΗΘΟΥΝ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ MANDAMUS
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ/ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΤΗΣ Ε.Δ. Ε.
ΓΕΩΡΓΙΟΥ-ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 10/11/2008
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΠΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΑΖΕΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΛΙΜΝΙ)
ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 3947/08
ΜΕΤΑΞΥ:
ΠΟΛΑΚΗ ΣΑΡΡΗ, ΚΙΚΗ ΛΑΖΑΡΙΔΗ, ΛΟΥΚΗ ΛΟΥΚΑΙΔΗ,
ΠΑΥΛΟΥ ΣΙΜΑΝ, ΚΙΚΗ ΛΕΥΚΑΡΙΤΗ, ΓΙΑΝΝΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ,
ΠΕΤΡΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΜΟΝΤΑΝΙΟΥ,
ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ,
ν.
1. MASOURAS BROS SHIPPING CO LTD,
2. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΣΟΥΡΑ,
3. ΑΝΔΡΕΑ ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΣΟΥΡΑ,
4. ΑΓΓΕΛΑΣ ΣΟΛΟΜΩΝΙΔΟΥ,
5. ΓΡΗΓΟΡΗ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ,
6. ΜΑΡΙΑΣ ΜΑΣΟΥΡΑ
--------------------------
Λ. Λουκαΐδης, για τους Αιτητές.
-----------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση οι αιτητές ζητούν «άδεια του Δικαστηρίου για την καταχώριση της αίτησης με κλήση για την έκδοση του προνομιακού εντάλματος Certiorari για να τεθεί ενώπιον του σεβαστού Δικαστηρίου για να ακυρώσει την Απόφαση/Πρακτικό της Ε.Δ. Ε. Γεωργίου-Αντωνίου, ημερομηνίας 10/11/2008, Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου (που συνεδριάζει στο Παραλίμνι) στην Ποινική Υπόθεση 3947/08 και έπειτα έκδοση διατάγματος Mandamus για την εκδίκαση της ίδιας υπόθεσης».
Έχει νομολογηθεί ότι, σε διαδικασία προνομιακών ενταλμάτων, δοσμένης της απουσίας σχετικής νομοθετικής ή κανονιστικής πρόνοιας, ακολουθείται η αγγλική πρακτική που προδιαγράφεται στους σχετικούς αγγλικούς Κανονισμούς και συγκεκριμένα η πρακτική που προνοείται από την αγγλική Δ.53, θ. 1(2)). (Βλ. In Re Aeroporos (1988) 1 C.L.R. 302, Ellinas v. Republic (1989) 1 C.L.R. 17, Γιάγκου (1998) 1 Α.Α.Δ. 1265 και Δώρος Γεωργιάδης (2002) 1 Α.Α.Δ. 1428).
Οι συγκεκριμένες αγγλικές θεσμικές πρόνοιες έχουν ως εξής:
"An application for such leave must be made ex parte to a Divisional court of the Queen's Bench Division, except in vacation when it may be made to a judge in chambers, and must be supported by a statement setting out the name and description of the applicant, the relief sought and the grounds on which it is sought, and by affidavits, to be filed before the application is made, verifying the facts relied on."
Εκείνο που προκύπτει από τα πιο πάνω είναι πως το αίτημα για εξασφάλιση άδειας για καταχώριση Certiorari θα πρέπει να αποτελείται από τρία έγγραφα: (α) Μονομερής αίτηση για άδεια, (β) δήλωση (statement) που πρέπει να περιέχει το όνομα και περιγραφή του αιτητή, την αιτούμενη θεραπεία και τους λόγους στους οποίους βασίζεται και (γ) ένορκη/ες/ δήλωση/εις. Στην υπό κρίση περίπτωση υπάρχουν μόνο δύο έγγραφα. Συγκεκριμένα υπάρχει μονομερής αίτηση η οποία φέρει ως επικεφαλίδα «ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ... EX PARTE» και ένορκη δήλωση ενός από τους αιτητές, στην οποία ο ενόρκως δηλών αναφέρει ότι προβαίνει στην ένορκη δήλωση τόσο υπό την προσωπική του ιδιότητα όσο και ως εξουσιοδοτημένος από τους υπόλοιπους παραπονουμένους - αιτητές. Την αίτηση όμως δεν συνοδεύει η απαιτούμενη αναγκαία «έκθεση», ούτε και στην αίτηση προσδιορίζονται οι λόγοι για τους οποίους επιδιώκεται η έκδοση εντάλματος της φύσης Certiorari. Κατά τη διάρκεια της μελέτης της αίτησης για έκδοση απόφασης έχω επίσης επισημάνει ότι στην αίτηση δεν επισυνάπτεται πιστοποιημένο αντίγραφο της επίδικης πρωτόδικης απόφασης, αλλά φωτοστατικό αντίγραφο της.
Στην υπόθεση Angeo & Co. Ltd. (Αρ. 1) (1992) 1 Α.Α.Δ. 374 (απόφαση Αρτέμη, Δ., όπως ήταν τότε), λέχθηκαν τα εξής:
"Το ερώτημα που θα πρέπει τώρα ν' απαντηθεί είναι κατά πόσο η αποτυχία των αιτητών να αναφέρουν το λόγο για τον οποίο ζητούν την έκδοση του Εντάλματος καθώς και τη σχετική νομική πρόνοια στο σώμα της αίτησης, οδηγεί στην εξ υπ' αρχής ακυρότητα της αίτησης.
Η αποτυχία αυτή των αιτητών να αποκαλύψουν το λόγο για τον οποίο ζητούν την ακύρωση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου, μπορεί να παρομοιασθεί με κλητήριο ένταλμα αγωγής όπου ζητούνται συγκεκριμένες θεραπείες χωρίς όμως να αποκαλύπτεται βάση αγωγής στο σώμα του κλητηρίου. Μια τέτοια αγωγή θα οδηγούσε για το λόγο αυτό στην απόρριψη της. Έτσι, κατά την κρίση μου, κατ' αναλογία στο ίδιο αποτέλεσμα πρέπει να καταλήξει και η παρούσα αίτηση.
Σε τελευταία απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Λεύκος Γεωργιάδης (1992) 1 Α.Α.Δ. 298) τονίζεται από τον Γ. Πική, Δ., ότι η διαδικασία αίτησης για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος υπόκειται στους δικονομικούς κανόνες που διέπουν την έκδοση ανάλογων διαταγμάτων στο Ηνωμένο Βασίλειο (In re Aeroporos and Others (1988) 1 C.L.R. 302 και Ellinas v. Republic (1989) 1 C.L.R. 17), και παράλειψη συμμόρφωσης με τα προαπαιτούμενα για την έγερση της διαδικασίας καθιστά το αίτημα προς το Δικαστήριο άνευ αντικειμένου. Συναφώς στην πιο πάνω απόφαση αναφέρονται τα ακόλουθα:
'Ο προσδιορισμός του λόγου για τον οποίο επιζητείται η έκδοση προνομιακού εντάλματος συνιστά το ουσιωδέστερο στοιχείο της αίτησης. Η παροχή άδειας για υποβολή αίτησης για την έκδοση προνομιακού εντάλματος είναι συνυφασμένη με τους λόγους για τους οποίους επιδιώκεται και συναρτάται με αυτούς. (Βλ. Ευθυμίου Πανίκος (1990) 1 Α.Α.Δ. 1 και Θεοδούλου Σταυρής (Αρ. 2) (1990) 1 Α.Α.Δ. 756).'"
Στην παρούσα υπόθεση οι αιτητές δεν έχουν συμμορφωθεί με τα πιο πάνω διαδικαστικά προαπαιτούμενα και για να είμαι πιο συγκεκριμένος, δεν έχουν καταχωρίσει τρία έγγραφα. Απουσιάζει η «έκθεση». Επομένως το αίτημα είναι καταδικασμένο σε απόρριψη, χωρίς να παρίσταται ανάγκη να υπεισέλθω στην ουσία του. Ένας θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι το κενό που δημιουργείται με την απουσία της έκθεσης πληρούται με την ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, έτσι ώστε η αίτηση να μπορεί να διασωθεί. Έστω και αν έτσι είχαν τα πράγματα, κάτι για το οποίο δεν αποφαίνομαι, και πάλι η αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί. Όπως προκύπτει από την πιο πάνω νομολογία, η καταχώριση και των τριών συγκεκριμένων εγγράφων συνιστά προαπαιτούμενο για την εγκυρότητα της αίτησης. Οι λόγοι στους οποίους βασίζεται το αίτημα για ακύρωση πρέπει να περιέχονται στην έκθεση που καταχωρείται πριν γίνει η ένορκη δήλωση και όχι στην ένορκη δήλωση της οποίας το περιεχόμενο επιβεβαιώνει τα γεγονότα που εκτίθενται στην αίτηση (Umber Industrial Co. Ltd. (1991) 1 Α.Α.Δ. 731).
Η αίτηση είναι καταδικασμένη σε απόρριψη και για ακόμα ένα λόγο. Στην υπόθεση Τσιβίκος (2003) 1 Α.Α.Δ. 15, ο Δικαστής Καλλής με αναφορά στο πιο κάτω απόσπασμα από την υπόθεση Γερολέμου (2002) 1 Α.Α.Δ. 491, απέρριψε την αίτηση για χορήγηση άδειας για καταχώριση προνομιακού εντάλματος φύσης Certiorari, επειδή στην ενώπιον του αίτηση, αντί πιστοποιημένων αντιγράφων, είχαν επισυναφθεί φωτοστατικά αντίγραφα του εντάλματος έρευνας, στου οποίου την ακύρωση στόχευε το Certiorari, όπως και της ένορκης δήλωσης του αστυνομικού λοχία βάσει της οποίας είχε εκδοθεί το ένταλμα. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από την υπόθεση Γερολέμου:
"Υπάρχει όμως και ακόμη ένας λόγος που πρέπει να οδηγήσει σε απόρριψη της αίτησης. Σύμφωνα με τους Αγγλικούς Κανονισμούς που ακολουθούνται στην Κύπρο και σύμφωνα με την Κυπριακή νομολογία, στην αίτηση πρέπει να επισυνάπτονται όλα τα σχετικά έγγραφα και, συγκεκριμένα, η απόφαση ή το διάταγμα ή το ένταλμα του οποίου επιδιώκεται η ακύρωση. Όπως αποφασίστηκε στην In re Aeroporos & Others (1988) 1 C.L.R. 302, η επισύναψη πιστοποιημένων αντιγράφων των ενταλμάτων ερεύνης αποτελούσε απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία της αίτησης. Η O.59 r.8 των Αγγλικών Θεσμών αναφέρει ότι πριν την ακρόαση της αίτησης για ακύρωση απόφασης πρέπει να έχει καταχωρηθεί "a copy thereof verified by affidavit" και όπως λέχθηκε και στην In re Aeroporos & Others (πιο πάνω) "the production of the judicial warrants and their verification is a prerequisite for the valid exercise of the powers vested in the Court to review judicial acts by way of Certiorari".
Στην παρούσα περίπτωση το τί έχει επισυναφθεί στην αίτηση είναι ένα, όπως φαίνεται, φωτοστατικό αντίγραφο του εντάλματος έρευνας καθώς και της ένορκης δήλωσης του αστυφύλακα βάσει της οποίας εκδόθηκε το ένταλμα. Τα φωτοστατικά αυτά αντίγραφα δεν ικανοποιούν την αναγκαιότητα ύπαρξης πιστοποιημένων αντιγράφων και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε και γι' αυτό το λόγο να δοθεί η αιτούμενη άδεια."
Όπως και στις υποθέσεις Γερολέμου και Τσιβίκου (πιο πάνω), στην παρούσα υπόθεση έχει επισυναφθεί φωτοστατικό αντίγραφο της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου, που συνεδριάζει στο Παραλίμνι, της υπόθεσης 3947/08. Επομένως, τυγχάνουν εφαρμογής τα λεχθέντα στις πιο πάνω δύο υποθέσεις. Κατά συνέπεια, δεν θα μπορούσε και γι' αυτό το λόγο να τύχει η παρούσα αίτηση έγκρισης.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση απορρίπτεται.
Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ