|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2010) 1 ΑΑΔ 639
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ.358/2009)
6 Mαϊου, 2010
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
GENZYME CORPORATION,
Εφεσείoντες/Εναγόμενοι,
- και -
ΚΑΥΑΤ ΤRADING LTD
Εφεσίβλητοι/Ενάγοντες,
-----------------------------------
Στ.Πολυβίου (κα.) με Γ.Μίτλεττον, για τους Εφεσείοντες
Α.Λαδάς, για τους Εφεσίβλητους
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Κ. Παμπαλλή.
--------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Παρόλα τα οκτώ χρόνια που διέρρευσαν από την καταχώρηση της παρούσας αγωγής, εξακολουθούν να εκκρεμούν ενδιάμεσα διαδικαστικά θέματα.
Ουδείς αμφισβητεί ότι το δικαιοδοτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί η εκδίκαση μιας υπόθεσης είναι θέμα θεμελιακό, που απαιτεί άμεση και οριστική ρύθμιση. Στην προκείμενη περίπτωση, οι εφεσείοντες, εναγόμενοι πρωτοδίκως, αμφισβήτησαν και εξακολουθούν να αμφισβητούν ότι η Κύπρος αποτελεί το forum conveniens για την εκδίκαση της, από το 2002, εκκρεμούσας προς εκδίκαση ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, υπόθεσης.
Μια μικρή αναδρομή στο ιστορικό της υπόθεσης καθίσταται αναγκαία για να καταδειχθούν τα εκατέρωθεν επιχειρήματα.
Στις 9.7.2002, οι εφεσίβλητοι-ενάγοντες, εταιρεία με έδρα τη Λευκωσία καταχώρησε την υπ΄αριθμό 7462/02 αγωγή, εναντίον των εφεσειόντων-εναγομένων, εταιρεία με έδρα τη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ διεκδικώντας, μεταξύ άλλων, αποζημιώσεις για κατ΄ισχυρισμόν παράβαση συμβολαίου, καθώς και για απάτη και/ή ψευδείς παραστάσεις.
Οι εφεσίβλητοι, μετά από την καταχώρηση εμφάνισης υπό διαμαρτυρία, επιδίωξαν, με ανάλογου περιεχομένου αίτηση, τον παραμερισμό της γενόμενης επίδοσης και την απόρριψη/αναστολή της αγωγής, υποστηρίζοντας ότι forum conveniens είναι το δικαστήριο της Μασαχουσέτης και εφαρμοστέο δίκαιο είναι αυτό της Μασαχουσέτης.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στις 31.3.2004, εκδίδοντας την απόφαση του επί της πιο πάνω αιτήσεως, έκρινε ότι δεν υπήρχε πραγματικό/ή αποδεχτό υλικό τέτοιο που θα μπορούσε να τεκμηριώσει απόρριψη/αναστολή της αγωγής. Ως προς το θέμα του καταλλήλου δικαιοδοτικού πλαισίου εκδίκασης κατέληξε, απορρίπτοντας την αίτηση, ότι οι εφεσείοντες δεν απέσεισαν το βάρος απόδειξης ότι η Κύπρος δεν είναι το κατάλληλο forum. Η πιο πάνω απόφαση εφεσιβλήθηκε και απορρίφθηκε ως μη εφέσιμη (Genzyme Corporations v. Kayat Trading Ltd (2005) 1(Α) A.A.Δ.757.
Σε μεταγενέστερο στάδιο, μετά που οι εφεσίβλητοι καταχώρησαν την ΄Εκθεση Απαιτήσεως τους και προχώρησαν στη λήψη διαδικαστικών μέτρων στις ΗΠΑ, οι εφεσείοντες επανήλθαν στις 20.2.2006 με νέα αίτηση επιδιώκοντες, μεταξύ άλλων, τον παραμερισμό της επίδοσης της αγωγής και απόρριψη της όλης διαδικασίας που έγινε, με βάση την ακαταλληλότητα των κυπριακών δικαστηρίων ως forum conveniens. Στις 13.9.2006, το δικαστήριο απέρριψε την αίτηση, θεωρώντας ότι υπάρχει δεδικασμένο, αφού τα ίδια θέματα κρίθηκαν με την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερ. 31.3.2004.
Πριν την έναρξη της ακρόασης της υπόθεσης οι εφεσείοντες καταχώρησαν αίτηση με την οποία ζητούσαν:
«1. Διάταγμα και/ή άδεια όπως το νομικό σημείο (προδικαστική ένσταση) που εγείρεται στην παράγραφο 2 της Υπεράσπισης (που αναφέρεται στο θέμα του forum non conveniens) προδικαστεί και/ή αποφασισθεί υπό του Δικαστηρίου πρώτα και/ή προ της ακρόασης ολόκληρης της αγωγής και/ή της ουσίας της αγωγής.
2. Αναστολή της περαιτέρω διαδικασίας (δηλαδή της ακρόασης της ουσίας της υπόθεσης), εφόσον εκδοθεί το διάταγμα και/ή παραχωρηθεί η άδεια που επιζητείται πιο πάνω και εκκρεμεί η εκδίκαση του θέματος του forum non conveniens (που εγείρεται στην παράγραφο 2 της Υπεράσπισης)».
Προβλήθηκε ένσταση από πλευράς εφεσιβλήτων και ο Πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, με απόφαση του ημερ. 1.12.2009, απέρριψε την αίτηση, η ορθότητα της οποίας αμφισβητείται με την παρούσα έφεση.
Οι δυο προγενέστερες αποφάσεις επί του θέματος, αφενός δεν αποτελούν δεδικασμένο, πρόβαλαν οι εφεσείοντες, και αφετέρου με την απορριφθείσα αίτηση επιδιώκετο η παροχή άδειας για προδικαστική εκδίκαση της συγκεκριμένης υπεράσπισης του forum non conveniens, όπως αυτό εγείρεται στην παρ.2, της Υπεράσπισης.
Συμφωνούμε με την προσέγγιση του πρωτόδικου δικαστηρίου, που αναλύοντας το πιο πάνω επιχείρημα τόνισε ότι δεν έχει σημασία η χρησιμοποιηθείσα φρασεολογία για προώθηση του αιτήματος, αλλά ο ουσιαστικός σκοπός της αίτησης. Στην προκείμενη περίπτωση, θα προσθέταμε, ότι δεν είναι άλλος παρά η προδικαστική εκδίκαση του θέματος της καταλληλότητας του επιλεγέντος δικαιοδοτικού πλαισίου. Τούτο όμως, όπως ορθώς παρατήρησε το πρωτόδικο δικαστήριο, έχει προβληθεί και αποφασιστεί εντός του πλαισίου της απόφασης ημερ. 31.3.2004. Το κατά πόσον οι εφεσείοντες ενώ δεν έθεσαν τότε όλα τα σχετικά γεγονότα ενώπιον του Δικαστηρίου, τώρα, ενδεχομένως επικαλούνται περαιτέρω γεγονότα, δεν διαφοροποιεί την ουσία του θέματος που συνίσταται ότι το ζήτημα του forum conveniens είχε εγερθεί ειδικώς και εκδικάστηκε. Συναφώς δε, συμφωνούμε και με το σκέλος της πρωτόδικης απόφασης που αφορά στην απόπειρα να εμφανιστεί το θέμα ως διαφορετικό, δηλαδή, πλέον ως νομικό σημείο που καλύπτεται από τη Δ.27 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Επρόκειτο για το ίδιο θέμα και δεν ήταν δικαιολογημένο να εμφανιστεί ως νομικό σημείο.
Ενόψει των πιο πάνω η έφεση απορρίπτεται με €1.700 έξοδα πλέον ΦΠΑ υπέρ των εφεσιβλήτων και εναντίον των εφεσειόντων.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.