ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Συνεκδικαζόμενες Πολιτικές Αιτήσεις Αρ. 34/2009-38/2009

και 45/2009-50/2009)

 

 

12 Αυγούστου, 2009

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ

ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

(ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 23 ΚΑΙ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 32 ΚΑΙ 32Α ΤΟΥ ΚΕΦ. 155

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ

ΛΕΜΕΣΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 02/04/2009 ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ

ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 137/2009

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ SKINNER HOLDINGS

LTD, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ

ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI

 

Ε. Πουργουρίδης, για τους Αιτητές.

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Σε διάφορες ημερομηνίες και σε διάφορους χώρους διεξάχθηκε έρευνα δυνάμει δικαστικών ενταλμάτων και παραλήφθηκαν ηλεκτρονικοί υπολογιστές και άλλος ηλεκτρονικός εξοπλισμός. Το ζήτημα ήταν αν αυτά τα τεκμήρια είχαν εγκατεστημένα αντίτυπα λογισμικών προγραμμάτων χωρίς την εξουσιοδότηση του δημιουργού τους και αν μετατρέπονταν σε μηχανές τυχερού παιγνίου, κατά παράβαση της σχετικής νομοθεσίας.

 

Στην κάθε περίπτωση, πάλι σε διάφορες ημερομηνίες, ζητήθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο και εκδόθηκε διάταγμα για κατακράτηση των τεκμηρίων που παραλήφθηκαν, μέχρι τη συμπλήρωση της υπόθεσης. Με τις παρούσες αιτήσεις, που τέθηκαν όλες ενώπιον μου προς συνεκδίκαση αφού τα δεδομένα τους και το νομικό σημείο που εγείρεται είναι όμοια, επιδιώκεται άδεια για Certiorari. Με την κεντρική εισήγηση πως κακώς το πρωτόδικο Δικαστήριο εξέδωσε τα διατάγματα, στη βάση μονομερούς αίτησης, χωρίς δηλαδή να τους είχε δοθεί, σε οποιοδήποτε στάδιο, η δυνατότητα να ακουστούν, αφού το θέμα σαφώς επηρέαζε τα δικαιώματά τους.

 

Ορθά ο ευπαίδευτος συνήγορος για τους αιτητές στάθηκε ιδιαιτέρως στο ζήτημα του παραδεκτού των αιτήσεων. Είναι σαφές πως, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται Certiorari, το Ανώτατο Δικαστήριο δεν αναλαμβάνει δικαιοδοσία αν παρέχεται η δυνατότητα εναλλακτικής θεραπείας. Εκτός όπου διαπιστώνονται εξαιρετικές περιστάσεις. (Βλέπε Hellenger Trading Ltd., (2000) 1 ΑΑΔ 1965, Κτηματικές Επιχειρήσεις Ανδρέα Ευριπίδη Διογένους Λτδ. ν. Ιάκωβου Φιλίππου, Πολιτική Έφεση 56/2007, 11/6/2008).

 

Και, εν προκειμένω, διατάγματα όπως τα συζητούμενα, που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 32 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155 όπως τροποποιήθηκε, κατά το άρθρο 32Α, υπόκεινται σε έφεση. Παρεμβάλλω δε πως και πριν την εισαγωγή του άρθρου 32Α, στην Concrete Mix Ltd v. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 360, παρατηρήθηκε πως τέτοιας φύσης διάταγμα θα μπορούσε να εφεσιβληθεί. Ενώ στη μεταγενέστερη Θεοφάνης Παντελίδης ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση 212/2007, ημερομηνίας 23/1/2008, με ισχύουσα πλέον τη ρητή πρόβλεψη έφεσης, ακριβώς εκδικάστηκε τέτοια έφεση.

 

Ο κ. Πουργουρίδης εισηγήθηκε πως εδώ έχουμε εξαιρετικές περιστάσεις. Κατά το άρθρο 32Α(2) η έφεση ασκείται "εντός 10 ημερών από την ημερομηνία κατά την οποία εκδόθηκε η απόφαση". Ημερομηνία εκ προοιμίου άγνωστη στους αιτητές αφού τα διατάγματα εκδόθηκαν στη βάση μονομερών αιτήσεων. Με αποτέλεσμα την απώλεια της προθεσμίας όταν πλέον έλαβαν γνώση. Δεν μπορώ να συμφωνήσω. Η απώλεια της προθεσμίας δεν σημαίνει, κατά νόμο, οριστική και άνευ ετέρου απώλεια της δυνατότητας άσκησης έφεσης. Το άρθρο 134 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, ακριβώς προβλέπει τη δυνατότητα παράτασης της προθεσμίας κατόπιν απόδειξης βάσιμου λόγου.

 

Καταλήγω πως, στη βάση της νομολογίας μας, δεν δικαιολογείται η ανάληψη δικαιοδοσίας προς Certiorari. Οι αιτήσεις απορρίπτονται.

 

 

 

 

 

                                                       Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ,

                                                                      Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΔΓ

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο