ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(2009) 1 ΑΑΔ 649

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Πολιτική Αίτηση Αρ. 40/2009)

 

 

3 Ιουνίου,  2009

 

 

[ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ MARFIN POPULAR BANK PUBLIC COMPANY LTD Η ΟΠΟΙΑ ΑΠΕΚΤΗΣΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ (ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΙΣ) ΛΤΔ ΔΥΝΑΜΕΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 25/01/2008, ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΕΦΕΣΗΣ DLO 6/2009 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI

 

ΚΑΙ

 

ANΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗ Κ. ΝΙΚΟΥ ΓΕΡΟΛΕΜΟΥ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΟΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΤΩΝ ΩΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΑΝΕΒΑΛΕ ΤΗΝ ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΤΟΥ ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ ΕΚΔΟΘΕΝΤΟΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΜΑΤΑΙΩΣΗ ΚΑΙ/Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΚΑΙ/Η ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΕΛΑΜΒΑΝΕ ΧΩΡΑ ΤΗΝ 7/6/2009 ΣΕ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΗ ΤΟΥ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥ, Η ΟΠΟΙΑ ΛΗΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΦΥΣΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΑ ΟΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΟΠΩΣ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟΥ ΚΕΦ. 6 ΑΡΘΡΟ 6 ΚΑΙ 9 ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟΥ ΑΡΘΡΟ 32 ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 30(2) ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΕΙΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 51, 80, 81 ΚΑΙ 82 ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 9/65 ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ 5(2) ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΑΝ ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ ΚΕΦ. 224.

- - - - - -

Ν. Καπελάκης, για Α. Ζαχαρίου,  για τον Αιτητή.

- - - - - - -

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

(Ex tempore)

 

Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ:        Mε την παρούσα αίτηση, που καταχωρήθηκε ενωρίτερα σήμερα, οι αιτητές ζητούν άδεια του δικαστηρίου τούτου για καταχώρηση αίτησης με κλήση για την έκδοση του προνομιακού εντάλματος certiorari.

 

Το παράπονο των αιτητών είναι ότι Επαρχιακός Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λαρνακας που επιλήφθηκε της αίτησης (DLO) 6/09 στις 2/6/09, δεν επέτρεψε στους αιτητές, οι οποίοι έχουν λάβει τα δικαιώματα και υποχρεώσεις δυνάμει διατάγματος συγχώνευσης της Λαϊκής Κυπριακής Τράπεζας (Χρηματοδοτήσεις Λτδ), για να παρέμβουν στην αίτηση του Γεώργιου Κυριάκου Χίννη ημερ. 15/5/09 με την οποία ζητήθηκε ματαίωση και/ή απαγόρευση και/ή τερματισμός της διαδικασίας αναγκαστικής πώλησης του ακινήτου που περιγράφεται στην εν λόγω αίτηση η οποία αναγκαστική πώληση ορίστηκε από το Επαρχιακό Κτηματολόγιο Λάρνακας στις 7/6/09, ημέρα Κυριακή.

 

Η εν λόγω αίτηση καταχωρήθηκε μονομερώς και στις 27/5/09 εκδόθηκε προσωρινό διάταγμα αναστολής της καταναγκαστικής πώλησης, το οποίο έγινε επιστρεπτέο στις 2/6/09.

 

Στις 2/6/09 εμφανίστηκε δικηγόρος για το Κτηματολόγιο και δήλωσε ότι θα έχει ένσταση και θα μπορούσε να την καταχωρήσει την επόμενη ημέρα, δηλαδή σήμερα.  Από πλευράς των αιτητών στην παρούσα αίτηση εμφανίστηκε η κα Ζαχαρίου και δήλωσε ότι εμφανίζεται για τους αιτητές ως ενδιαφερόμενο μέρος και ότι μπορούσε να καταχωρήσει την ένσταση της την ίδια ημέρα.  Ζήτησε επίσης όπως η αίτηση οριστεί μέσα σε αυτή την εβδομάδα αφού ο πλειστηριασμός είναι ορισμένος την ερχόμενη Κυριακή.

 

Ο πρωτόδικος δικαστής όρισε την αίτηση για ακρόαση στις 9/6/09 με οδηγίες όπως η ένσταση του Κτηματολογίου καταχωρηθεί μέχρι τις 4/6/09.  Αναφορικά με το αίτημα της κας Ζαχαρίου για να λάβει μέρος στη διαδικασία έδωσε οδηγίες όπως η κα Ζαχαρίου καταχωρήσει αίτηση που να επιδοθεί στον αιτητή (χρεώστη) και με οδηγίες του δικαστηρίου ο πρωτοκολλητής να την ορίσει στις 4/6/09.  Στο μεταξύ το διάταγμα αναστολής της αναγκαστικής πώλησης θα παραμένει σε ισχύ.

 

ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ

Tα κριτήρια που πρέπει να ικανοποιούνται για τη χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος, έχουν διασαφηνιστεί από όγκο νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου.  Στην υπόθεση Αναφορικά με την αίτηση του Αλέκου  Κωνσταντινίδη (2003) 1 (Β) Α.Α.Δ. 1298 σελ. 1303 ο Αρέστης Δ. (όπως ήταν τότε) διατύπωσε το θέμα ως ακολούθως:

 

«Στο παρόν στάδιο το δικαστήριο κατά την ενάσκηση της διακριτικής του εξουσίας εξετάζει κατά πόσον υπάρχει συζητήσιμη εκ πρώτης όψεως υπόθεση που να δικαιολογεί επαρκώς την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας.  Δεν χρειάζεται να εμβαθύνει περισσότερο στην υπόθεση.  Είναι αρκετό σε αυτό το στάδιο με βάση το υλικό που βρίσκεται ενώπιον του δικαστηρίου να δικαιολογείται η παραχώρηση τέτοιας άδειας:  Γενικός Εισαγγελέας ν. Π. Χρίστου (1962) C.L.R. 129, Εξ πάρτε Νίνα Παναρέτου (1972) 1 C.L.R. 165, Kακος (1985) 1 C.L.R. 250, Αργυρίδης  (1987) 1 C.L.R. 23, A.L.S. Aircraft Leasing System Ltd., Αίτηση (2000) 1 Α.Α.Δ. 51.

 

Οι λόγοι για τους οποίους εκδίδονται προνομιακά εντάλματα περιλαμβάνουν:

 

 (α)  Έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας.

 (β)  Έκδηλη πλάνη Νόμου προφανής στα πρακτικά.

 (γ)  Προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση.

 (δ)  Δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης.

 (ε)  Παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.

(Βλ. μεταξύ άλλων, Αναφορικά με το Genaro Perella (1995) 1 A.Α.Δ. 692).»

 

Στην υπόθεση Base Metal Trading Ltd. v. FASTACT DEVELOPMENTS LTD. κ.α. (2004) 1 (Γ) A.A.Δ. 1535, 1541 ο Γαβριηλίδης Δ. εκδίδοντας την απόφαση του Εφετείου, διατύπωσε το θέμα ως ακολούθως:

«Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα.  (Βλ. μεταξύ άλλων, R. v Secretary of State (1986) 1 All ER 717, Ανθίμου (1991) 1 ΑΑΔ 41, Στ. Μεστάνα, Πολ. Εφ. 9906, 22.9.2000 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλίδη, Αίτηση Αρ. 13/2001, 1.3.2001)Στη Hellenger Trading Ltd, Aίτηση αρ. 94/2000, 30.11.2000, διευκρινίστηκε, ορθά ότι η αρχή αυτή «ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα».  Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας.  (Βλ. επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.α., Αίτηση αρ. 133/03, 20.2.04)Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori λόγο απόρριψης της αίτησης.»

 

Στην παρούσα υπόθεση ουσιαστικά ο πρωτόδικος δικαστής άσκησε διακριτική ευχέρεια.  Αν την άσκησε εσφαλμένα, υπήρχε άλλο ένδικο μέσο, ιδιαίτερα ενόψει της πρόσφατης τροποποίησης του περί Δικαστηρίων Νόμου.  Δε βλέπω να υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις ούτως ώστε, παρά το δικαίωμα έφεσης, να είναι κατάλληλη η υπόθεση για παραχώρηση άδειας.  Άλλωστε η φύση του προσωρινού διατάγματος, του οποίου επιδιώκεται η ακύρωση, είναι τέτοια (αναστολή διεξαγωγής καταναγκαστικής πώλησης) που δε θεωρώ ότι θα δημιούργησε ανεπανόρθωτη ζημιά στους αιτητές αφού μπορεί να οριστεί και σε μελλοντική ημερομηνία η αναγκαστική πώληση, αν φανεί ότι αδικαιολόγητα ζητήθηκε η ακύρωση της.

 

Περαιτέρω έχω την άποψη ότι και αν ακόμα παραχωρούσα την αιτούμενη άδεια αυτή δε θα είχε οποιαδήποτε πρακτική σημασία ούτως ώστε να μπορεί να διεξαχθεί ο πλειστηριασμός την ερχόμενη Κυριακή, που ουσιαστικά είναι αυτό που επιδιώκουν οι αιτητές.  Αν ενέκρινα την αίτηση, θα έπρεπε να ακολουθήσει η καταχώρηση αίτησης με δικαίωμα της άλλης πλευράς για ένσταση, γεγονότα τα οποία δε θα μπορούσαν να ξεκαθαρίσουν μέχρι την Κυριακή.  Θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα αν με την παρούσα αίτηση ζητείτο άδεια για καταχώρηση προνομιακού εντάλματος με το οποίο να ζητείται η ακύρωση του πλειστηριασμού, που δεν είναι η περίπτωση μας.

 

Υπάρχει και το εξής ζήτημα στην όλη υπόθεση, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί,  που το αναφέρω υπό μορφή παρατήρησης.  Ο ενόρκως δηλών για την υποστήριξη της αίτησης είναι ο ίδιος δικηγόρος που είναι σήμερα ενώπιον μου για σκοπούς ακρόασης.  Σύμφωνα με αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, είναι ανεπιθύμητο να ορκίζονται οι δικηγόροι για τα γεγονότα της υπόθεσης των πελατών τους.  Όμως αυτό, αν ήταν ο μόνος λόγος, δε θα ήταν εμπόδιο για έγκριση της αίτησης.

 

Τέλος θα παρατηρήσω και το εξής το οποίο σχετίζεται με το πρακτικό που καταγράφηκε ενωρίτερα σήμερα.  Ένας δικηγόρος ο οποίος καταχωρεί αίτηση αυτής της φύσεως και μάλιστα τόσο πολύ επείγουσα που να πρέπει να ακούεται την ίδια ημέρα, θα πρέπει να είναι έτοιμος στο δικαστήριο για να προωθεί την υπόθεση του, αν το δικαστήριο δεχθεί να της επιληφθεί την ίδια ημέρα.   Εδώ είχε ζητηθεί αρχικά για να παρουσιαστεί η κα Ζαχαρίου και το δικαστήριο την ανέμενε, αλλά όπως φάνηκε τελικά δεν παρουσιάστηκε.  Βέβαια είχε κάθε δικαίωμα και ο συνήγορος που παρουσίασε την υπόθεση και δε νομίζω ότι θα άλλαζαν τα γεγονότα αν εμφανιζόταν η ίδια η κα Ζαχαρίου.  Απλώς δημιουργήθηκε η καθυστέρηση που ήδη ανέφερα πιο πάνω.

 

Η αίτηση απορρίπτεται.

 

 

                                                                         Μ. Φωτίου, Δ.

/ΚΑς

 

 

 

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο