|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 1 ΑΑΔ 693
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ. 151/09)
10 Ιουνίου, 2009
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, KΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ
ΕΚΖΗΤΟΥΜΕΝΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΝΟΜΟ 133(I)/2004
KAI
ANAΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΚΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΦΙΛΙΠΠΟΥ
Μάριος Γεωργίου, για τον Εφεσείοντα.
Μαρία Αλεξάνδρου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Εφεσίβλητη.
Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει
ο Δικαστής Γ. Κωνσταντινίδης.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ασκήθηκε έφεση κατά της απόφασης του Πρωτόδικου Δικαστηρίου με την οποία διατάχθηκε η εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης κατά του εφεσείοντα. Ορίσαμε και ακούσαμε την υπόθεση χθες που ήταν η πρώτη εργάσιμη μέρα μετά την βδομάδα κατά την οποία δεν συνεδρίαζε το Εφετείο.
Διατηρήθηκαν δυο λόγοι έφεσης, οι 1 και 2. Ο τρίτος λόγος έφεσης αποσύρθηκε ως προς το πρώτο σκέλος του, αφού αναγνωρίστηκε πως δεν υπήρχε στην περίπτωση το απαιτούμενο υπόβαθρο του άρθρου 13(β) του περί Ευρωπαϊκού Εντάλματος Σύλληψης και των Διαδικασιών Παράδοσης Εκζητουμένων Μεταξύ των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης Νόμου του 2004 (Ν. 133(Ι)/04 (ο Νόμος), στο οποίο στηριζόταν. Και ως προς το δεύτερο σκέλος του, που σχετιζόταν με το γεγονός ότι ασκήθηκε κατά του εφεσείοντα στην Κύπρο ποινική δίωξη για κατοχή του πιστολιού για το οποίο, πέρα από την κατηγορία της ανθρωποκτονίας, ο εφεσείων αντιμετωπίζει κατηγορία και στην Ελλάδα, ενόψει της δήλωσης εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα ότι σε περίπτωση απόρριψης της έφεσης και συνακόλουθης εκτέλεσης του εντάλματος, θα αποσύρει την ποινική δίωξη που εκκρεμεί στην Κύπρο.
Κατά τον πρώτο λόγο έφεσης η τροποποίηση του Άρθρου 11 του Συντάγματος με το Νόμο, που ακολούθησε την απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Κωνσταντίνου (2005) 1 ΑΑΔ 1356, και που καθιστά δυνατή τη σύλληψη και κράτηση κύπριου πολίτη προς το σκοπό παράδοσης του με βάση ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, είναι αντισυνταγματική. Κατά την εισήγηση του ευπαιδεύτου συνηγόρου του εφεσείοντα, μεταξύ των δυο σχολών σκέψης ή θεωριών επί του θέματος θα πρέπει να προτιμηθεί η διατυπούμενη στα συγγράμματα Constitutionalism - Human Rights-Separation of Powers: - The Cyprus Precedent - Γ.Μ. Πική, σελ 36 - 39 και Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, σελ. 418-420 - Α.Ν. Λοΐζου, σελ. 418 - 420, πως δεν είναι επιτρεπτή, για τους λόγους που εξηγούνται, η τροποποίηση άρθρου του Συντάγματος, έστω μη θεμελώδους όπως εν προκειμένω, κατ' επίκληση του δικαίου της ανάγκης. Όμως, όπως υπέδειξε ο Πρωτόδικος Δικαστής, το θέμα εξετάστηκε τελικά στην υπόθεση Κουλουντής κ.α. ω. Βουλής Αντιπροσώπων κ.α. (1997) 1 ΑΑΔ 1026, από την Πλήρη Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου οπότε ενόψει της εκεί απόφασης πως τέτοια τροποποίηση είναι επιτρεπτή, δεν απομένει για τώρα οτιδήποτε άλλο.
Κατά το δεύτερο λόγο έφεσης, ενόψει του άρθρου 4(1)(ε) του Νόμου θα έπρεπε, εκτός των άλλων, να περιλάμβανε το ένταλμα σύλληψης και στοιχεία από τα οποία να προέκυπτε εύλογη υπόνοια πως ο εκζητούμενος ενέχεται στη διάπραξη των αδικημάτων της ανθρωποκτονίας από πρόθεση και της παράνομης οπλοφορίας και οπλοχρησίας που αναφέρονται σ' αυτό.
Η ευπαίδευτη συνήγορος για την εφεσίβλητη, επικαλούμενη και την πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Πηγασίου ν. Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, Πολιτική Έφεση αρ. 120/2009, ημερ. 12.5.09, ιδιαιτέρως σε σχέση με το βασικό σκοπό της Απόφασης - Πλαίσιο και του εναρμονιστικού Νόμου μας, υποστήριξε πως ορθά το Πρωτόδικο Δικαστήριο δεν συμφώνησε με την παρόμοια εισήγηση, όπως αυτή είχε υποβληθεί και ενώπιόν του.
Το άρθρο 4(1)(ε) προβλέπει πως:
«Το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης περιέχει τα ακόλουθα στοιχεία:
.........
(ε) περιγραφή των περιστάσεων τέλεσης του εγκλήματος, στις οποίες περιλαμβάνονται ο χρόνος και ο τόπος τέλεσης καθώς και η μορφή συμμετοχής του εκζητουμένου στην αξιόποινη πράξη.»
Το Πρωτόδικο Δικαστήριο ακριβώς με αναφορά στις σελίδες 4 και 5 του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης έκρινε πως τα αναφερόμενα στην παράγραφό του κάτω από την ένδειξη «περιγραφή των περιστάσεων τέλεσης της (των) αξιόποινης (-ων) πράξης (-εων), όπου συμπεριλαμβάνονται ο χρόνος (η ημερομηνία και η ώρα), ο τόπος, καθώς και ο βαθμός συμμετοχής του εκζητούμενου στην αξιόποινη (-ες) πράξη (-εις)» ικανοποιούσαν τη νομοθετική απαίτηση σε σχέση με την περιγραφή που απαιτείται. Με την προσθήκη πως «σχετικό και άκρως διαφωτιστικό είναι και το περιεχόμενο του τεκμηρίου Δ».
Ελέγξαμε τα δεδομένα και συμφωνούμε με την πρωτόδικη απόφαση. Στο ένταλμα περιλαμβάνεται περιγραφή που σαφώς ικανοποιεί τις απαιτήσεις του Νόμου και σημειώνουμε πως στο τεκμήριο Δ περιλαμβάνεται η επιπρόσθετη αναφορά σε βαλλιστική εξέταση από την οποία εμφανίζεται να προέκυψε πως το πιστόλι που βρέθηκε στην κατοχή του εφεσείοντα είναι αυτό που χρησιμοποιήθηκε για την ανθρωποκτονία με πρόθεση στην Ελλάδα.
Η έφεση απορρίπτεται.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.
ΜΣι.