|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.2
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Ν. 14/1960 - Ο περί Δικαστηρίων Νόμος του 1960
Ν. 16(I)/1998 - Ο περί Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας Νόμος του 1998
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2008) 1 ΑΑΔ 626
16 Μαΐου, 2008
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤON ΠΕΡΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΩΝ
ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑΣ ΝΟΜΟ (Ν. 16(Ι)/98)
ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΔΡΕΟΥ,
Ενάγων,
ν.
COLOSSOS SIGNS LTD (AP. 2),
Εναγομένης.
(Αγωγή Αρ. 1//2007)
Αποφάσεις και διατάγματα ― Αίτηση για έκδοση ενδιάμεσου προσωρινού διατάγματος το οποίο να απαγορεύει στους εναγόμενους την παραβίαση του δικαιώματος ευρεσιτεχνίας του ενάγοντος ― Προϋποθέσεις έκδοσης ενδιάμεσων απαγορευτικών διαταγμάτων αναφορικά με την παραβίαση διπλώματος ευρεσιτεχνίας ― Κατά πόσο ικανοποιούντο στην παρούσα υπόθεση.
Ο ενάγων - αιτητής καταχώρησε αγωγή στο Ανώτατο Δικαστήριο για παραβίαση δικαιώματος ευρεσιτεχνίας, κατά παράβαση των προνοιών του περί Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας Νόμου (Ν.16(Ι)/98).
Η παρούσα διαδικασία αφορά αίτηση για έκδοση ενδιάμεσου προσωρινού διατάγματος στο πλαίσιο της πιο πάνω αγωγής, με σκοπό ο αιτητής να εξασφαλίσει «διάταγμα του Δικαστηρίου απαγορεύον στους εναγόμενους ή και στους αντιπροσώπους τους ή και στους υπηρέτες τους την παραγωγή ή και διάθεση ή και άλλως πως διάθεση και χρήση πινακίδων όπως αυτές αναφέρονται στην ένορκο δήλωση μέχρι εκδικάσεως της παρούσας αγωγής.»
Ο συνήγορος της εναγόμενης - καθ' ης η αίτηση υποστήριξε ότι οι δύο πρώτες προϋποθέσεις για έκδοση προσωρινού διατάγματος το οποίο να εμποδίζει την παραβίαση διπλώματος ευρεσιτεχνίας, ήτοι η ύπαρξη σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση και η πιθανότητα να δικαιούται ο ενάγων σε θεραπεία, ικανοποιούντο στην προκείμενη περίπτωση. Δεν ικανοποιείτο όμως η τρίτη προϋπόθεση, ήτοι, ότι αν δεν εκδοθεί το διάταγμα, θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο.
Αποφασίστηκε ότι:
Ο αιτητής δεν ικανοποίησε την τρίτη προϋπόθεση για έκδοση του αιτούμενου διατάγματος προβάλλοντας στην ένορκη δήλωσή του το γενικό και αόριστο ισχυρισμό ότι αν δεν εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα θα υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά. Επιπρόσθετα δεν προέβαλε κανένα ισχυρισμό ότι η οικονομική κατάσταση της εναγομένης - καθ' ης η αίτηση είναι τέτοια που θα στερήσει τον ενάγοντα - αιτητή καταβολής αποζημιώσεων, εάν επιτύχει στην αγωγή του.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα εναντίον του αιτητή.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Acropol Shipping Co Ltd a.o. v. Rossis (1976) 1 C.L.R. 38.
Αίτηση.
Α. Ποιητής, για τον Αιτητή - Ενάγοντα.
Δ. Καλλής, για την Καθ΄ης η αίτηση - Εναγομένη.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Η παρούσα διαδικασία αφορά αίτηση για έκδοση ενδιάμεσου προσωρινού διατάγματος, σε αγωγή που καταχωρήθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο, για παραβίαση δικαιώματος ευρεσιτεχνίας, κατά παράβαση των προνοιών του περί Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας Νόμου (Ν.16(Ι)/98).
Σε προηγούμενη απόφασή μου στην ίδια αίτηση, έκρινα ότι δικαιοδοσία έχει το Ανώτατο Δικαστήριο και επίσης αποφάσισα ότι η καταχώρηση της αγωγής σε έντυπο, με βάση την Δ.2, θ.6, ήταν έγκυρη.
Το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, το οποίο κατέχει ο ενάγων-αιτητής, αφορά «διαφημιστική οβάλ πινακίδα με δύο όψεις και με χαμηλή αντίσταση στον αέρα και πρωτότυπο τρόπο ανάρτησης και στήριξης του μουσαμά».
Στην αίτηση επισυνάπτεται και έγγραφο με τις προδιαγραφές του διπλώματος ευρεσιτεχνίας, που περιέχει και περιγραφή της εφεύρεσης. Είναι ισχυρισμός του ενάγοντα-αιτητή, ότι η εναγόμενη εταιρεία-καθ΄ης η αίτηση παραβιάζει το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας με την κατασκευή παρόμοιων πινακίδων και στην αγωγή του ζητά διάταγμα παρεμπόδισης παραβίασης του διπλώματος ευρεσιτεχνίας, καθώς και αποζημιώσεις.
Με την αίτηση ζητείται «διάταγμα του Δικαστηρίου απαγορεύον στους εναγόμενους ή και στους αντιπροσώπους τους ή και στους υπηρέτες τους την παραγωγή ή και διάθεση ή και άλλως πως διάθεση και χρήση πινακίδων όπως αυτές αναφέρονται στην ένορκο δήλωση μέχρι εκδικάσεως της παρούσας αγωγής.».
Το δίκαιο που αφορά την έκδοση συντηρητικών διαταγμάτων και οι προϋποθέσεις έκδοσής του, περιέχονται στο Άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου (Ν.14/60), στο οποίο παραπέμπει στη γραπτή του αγόρευση ο ευπαίδευτος συνήγορος της καθ΄ης η αίτηση, παραθέτοντας με λεπτομέρεια και τη σχετική νομολογία. (Δέστε Acropol Shipping Co Ltd a.o. v. Rossis (1976) 1 C.L.R. 38).
Σύμφωνα με τις αρχές της νομολογίας οι προϋποθέσεις για έκδοση προσωρινού διατάγματος είναι:
(α) Η ύπαρξη σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση.
(β) Η ύπαρξη πιθανότητας να δικαιούται ο ενάγων σε θεραπεία.
(γ) Το ότι θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο, εκτός αν εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα.
Στο Halsbury´s Laws of England, 4η Έκδοση, Τόμος 35, στη παράγρ. 621 αναφέρονται τα ακόλουθα, σχετικά με ενδιάμεσα απαγορευτικά διατάγματα σε περιπτώσεις παραβίασης διπλώματος ευρεσιτεχνίας:
«Infringement of a patent may be restrained by interlocutory injunction if the plaintiff can establish that he has an arguable case on the issues in the action, normally validity and infringement, and that, if the injunction is refused, he will not be adequately compensated by an award of damages at the full trial."
Σε μετάφραση:
«Παραβίαση διπλώματος ευρεσιτεχνίας μπορεί να εμποδισθεί με ενδιάμεσο απαγορευτικό διάταγμα εάν ο ενάγων καταδείξει ότι έχει συζητήσιμη υπόθεση αναφορικά με τα επίδικα στην αγωγή θέματα, συνήθως την εγκυρότητα και την παραβίαση του διπλώματος, και ότι, αν δεν εκδοθεί το διάταγμα, δεν θα αποζημιωθεί επαρκώς με την επιδίκαση αποζημιώσεων κατά την δίκη.»
Ο ευπαίδευτος συνήγορος της καθ΄ης η αίτηση, όπως προκύπτει από την αγόρευσή του, δεν αμφισβητεί την ύπαρξη σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση και την πιθανότητα να δικαιούται ο ενάγων σε θεραπεία. Και τούτο ορθά, κατά την άποψή μου, αφού κάτι τέτοιο προκύπτει σαφώς από τα επίδικα θέματα της υπόθεσης και τη μαρτυρία που υπάρχει στις ένορκες δηλώσεις και στα επισυναπτόμενα έγγραφα και φωτογραφίες. Τα πιο πάνω δεικνύουν ότι ικανοποιούνται οι πρώτες δύο προϋποθέσεις για έκδοση προσωρινού διατάγματος.
Ο συνήγορος της καθ΄ης η αίτηση επιχειρηματολογεί ως ακολούθως αναφορικά με την τρίτη προϋπόθεση:
«Το ζήτημα της επάρκειας της θεραπείας των αποζημιώσεων εξετάζεται μέσα στο πλαίσιο της προϋπόθεσης αυτής. Όσο απομακρύνεται η πιθανότητα να συνιστά η θεραπεία των αποζημιώσεων επαρκή θεραπεία τόσο ενισχύεται η πιθανότητα να πληρείται η προϋπόθεση αυτή. Βεβαίως διευκρινίζω ότι η 3η αυτή προϋπόθεση περιλαμβάνει και το στάδιο μετά την έκδοση της απόφασης και αφορά και την ύπαρξη περιουσιακών στοιχείων προς ικανοποίηση τυχόν μελλοντικής απόφασης υπέρ των εναγόντων.»
Η μόνη αναφορά που γίνεται προς ικανοποίηση της 3ης αυτής προϋπόθεσης είναι στην παράγραφο 9 της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την αίτηση του αιτητή, στην οποία αναφέρονται κατά λέξη τα ακόλουθα:
«Αν δεν εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα θα υποστώ ανεπανόρθωτη ζημία.»
Ο ισχυρισμός αυτός κρίνεται ως γενικός και αόριστος. Δεν μπορεί να λεχθεί ότι με αυτό τον ισχυρισμό καταδεικνύεται ανεπανόρθωτη ζημία. Δεν δίδεται καμμία λεπτομέρεια ή επεξήγηση που να υποστηρίζει και να αιτιολογεί τον πιο πάνω ισχυρισμό, που να ικανοποιεί το Δικαστήριο, ώστε να οδηγήσει στην έκδοση διατάγματος. Επιπρόσθετα, δεν περιέχεται κανένας ισχυρισμός ότι η οικονομική κατάσταση της εναγομένης-καθ΄ης η αίτηση είναι τέτοια που θα στερήσει τον ενάγοντα-αιτητή καταβολής αποζημιώσεων, εάν επιτύχει στην αγωγή του.
Αφού καταλήγω ότι δεν έχει ικανοποιηθεί η 3η προϋπόθεση για έκδοση προσωρινού διατάγματος, η αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή.